|
2000
|
|
|
Eta mundu mugagabe hartan, osaba Joanikot eta Felisa nituen nik —jaun Marcel etorri aitzin— aterbe eta gerizpe, eta batek kontatzen zidana bertzeari jakinarazten nion. Eta, noiz eta Felisari esplikatu bainion ezen teleskopiotik ilargiaren mendiak eta haranak ikusi nituela eta nekez izan zitekeela hura Jainkoaren begia, zeren,
|
nola
Jainkoa baitzen perfektua eta akasgabea, hala, ezin eduki zituen, neholatan ere, makar izugarri haiek, orduan, ene inude eta haurtzain izan zenak muturra okertu, eta halaxe erran zidan:
|
|
|
Aurpegi itsusia nuen, bada, eta burua ere bertze leku batean nuen, baina,
|
nola
Jainkoaren soldadua bainintzen, gorputzari ere arimari bezain gogor egin behar ziona, hala abiatu nintzen unibertsitaterantz, neure nekearen eta neure ahiduraren gainetik. Eta urduri nindoan, jakina, baina pentsatzen nuelarik ezen zu ere urduri egonen zinela eta ez ni baino gutiago karta hura harturik, kontsolatu eta jabaldu nintzen apur bat.
|
|
|
Eta soinu arrai haiek arraitu ninduten ni ere hatsarrean, baita goibeldu ere handik gutirat... zeren kanpaiak Mattinentzat ari baitziren bereziki eta beregainki, Mattinentzat bakarrik, edo hala sentitzen nuen nik mementu haietan bederen. Eta bertze jesuitak, aita Bartolomek lagundurik, meza eman zuen, eta, haren predikuan, berriro izan ziren anaiarentzat alabantzak eta laudorioak, zeren,
|
nola
Jainkoak libratu baitzuen Jonas balearen baitarik, berdin eta orobat libratu baitzuen Mattin ere heriotzako artikulutik, eta hirugarren egunean piztu. Eta, hitz haiek aditurik, jelosiak jorik sentitu nintzen, zeren, Mattinek bila ibili gabe ediren baitzuen Jainkoaren garaziaren goren gradua, eta nik oraino ez, bila eta bila ibili arren... nahiz eta ustez harako bidean nengoen, apez izaiteko deliberamendua hartuz gero.
|
|
|
—Bertzela erranen nizuke, baldin Jainkoaren etorkiko hitzez mintzatu izan bazintzaizkit, Jainkoak, gauzen eta izakien izendatzeko, paradisuan erabili zituen hitzez, zeren,
|
nola
Jainkoarenak baitziren, hala zeuden izanarekin lotuak, segur. Ordea, nork daki zein izan zen paradisuko lengoaia?
|
|
|
Hauxe izan daitekek zirt edo zart egiteko mementua. Etxea eta azienda Nafarroaren zerbitzuan jarri genitian, eta heldu duk aldia, Nafarroa gure zerbitzuan jartzekoa... zeren eta,
|
nola
Jainkoaren borondatea hain den atzemanezina, nork daki ez ote zituen gure arbaso haiek galtzaile egin, gu garaile izan gintezen amoreakatik...?". Eta hark, badakizue, erran eta egin.
|
|
2003
|
|
|
Mirari hau muga bat izan baita gure historian. Eta,
|
nola
Jainkoa pinu batez baliatu baita, zer iruditzen zaizue ‘Pinu etxe’ deitzen badiogu?", esan zuen don Justo Gramatikariak. Don Justo Gramatikariak bazuen, ordea, anaia bat, nabarmentzea atsegin zuena, eta honek, orduan, bere iritzia eman zuen:
|
|
|
–Aztiak amets hartan garbi ikusi zian nola, Lurra sua zèn garaian, borroka latza izan zuten aingeruek eta deabruek; garbi ikusi zian, halaber,
|
nola
Jainkoak lur azala hoztu zuen, deabruen buruzagia guztiz menperatzeko; eta garbi ikusi zian, azkenik, nola, lur barruko suan harrapaturik geratutako deabruak buruzagiaren eskeletoa bereganatu nahian zebiltzan, isatsetik tira eginik. Eta mendeak joan zituan, eta deabruek ezin etsi...
