|
2009
|
|
|
Ni Crotona kalearen ondoan bizi izan nintzen bost urtean. Noiz edo behin Euskal Herriko
|
jendea
ni ikustera etortzen zenean, beti eramaten nuen alderdi hartara. Munduaren bukaera nola izango den jakiteko, auzo horiek ikustea baino gauza hoberik ez.
|
|
2013
|
|
|
Lotsatu egiten al zara? Ez al duzu nahi
|
jendeak
nirekin ikusterik?
|
|
2015
|
|
|
Behintzat zerbait sentitzen duzu. Finalean
|
jendea
nirekin ikustea, barrez, negarrez… ikaragarria izan da. Bertsoak asko lagundu dit hilabete hauetan eginbehar bat izaten.
|
|
|
Jolas lagunik ez zitzaidan geratzen ordurako Itsasondon, eta jendartean bakarka ibiltze hori zein barregarria izan litekeen ohartzeko bezain heldua izango nintzen seguru asko. Familiako bazkari egun horietako bat izango zen, bestela ez bainintzen azaltzen aitona amonenean; bazkalaurreko ohiko txutxu mutxu, hitz aspertu eta iloba gazteei izeba arduratsuek egin ohi dizkieten itaunketa horietatik ihesi, kalera alde egin nuen; jendea ikusteko gogo handirik ez, ordea, edo
|
jendeak
ni ikusteko esan dut; nerabearen lotsak eta ahalkeak. Hortaz, eliza ingurura jo nuen, hutsik izaten baitziren hango bazterrak; elizari buelta ematen hasi eta, atzeko aldapan, burdinazko ate bat, pisua baina irekia:
|
|
2016
|
|
|
Hala, beste gaixoekin aurreiritzirik, arbuiorik eta mespretxurik ez badago, nik ere tratu bera merezi dut. Horregatik etorri naiz gaur, ondo nagoelako,
|
jendeak
ni ikus nazan nahi dudalako, ezagutu nazatela, jakin dezatela ez dela ezer gertatzen, alkohola utzi daitekeela, utzi egiten dela, bizitza bizi daitekeela, eta ez garela bigarren mailako herritarrak".
|
|
2020
|
|
|
Berlinen, arratsean, irakurraldi gau bat dugu.
|
Jendea
ni ikustera etorriko da, niri entzutera, niri galderak egitera. Nire liburuez, nire bizitzaz, idazle gisa egin dudan ibilbideaz.
|
|
2022
|
|
|
...riaren horiz kasik zuria, baina biziari bost axola horiek denak, eta beraz, nola ibili behar dut nigan iltzatzen diren begiraden pean hondoratu gabe?, begirada horiek nik ispiluan ikusten ez dudan horrexetaz ari zaizkit hizketan, eta ispiluek noranahi pertsegitzen zaituzte, dendetara eta kafetegietara, zeure presentzia biderkatzen dute, eta hainbeste ispiluren artean utzi egiten diot neu izateari,
|
jendea
ni ikusi gabe dabilkit inguruan, nire sexua ez da behar bezain garbi islatzen, behar bezainbat makillatu ez den emakume bat naiz, ez, neure burua apaindu behar dut, geruza bat erantsi behar diot artifiziorik gabe ezer izaten jakingo ez nukeen horri, eta denek argi bezain garbi ikusten dute emakume bat naizela, baina nik behin eta berriz frogatu behar diet ez daitezen nahastu, apaindu gabe utzi du...
|