|
2001
|
|
|
Bat aukeratu behar duzu, eta ez dakizu zein. Banan banan begiratu dituzu, eta pentsatzen geratu zara, begiak itxi eta lehenengo aldiz zure bihotzari
|
jarraituz
, batengana hurbildu zara. Begiak ireki eta... hori ezustekoa!
|
|
|
Norberak bere bizitzaren bidea egina duelarik jaiotzen da, ez galtzeko gurasoak dituzu, haiek esaten dizute nondik joan, baina ni independenteegia nintzen eta gurasoek ez zidaten jaramonik egiten. Oso zaila da bide horretan galtzea, zuzen zuzena baila, baina nik zoritxarrez, bide erdian zegoen harri koxkor batean egin nuen estropozu eta bide zidor batera bota ninduen; bidetxo hau aurrekoa baino ederragoa zen eta atzera bueltatu beharrean bizitzako bidetik
|
jarraitzeko
bide zoragarri hartatik jarraitu nuen. Hau gero eta gogorragoa zen, koskaz betea, aldapaz josta...
|
|
|
Norberak bere bizitzaren bidea egina duelarik jaiotzen da, ez galtzeko gurasoak dituzu, haiek esaten dizute nondik joan, baina ni independenteegia nintzen eta gurasoek ez zidaten jaramonik egiten. Oso zaila da bide horretan galtzea, zuzen zuzena baila, baina nik zoritxarrez, bide erdian zegoen harri koxkor batean egin nuen estropozu eta bide zidor batera bota ninduen; bidetxo hau aurrekoa baino ederragoa zen eta atzera bueltatu beharrean bizitzako bidetik jarraitzeko bide zoragarri hartatik
|
jarraitu
nuen. Hau gero eta gogorragoa zen, koskaz betea, aldapaz josta...
|
|
|
Gogaikarria da benetan!, denek oso irribarretsu agurtzen
|
jarraitzen
dute eta zuk aldiz begirada apal bat botatzen diezu aurpegira begiratu ezinean. Gajoek pena ematen dizute, bizitza bukatzen ari zaie, ez dute une zoriontsuagorik igaroko geratzen zaien bizitza zati motz honetan. la ezin dira mugitu, ohetik saloira eta saloitik ohera.
|
|
|
Azkenekoa izango zela zioten hitzak sinistu zituen, ez zela berriro gertatuko, milaka hitz samur eta inoiz sentitu gabeko laztanen artean. Baina hitz haiek ez zuten aldatzeko asmorik, tabako eta alkohol usainak betiko
|
jarraituko
baitzuen, garrasiak ez baitziren inoiz hitz atsegin bihurtuko, ez eta jipoiak fereka. Aspertua zegoen kalera irten orduko beleak ikusteaz, nekatua parke hura hain bakartia izateaz eta hormak marmarren doinuan begiradez betetzeaz.
|
|
|
Ez al da hezkuntza on bat, gizakiaren garapena nahiz estatuaren zein pertsonen zorionaren iturri nagusietako bat? buruarekin esandakoa onetsi eta
|
jarraitzen
utzi egin nion. Orduan, bat gatoz biok, ez baitaiteke ulertu zoriontasunik hezkuntzarik egon ezean.
|
|
|
– Ondoren
|
jarraitu
zuen Berasak irudika ezazu eguna eta gaua. Eguna, Eguzkik dakien modura, ordu argien multzoa da, eta ordu horiek iritsi bezain laister barnekaldeko herrixketen nekazaria goiz lotzen zaio lanari bere baratzean; kosta partean, aldiz, itsasontziei azken ikutuak emanez arituko dira arrantzaleak; itzal ahal guztidunetik itzal txikiak agertzen hasiko dira, ertainak askoz jota; txoriek abestuko dute gauean abestea debekatua izan zaiena eta baliteke gu biok, eguneko ordu horietan azokara bidean izatea, auskalo ze erosketa egiteko asmotan.
