2000
|
|
Errepide erdiko udaltzainak ez omen zuen prentsa karnetaren berririk. Ika mika motz baten ondoan, nik nahi
|
nuen
tokitik berrehun bat metrora utzi behar izan nuen autoa, hurrengo Plan Partzialak noiz irentsiko, ibai bazterreko alde horretan oraino gelditzen diren baratze bakanetariko baten pareko bazterbide estuan. Oinez itzuli nintzen, koadernoa eta grabagailua besapean hartuta.
|
|
Patxik zirenak eta ez zirenak frogatu zituen. Ez zidan eskatzen ezta Dabid uztea ere (hori, haren ustetan, berez etorriko zela" idatzia" zegoen), soil soilik hilean behin, birritan, hirutan..., edo hogeita hamar bider geratzea eskatzen zidan, bere etxean, handik hurbil zegoen Dato hotel modernista ttikian Patxiren hitzetan, autoan edo gogoko
|
nuen
tokian. Baina nire aurpegierari erreparaturik, azkenean hatz erakuslea pausatu zuen nire ezpainetan.
|
2003
|
|
Sokrates al da hau? Nire zelatan etzan zara hemen berriz ere, ohi c duzun bezala bat batean agertzeko zu egotea gutxien espero
|
nuen
tokian. Eta orain zertara etorri zara?
|
2004
|
|
ez dut halakorik egiteko asmorik inoiz inorekin izan, eta barka bekit baten batek susmo hori baldin badu. Dena dela, aitor dut, horrenbeste testu zati horrenbeste testuinguru desberdinetan erabili izanak bekaturen bat edo beste eginaraziko zidala neuk gutxien espero
|
nuen
tokian.
|
2006
|
|
Ahaleginduko nintzela agindu nizun, zure sukar hura baretzeko, eta laguntzeko gertu agertu zinen beste behin, eskola orduetatik kanpo, neuri ondo zetorkidanean. Han edo hemen bilduko ginela nahi banuen, nik nahi
|
nuen
tokian, nik nahi nuen orduan. Baietz esan nizun, atea zabalik utzita baina konpromiso zehatzik gabe.
|
|
Deseginen nuen, bi eskuekin tiraka, ahalegin hori nire indarrez goitikoa izan ez balitz une hartan. Bertzalde, ez nituen bihiak barreiatu nahi lo egin behar
|
nuen
tokian. Patrikan altxatu nuen, hurrengo egunean bertzeen aitzinean hausteko asmoz.
|
2009
|
|
Etxeko sukaldera gidatu gintuzten. Gogoan
|
nuen
tokia. Bortzetan bazkaldua nintzen han, Etxeberri eta haren familia guztiarekin batera, Garrüzetik eskola hartzera etortzen nintzenean.
|
2010
|
|
Hirurak ere aski koskortuak ginen arren, ezkutaketetan aritu ginen lehen aldian, Estibalizek hala proposatuta; bera. Estibaliz? arituko zen, gainera, Helena eta bion bila; nik ez
|
nuen
tokia ezagutzen, baina ola erorkinen artean pasabide bat aurkitu nuen, toki heze eta ilun batera zeramana, non Helena eta biok egon baikinen, Estibaliz etorri zen arte: –Hor zaudete??; baina gu, isilik; gero, oinots batzuk entzun genituen, gero eta hurbilago:
|
|
Hirurak ere aski koskortuak ginen arren, ezkutaketetan aritu ginen lehen aldian, Estibalizek hala proposatuta; bera —Estibaliz— arituko zen, gainera, Helena eta bion bila; nik ez
|
nuen
tokia ezagutzen, baina ola erorkinen artean pasabide bat aurkitu nuen, toki heze eta ilun batera zeramana, non Helena eta biok egon baikinen, Estibaliz etorri zen arte: " Hor zaudete?"; baina gu, isilik; gero, oinots batzuk entzun genituen, gero eta hurbilago:
|
|
Nire onera itzuli, begirada fokalizatu eta alaba agertu da espero
|
nuen
tokitik. Daraman soinekoa amarena baino argiagoa da; oso ondo iruditzen zait neskatila birjina izaki.
|
|
2008an beste bat egin nuenean, apaltasunez, bere lana omentzea zela arrazoietariko bat. Eskerrak emanez, esan zidan izenik ez aipatzeko eta irakasle, guraso eta ikasleen lan kementsua jarrita
|
nuen
tokian euskara eta euskal kulturari egindako ekarpenak urteen joanean gaineratzea.
|
2011
|
|
Eta orduan, pixka bat, ba bueno, literaturarekin eta letrekin ere hori gertatu izan zait. Autodidakta bat naiz, formazio akademikorik ez dut, baina hala ere, saiatu izan naiz nire bizitzako urte batzuetan filosofia irakurtzen, eta literatura zer esanik ez, gehiago literatura narratiboa, gehiago, eta saiatu izan naiz, ahal dudan neurrian, ahal
|
nuen
tokietara hurbiltzen, beti muga izugarriekin. Eta batek zenbat eta ahalegin gehiago egin ikasteko eta irakurtzeko eta ikusteko, jakiten du eta konturatzen da gero eta ezjakinagoa dela.
