2002
|
|
Jacques Diouf Nekazaritzarako eta Elikadurarako Nazio Batuen Erakundeko (FAO) zuzendari nagusiak esan duenez, “baliabide hidrikoak ongi kudeatzeak soilik emango digu 30 urteko epean 8.000 milioi pertsona izatera iritsiko den biztanleria elikatzeko behar diren elikagaiak ekoizteko aukera”. Dioufek behin eta berriz esan du “pobreziaren ondorio lazgarriak, elikagai eskaera gero eta handiagoa eta eskuragarritasun eta ur gutxiegi izatea oztopo larria dela
|
munduko
elikadura segurtasunerako eta edateko ura eskuratzeko”. Horregatik guztiagatik, eskatu du herrialdeek ura eta elikagaien segurtasuna bermatzea, ingurumenari kalterik egin gabe.
|
2006
|
|
Bilera horren helburua lurra eta ura banatzeko politikei buruz eztabaidatzea da, NBEko herrialdeek 2000 urtean hartutako konpromisoari begira, 2015erako pobreen eta gosea duten pertsonen kopurua erdira murrizteko. FAOko idazkariak bere hitzaldian adierazi zuenez, lehenengo hitzalditik 27 urte igaro ondoren, “gaia berriz eztabaidatzeko ordua iritsi zen, arazoa
|
munduko
elikadura segurtasunaren politikaren ardatzean dagoenean”. Diouf ek esan zuen egungo baldintzetan NBEk nekez beteko duela pobrezia murrizteko helburua, baina hurrengo adierazpenetan argitu zuen hori lortzeko itxaropenari eusten diola.
|
2007
|
|
Hala gobernu politikek nola kontrol neurri eta prozesuek lortu nahi dute kontsumitzailearengana iristen den elikagai oro kutsadurarik gabe egotea, osasunerako mehatxua izan baitaiteke. Beharrezko tresnak
|
Munduko
elikadura segurtasunari buruzko epe labur eta ertaineko aurreikuspenak ez dira oso baikorrak Alde horretatik, EBren politikak legeria zabala ezartzen du, elikagai kateko maila guztiei aplikatzekoa, eta munduko zorrotzenetako bat da. Gainera, 2000 urtean Elikagaien Segurtasunerako Europako Agintaritza (EFSA, ingelesezko sigletan) eratu zen, EBko kide diren herrialdeetako erakunde eta organismo zientifikoekin elkarlanean.
|
|
Elikagaien segurtasuna Giza Eskubideen Adierazpen Unibertsalean aitortutako eskubidea da. Eta, nahiz eta nazioarteko eta nazioko erakunde askok bete nahi duten hori, hala nola Osasunaren Mundu Erakundeak eta FAOk, biak ere arazo hori aztertzeko, gainbegiratzeko eta aholku emateko prest dauden arren, ez dira oso baikorrak
|
munduko
elikadura segurtasunari buruzko epe labur eta ertaineko aurreikuspenak, klima aldaketak ere eragiten baitie.
|
2009
|
|
Ekimen horren sustatzaileek azaldu zutenez, elikagaien mundu mailako ekoizpena handitzeak ez du ekarri elikaduraren hobekuntza orokorra; Mediterraneoko ereduak, nekazaritzakoak eta landa eremukoak, berriz, inportatutako kontsumo sistemak menderatzearen mehatxupean daude. 2015erako Milurtekoko Garapen Helburuen esparruan, CIISCAMek proposatutako eredua
|
munduko
elikadura segurtasuneko helburuak lortzeko ekarpena izango da, dieta mediterraneoa, haren biodibertsitate handia, jasangarritasuna eta ongizaterako nutrizio balioa sustatuz.
|
2010
|
|
Munduko Elikagaien Segurtasun Batzordeak (CSA),
|
munduko
elikadura segurtasunari buruzko politikak aztertzeko eta horien jarraipena egiteko Nazio Batuen foroak, maila handiko gobernuen arteko saio bat egin du Erroman urriaren 15era arte, gosearen eta desnutrizioaren sustraiei aurre egiteko moduak iradokitzeko. Nekazaritzarako eta elikadurarako Nazio Batuen Erakundeak (FAO) azaldu zuenez, topaketa hori “elikagaien nazioarteko prezioak igo egin dira berriki, eta horrek erronka berriak dakartza elikagaien segurtasunerako”.
|