|
2015
|
|
|
3 Behin horrela egon nintzen ordubete baino gehiagoan Jaunak gauza miresgarriak erakusten zizkidala; uste
|
nuen
ez zuela alde egiten nire ondotik. Esan zidan:
|
|
|
Ikuskari hau laster batean igaro zen; baina hain kontsolatua geraturik, ezin nuen nahigaberik hartu inoiz heriotza harengatik, pertsona asko harengatik nahigabez ikusten banituen ere, estimu handitan zutena zelako. Nire arimak zuen poza hainbestekoa izanik, ez zitzaidan axola ezer, eta ikuskari ona zenik ere ezin nuen zalantzan jarri, hau da, garbi
|
nuen
ez zela begitazioa.
|
|
|
17 Bada, bakarrik nengoela, asaskaldi bat norbaitekin izateko inor ondoan ez nuela, ezin
|
nuen
ez errezatu ezta irakurri ere, deabruak engainatuko ote ninduen halako atsekabez eta beldurrez izuturik dagoen pertsona baten antzera baizik, guztiz asaldaturik eta nekaturik, neure buruaz zer egin ez nekiela. Atsekabe honetan ikusi nuen neure burua batzuetan eta askotan, baina ez dut uste hainbesterainokoan.
|
|
|
Emakume bedeinkatu honek, Jaunak irakasten baitzion, ongi ikasia zuen, irakurtzen ez bazekien ere, nik Konstituzioak irakurri eta irakurri egin arren ez nekiena. Eta esan zidanean, ongi iritzi nion, baina uste
|
nuen
ez zidatela utziko, eta zorakeriak egiten nituela esango zutela eta ez nezala egin ezer nire erruz besteei sufriaraztekorik; izan ere, ni neu bakarrik banintz, ez ninduke ezerk atzeratuko, bestera baizik: atsegin handia zen niretzat Kristo gure Jaunaren aholkuak gordetzean pentsatzea, Haren Maiestateak pobretasun desira handiak emanak zizkidalako ordurako.
|
|
|
Gizakundeko monasterioan, prioretzako bigarren urtean nengoela, san Martinen zortziurrenean, Jauna hartzerakoan, zatitu zuen Forma aita frai Joan Gurutzekok, beste ahizpa batentzat Sakramentu guztiz Santua ematen baitzidan. Nik uste
|
nuen
ez zela Formarik falta eta hilduratu nahi ninduela, Forma handiak nituela gogoko esan bainion (ez, horratik, zati txikitxoa izateak Jauna han osorik egoteko zerikusirik ez zuela ez nekielako). Haren Maiestateak esan zidan:
|
|
|
Gure Jaunak eman diezaiola berorri bere jainkozko grazia. ...an, eta horrela bidali diot mezua; eta, berorrek ez didala mesede hau egiten, eta nik hemendik irten beharreko unea badatorrela ikusirik, behar izango dela uste baitut, esan nahi izan diot lehengo egunean berorrekin tratatzen hasi nintzena, hau da, igande eta jaiegunetako meza kantatuei dagokiena; horretaz konturatu naiz egunotan ez nengoela gauza horretan sartua berorri hitz egin nionean eta uste
|
nuen
ez zela beharrezko ere horretaz tratatzea; helburu xumea nuen nik, ordea, eskriturak egin zirenean, baina orain zehaztu beharra dudala esaten didate.
|
|
|
Bada, haiek bai negarrak berorrekin ekarri zuenarenak! Uste
|
nuen
ez zutela amairik izango. Ez dakit zertarako bidali zidan hona.
|
|
|
Besterik ez zuela pentsatzen, idatzi zidan, nik itxaroteko esan nion arte. Egia esan, uste
|
nuen
ez zuela gorabehera handirik itxaroteak, berorren aitatasuna hara joan zedin; baina hobeki da honela; izan ere, probintzia lortuko den esperantza hain ziurra dugunez gero, ama priorearekin bat nator guztia ongi egingo dela.
|
|
|
hura, berriz, eragozten; bada, aita bikarioak, azken batean, nik nahi nuena egin zuen, eta horrek min emango zion, gaixorik zegoela bisitatu zuen bati nire erruz zegoela ohean esateraino. Baina uste
|
nuen
ez nuela ezer egiten aitor entzulerik gabe joateaz, eta besterik ez zen. Hala ere, beldurra sartu zait erruren bat ez ote dudan izango.
|