|
|
2005
|
|
|
2 Behin edo behin justizia egozten bazaie animalia zentzugabekoei, modu desegoki batez egiten da, eurengan ikus dezakegun arrazoimenaren itzal edo aztarnaren bidez. Hainbatez, zuzenbide naturalaren barruko egintzak, bai beste animaliekin batera erkide zaizkigunak, hala nola ondorengoen heziketa, bai guri berez dagozkigunak, hala
|
nola
Jainkoa gurtzea, ez dira esanguratsuak zuzenbidearen izaeraren ikuspegitik.
|
|
2006
|
|
|
Etxeberrirekin, goiza luze joaten zitzaigun ikasten nola fedea obrei gailentzen zaien eta
|
nola
Jainkoak predestinatu gaituen bere semearen imajinaren konforme izateko. Nire arrebaordeak salbuetsirik zeuden, emakumeek eskola premiarik ez izan eta.
|
|
2007
|
|
|
Eta norbaitetaz mendekatu nahi zutenean bide horren desgrazia orotaz, ardurenian apezari edo errientari bihurtzen zituzten beren erranahiak. Jakinez gainerat, sakretan erabiltzen direla erlijione hitz zonbait, hala
|
nola
Jainko, debru eta bertze, hori aski zeien, holako elhe zonbait erranez, bi" arraza" horiek batean laidostatzeko!
|
|
2009
|
|
|
Gandiagak, jada ez. Eskolan ikasi du
|
nola
Jainkoa, Covadongatik behera, etengabeki Espainiako historiako protagonista armatua den. Jainko hori ez du ezertarako ikusi gura euskal historian.
|
|
|
–Ongi gogoan dut nola, komentutik atera nintzèn egunean, zin egin nion neure buruari komentuan jarraituko nuela. Izan ere, komentua, niretzat, Jainkoaren tokia da, baina
|
nola
Jainkoa toki guztietan baitago, halaxe bihur ditzakegu toki guztiak komentu, bertan egoten eta on egiten jakinez gero: arrosa eta lorategia, sukaldea eta egongela?
|
|
|
Nola ez dizue, bada, Jainkoak edozein mesede egingo, gozo eta ezti eskatzen badiozue? Eta egiten ez badizue, zaudete ziur mesede handiago baten truke dela, zuek memento horretan ohartzen ez bazarete ere, zeren,
|
nola
Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti??: hura zen kontua, beraz, bai baitzirudien ezen Jainkoak mesede hura ukatu ziola, bai, baina mesede handiago baten truke; Domingori, baina, ez zitzaion otu ere egiten zer beste mesede izan zitekeen hura, hegan egitea mesederik eta miraririk handientzat zuenez gero;?, otoitza bera ere hegaldia baita, nondik begiratzen den??:
|
|
|
Nola ez dizue, bada, Jainkoak edozein mesede egingo, gozo eta ezti eskatzen badiozue? Eta egiten ez badizue, zaudete ziur mesede handiago baten truke dela, zuek memento horretan ohartzen ez bazarete ere, zeren,
|
nola
Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti. Otoitza bera ere hegaldia baita, nondik begiratzen den, nork bere baitatik Jainkoaren baitaraino egiten duen hegaldia.
|
|
|
planeatzen ere ikusi baitzuen bere burua segundo luze batzuetan, ekisainduko ostiak indar misteriotsu bezain erreal batez erakarrita: bi edo hiru aldietan gelditu zen, ordea, hantxe, zegoèn lekuan, planealdirik eta hegaldirik gabe; Domingok, ordea, ez zuen etsi, aita predikariak eman baitzion koartada,?, zeren,
|
nola
Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti?; baina, etsi ez zuen arren, bere nahiaren eta errealitatearen arteko adostasun ezak zapuzten zuen maila batean; eta nola, bestalde, Domingoren gorputzak nekez jasan baitzezakeen bere intentsitate gehiegizko hura luzaroan, kontua da naturaleza berriro menderatzen hasi zela borondatea, pittinka izan bazen ere, gorputz arimen mugimendu oha... aintzat hartzen hasi zen beste gai batzuk ere, jolas garaiko futbol partida, bazkalorduko edo hirian gertatutako edozein albiste, esate baterako?, egunerokotasunak, denboratasunak?
