2000
|
|
Lasterka, jauzika, oihuka eta marraka gailentzen zitzaizkion harrizko paretei itsatsiriko bafleetatik ateratzen zen musikari. Hainbertzeraino non, lehen kolpean,
|
nire
susmorik txarrenak saindu jaleendako ipuin miresgarrien pare utzi eta, auskalo noren edo zeren bidez, deabrutze kolektibo baten lekuko gertatzen ari ez ote nintzen uste ere uste izan bainuen. Ostatuko atea zeharkatzearekin ulertu nuen umeen berezko aztura baizik ez zela:
|
|
Azken egunetako gertakariei berehala egin genien leku. Tragoz trago, Ximurrarenganako
|
nire
susmo txar gero eta zehatzagoen partaide egin nuen Charly. Uste baino gutiago harritu zitzaidan.
|
|
Tira. Aski
|
nire
susmo txarrak egiaztatzeko.
|
|
Aita amen berri hark niri, eta semearen, berriz, nik hari. Kristina aipatu ere ez Ttipik,
|
nire
susmoen frogagarri. Lehenago beti galdetzen zidan Kristinaz, nahiz eta inoiz elkar ongi hartu ez.
|
2001
|
|
Komun ontzian eseri eta indar egiterakoan nire barnean zerbait hausten zeneko sentsazioa sumatu nuen.
|
Nire
susmoa egiazkoa zen: komuna odolez arrunt zikinduta zegoen.
|
|
Lehengo kili kiliak bere horretan zirauen. Betertzetik atzera begiratu eta
|
nire
susmoa baieztatu egin zitzaidan: norbait jarraika nuen.
|
2004
|
|
Banuen, bai,
|
nik
susmo txarra gaurko!
|
2005
|
|
Hasteko, esan daidan ez dodala hemendik aurrerako berba jarioa hain samurra izango jatanik uste, hau esatean zergaitik esaten dodan benetan ez badakit be, susmoa besterik ez daukadala oraindik. Esan daidan baita, orain arte
|
nire
susmoak bete bete egin dirala, nire onerako zein nire kalterako izan, susmotan oinarrituta aurrera zein atzera egin.
|
|
Orain aurrean neukan, hauskortasuna agerian zuela, piltzar egina.
|
Nire
susmoak betetzen ari ziren, eta seinale hura argia zen, eta larria oso.
|
|
Neure buruari galdetzen nion ea zertan ote zebilen orain Adela, ea zenbateraino sarturik ote zegoen droga kontuetan, egia izanez gero behintzat hala zebilela. Zenbateraino ziren egia
|
nire
susmoak, edo zenbateraino ziren neure paranoia. Neure buruari esan nion, pixka bat lasaituz, oso sarturik egon izan balitz, garbi antzemango zitzaiola, eta, gainera, auzo osoan zabalduko zela kontua; izan ere, halako gauzak, azkenean, denen belarrietara iristen ziren auzo txiki hartan, zurrumurruak airean joaten baitziren etxez etxe, enarak hegan bezain bizkor.
|
|
Bestalde, tristura ematen zidan, eta aldi berean amorrua, pentsaturik zer ordain eskatuko zion Marrok zorrak kitatzeko. Haatik, haiek guztiak
|
nire
susmoak besterik ez ziren, eta ez nuen argibiderik egia zirela jakiteko. Orain puzzlearen zati gehiago neuzkan, oso zati baliotsuak; osatuago neukan, baina, irudi osoa imajinatzean, bazitekeen oker larriren bat egitea.
|
2006
|
|
|
Nire
susmoa laster batean egiaztatu zen. Medikua lekutu bezain sarri sartu zen Diana ganberan.
|
|
Brastakoan, galdera bat egin zidan eta
|
nire
susmoak egiaztatu:
|
|
Klausi buruzko hasierako
|
nire
susmoa areagotu egin zen. Eta dena esateko:
|
|
Egia da zuek familiarik izan ezean, eta ondorioz, betirako damua ekar dezakeen eragin negargarririk izateko arriskurik izan ezean, langile fina eta esanekoa topatuko duzuela neska horrengan. Baldin eta
|
nire
susmoak baieztatu eta ez bada uste baino lehen gizentzen hasten. Jainkoa errukituko ahal zaio eta emango ahal diola nahikoa argi bide ilunei ihes egiteko!
