|
2000
|
|
|
Haize zirimola azkarrek inarrosten dute oreka nekez zaintzen duenaren bihotzaren zola, zolaren zola, urrats durduzatuegiak marrumaz hantu biribilketa eroan biderkatuz. eta inor, inor, inor ez dago aldamenean holtz hegietan zutik bermatzen laguntzeko! garaizegi lehortu diren aurtengo hostailak, nahar eiharrak eta belar zimelak nora nahi eraman ditzake haize zirimola haserretuak. zu eta
|
ni
hosto inutil horien parekoak gara errorik gabeko izen deitura sarraskituak, borondate eta gerorako amets beti ukatuak. eta haizeak hegatz xumeak bulkatzen dituen gauetan, beldur gaitzak bereganatzen gaitu. gure egunerokotasuna oldarraren, doluaren eta segurtasun ezaren erresuma larraitza da, haizea jabaltzean hargatik, euria hasten den unean badakigu bake aroak iraun ez dezakeela, beldurrezko zir...
|
|
|
Konturatu zarete naturaren erreferentzia errepikatu egiten dela, nolabait ere, irakurri dizkizuedan poema zatietan: Berrizbeitiak haizearen fereka inbisiblea ikusten du fago, ezki, zumar, platanoetan; Aranbarrik errekaldetik itsasora ekarri du lizarra, edo itsasoa lizarraren bihotzera; zu eta
|
ni
hosto inutilen parekoak garela diosku, Prevert en oihartzunez; Urretabizkaiak ezin du jakin arbolak bizirik dauden ere, zu baten aiduru malenkoniatsuan dagoelarik...
|
|
2004
|
|
|
Baina ez nuen nolanahiko behia izan nahi, eta itzuli ordez, denbora pasatzeko modu berriak asmatzeari ekin nion. Eta baita asmatu ere,
|
nik
hosto jostaketa deitzen nuena tartean.
|
|
2008
|
|
|
(Sinetsia nago esaera izeneko horien erdiak baino gehiago lerdokeriak direla).
|
Nik
hosto iharrak ikusten ditut, eta zakarrak ere bai, haizeak daramatzala eta haizeak dakartzala. Hitzik sekula ez.
|
|
2010
|
|
|
Airea falta izan zitzaidan, urtegiaren barruan banengo bezala; hondoko lokatz eta zainen artean trabatuta,
|
nire gainean
hostoak eta adaxkak ikusiz, eta baita hildako tximeleta gorria ere. Zeharkatu korrika urtegiaren inguruko hesia eta baso zabalera atera nintzen.
|
|
2011
|
|
|
Ez badut irakurtzen ikasten, bizitza osoan ezjakin hutsa izango naizela esango dit aitonak. Nik ez dut horretarako batere gogorik, baina… Badakizu,
|
ni
hosto eta orbel artean gustura ibiltzen naiz, baina liburuetako orri artean… Ez dakit nola moldatuko naizen.
|
|
|
Agian berandu samar hostoberritu naiz, enborra okertzen hasia dagoenean. Baina hor doazkie
|
nire
hostoak landare gazteagoei. Pozaren etxean itxarongo diet, ateak zabalik.
|
|
2012
|
|
|
Artean, galde ikur lainotsua bihurtua zen nire bizitza. Etorkizundun idazle izatetik, lehen hain jori sortzen zitzaizkidan istorioak asmatzeko ezindua, herritik sustraietatik gero eta urrunago, urrunegi orbeltzen hasitako
|
nire
hostoetara izerdia iristeko, lanbiderik gabe, berriro ere ikasle, etorkizunik gabeko errefuxiatu izatera igaroa nintzen.
|
|
2015
|
|
|
Eta nik...
|
nik
hostoen atzetik
|
|
2016
|
|
|
|
Nire
hostoa.
|
|
2017
|
|
|
Hasieran ez zitzaidan asko axola, denak, batez ere ume txikia, nirekin egoten zirelako. Umeak hitz egiten zidan eta nirekin jolasten zuen, batzuetan min egiten zidan arren, hostoak kentzen zizkidalako eta gero jostorratz itxurako
|
nire
hosto horiekin marrazkiak egiten zituen lurrean. Azkenean zakarrontzian amaitzen zuten beti, amak batu eta bota egiten zituelako, horregatik beti hosto berriak behar zituen eta gehiago kentzen zizkidan.
|
|
|
Une horretatik ez dut
|
nire
hostorik gustukoena berriz ikusi. Nik berriro ikusi nahi nuen eta berehala hasi nintzen bere bila.
|
|
2023
|
|
|
–Egarri nintzen eta euria ari zuen, eta zutundu egin nintzen haritzak esan zidalako: " Edan
|
nire
hostoetatik". Eta ikusi nuen enborrak zuloa zeukala eta barruan sartu nintzen, hotz ere banintzelako.
|