|
|
|
–Ongi gogoan dut nola, komentutik atera nintzèn egunean, zin egin nion neure buruari komentuan jarraituko nuela. Izan ere, komentua, niretzat, Jainkoaren tokia da, baina
|
nola
Jainkoa toki guztietan baitago, halaxe bihur ditzakegu toki guztiak komentu, bertan egoten eta on egiten jakinez gero: arrosa eta lorategia, sukaldea eta egongela... baina baita bainugela eta komuna ere; plazak eta enparantzak, baina baita sendategiak eta eroetxeak ere... hondartza ere bai, jakina.
|
|
|
Nola ez dizue, bada, Jainkoak edozein mesede egingo, gozo eta ezti eskatzen badiozue? Eta egiten ez badizue, zaudete ziur mesede handiago baten truke dela, zuek memento horretan ohartzen ez bazarete ere, zeren,
|
nola
Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti. Otoitza bera ere hegaldia baita, nondik begiratzen den, nork bere baitatik Jainkoaren baitaraino egiten duen hegaldia.
|
|
|
Nola ez dizue, bada, Jainkoak edozein mesede egingo, gozo eta ezti eskatzen badiozue? Eta egiten ez badizue, zaudete ziur mesede handiago baten truke dela, zuek memento horretan ohartzen ez bazarete ere, zeren,
|
nola
Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti...": hura zen kontua, beraz, bai baitzirudien ezen Jainkoak mesede hura ukatu ziola, bai, baina mesede handiago baten truke; Domingori, baina, ez zitzaion otu ere egiten zer beste mesede izan zitekeen hura, hegan egitea mesederik eta miraririk handientzat zuenez gero;"... otoitza bera ere hegaldia baita, nondik begiratzen den...":
|
|
|
sinetsi nahi zuelako sinesten zuen, eta sinesten zuelako jarri zuen borondatea sinesten zuenaren zerbitzuan, pentsaturik ezen bere sinestearen eta bere borondatearen ahalegin hutsez Jainkoaren nahia irabazi eta hegan egingo zuela, halako eran, non iruditu ere iruditu baitzitzaion, bizpahiru bider, hegan egitera zihoala... planeatzen ere ikusi baitzuen bere burua segundo luze batzuetan, ekisainduko ostiak indar misteriotsu bezain erreal batez erakarrita: bi edo hiru aldietan gelditu zen, ordea, hantxe, zegoèn lekuan, planealdirik eta hegaldirik gabe; Domingok, ordea, ez zuen etsi, aita predikariak eman baitzion koartada,"... zeren,
|
nola
Jainkoak guztia baitaki, komeni zaiguna ematen baitigu beti"; baina, etsi ez zuen arren, bere nahiaren eta errealitatearen arteko adostasun ezak zapuzten zuen maila batean; eta nola, bestalde, Domingoren gorputzak nekez jasan baitzezakeen bere intentsitate gehiegizko hura luzaroan, kontua da naturaleza berriro menderatzen hasi zela borondatea, pittinka izan bazen ere, gorputz arimen mugimend... esan nahi baita Domingok bere egin zituela berriro iraganeko nortasunaren aspektu batzuk –bere bihurri izate hura, adibidez, orain jauzi eta orain zilipurdi–, ez beren jatorrizko naturaltasunean, borroka hartan guztian borondateak ere bere pauso atzeraezinak eman baitzituen eta pauso bakoitzak uzten baitzuen Domingoren ibilbidean bere oinatza, mutilaren nortasunaren jatorrizko bertsioa kutsatzen zuena, ezinbestean.
