|
2006
|
|
|
Edo bai, hainbeste urtez irakasle jardun ondoren sumatu duzu. Baina
|
nire
poza ez zen dena gainditzearen satisfazioa bakarrik, ez zen agiri baten jabe bihurtzearen harrotasuna bakarrik: aspaldidanik desiratzen nuen askatasun pertsonalaren ataria zen hura niretzat.
|
|
2008
|
|
|
Orain banuen nahi adina ur, eta baita jaki onak ere; eta kontzientzia, berriz, nire desertzioagatik hainbeste ausiki zidana, lasaitua nuen neure kasa lortutako garaipen handiarekin. Nik uste
|
nire
pozak ez zuela hutsik izango ez balitz izan kontramaisuaren begiengatik, burlati segitzen baininduten kubiertan nenbilela, eta bere aurpegian etengabe ageri zen irribarre arraro harengatik. Aldi berean mina eta ahuldura adierazten zituen irribarrea zen; gizon zahar baten irribarre nekatua; baina, hori guztia ez ezik, gizon haren espresioan bazegoen burla tanta bat ere, saldukeriazko itzal bat, hantxe, maltzurki, niri eta nire lanei zelata eta zelata eta zelata zegoen bitartean.
|
|
2009
|
|
|
–
|
Nire
poza ez da txikiagoa, bada?! –erantzun zion Domingok Adari, azkenik, arrebarengandik askatuz.
|
|
|
Gero, bi mutilek elkar besarkatu zuten, besarkada ezin estuagoan, zenbat ote zuen pozetik eta zenbat minetik besarkada hark?; edo poza eta mina batu ote ziren, baita, batura ezin estuagoaren ondorioz, itxuraldatu ere, izenik ez zuèn sentimendu berri bezain bete bat sorrarazteraino??, zer moduz eta zer moduz: aita eta ni komunista putakume horiek bahituta egon gara, baina dena ongi atera da zorionez, eta?; bada, ni ez nago hobeto, Teo, Gervasio garbitu baitute?; baina zu bizirik zaude, eta horrek izugarri pozten nau?; bada,
|
nire
poza ez da txikiagoa, hainbestetan pentsatu izan dut zu hilik egon zintezkeela, baina ez?
|
|
|
Gero, bi mutilek elkar besarkatu zuten, besarkada ezin estuagoan –zenbat ote zuen pozetik eta zenbat minetik besarkada hark?; edo poza eta mina batu ote ziren, baita, batura ezin estuagoaren ondorioz, itxuraldatu ere, izenik ez zuèn sentimendu berri bezain bete bat sorrarazteraino? –, zer moduz eta zer moduz: aita eta ni komunista putakume horiek bahituta egon gara, baina dena ongi atera da zorionez, eta...; bada, ni ez nago hobeto, Teo, Gervasio garbitu baitute...; baina zu bizirik zaude, eta horrek izugarri pozten nau...; bada,
|
nire
poza ez da txikiagoa, hainbestetan pentsatu izan dut zu hilik egon zintezkeela, baina ez...
|
|
|
Honezkero nire berbengatik igarriko zenuenez,
|
nire
pozak ez du asko iraun.
|
|
|
|
Nire
pozak ez zuen neurririk, kuadrillakoen aurrean, Setmana Catalana goitik behera irabazi eta gero, hurrengo goizeko seiak eta erdietan karreran irten, moto gainetik farolak piztuta, eguna artean zabaldu gabe eta, 588 kilometro egin eta gero, azkenekoak motozikletaren atzetik, arratsaldeko bostak eta gero, Bordeaux Paris mitikoa irabazi zuenean (1988an egin zen azkeneko aldiz, erabat ezina zelako ia... Pentsa, Bizkaiko asto karrera aspaldikoetan ere Anketil eta Poulidor ziren asto entzutetsuenak.
|
|
2010
|
|
|
Jean Louis Davantek telefonatu dut eta eman diot xehetasun zenbait eta han aipatuko ditu.
|
Nire
botza ez da izanen, baina bai ene errana!
|
|
2015
|
|
|
Ez huts egin maite zaituenari, zure bitartez haziko eta eztituko baita Maiteak beraren desira duen ariman eragiten duen oinazea. Zu poztea da nik nahi dudana, Jauna; hala ere ongi dakit
|
nire
poza ez dagoena munduko inorengan. Hau honela izanik, ez bota errurik nire desirari.
|