|
|
saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta han ondo saldu eta ondo egon ginen, bitartian diru balantziak in genituen eta etzen askore baina, zerbait ari ginen, Mixak orain errusiara joatiarekin iten zuen ametsa, eta nik ere nire ametsak baina nik garbi neukan gutxirekin biziko nintzela eta tailerrera pentsatu ere ez, han gasteizen haragia bagenuen oiartzundik sobratua eta hura eraman ekarriekin in zitzaigun lizundu, xerrak kutxilloarekin garbitu genituen, Mixak etzuen saldu nahi, eta nik, ba, lizun pixka bategatik, baina handik aurrera nazkatu ginen eta hasi ginen solomoa, piper saltsarekin, gasteiztik joan ginen leitzara zuzenian, han etzen guretzako tokirik baina albintiarekin diskutitu genuen eta hark zerga kobratu zigun eta utzi zigun toki bat, gero jeneradoriak etzigun arrankatzen eta presoen txosnan eskatu genuen entxufe bat, ondoan bagenituen ijito batzuk karrito batekin eta haiek ikusi zuten guk argia bagenuela eta guri eskatu ziguten, beltz bat ere etorri zitzaigun eske eta gero zilar saltzaileak ere, argentinako batzuk, gero hurruna, bagenekien zaila zela oso baina guk bilbora nahi genuen, bilbon astebete! ...i, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa,
|
nik
susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbilla... bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa lasaiago zegoen, esan nion, pozik egongo haiz hi, barre in zidan, tartian aurpegi luzia jartzen zidan lagun iteko, hala bada, pentsatu genuen, utzi beharra behintzat, paperik gabe noski, furgoneta bertan utzi eta Ixioren gruarekin itzuliko ginela, artian argitzen ari zen, sortaldian lainoak gorri gorri, halako batian, Mixak niri, dena dela, esan zidan, hori etzen bidia, begiratu nion, beheko ezpaina beti bezala kanpora aterata zeukan, zer?, esan nion, egon zen puxka batian eguzkiak argitzen zituen laino gorriei begira pentsakor, gero, bide horrek, esan zidan, etzeraman inora, sinisgor begiratu nion, ahoa zabalik, profeta bat ematen zuen, miretsita nengoen, esan nion, zer esan nahi duk?, furgoneta, esan zidan, furgoneta, aitzakia bat zen, bat batian konprenitu nuen, begiratu nion, irribarre in genion elkarri(...) Stefani galdetu genion, esan zigun ezkaitik ateratzen zela autobusa, hartu genituen poltsa batian gauzarik beharrenak, in genituen gora behera kilometro batzuk, ibili ginen, ibili ginen, iten zuen bero haundia, erreka baten ondoan gelditu ginen, Mixa bainatu zen eta jan genuen mokadu bat, ixiltasun haundia zegoen, uraren hotsa bakarrik, puxka batian hala egon ginen, berriz ab
|
|
bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa ...i, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa,
|
nik
susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbilla...
|
2008
|
|
Prezioa jartzea omen da kontua.
|
Nire
susmoa: merkeegi ez ote garen saltzen.
|
|
ulertu nahi dugu zer funtzio izan dezakeen FOXP2 geneak hitz egiten dugun une bakoitzean.
|
Nire
susmoa da proteina bat (edo proteina multzo bat) dagoela, eta oraindik ezagutzen ez dugun moduren batean abiadura bizian konektatzen eta deskonektatzen dela. Betiere, noski, generik baldin badago horretan guztian sartuta!
|
|
|
Nire
susmoak baieztatu eta zehaztu zituen neurologoak. Oroitzen 1993 arteko oroitzapenek ez zuten kalterik jasan; baina handik aurreragoko oroitzapenik ez zuen.
|
|
Esaldi haiek bota bitartean zalaparta batean zebilen hara eta hona bere makuluan bermaturik, mahaiei zartakoak emanez eta halako ardaila erakutsiz non Old Bayleko* epaile bat edo Bow Streeteko** polizia bat ere sinetsita utziko baitzituen. Nik, berriz, Zakur Beltz Katalexun aurkitzeak
|
nire
susmoak berpiztu zituenez, arreta handiz begiratzen nion sukaldariari. Baina maltzurregia, biziegia eta bizkorregia zen niretzat, eta beste bi gizon haiek arnasestuka itzuli zirenerako, eta aitortu galdu egin zutela bestearen arrastoa jendartean, eta errieta egin zietela lapurtzat hartuta, ni prest nengoen John Silver Luxearen errugabetasunaren erantzule izateko.
|
|
Denbora guztian irribarrez eta mihia ateratzen segitzen zuen, halako modu baldar eta susmagarrian non ume batek ere antzemango baitzuen azpikeriaren bat amarauntzen ari zela. Azkar erantzun nion, hala ere, bai bainekien non zegoen nire abantaila, eta halako elementu ergel batekin erraz gordeko nituela
|
nire
susmoak azkeneraino.
|
|
Hura esanda, kabinako eskaileretan behera jo nuen ahalik eta hotsik handiena atereaz; gero oinetakoak erantzi, galeriatik isil isilik korrika joan, brankako eskaileretan gora igo eta kubierta gainera atera nuen burua. Banekien berak ez zuela ni han azaltzerik espero izango; baina hala ere ahal bezain zuhur jokatu nuen; eta egia esan behar badut orduantxe egiaztatu ziren
|
nire
susmorik txarrenak.
|
|
Eta
|
nik
susmorik ere ez.
|
|
Aktak jasotzean desadostasunak isildu eta akordio hutsak islatzeko joera zegoela? Hori da behintzat
|
nire
susmoa.
|
|
Zoritxarrez,
|
nik
susmo bat daukat, alegia, uste dut hau, berriz ere izanen dela trikimailu maltzur bat euskara eta eredua balaztatzeko eta indarra kentzeko, eleaniztasunaren aitzakia merkearekin.
