2000
|
|
Eta gure egonezina erakusten zuen isilune jasangaitza apurtzearren, nik Polikarporen istorioa kontatu diot, nola ito zen gizajoa garbigailuarekiko liluraren eraginez, eta
|
ni
normal bezain hotz agertzen saiatu naiz. Karmelo, ostera, urduriago egon bide da, zeren, lurrera erori zaizkion arropa garbiak jasotzearekin batera, irribarre ezin osatu batekin agurtu bainau.
|
2003
|
|
Seguru asko Luis Koldok zituen kulpak, Giorgio Armani ez da dotoreago ibiliko; Joxe Mari eta
|
ni
normal asko jantzita, baina jakina, jilipitxiaren lagun jilipitxiak ginen.
|
2004
|
|
Hezkuntza ingelesean bezalatsu. Eta
|
niri
normala iruditzen zitzaidan gauza bat oker egin banuen ordainetan kolpeak jasotzea. Ez dut esango metodo ona denik, baina niri orduan normala iruditzen zitzaidan.
|
|
eta horrelako txorradekin, e!
|
Niri
normal hitz egin. Hire euskara txoro horrekin ere nazkatzen ari nauk.
|
2005
|
|
|
Nigan
normala ez zen harropuzkeria nabarmenak harrapaturik nengoen.
|
2006
|
|
|
Ni
normal normal hartu naute. Baina gogora etorri, ba betikoa, «i ti ei» esaten dute beraiek, ETA, tamalez hemendik kanpora ateratzen diren berri gehienek hori aipatzen dute, eta, oso oso gainetik baina bazekiten Euskal Herrian zer arazo dagoen.
|
|
Egia da ez zirela ondo konpontzen; ez dakit istorio guztia, zuen aitak ez du sekula asko hitz egin horri buruz.
|
Niri
normala iruditzen zitzaidan, nire amaginarreba gorrotagarria zen eta. Kontatu dizut inoiz ez zuela nahi zure aita eta biok ezkontzea, eta ez zela ospakizunera ere etorri...
|
2009
|
|
Eta horretan arrazoia duzu, Eider.
|
Nik
normala izan nahi dut. Ez mehatxu bat, ez arrisku bat, ezta salbuespen edo bitxikeria bat ere.
|
|
Normala izatea anormala izatean datza, eta
|
ni
normala izaten saiatzen naiz hori ez dela normala jakinik.
|
|
Nik, bestalde, asteak baino ez neramatzan gertatzen ari zen hartan murgilduta. Hura ez zen normala niretzat; edonola ere,
|
niri
normala iruditu ala ez, gertatzen ari zen. Sikiera ez zintuztela zure bizilekutik bota ikusi nuenean, lasaitu egin nintzen; trankilago itzuliko nintzen etxera.
|
2012
|
|
nire euskara urrestildarra, basatiaren hitza, zapo erdara gisako hura biziki estimatzen zuena.
|
Niretzat
normala eta baliogabea zenari aparteko balioa ematen ziona, nahiz eta nik zergatik ez ulertu eta axola ere ez izan. Behingo batean Pertur etorri zen gure ikasgelara, eta esku keinu batekin irakaslearen esana eten, eta esan zuen:
|
|
Horixe arraroena.
|
Nik
normal ireki dinat, ez diten behartu!
|
|
Lehen ez bezala, gaur plantxan jardutea maratoia bukatzea baino gehiago kostatzen ari zaio Etxeberi, gorputz osoan beruna itsatsita daukala ematen du, baina Herreraren aurrean ez zaio aitzakia okerrena iruditzen kalera ez irteteko. Herrerak ia sinetsarazi dit inork ez nauela egurtuko, inor ez dela ni umiliatzen saiatuko, ez nautela irainduko, pentsatu du Etxebek, baina auskalo,
|
niri
normala irudituko litzaidake.
|
2013
|
|
Nire inguruko jendeak nik baino garrantzi handiagoa eman diola konturatu naiz. Hau
|
niretzat
normala da, pilotan jokatzen hasi nintzenean banekien hau iritsiko zela. Ez nuen uste hain berandu izango zenik, egia esan.
