2003
|
|
Gainera, ez du iraintzen nahi duenak, ahal duenak baino.
|
Nireari
eusten diot, beraz, eta lehen baino tinkoago gainera.
|
2005
|
|
Petrikiloa egongelan sartzen ikusi nuenean, ama ez zen aski
|
niri
eusteko, eta aitak lagundu behar izan zion, sofatik behera neure burua botako ez banuen, arrastaka ihes egiteko asmoz, bainugelan ixtera, krak, krak, krak...
|
|
–Horren aita ez zitean behartu, beste gazte batzuk bezala, armada frankistan sartzera; hura boluntario joan zuan, urte batzuk ere bazitian eta. Gure aita fusilatu zutenean, hura egon zuan
|
niri
eusten, begira egon nendin. Orain burua joandako agure zahar bat besterik ez duk; eta semea, berriz, begiraiok:
|
2010
|
|
Errespetua baino gehiago, beldurra zien jende askok eta Antton bezalakoak taberna batean sartzen baldin baziren, haien graziei barre egitea ia obligaziozkoa zen, esate baterako. Esan bezala, aurrena olibaren grazia egin zidan eta
|
nik
eutsi egin nion isilik lagunen algara ergelek festa bihurtu zuten lehenengo erasoari. Bigarren nire janzkerarekin sartzea izan zen.
|
|
hilezkorren nortasun eta/ edo oroimen arazoak deskribatzen ditu. Ez dago batere garbi hilezkorra gai ote den
|
niari
eusteko, hau da, bere buruari eusteko, eta hori egiten ez badu, zein da hilezkorra dena. Zein da hilezkortasunaren subjektua?
|
2019
|
|
berak itsu itsuan onartzen ditu abenturak, bizkor eta trebe, nik ahate zorabiatu batek bezala jarraitzen diodan bitartean. Berak bultza,
|
nik
eutsi. Harresia orain ez da hain handia.
|
|
Bada kantu bat The Symphonic Eyes taldearena, nire faboritoa; tira, entzuten dudan talde bakarra da (aita erotu beharrean jartzen da, autoan ere ipintzeko eskatzen diodanean; gizajoak bizitza osoa darama ahaleginak egiten Beatlesak nik gustuko izan ditzadan), eta kantuak honela dio, gutxi gorabehera: " Utzidazu nire desgraziarekin/
|
nik
eutsiko diot munduari neure aldakekin/ zure karitateak min egiten dit". Edo horrelako zerbait.
|
2022
|
|
" Baina aita hilda dago eta gu bakar bakarrik geratu gara, eta niri, pentsatze hutsarekin etxe honetan geratu behar dudala betiko, pena adina larritasun sartzen zait, ama". Ama niri besoa atximurtzera altxatu zen eta gogor estutzen zidalarik,
|
nik
eutsi egin nien irten nahi zuten malkoei, jauna, irten nahi zuten eta. Eta nik:
|
|
Batzuetan buru egin eta esan izan diot hori dela lotsa ematen duena, ikusten dudanean kapaz dela guri min emateko. Eta orduan bekokia nire bekokiaren kontra jartzen du zezen bat balitz bezala bigantxa bat mehatxatzen, eta estutu eta estutu egiten du, baina
|
nik
eutsi egiten diot, jauna, badakidalako, barren barrenean, Marco ez dela kapaz inori min emateko. Hala sinetsi nahi dut.
|
2023
|
|
Eskua luzaturik,
|
nireari
eutsi zion. Atzamarrak katramilatu zitzaizkigun.
|