|
|
|
Posible al da egun hitza erabiltzea, gau hitza oraindikan asmatzeke bada? galdetu zidan eta erantzun baten faltan luze gabe
|
jarraitu
zuen. Bihur dezagun bidea errezagoa eta zuzenagoa eta horretarako demagun beste proposamen hau:
|
|
|
– Baina denbora joan ahala, konturatzen gara, toki ezberdinetara tiratzen duten arren, biek bortizkeria eta zalaparta gaitzesgarri berbera erabiltzen dutela bere xedea lortzeko; konturatzen gara, haien begietara so eginez, ez dutela amore emateko itxurarik, ez direla inolaz ere, inon eta inori barkamena eskatzeko prest egongo, ez dago haien bihotzetan hutsunea eta gorrotoa besterik eta hala
|
jarraitzen
dute, amorru biziz borrokan; konturatzen gara batak zein besteak ez dituela bere okerrak onartzen, eta bakoitzak bere egia aldarrikatzen duela egia absoluto erreal bakartzat, autismo izugarria erakutsiz. Konturatzen gara, azken batean, kanpokaldetik ezberdinak agertzen zaizkigun bitartean, bi zaldiak arraza berekoak direla.
|
|
|
Azkenean, neska, pixkanaka pixkanaka mutilaren ezpainetara bereak gerturatzen hasten zen, bien ezpainek elkar ikutzen zuten arte. Elkar muxukatuz eta laztanduz
|
jarraitzen
zuten elkar gozatuaz. Egun batean ordea, mutila harengandik apur bat banandu eta belarrira hitz politak xuxurlatuz hasi zitzaion, ondoren neska urduri jarriko zuen zerbait esan ziolarik.
|
|
|
Neska, aldendu zen mutilarengandik, eta zer esan ez zekiela geratu zen segundu batzuetan. Azkenik, lotsaren lotsaz aurpegia gorri gorri jarri eta begiak malkoz betetzen zitzaizkion bitartean, oraindik ez zela momentu egokiena esanez, korrika alde egin zuen, mutilak atzetik
|
jarraitu
ziolarik. Egia esan, ordudanik ez ditut berriro ikusi eta pena izugarria dut horregatik, ederra baitzen horrelako bikote polita zoriontsu zela ikustea.
|
|
|
Ni nagoen leku honetatik, inguratzen nauen gizarteaz asko ikasi dut, inguratu nauen pertsona mota guztiei esker. Orain, ordea, bakardadearen hotza arnasten dut, eta ez da udan bezala, erabat ezberdina da, orain baliogabe sentitzen naiz, eta udaberriaren zain nago berriro, biziak
|
jarraitzen
duela frogatu nahi dut. Ez dut bakarrik egon nahi denbora gehiago, ez!
|
|
|
Neskatila desioaren itsasontzian sartzeko portuan zain eta bat batean amak lehen jaun hartzen oparitutako Ama Birginaren irudia etorri zitzaion burura. Esku baldarrak goraka
|
jarraitzen
zuen.
|
|
|
Semaforoa berdean azkenik eta aurrera
|
jarraitu
nuen izenik gabeko itzalekin jolasean; ilargiak oparitutako itzalekin jolasean. Agian klarinetearen melodiari jarraitu nion momentu bate, nik ere etorkizunaren kartak jiratzean, pozima miresgarria deitzen zioten hartatik trago txiki bat egingo nuen itsaropenez.
|
|
|
Semaforoa berdean azkenik eta aurrera jarraitu nuen izenik gabeko itzalekin jolasean; ilargiak oparitutako itzalekin jolasean. Agian klarinetearen melodiari
|
jarraitu
nion momentu bate, nik ere etorkizunaren kartak jiratzean, pozima miresgarria deitzen zioten hartatik trago txiki bat egingo nuen itsaropenez.
|
|
|
Zortzi urte luze eraikuntza txuri hartatik irteten ez nintzela. Baina, eroetxeko izaki zitalenak lorratza
|
jarraitu
zidan eta aurkitu egin ninduen. Aurkitu!
|
|
|
Pausoz pauso, taupadaz taupada oinez
|
jarraitu
nuen ene gorputz barnean nabigatzen zuten odol errekak berotu zitzaizkidan unerarte. Begiak irekiak nituela pentsa zitekeen, baina belarriekin aurkitu nuen hura.