|
2014
|
|
Bada, hortxe hortxe.
|
Ni
normalenetakoa nintzen, atera kontuak!
|
2015
|
|
Agian zeu zara eroa eta
|
ni
normala, inoiz pentsatu duzu?
|
2016
|
|
Horrez gain, kirolari orok bezala, geure burua zaindu behar dugu guk ere.
|
Nik
normal jaten dut, baina gehiegikeriarik egin gabe.Ikusi al duzu herri kirolak profesionalizatu direnik. Azken hogei urteotan aurrerakuntza handirik ez da egon, nire ustez. Prestatzaile fisiko batengana joanez gero, beste kiroletako profilak ezagutzen dituzte, baina gure kasuan ez dakite nondik hasi ere.
|
|
Albaro semeak ttikitatik ezagutu du aitaren lanbidea: «betitik ikusi izan dut etxean harriarekin lanean, eta
|
niretako
normala izan da. Ez bazen etxean, hilerrietara joaten zen lanera eta berdin zuen noiz, gauez, goizez, euriarekin, elurretan...».
|
2017
|
|
Zu normala zara?
|
Ni
normala naiz?
|
|
Oso seinale ontzat hartzen zituen berak nire hitzak. Esaten zidanez, ordura arte izan zuen esperientziaren arabera, trauma eta harridura izaten ziren iniziaziorako lehen urratsa; armadan gertatzen den bezala, kasu honetan ere, nerabearen
|
ni
normala suntsitu behar izaten da lehenik, gero bokazioa txertatu ahal izateko.
|
|
Gure parteak begiratzen zizkigun, eta horretarako ukitu beharra baldin bazuen, akainik ote genuen begiratzeko, ukitzen zuen, baina nesken dutxan begirale batek gauza bera egiten zigun.
|
Nik
normaltzat ikusten nuen, prozesu normala. Gaur egun abusu bezala hartu liteke, baina nik ez dut horren traumarik?.
|
2019
|
|
"
|
ni
normalen egoten naizen giroetatik urruti, desberdina da hau. Lagunak adin berdinekoak gara, antzekoak.
|
|
Izan daitezela zakarrak nirekin eta zigortu nazatela, batzuetan ondo merezia dut-eta âbai, askotan nire egoeraz abusatzen dut, propioâ.
|
Nik
normala izan nahi dut, eta nire adineko jendearen kezka eta agobio normalak izan, betikoak: aurpegiko granoak eta zaldarrak, nire guraso gogaikarriak (esan bat da), gehiegizko kiloak, mutilei gustatzea, birjintasuna gal  tzea (sexua, alegia), bizioa eta gazte guztiok gustuko ditugun lardaskeriak, imajinatu ditzakezuen metafisika guztiak eta...
|
|
Bizitzaz daukadan ideia ez da nik daramadana.
|
Nik
normal bizi nahi nuen, eta ez hainbeste borrokatuz, ezinean, egunero tokatzen zaidan bezala. Sinistazue, nik bestelako bizitza proiektua neukan, desberdina erabat.
|
|
Egia da. Emakumearen irudia askotan erridikulizatu egiten zuten egoerek, eta
|
nik
normaltzat hartu izan ditut ez nintzelako ohartzen oinarrian zer zegoen".
|
2020
|
|
Edo gauzak esateko modu bat besterik ez da? Okurritzen zaizkidan gauza arraro hauek,
|
niretzat
normalak diren gauza arraro hauek, pentsatu egiten ditut, edo, kontrara, ezbairik gabe, bere kabuz burura etortzen zaizkidan gauzak dira. Edozein modutan, edonola ere, hala eta guztiz ere, neu kuriositatea duen pertsona bat naiz.
|
|
Tira, txo Badakizu
|
ni
normala naizela.
