|
|
«harridura, egunero sortzen den argi berriak begietara ekartzen digun munduaren aurrean»; gizartearen eta norbanakoaren arteko tentsioa; zahartzaroa; egiaren eta ipuinen arteko aldea; eta «ego-ak azken urteotan izan duen inflazioa pertsona guztietan, zeina selfie-en modan islatzen den». Azaldu du, baina, horiek jorratzeko ez duela egin
|
nahi izan
poesia «hermetikoa, ez astuna, ez sinbolikoa».«Liburu osoan bada alaitasun bat, nolabaiteko bizinahi bat», Inazio Mujika Erein argitaletxeko editorearen hitzetan. Hain zuzen, gaiok jorratzean solemnitateari ihes egin diola zehaztu du Aristik:
|
|
|
Zain zegoen bitartean erlojua begiratu zuen, seiak hamar gutxi ziren, Zein azkar joan den denbora, eta egia zen denbora azkar joan zela, baina hori pentsatzeak hala moduzko babesa ematea beste helbururik ez zuen, haize leunak hedatu eta eskobatzen duen ke meharrezko gortina bezalako babesa, Raimundo Silva Zein azkar joan den denbora pentsatuz entretenitzen baldin bazen, beste denborak, zeinetara bat-batean amildu baitzen bere burua, geroratzen ari zelako ilusioa emango zion, eta etenaldia dardarizo batean oinarritzen da, eskuineko eskuak dar-dar egiten duela dirudi, emeki, paperaren gainean pausatua. Orduan telefonistak, txoriburuak halakoak, hauxe esan zuen, Maria Sara doktorea, loturik zaude, Raimundo Silvak ukabila itxi zuen, denbora uhertu egin zen, nahasirik, gero hedatu egin zen, berezko jarioan isuri zen, Arratsalde on, Silva jauna, Arratsalde on, Zer moduz, Ongi eta zu, Ongi, eskerrik asko, hementxe nabil lana antolatzen, eta jakin
|
nahi nuen
poesia liburu horretako probak zertan diren, Oraintxe bertan bukatu dut zuzenketa, egun osoa eman dut horretan, bihar eramango dut argitaletxera, Beraz, egun osoa eman duzu horretan, Egun oso-osoa ez, Costa jaunak ekarri zidan nobela irakurri dut pare bat orduz, Ongi aprobetxatu duzu denbora, Bestela ez dut zertan aprobetxatu, Esaldia interesgarria da, Interesgarria izango da, baina azpi-asmorik... Telefonoari heltzen zion eskuak hegan egin zuen airean, poliki-poliki jaitsi zen, eta telefonoa pausatu eta gero, hantxe gelditu zen, telefonotik bereizi nahiko ez bailuen, edo ezin esan daitekeen hitzaren zain bailegoen.
|
|
|
Halakoetan, ez dira hitz zehatzak topatu beharko gainezkaldiari izena jartzeko, poesian, hitzondoaren gerizpetik iradokitzen denak adierazpenerako indarra duelako. Egunsentiaren esku izoztuak liburuarekin batera banatutako Poesiaz gogoeta bat liburuxkan dioen bezala, barne ilun bat argitu
|
nahi du
poesiak, eta hori hitzek duten misterio eraginkorrarekin lortzen da. Barneko iluntasun hori oso ondo ulertzen ez ditugun gogoeta, esperientzia eta emozioek osatzen dute.
|
|
|
Aurreko obran ere formatuarekin jolas egin zuten, orduan guztiz kontziente ez baziren ere. «Buelta bat eman
|
nahi genion
poesia errezitatzeko Euskal Herrian dagoen moduari. Iruditzen zaigu batzuetan hotza izan daitekeela, edo jendeari ez zaiola behar bezainbeste iristen, eta gu geu ere, poesiazale amorratuak izanda, batzuetan ez gintuela asetzen».
|