|
2009
|
|
|
Teofilo Mariak aiherga eta ezaxola entzun zituen amaren hitzak, berarekin zer ikusirik ez balute bezala: sinesten zuen, bai, sekula ikusi ez zuèn anaiatxoa aingerutxo bihur zitekeela, baina, bihotzez baino gehiago, komenientzia hutsez sinesten zuen, orbetarren arimaren armarriari askoz hobeto
|
zihoakion
aingeru bat munstro lotsagarri bat baino?, sineste guztiek komenientziatik, gutxiago edo gehiago, zerbait dute-eta; amak jarri zuèn musikak ere epel utzi zuen, berari ere, aitari bezala, martxa militarrak eta himnoak gustatzen baitzitzaizkion, haiek txistukatzeko ohitura ere bazuen, pausoa martxaren erritmora egokitzen zuela, ia automatikoki?; guztiaz ere, Teofilo Mariak aitari begiratzen zion tarteka, zeinak amari begiratzen baitzion aldika; gurasoen begirada haietan, ordea, ez zen guztia, azken urte erdian izan zen bezala, urruntasun; aitzitik:
|
|
|
Teofilo Mariak aiherga eta ezaxola entzun zituen amaren hitzak, berarekin zer ikusirik ez balute bezala: sinesten zuen, bai, sekula ikusi ez zuèn anaiatxoa aingerutxo bihur zitekeela, baina, bihotzez baino gehiago, komenientzia hutsez sinesten zuen –orbetarren arimaren armarriari askoz hobeto
|
zihoakion
aingeru bat munstro lotsagarri bat baino–, sineste guztiek komenientziatik –gutxiago edo gehiago– zerbait dute-eta; amak jarri zuèn musikak ere epel utzi zuen, berari ere, aitari bezala, martxa militarrak eta himnoak gustatzen baitzitzaizkion –haiek txistukatzeko ohitura ere bazuen, pausoa martxaren erritmora egokitzen zuela, ia automatikoki–; guztiaz ere, Teofilo Mariak... bazirudien ezen, hoztasunezko bolada baten ondotik, gurasoak berriro sartu zirela, ez berotasun handi baten baina bai halako epeltasun baten eremuan, baita haiekin batera Teofilo Maria bera ere, zeinak, azken hilabete haietan galdu zuèn babesgune afektiboa berreskuratuta, bere buruarekiko konfiantza bereganatu baitzuen, halako eran, non, bere begiraldi haietako batean –Aleluia bukatu eta handik bospasei segundora–, aitaren irri zabalarekin topatu eta Teofilo Mariak berdin erantzun baitzion; irri egiteaz gain, baina, mahai gainean zuèn eskuin eskua ukabil bihurtu eta burua gora eta behera mugitu zuen bi bider kementsu, keinu haiekin Rikardo Lehoibihotzen paperean jarri eta aitari bere zina eskaini nahi balio bezala:
|
|
2016
|
|
|
Baina, trenean nentorrela, Ferrarako dorre eta kanpandorreak zerumugan agertzen ikusi nitueneko momentutik sentitu nuen bat bateko herio biziak ez zidan denbora gehiago galtzen utzi. Ordubi eta erdietarako bizikletan
|
nindoan
Aingeruen Harresitik, begiak ezkerretara gero eta hurbilago zegoen Barchetto del Ducako landaretza jorian tinkaturik. Gauza guztiak lehen bezala zeuden, azken hamabost egunak lotan pasatu banitu bezala.
|