|
|
|
Azalean irristatzen ziren izerdi tanta guztiak, urteetan zehar anonimatoan isuritako negar malko bakoitza ordezkatu nahi zuten, inor ez izatetik norbait izatera igarotzeko. Amas estu bakoitzak txartelean irudikatutako maitalearen gorputzera gehiago hurreratu nahi ninduen, eta korrika
|
jarraitzen
nuen. Korrika.
|
|
|
Aurrera errutinatik eta bakardadetik ihesi, han nonbait baitzegoen etorkizuna. Kale laberintikoetan mapa bat eskuratu gura nuen hura aurkitzeko, baina maitasuna ez omen dago paperetan idatzia eta bihotzaren iparrari
|
jarraitzea
deliberatu nuen. Korrika jarraitu nuen, kale ertz guztiei ea ikusi zuten galdetuz, baina ez nuen erantzunik jaso.
|
|
|
Kale laberintikoetan mapa bat eskuratu gura nuen hura aurkitzeko, baina maitasuna ez omen dago paperetan idatzia eta bihotzaren iparrari jarraitzea deliberatu nuen. Korrika
|
jarraitu
nuen, kale ertz guztiei ea ikusi zuten galdetuz, baina ez nuen erantzunik jaso. Etorkizunak ordurarte isilik zeuden desioaren erreka garbiak ilunabar gorriz noiz dindatuko zain.
|
|
|
Carmelitak ez du oraindik umetan marraztutako atlantiar ozeanoa zeharkatu, bere unibertso zeharkagaitza den irla erraldoian
|
jarraitzen
du. Ez da zortzi urte lehenago bi txirikorda zeramatzan neskatilatxo hura, dagoeneko neska heldu eta hazia da.
|
|
2002
|
|
|
Emazteak beti bezain idor
|
jarraituz
, ez zion erantzun. Denbora berean, Peio hitz gutxiz adierazten zuen emozio azkarra sentitzen ari zen.
|
|
|
Kartzelako barrek napa beltza zatitzen zuten xarma guztia kenduz. lritsiko da eguna, non kalpar distiratsu horiek inguratuko hauten bien artean oztoporik egon gabe, ari zen pentsaketan, kaiola honetatik hegaldatuko haizena askatasunari buruz,, sakeletik familiaren argazkia atera eta hari begira, bazenekite zenbat maite zaituztedan; izarrak zeru beltza baino gehiago argitzen duzue nire bihotza! eta bakarrik iraun, ezin duk egoera honetan
|
jarraitu
, hi ere pertsona haiz eta bizia merezi duk Zeinek esan behar dik hiri non ala norekin bizi behar haizen, nork erabaki dezakek nor maitatu behar duan?
|
|
|
Noski, hasierako pentsamendu hori azkar asko baztertu nuen burutik, ez baitzen posible Sergiok nire sekretuaren berri izatea, eta haren buruak sarri izaten zituen (eta dituen) neuraren bat izango zela pentsatuta, ezetz erantzun nion. Ez da ezer gertatuko onartzen baduzu, Yael,
|
jarraitu
zuen. Oso urduri jarria nintzen jada, eta ez nekien nola erreakzionatu niretzat erabat berria zen egoera haren aurrean.
|
|
|
Izan ere, arratsalde osoan zehar eta hurrengo egunetan gaiaren inguruko hausnarketa sakona egin ondoren, norbaiti kontatzeko nahia sartzen hasi zitzaidan. Honek erabat talka egin zuen ordura arte
|
jarraitu
nuen pentsamoldearekin, inori kontatzea bururatuko ez zitzaidala esaten zuena, alegia. Aburuz aldatzera eragin zidan zeozer ageri zen nire barnean, erabat kilikatzen eta indartzen ninduena:
|
|
|
Neska bat zela ondorioztatu zuen nonbait.