|
2021
|
|
Zergatik esaten dizuedan hau? Ba, horrekin guztiarekin konparatuta,
|
niretzat
normala dirudien arren, nahiko gauza friki bat okurritu zaidalako eta jarraian datorrelako. Sistema literario batean egon liratekeen idazleak imajinatu ditut, haien ezaugarri psikologikoak eta literaturarenak konbinatuta.
|
|
JON:
|
Nik
normala.
|
|
Zu txikia zara.
|
Ni
normala naiz.
|
2022
|
|
Jendeak ez du asmo txarrez egingo, baina halako egoera baten aurrean asko blokeatu egiten dira. Zuri pasatu zaizuna oso gogorra da, eta askok ez dute jakingo zuregana nola zuzendu. Baina
|
ni
normal nagoela ikusita... Aurpegi txarra banu, ala negarrez egongo banintz, baina ni normal nago.
|
|
Zuri pasatu zaizuna oso gogorra da, eta askok ez dute jakingo zuregana nola zuzendu. Baina ni normal nagoela ikusita... Aurpegi txarra banu, ala negarrez egongo banintz, baina
|
ni
normal nago. Ni ikusten nauen jendeak beti ongi ikusten nau.
|
|
" Bai, zergatik ez? Ni bertze aldetik etorri nintzen, eta
|
niretzat
normala zen ikastolak muntatzea. Normala zen.
|
|
...efonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible
|
ni
normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilula... Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata besteari esaten diote kaiolako bizi hauxe dela egin ahal duten bakarra, zeren denborarekin handik lekutzeko behar den indarra galdu dute eta gaurgero bizia ez dago murruetako izerdi artean hazten diren kakalardoen mikrokosmoan baizik.
|
|
Eta inguruan ditudan gizonen kohortearen artean badira medikuak ere, osasun gaietan jakintsu diren horietakoak, horiek nire sexuaz arduratzen dira, beren buruaz seguru, zientziari eta tresneria ginekologikoari guztiz emanak dira zernahiri bezain arin, eta ni ohean bezeroekin etzanik, edo diban batean keixuka, edo irakasleen belaunetan kulunkan, gora begira etzanik ni larrubizirik eta sabaiari begira, hankak zabalik, oinak burdina zuriko euskarrietan ditudala, ia larrubizirik, medikua nitaz noiz arduratuko zain, nire kasuaz, nire kasua zoro infektatuaren kasua da, eta gero jela, eskularruak eta azterketaren hoztasuna, harraskagailua eta medikuaren hitzak, guneari buruzko esplikazioa, nik aldizkari medikuek erakusten dutenaren bitartez baizik irudikatu ez nezakeen hori, eta dena ongi dagoela ematen duela esango dit, uteroaren lepoak ez duela anomaliarik ageri, beharbada gorri samar dagoela baina besterik gabe, eta gero galdetuko dit egunean zenbat bezero ikusten ditudan, sei zazpi, egunaren eta umorearen arabera, senaren kontrakoari une horretan diodan erresistentzia preziatuaren arabera, eta esango dit emaitzak astebete barru izango ditudala, telefonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible ni normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilulak behar ditut, batzuk egunez pizteko eta beste batzuk gauez lo egiteko, asko behar ditut, zeren nirea bezalako berriketari eustearen indarrez azkenean oreka biokimikoa galdu egiten da, baina hori ere ez da inoiz gertatuko, gertatu ezin litekeena da, baina gertatu ezin litekeen hori guztia aurreikustearen indarrez sinapsien puntan daukat heriotza, ez dakit horiek nola isilarazi, eta zinez esaten dizut burmuin hau ez dudala nirea, nire amarena da, zeren zahartzean haren larbaren tamaina hartu du, beherantz hazi da altxapeka eta lurrari atxiki zaio amak baino hobeto egiteko beldurrez, horra, ez da amak baino hobeto egin behar, batez ere hura bere txikitasunak hiltzen badu, era horretara baliteke amak