|
|
2010
|
|
|
Hölderlinek esan baitzuen, oker ez banago, gizona Jainko bat dela amesten duenean, eta eskale bat arrazoitzen duenean. Eta poetak,
|
nola
Jainko izan nahi baitzuen, poeta guztiak zarete antzekoak, bai poesia idazten dutenak eta bai poesia irakurtzen duzuenak ere, salbuespenak salbuespen?, amets egiteari ekin zion, jakina?; azkenean, baina, ero bihurtu zen, Jainko bihurtu beharrean, horratx! Behin amets egiten jarrita, ezinezkorik ezinezkoenak eskatzen baititugu:
|
|
|
Hölderlinek esan baitzuen, oker ez banago, gizona Jainko bat dela amesten duenean, eta eskale bat arrazoitzen duenean. Eta poetak,
|
nola
Jainko izan nahi baitzuen —poeta guztiak zarete antzekoak, bai poesia idazten dutenak eta bai poesia irakurtzen duzuenak ere, salbuespenak salbuespen—, amets egiteari ekin zion, jakina...; azkenean, baina, ero bihurtu zen, Jainko bihurtu beharrean, horratx! Behin amets egiten jarrita, ezinezkorik ezinezkoenak eskatzen baititugu:
|
|
|
1143. Idatzi zuen: " Ezin da ondo konprenitu
|
nola
Jainkoak, izaki hain jakintsua izanda, arima bat ipini duen, arima on bat esan nahi dut, gorputz erabat beltz batean".
|
|
2011
|
|
|
Gerra akabatu zèn urtean ez, hurrengoan? 1940ko igande haietarik batean?, don Urbano apezak jatorrizko bekatuaren kontakizuna oroitarazi zigun, hamaika bider entzuna genuena:
|
nola
Jainkoak erran zien Adan eta Ebari, haiek paradisuan zeudela, jan zitzatela zuhaitz guztietako fruituak nahi adina, batekoak izan ezik, zeinari ongiaren eta gaizkiaren zuhaitza baitzeritzan; nola tentatu zuen deabruak, suge baten itxurapean, Eba; eta nola, finean, Ebak sagarra Adani eskaini, eta honek kosk egin zion.
|
|
2012
|
|
|
Esan dugu principium individuationis kausa materialean dagoela, baina arima kausa formala bada gehiago,
|
nola
Jainkoarentzat kausa formalaren ezagutza unibertsala posible den, garbi dago hori, orduan, ariman, hil eta gero, bada principium individuationis ere ageri, nahiz eta hori kausa materialaren gainean kokatzen dugun, hiltzean usteltzen eta hauts bihurtzen den gure materiazkotasunean. Eta arima, hiltzean, separatu egiten da kausa materialetik, zeina usteldu egiten den, hautsa bihurtu.
|
|
2015
|
|
|
...Jaunak nahi duenean gertatzen da, arima otoitzean eta bere zentzumenen jabe dela, bat batean liluramenduan sartzen da; egoera horretan Jaunak sekretu handiak agertzen dizkio, Jainkoagan beragan ikusten dituela dirudienak; hauek ez dira Gizatasun guztiz santuaren ikuskariak, eta ikusten duela badiot ere, ez du ezer ikusten, irudizko ikuskaria ez delako, adimen adimenezkoa baizik; han agertzen zaio
|
nola
Jainkoagan ikusten diren gauza guztiak eta nola Jainkoak bere baitan dituen guztiak. Eta probetxu handikoa da, unetxo batean igarotzen bada ere, ongi zizelkatua geratzen delako eta lotsari handia eragiten duelako; horrela, argiago ikusten da Jainkoa iraintzen duguneko malezia, Jainkoagan beragan, hau da, haren barnean egonik?