|
2012
|
|
Sarrionandiaren lanarekin harriturik nago. Kontakizun bat espero
|
nuen
tokian, ikerketa landu, sakon, aberatsa aurkitu dut. Zenbat lan dagoen obra horren lerro bakoitzaren atzean!
|
|
Aurtengo udako pozik handienetakoa izan da gutxien uste
|
nuen
tokian ezagutu dudan pago koadrila, pagadi izateko asko falta bazaio ere arbola lerdenen multzo ederra. Beste zereginik gabeko arratsalde askotan bukatu dut txoko horretan, hasieran nahi gabe, baina gero urteetako errutina baten indarrez.
|
2013
|
|
Ez nintzen gogoratu Atahualparen kantarekin. Nire 51 urteurrena zen eta banekien non nengoen, zalantzarik ez neukan zapaltzen nuen lurraz eta munduan nahi
|
nuen
tokiaz.
|
|
Basahuntzulo izeneko hariztegi batera sartu ginen lehenbiziko. Maite
|
nuen
toki hura aitzineko urtean gorringo batzuk bildu genituelako anaiak eta biok izen bereko errekaren ondoan. Baina beheitiko partean Harrintzo zegoen, eta harrobikoek terreno hura ere erosia zuten zerbaitetarako.
|
2015
|
|
Ihes egiten utzi nion soldaduaz pentsatu nuen. Basotik ateratzean, itzalgaizka, azkenekoz ikusi
|
nuen
tokira begiratu nuen. Ez zegoen haren arrastorik.
|
|
9 Hau eta beste gauza batzuk esatea gertatu zait, lehenik infernuan
|
nuen
tokia biguntzat joz, nik merezi nuenerako. Maitasuna, ordea, batzuetan bere onetik hain irtenda ibiltzen da, non ez baitut neure burua sentitzen, baina kexu hauek neure kontzientzia osoaz agertzen ditut, eta guztia eramaten du Jaunak.
|
|
Hura goresten nengoela eta beste behin irakurri nuela gogoratzen, orduan haien guztien faltan nintzela argi ikusiz, orain neure burua alderantziz ikusten dudan bitartean, eta beraz, ezagutu nuen Jaunak egin zidan mesede handia zela. Eta honela infernuan neure bekatuengatik irabazita
|
nuen
tokiaz gogoeta egiten hasi nintzen, eta Jainkoa goretsi eta goretsi ari nintzen, hain eraldatua ikusirik ez bainuen ezagutzen neure arima. Hau gogoan nerabilela, bultzada indartsu batek jo ninduen, zergatik zen nik jakin gabe.
|
|
8 Jainkoari bere alde bihotz bihotzez otoitz egin niezaiola eskatu zidan, eta ez nuen nik inork esan beharrik, beste gauzarik egin ezin nuela bainengoen. Eta banoa bakarrean otoitz egin ohi
|
nuen
tokira, eta Jaunarekin hitz egiten hasten naiz, bil bil eginda, batzuetan ohi dudanez, zentzugabeko eran zer diodan ere ez dakidala; maitasuna da mintzatzen dena, eta arima joana dago guztiz, beragandik Jainkoagana den aldea ere ez sumatzeraino. Izan ere, Haren Maiestateak dion maitasunaz oharturik, maitasun horrek bere buruaz ahaztera darama eta Harengan dagoela iruditzen zaio eta, bien arteko distantziarik gabe, eta zentzugabeko gauzak esaten ditu.
|
2016
|
|
Tranbian eta trenean joana nintzen haur zuriekin eta(...) nahi
|
nuen
tokian eser nintekeen, aurrealdean edo atzealdean. Gizon zuri batek beste gizon zuri bati galdetzen bazion. Zer egiten du beltz zikin honek hemen??
|
2017
|
|
Nolabait ere, galduta sentitu nintzen. Hasieran, gizon askea izatea oso atsegina izan zen, nahi
|
nuen
tokira joan nintekeen ezeren beldurrik gabe. Hilabetez bakarrik eta legez kanpo bizi izan nintzen eta hori, niretzat, nahikoa izan zen.
|
2018
|
|
Saskia aurkitu, aurkitu nuen baina hankaz gora eta onddorik gabe, atal batzuk baizik ez ziren gelditzen. Besteak seguruenez, zoritxarrez, bikote basatiaren sabelean egongo ziren eta nik behintzat ez
|
nuen
toki horretan, adardunez inguratuta jarraitzeko asmorik, beraz herrenka, ahal bezain lasterren," txekpoint" erantz abiatu nintzen. Han zeuden nire lagunak eta hurbildu ahala ahoa bete hortz baino, tunela bete kamioi zirudien haien harridurak.