|
|
Alde batetik ikasketek euren inertzia dutelako, baina
|
nire
susmoa da beldur pixka bat ere ematen duela ikusteak hizkuntza nola aldatu den eta nola bizi den gazteago den jendearen ahotan, elebitasun egoera etengabeak horrek uzten duen aztarna euskaran.
|
|
...urrezko eraztun bat, baina zertarako behar nuen nik janzterik ere ez nuen eraztun bat, berorrek ere ikusiko du ezin genuela horrela jarraitu, eta horixe bera ikusiko zuen Inaziok ere, ni hozten hasita nengoenean bera izan baitzen berotzen hasi zena, berak ere buelta asko eman zizkiola buruari eta baietz, posible zela, baina bakarrik moldatuko zela, ni ezertan endredatu gabe, horrela inork ez zuela
|
nire
susmo txarrik egingo, horretaraino portatzen zen fin nirekin, baina nik esan nion ezetz, ez zaitut bakarrik utziko, arazoa biona da-eta, ni izan nintzen ideia eman niona, eta inork ez luke ulertuko, ezta berorrek ere, Inazio bakarrik utzi izana...
|
|
Tomasek algara batean hartu zituen esamesok, ezin zuen ulertu berak trapuzartzat zeukana inoren maindire izan zitekeenik. Horrek salbatzen ninduen, ez jipoietatik, baina bai
|
niganako
susmo txarretatik, bestela garbituko ninduen. Garbituko ninduen, bai, ondo esan dut, berorrek jakingo du zergatik egiten didan hainbeste duda, zergatik jokatzen duen hain txorrotx nirekin, ba jakin beza behin mehatxu egin zidala sukaldean genuen aiztorik handienarekin, petxuaren pare parean jarri zidan, ezpainek dardara egiten zioten, inoiz jakingo banu..., hasi zitzaidan esaten, baina ez zuen esaldia bukatu, eta, hala ere, nik oso ondo ulertu nuen nola zen bukaera, eta Tomasek esan nahi zidana zen ez ginela libratuko ez ni ez niregana arrimatutakoa, gero aizto punta zorrotza apartatu zuen nire petxutik eta haragi puska handi bat txikitzen hasi zen, sast, sast, sast, gisatua egiteko, eta nik Inazio ikusi nuen han, egurrezko taula gainean txiki txiki eginda, niri Inaziok ematen zidan pena, seguru nengoen Tomasek ezer jakin bezain pronto haragi puska hura bezala geldituko ginela Inazio eta ni, baina berorrek ez daki zer den hori, ez daki zer den inor maitatzeagatik heriotza izatea mehatxu eta agian ordain...
|
2009
|
|
Tira, zaila da ametsen lurralde horren gaineko ondoriorik ateratzea, baina
|
nire
susmoa honakoa da: ametsetan, normalean, bizitza errealean erabiltzen dugun hizkuntza bera erabiltzen dugu.
|
|
Joseba izan daiteke, Madrildik, oraintsu izan duen elkarrizketaren berri emateko, edo Victoria izan daiteke, umea oraindik bizirik ote dagoen zalantza argitzeko. Bigarren aukeraren beldurrez hartu dut sukaldeko telefonoa eta
|
nire
susmo txarrenak konfirmatu dira. Victoria da.
|
|
Postontzien parez pare zegoen egurrezko ate zaharra bultzatu nuen.
|
Nire
susmoa ez zen okerra izan. Kontserjearen garita zabalik zegoen.
|
|
|
Nitaz
susmo txarrik atera bazuen, ez zuen Biktoriaren aitzinean adierazi.
|
|
Aldi hotzak eta aldi beroak txandakatzen ziren. ...
|
Nik
susmoak banituen aldizkakotasun horrek zerikusia zuela zeruarekin. Baina, aztertu arren, ezin izan nuen ezer aurkitu.
|
|
Eta hizkuntza bat dagoen tokian beste bat egotea gauza normala eta naturala dela uste baldin badute. Hona
|
nire
susmoa: Euskara 21 gogoetan parte hartu duten batzuk behintzat jakinaren gainean daude hemen esandakoaz, baina beraiek daukaten nazio identitatearekin bat datorren hizkuntz estrategia denez gero, bertan goxo.
|
|
Wardesi dagokionez... Tira, zein da
|
nire
susmoa. Zer uste dut zehazki?
|
|
...ut eskurik erantsiko, nahiago moztu, Jainko maitea, nolatan orbandu dut zure garbitasuna, urdanga deitu zuri, emakume leialenari, maiterreak jota nengoen, hau eta hura susmatzen nuen, jostailu bat ukatu zaion umea bezain zapuzturik nengoen, zu zeu izan nahi zenuelako, zu zeu baino ez, urruntzen ikusten zintudan, baina beste modu batera hurbiltzen besterik ez zintzaizkidan ari, horixe zen dena, eta
|
nik
susmo txarra hartu; orain konturatzen naiz gehiago erakutsi didazula hilabete gutxitan aitak haurtzaro eta nerabezaro osoan baino, ama faltaren zauria sendatu nahi izan didazu, hura ordezteko mirabetzan erori gabe, zeure lekuan tinko, zu zeu izan nahirik, eta nik ulertzen ez, zu urdanga omen, urdanga, Lidia urdekeria hutsez eskaintzen zenidala iruditzen zitzaidan, ez nuen ulertu zure bihotzaren z... denok batera energiak aktibatu behar genituen, denok biluztu, Xabier eta Lidia ere bai, eta triangelu bat osatu, hiru erregeen hirukia, erpinetan zuek, hiru emakumeok, eta hiru gizonok txandakatuz jo behar genizuen larrua, hazia isuri gabe; nik soilik isuriko nuen errituaren amaieran zure sabelean, une egokian, eguzkia eta ilargia angelu egokian zeudela, aro berriko lehen umearen hazia ernal zedin; eta erritua hiru bider errepikatuko genuen, hiru erregeak jaio zitezen.
