|
2002
|
|
|
Perla bat bihurtu zen.
|
Ene baitan
bai bederen. Biharamunean, berriz, biok bakarrik geundela, aitorpen bat egin nahi zidala esan zidan.
|
|
2008
|
|
|
Noiz edo noiz esan izan dizut, gainera, gotikoaren existentziak? gotikoarenak bakarrik, elizarena justifikatzen duela,
|
niretzat
bai bederen.
|
|
|
erromanikoa, gotikoa... Noiz edo noiz esan izan dizut, gainera, gotikoaren existentziak... gotikoarenak bakarrik, elizarena justifikatzen duela,
|
niretzat
bai bederen.
|
|
2010
|
|
|
kopiatzeko? gero buruz ikasteko asmotan, adibidez, baita ahapaldi haiek gero eta bereagoak egiteko ere, bide batez?; guk ere?
|
nik
bai bederen!, ez dugu besterik egiten, otoitz edo poema bat geure egiten dugunean, eta hori dute hunkitzen gaituzten poemek:
|
|
|
–beste freskotasun bat, argi eta garbi esanda?, haiek bereziagoak, biziagoak? egiten zituena,
|
niretzat
bai bederen.
|
|
|
nola izango nuen, bada, gogoko haren janzkera barroko dottore ustekoa, eta nola haren hitz egiteko moldea, beti hitz eta pitz, bere solasetan noiznahi sartzen zituela Villalbako markes jaun andereen jauregian ikasitako hitz hotsandikoak, oinetako jartzekoaz baliatuta sartzen ere, hamarretik bederatzitan! Amak, izan ere, espazioa betetzen zuen bere etengabeko jardunarekin, besteengan?
|
nigan
bai bederen, halako itolarri bat sorraraziz:
|
|
|
eta ez edozein poema, Miramar 1954 baizik?; poema hori baita poeta euskaldun batek inoiz idatzi duen poemarik onena? edo poema metafisikorik onena,
|
niretzat
bai bederen; Isaias profetaren aipu batekin hasten da: Anima mea desideravit te in nocte, poemari, jarraian, perla honekin ekiteko:
|
|
|
Zer gustura entzuten nituen izeba Ernestinak irakurtzen zizkigùn ipuinak! Amona Ursulak ahoz eta keinuz kontatzen zizkigunek, baina, bazuten" beste zerbait" —beste freskotasun bat, argi eta garbi esanda—, haiek bereziagoak —biziagoak— egiten zituena,
|
niretzat
bai bederen.
|
|
|
Beste bat zen, ordea, Orixeren abiapuntua, Orexako semea, Jainkoak isiltasuna hizpide zuelakoan, isiltasunaren ehizan abiatzen baitzen, zentzumenen ate guztiak itxita; Orixek, beraz, munduko hots abarrotsetatik bakartzeko, uko egiten zion munduari, bide arrazoizko bezain borondatezko batean, eta bere poesia ere halakoa da: kontzeptuala, izotzaren edertasunean landua, arrazoimenak bideratua eta erritmo pausatu batek taxutua, ia abstraktua eta ia —hainbatetan eta hainbatetan— perfektua; baina zer hobeto haren poema bat hona ekartzea baino... eta ez edozein poema, Miramar 1954 baizik?; poema hori baita poeta euskaldun batek inoiz idatzi duen poemarik onena... edo poema metafisikorik onena,
|
niretzat
bai bederen; Isaias profetaren aipu batekin hasten da: Anima mea desideravit te in nocte, poemari, jarraian, perla honekin ekiteko:
|