bere burua haur batek gainditua ikustea, zeinari konpainia leiala eskatu baitzion aita putatik putara zebilen bitartean, beraz ni baino lehen ama sendatu litzateke, bestela ez dut uste gauza batere efikaza izango zenik, aski litzateke amaz behin bakarrik pentsatzea nire burua atzera amarena izateko, lehenago ere esana dudala uste dut, bizkarrean eta besoetan daramat ama, lepotik zintzilik eta nire oinetan mataza eginik, aldi berean diren eta ez diren era guztietara daramat, horra zergatik egin lidaketen zintzurra, larruazala erauzi, suntsitu egin ninduketen artean sehaskan nengoenean, sarraskitu egin zuketen amaren txakur haginkadek markatu zuten guztia, laurdenkatu egin ninduketen hezur huts utzi arte, eta amak bere karga pisua uzteko azalerarik izango ez zukeen unean bera ez beste izango zatekeen pertsona bihurtuko nintzatekeen, dudarik gabe hilik nengokeen baina egina nukeen balentria, inoren alaba ere ez izatea, amari panpina kentzeko garaia zatekeen, bai, amak kaiolako txoriak bezalakoak dira, baten bat behar dute aurrean kantuan hasiko badira, horra zergatik egoten diren luzaroan ispiluaren aurrean beren buruei begira, eskuetako orban ilunak kontari, beren zorigaitza kontu kontari aurrean auditorio bat balute bezala, auditorio horrek haiekin batera negar egin balu bezala, herriko puta izatetik kargugabetu balituzte bezala, eta elkarri begiratzen diote begiradaren bat bereganatzeko eta seguru egoteko begirada horiek beti hortxe izango dituztela betiere ezkutatu nahi izaten dituzten zimurren historietan pausatzeko prest, elkarri begiratzen diote berdin baten konpainia izateko eta batak besteari esateko zein krudela den bizia, inor ez denean ere ikusiak izateko exigentzia inposatzen dute, bata ...efonoz hots egingo didatela testak positiboak baldin badira eta hiru hilabete barru berriz ikusiko nauela, eta beharbada usteko duzu ni lasai nagoela honenbestez, puta zirrikitua normal dudalako, hein batean lanez gainezka besterik ez, gorritasuna da lekuko, baina ez, hitzordu bakoitzaren amaieran aurretik esana didatena berriz esateko eskatzen baitiet, izan zintzo sendagile jauna, nola da posible
|
ni
normal egotea, hiltzeko zorian nagoela tematsu esaten ari natzaizu, eta nola izan liteke normala nire sexua, enkontru sare baten barruan galdurik dago ezagutzea posible ez den neurriraino, eta horrela nire sexuaren zorigaitzetik nire buruaren zorigaitzera igarotzen gara, eta hobeko duzu zorigaitzak zenbait pilularen bidez arindu, automatismo eta autista klaska horietan ez berriz erortzeko, pilula...
|
|
Beno, lesbiana promiskuek. Besteek beraiena eta beste bat… (Berriro hankarteko markora begiratuz) Ane,
|
nik
normala daukat. Eroria bezala ikusten dut… Eske lehengoan entzun nuen aluak ere erortzeko joera daukala… Zoru pelbikoa ere erori egiten omen da… Hara!
|
2023
|
|
Ez dakit polita den, bitxia...
|
Niri
normala iruditzen zait; eta zaila ere bai.
|
|
Alabaina, nerabezarora arte,
|
niretzat
normala da aitak harrikoa egitea eta amak apalategiak atontzea. Kozinatzea, jostea eta plantxatzea ez dira balio gorenak niretzat, ezta beste inorentzat ere, bide batez esanda.
|
|
" Esaten dit naizela pertsona alai bat irribarre oso gutxi egiten duena, berba asko egiten duena baina barruko gauzak kontatzea kosta egiten zaiona, laguntzen duena baina kosta egiten zaiona laguntza eskatzea...
|
Niretzat
normala da horrelakoa izatea, eta uste dut eragin didala txikitan etxean bizi izandako mosaikoak".
|
|
|
Nik
normala izan nahi dut.
|