|
2001
|
|
|
Sekula baino atseginago. Tarteka, ordea, haren begirada sentitzen nuen
|
nire
soinaren gainean. Zeharka, burua egunkariaren orrietatik ia altxatu gabe.
|
|
2003
|
|
|
Aldatu oihukatu du norbaitek. Eta zorabioaren erdian bakarrik nagoela iruditu zait, bira eta bira,
|
nire
soinekoaren hegoetan zintzilik. Begiak itxita.
|
|
2009
|
|
|
Zalduna bazen, haren zaldia; agian emaztea bera. Niaren esfera horretara guztira hedatzen baita primitiboarentzat; nia ez da
|
nire
soinera mugatzen, inguruko izadi eta ekintzako denborarekin bat ehundua dago. (Gaur ez al da nortasuna/ arima jantzira, orrazkerara, autora hedatzen?).
|
|
|
Aienatu zitzaidan kolera. Moteldu zen hotza
|
nire
soin adarretan. Errege dolutuari jarraikitzen zitzaizkion gehienei bezala, nire gogoa ere bete zuten irudi eta hots errepikatu haiek, gainerako guztiaz arruntik husteraino.
|
|
|
Begi horiek nire bisaiaren eta
|
nire
soinaren zirrikitu guztiak miatu zituzten berriz. Nire kokotsari bakea eman zion, bederen.
|
|
2013
|
|
|
Bertze atorra bat, galtza motz batzuk eta bertze batzuk luzeak, botak, zaldizko larru bat eta ene liburuxka.
|
Nire
soinari eratxikia hainbertze denboraz egonda, haren azala higatzen hasia zen ene izerdiaren eraginez.
|
|
|
atorraren azpian. Atorra, berriz, ez zegoen
|
nire
soinean, ohe ondoan pilda egina baizik. Handik atxiki nuen eta leihora hurbildu.
|
|
2016
|
|
|
PROFITATURIK jende multzo anonimoak hara eta hona bultzatzen ninduela, naturaltasun osoz bilatu dut lagunaren berotasuna, naturaltasun osoz igurikatu dut bigarren azalaren epeltasuna
|
nire
soinaren kontra. Haren kontra estutu naiz ahal izan dudan guztia.
|
|
|
Lehenago miretsitako gerri mehe horietatik oratuta neukan Kelen,
|
nire
soinaren kontra. Gure pelbisak hain hurbil izatearen ondorioa segituan igarri didala esango nuke, mozkorra mozkor.
|
|
2017
|
|
|
Ni beragana abiatu nintzen, negarrez eta bera areago atzeratu zen hormaren kontra eta nik bere begiak ikusi eta indar handiagoz egin nuen negar eta soinekotik tira nion. Berak eskuak luzatu zituen baina
|
nik
soinekotik tira nion. Bere begiek korri egiten zuten.
|
|
|
Bera gelditu egin zen berriro, hormaren kontra, niri begira eta nik negar egin nuen eta berak segitu egin zuen eta ni bere atzetik, negarrez, eta bera areago atzeratu zen hormaren kontra, niri begira. Bere gelako atea ireki zuen, baina
|
nik
soinekotik tira nion eta bainugelara joan ginen eta bera atearen kontra gelditu zen, niri begira. Orduan besoa aurpegiaren aurrean jarri zuen eta nik bultza egin nion, negarrez.
|
|
|
Badakikezu, aurrekoan aurreratu nizunez, alaba gaixotua zaintzekoa nintzela. Horretan aritua nauzu azkenotan, eta gogoetan hasten naizelarik, eta elkarrekin erkatzen, arestiko nire gaixotzea eta emakumeek zaindu beharra batetik, eta emakumetxo gaixo hau neronek zaintzea bestetik, azken hau bareago eta onuragarriago da zalantzarik gabe
|
nire
soin atal nekatuentzat, baina ez dakit bi egoeretatik zein dudan kaltegarriago arimarentzat. Izan ere, gaixoaren eta gaixozainaren artean, nahi ezta ere eta ia oharkabean, halakoxe hartu eman berezia sortzen da, bi biei eta biei soilik dagokien mundutxo itxi, biribila, besteengandik bakartzen eta aldentzen dituena.
|
|
|
Irritsak, bai, ez dago beste izenik. Goiz eta arrats, egun eta gau goititzen, emendatzen eta handitzen ari dena, ene gorputz herbal eta maxkal honetaz ia jabetu arte, halako moldez non dagoeneko
|
nire
soina ez baita irrits eta joran gaizto baten gudaleku eta agertoki baizik. Gudaleku esan dut, baina okerrena ez da borrokan aritzea, norekin ari naizen ez jakitea baino.
|
|
2019
|
|
|
Hiru eta erdietan, oro lotan zegoen jatorrizko urdin umel nahasi batean, eta, hareazko bidean behera nindoala, bere pisua zela medio geldiaraziriko lainoak zangoak bustitzen zizkidan hasieran,
|
nire
soin txiki liraina gero, eta ezpainetara iristen zitzaidan, belarrietara eta sudur hegaletara, nire gorputzaren alderdi sentikorrenak baitziren[...] Bide horretantxe, ordu horretantxe ohartzen nintzen zein zen nire prezioa, nolakoa zen ezin azalduzko grazia aldi hura eta nola bat egiten nuen lasterka iristen zen aurreneko ufadarekin, aurreneko txoriarekin, eguzkia oraindik obalo, ernatzearen pode... Baina, lehenago, ase arte jan, basoan biribil handi bat osatu ehizan bere kasa dabilen txakurraren gisan, eta ura dastatzen nuen oso maiteak zitzaizkidan bi iturri galdutatik[...].
|
|
|
–Maitea nuen oihal poetiko baten azpitik agertzen zen pasio femeninoa?, zioen. . Emakumeen lotsagabekeria orok nazka ematen zidan[...] Higuin gorria nion emakume arropari eta, oro har, femeninoa den guztiari, baina
|
nire
soinean eta nigan zegoenean bakarrik; sexu ederrak, aldiz, zoratu egiten ninduen?. Harremanak izan zituen emakume askorekin, eta dirua erruz gastatu zuen haiekin.
|
|
|
»Instintuz edo,
|
nire
soinaz haren gorputza babesten ahalegindu nindunan, eta postura horretan geratu nintzen, zirkinik egin gabe, terralak, ilunabarraren laguntza zuela, bereganatutako eremuan, zarata gehiago, txistuak, oihuak eta, azkenean, beste behin ere tiro hotsak entzuten ziren bitartean.
|
|
2023
|
|
|
Zaharrak lutoz zihoazen, amona Dominga mantelina zarratu batekin, banantzeak sortzen zion mina adierazi nahi balu bezala. Umeok domeketako arropa generaman, nebek milarraiazko marinel trajeak eta
|
nik
soineko zuri bat –brillantina esaten zioten oihal batez egina, paparrean gurutze puntuz amak brodatutako loreekikoa– eta flanelazko jaka azul iluna. Errege magoek ekarritako karabinei gogor oratzen zieten nire nebatxoek; nik neure andrakila kuttuna nuen eskuetan, Maribe.
|