|
|
Egun batzuk garrenean, arratsalde erdian ailegatu zen Ander etxera, aireportutik zetorrela-eta. Ez nenbilen oker, zuzena zen
|
nire
susmoa. Londresera omen zindoazen, abortatzera.
|
|
Egia aitortu behar badizut, ondo kostatu zitzaidan ezer susmagarririk aurkitzea; azkenean, ia autobusa galdu banuen ere, ohazalaren azpilduran ezkutatuta zeneuzkan xiringa haiek aurkitu nituen, zuk ondo dakizun bezala.
|
Nire
susmoak egia zirela baieztatuta, luze egin zitzaidan Bilborainoko bidaia. Bueno, ez dakit nire susmoak egia zirela baieztatu nuelako egin zitzaidan luze Bilborainoko bidaia, edo hargatik soilik.
|
|
Nire susmoak egia zirela baieztatuta, luze egin zitzaidan Bilborainoko bidaia. Bueno, ez dakit
|
nire
susmoak egia zirela baieztatu nuelako egin zitzaidan luze Bilborainoko bidaia, edo hargatik soilik. Nola jakin, ezta?
|
|
–
|
Nire
susmoa eta beldurra: ez ote garen beti ibili bide okerretik gure kontzientzia nazionala eskuratzeko.
|
|
Zergatik uste nuen ETAren gogo iraultzailea eta abertzalea zapuztuta zegoela? Hainbat arrazoi nituen
|
nire
susmoari eusteko. Bi ziren garrantzitsuenak.
|
|
Oso ahula, oso lainotsua, ordea, hezur eta haragizko abertzale eta iraultzaileentzat. Hori zen
|
nire
susmoa, baita Ibiltarirena ere.
|
2010
|
|
Ederki egiaztatu ahal izan nuen bere garaian
|
nire
susmo eta burutazioek ez zutela oinarririk, baina barrutik jaten ninduèn jelosiaren harrak burua nahastu, eta beste errealitate bat eraiki zuen nire irudimenak, Domingoren aurkako errotikako ezinikusia sentitzera eraman ninduena bolada batean, hori ere ezin ukatu, gezur esango bainuke bestela, Damaso; eta nola ulertu nuen, halako batean, entziklopediak Troiako Helenari buruz zioena:... Helena Troiakoa, gizon guztiak atzean zituena, eta gizonen arteko ezinikusiak eta borrokak eragiten zituena!
|
|
Hain gara maiz ustez gauza bat eta zinez beste bat, Gabino! Zintzoen jokatzen dugunean ere, bizitza beti baita beste zerbait,
|
nik
susmo hori dut bederen. Baina arrazoi batengatik edo bestearengatik izan, ego puztuaren eraginagatik edo egiari niòn begiruneagatik, kontua da handik aurrera noiznahi ateratzen zitzaizkidala barrutik gizonari entzundako hitzak:
|
|
Aitak esan zidanak gogoetarako zuzia piztu zuen nigan: aitak esan zidana, gainera,
|
nire
susmo batekin lotuta zegoen, zeina Dostoievskiren Krimena eta zigorra ren irakurketa egin berriak. Gerhardek aholkatuta hura ere, susmoago bihurtu baitzuen:
|
|
lepoko bat, esate baterako, Helenak egunaren hogeita lau orduetan lepotik zintzilik eraman zezakeena? nahiz eta gero eta konbentzituago nengoen
|
nire
susmo hura nire kontua zela, Domingok, lehenik eta behin, pilotu izan nahi baitzuen,. Rosanna, izeneko hegazkina zuèn pilotuaren antzera, haren saioa eta hegaldia ikusi zuenetik, ni sendategian nengoen, eta ezin joan izan nintzen aerodromora, lastima?!?
|
|
–Zoritxarrez,
|
nire
susmoak ez dira amaitzen bigarren multzo epigrafikoarekin, lehena ere harrapatzen dutelako. Gai honi sinesgarritasuna eman nionez lehen multzoaren, segurtasunean?
|
|
Ustekabean artegaturik, leihoa itxi dut eta, ohera bueltan, ispiluaren aurretik bigarrenez pasatzerakoan, zeharka baino ez naiz ausartu begiratzen. Egiaztatu egin da
|
nire
susmoa: mamu gisako zerbait distiratsua ikus zitekeen nire atzean, giza itxurako irudi lausoa.