|
|
|
...an eta bere zentzumenen jabe dela, bat batean liluramenduan sartzen da; egoera horretan Jaunak sekretu handiak agertzen dizkio, Jainkoagan beragan ikusten dituela dirudienak; hauek ez dira Gizatasun guztiz santuaren ikuskariak, eta ikusten duela badiot ere, ez du ezer ikusten, irudizko ikuskaria ez delako, adimen adimenezkoa baizik; han agertzen zaio nola Jainkoagan ikusten diren gauza guztiak eta
|
nola
Jainkoak bere baitan dituen guztiak. Eta probetxu handikoa da, unetxo batean igarotzen bada ere, ongi zizelkatua geratzen delako eta lotsari handia eragiten duelako; horrela, argiago ikusten da Jainkoa iraintzen duguneko malezia, Jainkoagan beragan, hau da, haren barnean egonik?
|
|
|
Bekatu astunean dagoen arima zein itsusia den agertzen du eta
|
nola
Jainkoak aditzera eman nahi izan zion honelako zertxobait pertsona bati. –
|
|
|
Bekatu astunean dagoen arima zein itsusia den agertzen du eta
|
nola
Jainkoak aditzera eman nahi izan zion honelako zertxobait pertsona bati. –
|
|
|
Nola egin lezake balizko kreatzaileak AND rik ez uzteko?
|
Nola
Jainkoak bere izaiteareen frogarik ez uzteko. Ez!
|
|
2016
|
|
|
Richardek begi keinu bat egin zion, erantzun egokia aurkitu zuelako, beste adierazpenik ez zitekeelako izan. Baina horrek hainbeste gauza zalantzan ezar tzen zituen, hala
|
nola
Jainkoaren existentzia, modu horretan eta Big Bangetik aparte, ez zelako kreatzaile baten beharrik, batez ere, planetak bere leku aproposean ezarri zezakeenik.
|
|
2017
|
|
|
Halakoei,
|
nola
Jainkoarekin etsai baitira, eta etsai ere barrena, ez dizkie ematen bere adiskideei edo gutxiago etsai direnei ematen dizkien ernetasun, bizkortasun, barreneko berotasun eta beste fabore handi isil batzuk. Eta haiek ez emanez gero, berak bere faltaz itsutzen, gogortzen eta antsikabetzen dira.
|
|
|
Egotz ezazu zeure burua gogoan darabilzun bekatu horretan; obra ezazu, zeure desira konpli ezazu, ez zaitzala deusek ere gibela. Zeren berdin,
|
nola
Jainkoa baita hain on eta miserikordioso, ez zaizu urrikituko, ez zaizu kalterik etorriko. Zuregatik bizia eman zuenak, hainbat pena eta buruhauste iragan zuenak ez du, ez, haiek guztiak alfer gerta daitezen nahiko, ez zaitu galtzen utziko.
|
|
|
Ordea,
|
nola
Jainkoak esaten baitu haren uztarria atsegin dela eta karga ere arin, hala esaten du, halaber, Jainkoak berak paradisura joateko bidea bide hertsia, meharra eta gaitza dela, eta gutxik aurkitzen duela bide hura; baina infernuko bidea dela handi, zabal eta atsegin, eta ez dela bide hartan jende eskasik, badela konpainia franko.
|
|
|
Eta
|
nola
Jainkoak ez baitu behin ere inor bidegabeki gaztigatzen, ematen du arrazoia Jeremias profetak ea zergatik Jainkoak hiri hura desegiten eta bilakatzen utzi zuen, esaten duela (Nk 1:9):
|
|
|
Eta halatan, halako bekatuagatik zein baita Espiritu Santuaren kontrakoa esaten du san Mateok Non remittetur in hoc saeculo nec in futuro (Mt 12:32), ez dela barkatuko mundu Egia da; ordea,
|
nola
Jainkoaren miserikordia baita guztien gainekoa, gertatzen da halako bekatuetatik ere zenbait barkatzea. Ordea, san Tomasek dioen bezala, ez maiz, gutxitan eta mirakuluz bezala:
|
|
|
Zeren
|
nola
Jainkoak ez baitu izango amaierarik eta ez bukatzerik, hala infernuko penek ere ez dute izango amaierarik eta ez bukatzerik, zeren iraungo baitute Jainkoak dirauen bitartean.