|
2019
|
|
Eta hark ni. Eta aspaldian ez bezala, behar
|
nuen
tokian sentitu nintzen. Mundutik salbu, gotorlekuan, babesean.
|
|
Zuei eta Cilkari esker nago bizirik orain  dik. Egon behar
|
nuen
tokian nago, egon behar nuenekin, zuokin biokin
|
|
Kolpe berean, txantxangorria xalto batean jaisten da nire aurrera, metro eskas bat aurrean, ia hankapean, eta hasten da txioka, salto alde batera eta salto beste aldera, txioka eta txioka, makilatxo bat zirudien zer edo zertxo baten aldamenean... baina zer dabil hau? Nik pausoa eman behar
|
nuen
tokian, sugegorri kume bat zegoen. Arratxo bat haruntz, arratxo bat honuntz, sugegorritxoaren aldamenean xalto eta xalto nire txantxangorria, abisuz.
|
2021
|
|
Gura duan lekura eta aldira joan haiteke erran zuen Nagusiak. Nik nahi izan dudanean eta nahi
|
nuen
tokira joan nauk.
|
|
Lehenago, tarte bat eskatu zidan hiri osoa goitik ikusteko. Nik hautatu ohi
|
nuen
tokian eskatu zidan gelditzeko, gaur bertan... gaur, iragan urruna ematen du dagoeneko gaurko goizak, gaur bertan, diot, gelditu naizen behatoki paregabean, hain zuzen ere. Ez zeukan begi txarra zahar beti gazteak.
|
|
Neure buruari erortzen utzi nion, izututa, eta sofa blaitu nuen. Lehen aldiz, profilatzaile profesional baten begirada klinikoz begiratu nion etxeari; uste
|
nuen
toki hartan nire onera itzuli nintzela.
|
|
Harrigarria egiten zait, liluragarria, herri kulturak zergatik ez duen bazter uzten beste garai batzuetako fosil gisa. Gutxien espero
|
nuen
tokietan, alexandrozale amorratuekin egin izan dut topo, eta, harrigarriro, gauza ziren ti ta ahozapi baten gainean haren gudu handietako tropen mugimenduen krokis bat marrazteko. Haren izenaren musika entzuten da oraindik.
|
|
Ikusi dugunez Zugarramurdiko mendira igotean egitasmoa
|
nuen
toki berean bizitzea eta margotzea. Barrentxeko Borda biziarazteko eta bitartean ni neu egoiliarra bertan bizi nendin, gelditzen ziren lanak baina epe bat pasatu gabe anartean berriro hasi nintzen margotzen.
|
|
Hiru egun pasa zirenean bere berririk izan gabe isilean joan nintzen bere etxera bera ikustera behaketa puntu seguru bat izango zela uste
|
nuen
tokitik.
|
|
Izugarri maite
|
nuen
toki hura.
|
|
Motxilera moduan ibili naiz Txilen, hilabete. Baina gura
|
nuen
tokian lo eginda, gura nuena janda... Bada, halako egoeran, halako leku batean, nire burua zelan moldatuko litzatekeen jakin gura nuen:
|
2022
|
|
Oso altua izan naiz beti, eta eskolan beti nengoen atzean, beti nengoen molestatzen. Iruditeria kolektibo bat sortu nahi
|
nuen
toki asko okupatzen duten pertsonaia deformatuekin, oro har.
|
|
Gizarte honek hartua duen norabidea ez zait gustatzen, eta horien aurrean jarrera bat eraikitzen lagundu zidan, eskubideak aldarrikatzen, langileonak, emakumeonak... Ez naiz deusetaz damutzen; egon behar
|
nuen
tokian egon naiz, eta borrokatu behar nuenean borrokatu naiz". Hala ere, ez du etsipen puntu bat ezkutatzen.
|
|
...azuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi
|
nuen
tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egi... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
|
|
Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu ...azuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi
|
nuen
tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egi...
|
|
Asto joan eta mando etorri. Arnasa behar
|
nuen
tokian aurkitu dut itomen haundiena. Elizetan eta zientziaren akademietan baino modu bortitzagoan gailentzen da (des) pentsamendu dogmatikoa tabernan.
|
2023
|
|
Izan ere, komunitate anitza biltzen da Kulturunean. Duela urte batzuk esan ohi
|
nuen
tokiak zeukan akats bakarra horrenbeste jenderekin sortzen den itxi usaina zela. Bestenaz, nik neuk noizbait izan dudan estropezua zera izan da, goiko apaletara iristeko eskailera hartu izanagatik jasotako errieta —ez nuen irakurri eskailera bertako langileek bakarrik erabil dezaketela— Gainontzean, KM ko langileek eskaintzen duten arreta eta erakusten duten efizientzia mailarik gorenean daude.
|
|
Biluzik nengoen, ohean luze. Putz egin zuen eskuan niri begira eta nik nahi
|
nuen
toki tokian ipini zuen. Galdetu zidan ea aski bero zegoen.
|