|
|
ABEL. Istripuak baieztatu egin zitian
|
nire
susmoak.
|
|
OLGA. Ni beldurtzen hasita nago. Batzuetan iruditzen zait
|
nire
susmoak dituela.
|
|
musikaria, poeta, nobelista, bideo artista berlindarra, egunkari bateko zutabegilea. Egia bada idaztea (idaztea, adibidez) limonada prestatzea bezain ekintza duina eta humanoa dela, bezain ezdeusa eta aspergarria dela (gehitzen dut nik), zergatik hainbesteko zalaparta?
|
Nik
susmoa dut, gainera, idatz kontuek gizarte errealean garrantzia galtzen duten bitartean, eta heinean, idazle jendeak bere burua nabarmenago eta ageriago jartzen duela. Idatzitakoa saldu beharrean, zerbait saldu behar bada, norberaren burua saldu balitz bezala.
|
|
Itzal isila zen, ordea, berbetan gorpuzten ez zena eta, hortaz, zalantzarako tarte bat uzten zuena. Orain, baina, hitzez jantzi zen
|
nire
susmo hori, nebulosa zena mamitu, eta zalantzarako tartea desagertu.
|
|
Ederki egiaztatu ahal izan nuen bere garaian
|
nire
susmo eta burutazioek ez zutela oinarririk, baina barrutik jaten ninduèn jelosiaren harrak burua nahastu, eta beste errealitate bat eraiki zuen nire irudimenak, Domingoren aurkako errotikako ezinikusia sentitzera eraman ninduena bolada batean, hori ere ezin ukatu, gezur esango bainuke bestela, Damaso; eta nola ulertu nuen, halako batean, entziklopediak Troiako Helenari buruz zioena:... Helena Troiakoa, gizon guztiak atzean zituena, eta gizonen arteko ezinikusiak eta borrokak eragiten zituena!
|
|
Aitak esan zidanak gogoetarako zuzia piztu zuen nigan: aitak esan zidana, gainera,
|
nire
susmo batekin lotuta zegoen, zeina Dostoievskiren Krimena eta zigorra ren irakurketa egin berriak —Gerhardek aholkatuta hura ere— susmoago bihurtu baitzuen: nola izan zitekeen hain konplexua zèn gizona bezalako izaki bat, orain zeloen, orain inbidiaren, eta jarraian auskalo beste zer pasioren mende zegoena, bat batean aingeru bihurtzea, kontraesan psikiko guztien gainetik, soldatak eta ondasunak partekatzeko prest?
|
|
egunero irakurri, edo paperontzira bota ote zuen?; eta txokolatea jaten zuen bakoitzean, muxu bat ote zuen gogoan, niri zuzendua?; ontza bat txokolate, tableta bat, mila tableta... nik zer ez nion Helenari emango, muxu baten truke?; Regina enea ere emango nion, jauregia nirea izan balitz... baita mundu osoa ere —Erroma, Londres eta Paris; Pekin, Tokio eta New York—, mundua neure eskuan eduki banu!; batzuetan, hala ere, Domingoren aurkako susmoa berritzen zitzaidan, nik ez bainekien hark ere gutunen bat idatzi ote zion, edo opariren bat egin: lepoko bat, esate baterako, Helenak egunaren hogeita lau orduetan lepotik zintzilik eraman zezakeena... nahiz eta gero eta konbentzituago nengoen
|
nire
susmo hura nire kontua zela, Domingok, lehenik eta behin, pilotu izan nahi baitzuen, ‘Rosanna’ izeneko hegazkina zuèn pilotuaren antzera, haren saioa eta hegaldia ikusi zuenetik —ni sendategian nengoen, eta ezin joan izan nintzen aerodromora, lastima...! — zurezko eta burdinazko beste Rosanna batekin egiten baitzuen amets Domingok, buruan beste ezer ez baleuka bezala; beste b... Zeusek Helena izar bihurtu zuela, alegia, hura hil ahala; bai, egia zen ni ez nengoela egoera hartan, Helena ez baitzitzaidan hil, baina egia zen, halaber, ni nengoèn egoeran —maitasun platonikoaren espiritualtasuna albora utzita—, Helenarengandik urruntzen ninduèn guztiak lotzen ninduela haren heriotzarekin, Helenak eskuetan sagar bat jarri eta bihotzean muxu baten desioa piztu zidanetik gauzak erabat aldatu balitzaizkit bezala; horregatik, Helena hil ez zitzaidan arren, hilik balego bezala sentitzen nuen sarritan, maila batean bai behintzat, eta horregatik, gau asko eta askotan, haize freskoa hartzea komeni zitzaidàn aitzakiarekin, etxeko atarira bakarrik atera eta, etxeko txakurrekin pixka bat jolastu ondoren, izarrei begira jartzen nintzen, izar haietatik zein ote zen nire bihotzeko Helena, hau edo beste hau, hura edo beste hura, izar distiratsuenen atzetik betiere.