|
|
|
|
Nola
Jainkoak erakutsi baitzuen bere boterea mundua kreatzean, jakintasuna gobernatzean eta miserikordia erremediatzean, hala erakutsi du, erakusten du eta erakutsiko du bere justizia ere gaztigatzean. Zeren, baldin ez bada arrazoi geldi dadin bertutea ordainketa gabe, ez da arrazoi iragan dadin bekatua ere gaztigu gabe.
|
|
|
|
Nola
Jainkoa zerbitzatzeko bidea gogotik dagoenarentzat baita lau eta zabal, ez luke nahi Deabruak zabaltasun hari beha geniezaion; baina, zenbait mehartasun eta buruz gora ere baitu, hura nahi luke ikus genezan.
|
|
|
Badakigu baduela gutarik batbederak, Jainkoak emanik, nork bere aingeru begirailea, eta aingeru hark, beste guztien artetik eta gainetik, edukitzen duela bere kargukoaz kontu eta desiratzen duela haren salbazioa. Eta
|
nola
Jainkoak ontasunean egiten duena nahi bailuke Deabruak ere gaiztotasunean egin, halatan Luziferrek, deabru buruzagiak eta kapitainak ematen du halaber zenbait aingeru gaizto eta deabru, tentatzeko eta bekatu eragiteko.
|
|
|
Kronika huntako artikulu batean aipatzen ginuen
|
nola
Jainkoa mintzo den gurekin. Jainkoarekin nola jendeak elkarrizketan ari diren ikusten da ere Biblian eta arras interesgarria da.
|
|
2019
|
|
|
" Aprobetxatu dezatela, bai, azkenekoa da eta!".
|
Nola
Jainkoak hautatuak gu garen, bada, jakinarazi egin digu noiz izango den munduaren bukaera. Urtarrilaren batean denok elizan geunden, senide guztiak bat eginik, baina ez genuen ospatu.
|
|
|
Misteriotsu jaso zuten duela milaka urte bizitako jende haiek. Ikus liburu zahar eta santuetan,
|
nola
jainkoen haserrea adierazi izan den hainbat kultur zaharretan. Bibliak berak, Jahve Jaunaren ahotsa ikusi izan du Sinai menditik hona.
|
|
2020
|
|
|
Naturaren aurrean, edertasunaren aitzinean edota bizitza misterioen aurrean, jarrera âharrituâ edo âsublimatzaileaâ hartzen du". Otaegik aipatzen duen jarrera harrituak markatzen du Zentzu antzaldatuen poemategiaren tonua, poetaren ahots harranditsua, hala ni poetikoa bermatzean
|
nola
Jainkoari zuzentzen zaionean.
|
|
|
Gerora, Rilkeren figura urrundu ahala, haren hats bat geratzen da Leterengan, oiartzuarrak sotiltasunez integratua bere obran. Jakina, alor eta puntu batzuetan, hala
|
nola
Jainkoarekiko harreman poetikoan, sintonia handiko poetikak dira Rilkerena eta Leterena. Horrek eragin zuzena du Letek egiten dituen Rilkeren poemen itzul  penen mailan.
|
|
2022
|
|
|
Gaurko asmo hori, betiko asmoa edo ameskeria, lilura. Bibliako liburu batean, Hasiera deitzen dena, kondatzen da
|
nola
Jainkoak eman muga, Eva eta Adamek ez zuten errespetatu. Ezdeusetako muga ttipia zen beren libertate handi handian.
|
|
|
(Eta bidenabar esanik: irudikatzera iritsi nintzena izan zen, erdi ametsetan edo, nola nonbaiteko jainkoek egin zuten nonbait mundu bat gizaki moduko batzuekin, lanik eta heriotzarik gabea, eta nola gizaki moduko horiek hasi ziren, guztiz ustekabean eta jainkoen harrimenerako, beren arbasoen arrastoen bila lurpean, ez zituzten arbaso batzuen bila, jakina?, eta
|
nola
jainkoek betiko zigortu zituzten gizaki haiek lanaren mendean eta heriotzaren usainpean bizitzera.)
|