|
|
Hain gara maiz ustez gauza bat eta zinez beste bat, Gabino! Zintzoen jokatzen dugunean ere, bizitza beti baita beste zerbait,
|
nik
susmo hori dut bederen. Baina arrazoi batengatik edo bestearengatik izan, ego puztuaren eraginagatik edo egiari niòn begiruneagatik, kontua da handik aurrera noiznahi ateratzen zitzaizkidala barrutik gizonari entzundako hitzak:
|
|
|
Nire
susmoak erabat bete ziren. Juana Marik kontatu zidanez, eguerdian azaldu omen zitzaizkion Manuela eta Xoxote, Mirentxuk kontatu zidan guztia alkateari aurkeztera.
|
|
Mallopeko alkateari ziur ondo irudituko zitzaiola, eta aurrera egin bakarrik ez, egunkariko kronistari telefonoa eskegi orduko kontatuko ziola ikastaroaren berri, interpretazio oso partikularrean, noski.
|
Nire
susmoak berehalakoan bete ziren. Juana Marik Luisitori esan eta bi egunera ia orrialde erdiko albistea eman zuten herriko kronikan Mallopen eta Bedaiopen zaharrentzako antolatuko zen modelo ikastaroa zela eta.
|
|
|
Nire
susmoa da Alderdi Popularrak eta Alderdi Sozialistak esandakoak," Estatutua osorik eta modu fidagarrian garatu behar da baina Konstituzioa betez" horrek, alegia, benetan beste helburu bat ezkutatu nahi duela: gaizki negoziatutako eskualdatze gutxi batzuen bidez ziurtatzea Estatutua behin betiko itxiko dela, ez konstituzionaltzat jota, eta jadanik hala egin du bi alderdiek, bai Alderdi Popularrak, bai Alderdi Sozialistak zuzendutako Espainiako Gobernuak?
|
|
Ez dakit.
|
Nik
susmoa daukat, Doña Manuela hura, ez ote zen burutik ongi ibiltzen. Baina auskalo.
|
|
[17] Ikus Harrizko Pareta Erdiurratuak liburuan, 152 orri akaberan urruz hitzaren etimologiaz esaten dena. Ez ote dator
|
nire
susmoen alde aize urrux hori ere?
|
|
Un carbonero cortó robres en Ariztieder a uno llamado Pelaio Retegui, alias" Pellodiru", ferrón de Alduncin.
|
Nire
susmo txar horiek baino puskaz gehiago balio zuen izengoiti horrek. Ez jakin behar nik lehendik!...
|
|
azken orduko ziurtagiriok, izan ote litezke zinezkoak?
|
Niri
susmo hauxe pizten didate, harimuttur guziak joskura berean korapilduz: emazte Brijidak, Iñarrak, Aristegik, Otxotekok, Isabela Eraso estali zuten apaizek... den denek barre egin ziotela.
|
|
Lotsatu egin nintzen
|
nire
susmoez. Beste ezer baino gehiago, sukaldean ikusten zenak Bikandik esandakoa frogatzen zuen.
|
|
Nire familiakoen gizentasunerako joera orekatzera zetorren bere familiakoen lerdentasuna, eta esan behar da gure arrazakoak baino hazpegi armoniatsuagoak zituztela, orokorrean, bere aldekoek. Nahasketaren emaitza bikaina izan zitekeen –eta
|
nire
susmoa baieztatu besterik ez dute egin gure bi haur zoragarriek– Gainera, bere diskurtsoan feminista izan arren, bazuen errealitatearen intuizioa eta, onar bekit politikoki inkorrektoa den beste ohartxo hau, etxearen kudeaketa bikaina egiten zekien, gizonok inoiz jakingo ez dugun moduan, asko laguntzeko prest egon arren. Eta hau ez da xehetasun ezdeus bat, familia baten zorionaren baldintza ezinbestekoa baino, zutabe nagusia.
|
|
Iruditu zitzaidan eskaintza begien aurrean eduki zuela une batez, baina, antza, ez ohartuarena egin zuen.
|
Nire
susmoa baieztaturik geratu zen Tudela komunera joateko altxatu zenean: oraindik eskuan zatxikan liburua ireki eta, hatz erakuslea eskaintzan jarriz, begirada galdetzailea bota zidan Olabarriak.
|
2011
|
|
Garoña izan balitz ez luke agoantatuko, BWR sistemakoa delako. Nik ez dut Garoña barrutik ezagutzen, baina
|
nire
susmoa da ordubeteko segurtasun denbora besterik ez duela, BWR motako zentralek hala dutelako, Japoniakoak bezala.
|
|
Makina bat puta lerdenez inguratuta gaude, eta gu erdian, haien bankuetako bat okupatzen.
|
Nire
susmoak azaldu bezain laster, Jonek begirada eta irribarre jokoak bertan behera uzten ditu. Neska garbiak eta aratzak ditu gogoko.
|
|
Zugatik ere hil dute, zure askatasunagatik esango lidake Izarok. Eta
|
nik
susmoa dut nigatik, gugatik, askatasun deitzen dugun ongizatearen alde, Estatu Batuetako ejertzitoak hiltzen duela, ez ETAk, ETAk dagoeneko bere burua mendekatzeko hiltzen du, bere burua. Gaizto jokatu genuen itsumen nerabea mugatu beharrean hauspotzen den eremuan (aurrekari arriskutsuak dituen zerbait gainera, eskala handiagoan denean), gure eskura estruktura armatu antolatu batekin gainera; eta Ezker Batukoaren etxeari harrika aritzen da bat, PSOEkoari taberna txikitzen zaio astero, PNVkoaren semeari ikastolan zenbait trago txar pasarazi, unibertsitatean klaseko delegatu bati pintura sprayaz ezpaina irekitzen dio geroago herriko seme kuttun egingo dutenak, tabernako komunetik kolpeka ateratzen dute kokaina marrak promozionatzen dituena?
|
|
|
Nik
susmorik ere ez dut.
|
|
Oraindik ez. Baina no sé... nik uste
|
nire kontrako
susmoak dituela. Sarea estutzen ari da.
|
|
IBON. Baieztatu egin dira
|
nire
susmoak: hezurrak Aitor Gorrotxarenak dira.
|
|
gure arteko konfiantza guztia galdu zen. Nik hasieran pentsatu nuen
|
nire
susmoak funtsik gabeak zirela, baina, egia ziren.
|
|
Irudimenaren bazka geratu dira, Erramunen hura bezala, beste pasadizo dezente ere:
|
nire
susmoen eta irudimenaren mende.
|
|
Orduan, gaizki sentitzen nintzen optimismo faltsu harekin, eta abertzaletasun itxurazkoaren mundu harekin. Dena zen heroiko samarra, eta
|
nik
susmoa nuen hor faltsukeria asko zegoela, eta opzioak ere eztabaidagarriak zirela.
|
|
Baikor antropologiko edo patologikorik ez da inoiz falta izaten, eta gure artean ere ez dira gutxi kapitalismoaren amaiera iragartzen dutenak, ezkila pozez joka. Ba, hala bada hala bedi, baina
|
nik
susmoa dut kapitalismoa baino zerbait sakonagoa dela behea jo duena: etengabeko hazkundean oinarrituriko sistema; planeta finitu batean bizi gara, lehengaiak mugatuak dira beraz, baina sekula amaituko ez balitz bezalaxe jokatu dugu eta jokatzen segitzen dugu, ipuineko eskorpioiaren gisan, besterik egiten ez dakigulako.
|
|
Bartzelonara heldu nintzelarik,
|
nire
susmo guztiak zertu ziren. Txotxongiloen emanaldietan egurtzen duten harroxko purtzila izan nintzen.
|
|
Dakizunez, hitz egin zuen Giovannik, ni Moby Dicken arrastoaren atzetik nabil aspalditik. Atzo, Bobbyk eta biok falta zitzaidan mapa zatia topatu genuen eta
|
nire
susmoak errealitate bihurtu ziren. Baina, ihardetsi zion Marcok, esanen diguzu behingoz nor edo zer demontre den zuretzat Moby Dick hori?
|
|
–galdetu nion– Esan nahi dut, kanposantuan elkartu ginenean bazenuen ala ondoren etorri zaizu? –eta
|
nire baitako
susmo erne berria argi utzi.
|
2012
|
|
Agian pisuak saltzeko aukera berriak ikusten ari direlako.
|
Nik
susmoa dut aurkitu dutela negozio bide berri bat: txinatarrei, errusiarrei, kanpotarrei etxeak saltzea… Ez dakit.
|
|
Benitorekin bazkaltzen hasi aurretik ere, ni neure kasa sumatzen nentorren kontu asko ikusi nituen agertzen mahai gainean, arazoak, gaizki egoteko bideak, klabe batzuen ulermen eza. Horiek denak biluzten zituen Benitok, hezur hutsean utziz, eta orduan errekonozitzen nituen
|
nire
susmoak, zehazten nituen zirriborro baino ez ziren nire usteak. Benitok ez zuen leziorik ematen, ez zuen interesik guri bere ondorioak erakusteko.
|
|
–Denetarik. Batzuetan animoak ematen zizkidaten, beste batzuetan ematen zuen
|
nire
susmoa zutela. Egiaz, ni bezain galdurik zeuden.
|
|
Harekiko bekaizkeriak iraun zidan bitartean, ziur egon zaitezke etengabe zirikatzen aritu nintzaiola, nire ustez hark izan zitzakeen pentsamendu berriak asmatu nahian; baina, esaten zuen guztia horren zuzena eta tolesgabea zela ikusita, ezin izan nuen ezer aurkitu
|
nire
susmoei su emateko; eta, nire ezinegon guztiak gorabehera, berriro bereganatu ninduen, eta azkenean, ez zen konturatu ni kezkatua nengoela, eta hark iruzur egingo zidan susmorik ezin izan nuen izan.
|
|
Hildakoa txerkesei leporatuko diegu. Eta orain, hona
|
nire
susmoa: inondik ere, laguntzaileek apur bat aldatu dute hasierako plana eta, dirudienez, balaz kargatu nahi dute Gruxnitskiren pistola.
|
|
Orduan, eztabaidatzen hasi ziren zergatik aurreneko aldian pistolak ez zuen tiroa bota; batzuek ziurtzat jotzen zuten su zuloa butxaturik zegoela; besteek, aldiz, xuxurlaka zioten aurrenekoan bolbora heze zegoela, eta gero Vulitxek berria bota zuela gainetik; baina
|
nik
susmo hori bidegabea zela ohartarazi nien, zeren denbora guztian behin ere ez bainituen begiak pistolatik kendu.
|
|
IKERNE. Galdetu Henryri. Bera dabil
|
nire aurkako
susmoak pizten. (desesperatuta) Ezin dut sinetsi!
|
2013
|
|
Bere etxean dagoen arren eta inor begira ez badu ere, jarrera txeratsuetan irudikatu dut, nagikeria eta limurtasun puntu batekin gorputza mugituz; hala egiten du telefonoz hitz egiten duenean behintzat mintzaidea gizonezkoa denean, seguru asko baita gizonezkoa bere senarra denean ere.
|
Nire
susmoak egia balira, abailduta egon behar luke, entrenatzailea badoalako. Egun gutxiko pasioa izango zen beharbada, nik zer dakit.
|
|
Bestalde, Elosu medikuaren emazteak, Thérèse Elosuk, 1910ean talde feminista bat eratu zuen, «le Groupe Féministe de Bayonne Biarritz».
|
Nire
susmoa da, Jean Etxeparek ez ote zuen Elosu medikua gogoan edukikoBuruxkak liburu maleruseko «Amodioa» idaztean, notarioaren pentsaera plasmatzeko. Gogora ezazu, notarioak elkarrekiko entrega gisa ulertzen du bikote maitasuna, hainbesteraino non ez baitu seme alabarik onartzen, umeek gurasoen elkarrenganako amodioa epeldu edota lorrintzen dute eta.
|
|
2008ko porrotaren ostean ekonomialari askok iraganari buruzko euren"
|
nik
susmoa neukan" eta" ikusten zen" guztien aurretik, Jabier Lertxundi aholkularia hasi zen gizarte honen inguruko analisi kritikoa egiten. Gaztetxean puri purian dauden bi gairi buruzko bi liburu aurkeztuko ditu:
|
|
Interpretazio posible bat da esatea morala erlatiboa dela.
|
Nire
susmoa da, kontuan izanik Prinzen beste lan batzuk (ik. Prinz 2007), hori dela haren ondorioa.
|
|
Ez da nire helburua gizakiaren jarduera mota hori aztertzea lan honetan.
|
Nire
susmoa da erlijioa gertuago —nolabait esatearren, metodologikoki gertuago— dagoela fikzioak sortzeko jardueratik (nahi bada, mitotik) filosofiatik eta zientziatik baino.
|
|
gizakia izatez ona da.
|
Nire
susmoa da egia, hor nonbait, erdian dagoela. Gizakiaren alderdi berekoia ukaezina da, baina gizakiaren alderdi onbera ere hor dago.
|
|
Pentsamendu humus propioa, norabidea, estrategiak eta abarrak aipatu ditugu. Aldarteetan jartzen dut
|
nire
susmoa. Datorren hitz hau ordenagailuan idazteak pudorez zalantza sortu dit hatz mamietan, baina maitasun zipriztintze bat ere gertatu da bertso jendearen artean, nahiz eta ez dugun beti asmatu pertsonak zaintzen unerik zailenetan.
|
|
Hurrengo astean medikuak egiaztatu zuen
|
nire
susmoa. A zelako gauza!
|
2014
|
|
Agian orduak paseak ziren orduz geroztik, are egunak ere??. Baina hori ez da garrantzitsuena; azken finean, banituen
|
nire
susmoak, eta gauza horiek ohikoak dira komunitate unibertsitario txikietan; MITen ibili nintzenean ere. Ez, Arrese doktoreak nire asmakuntza lapurtu nahi zidan:
|
|
Lantegiko lapurretak ez zuen batere arduratzen anaia; xantaiarenak, berriz, lur jota zeukan, ikustea besterik ez zegoen.
|
Nire
susmoa zen lapurretarena proba moduko bat izan zela, estutasun egoera batean nola konpontzen nintzen ikusi nahi izan zuela anaiak. Nola edo hala proba gainditu nuenez, azterketa nagusia etorri zen:
|
|
1838 urtean, Barbados irla baketsuan matxinada arraro eta odoltsu bat gertatu zen.Bi sexuetako berrehun negro inguruk, zeintzuek berriki askatasuna lortua baitzutenMartxoko Aldarrikapenaren bitartez, beraien nagusi ohiarengana jo zuten, Glenelgdelakoarengana, berriro ere menpera zitzan eskatuz(...)
|
Nire
susmoa da(...) Glenelg en esklaboak harekin maiteminduta zeudela, ezin zirela hura gabe bizi.
|
|
Baldin eta Galarreta kapitainak edo Merino tenienteak" Zumalakarregiren aurkako konspirazioaz" hitz egiten badiote, oso gutxi. Baina ezer ez kontatuta ere,
|
nire
susmoa egingo du azkenean. Orain dela gutxi, berarekin hizketan ari nintzela, hitz erdiren bat esan diot Carrasco sarjentuaren iragan liberalaz, baina errezeloa daukat horrek ez duela luzaro desbideratuko.
|
|
Hori da
|
nire
susmoa.
|