|
Jarraitu
zuen: Ba hiruetako bat:
|
|
|
Horrez gain, lagunek edota gurasoek, nire egoeraz jabetu gero izan zezaketen erreakzioak erabat kezkatzen ninduen. Baina bitartean, eta nahiz eta hori guztia izan buruan, mutiletan pentsatzen
|
jarraitzen
nuen, eta, ondo aztertuta, sekulako paradoxa zen hori. Horretaz konturatzen nintzen ni ere, eta pixkanaka, baina kostata, egokitua zitzaidan (edo, hobeto esanda, zaidan) norabide sexuala onartu eta nire homosexualtasunaren lehenengo etapa (nik izendatzen ditudan bezala) eratuko zuen errealizazioa edo onarpena burutu nuen, ez sekulako buruhausteak sortaraziko zizkidaten gatazka moralak ekidin gabe.
|
|
|
Edozein modutan, ezin nuen jakin laguna zein mugataraino ari zen brometan galdera hura egin zidanean, baina aurretik gaiari buruz hitz egiterakoan eta momentu hartan erakutsitako seriotasunak eta eman zidan segurtasunak nire sekretutxoarekin
|
jarraitzea
zentzugabekeria zela sentiarazi zidan. Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera ematea erabaki nuen.
|
|
|
Ezetz erantzun nion, kanpotarra nintzela eta han hilabete baterako nengoela zehaztu niolarik. Hector dut izena,
|
jarraitu
zuen. Hortik aurrera arratsalde osoa eman genuen hizketan:
|
|
|
Ez al gaude bada homosexualak normalizazio bide batean? Noiz arte
|
jarraitu
behar dugu mespretxuzko jarrera honen aurrean borrokatzen. Dena den, eta nahiz eta nik hala pentsatu, lagunekin horrelako eztabaidak izan ondoren, nire jarrera aldatzea erabaki dut eta gurasoei kontatzea planteatzen ari naiz, baina ez aburuz aldatu dudalako, injustiziaren aurkako borrokan eta normalizazio prozesu horretan pausoz pauso joan behar naizelako baizik; agian arrazoi duzu:
|
|
|
Baina nire galdera da: zergatik
|
jarraitu
behar du izaten egoera hori gogora gurasoentzako, horrek ez badu, inolaz ere, gure jokabidean eragiten. Ez al gaude bada homosexualak normalizazio bide batean?
|
|
|
denek porrot egin zuten, noski. Bitartean, guk eskolara joan barik
|
jarraitzen
genuen. Eta alde horretatik oso pozik geunden.
|
|
2003
|
|
|
Oroitzapen on anitzekin buruan, bi alabek izaia panpina bat balitz bezala apaindu zuten. Alemanian urtero garrantzia emaiten zioten besta horri, eta bi neskek izigarri apreziatu zuten horien burasoek usaia hori segitzea, nahiz eta musulman erlijioa
|
jarraitu
.
|
|
|
Begiratzen
|
jarraitzeko
indarra atera dut eta hirugarren aldiz, negar malkoei atea ireki diet. Garai batean makina bat helar bildutako soroan gaur ez dago oinez ibilteko ere lekurik, guztia dagoelako etxe berriz josia.
|
|
|
Jada hamabost urte ditut,
|
jarraitu
zuen gazteak amaren esku zauritua oihal zahar batez biltzen zuen bitartean gizondu naiz dagoeneko. Badut serioski lanean hasteko garaia eta hartua dut erabakia.
|
|
|
Agian jakinen duzu ene ama non bizi den
|
jarraitu
zuen Katixa ezagutzen al duzu?
|
|
|
gorrotoa. Eta horrexegatik gorrotatzen zuen, gertatuak gertatu arren, lehengo grinaz maitatzen
|
jarraitzen
zuelako.
|
|
|
Pedalei eraginez hemen zatoz berriro; askotan pentsatzen dut txirrindularitzatik bizi ahal izateko adina dohai baduzula, baina nahiago duzu zure eguneroko etaparekin
|
jarraitzea
, erlojuaren kontrakoa hain zuzen ere. Ene bada!
|
|
|
Aurrez pentsatzekoa zen bezala, lehen igotako aldapa jeitsi egin duzu orain. Bidegurutze batera iritsi zara, baina betiko erabaki berbera hartu ordez, ezkerreko errepidean zehar
|
jarraitu
duzu norabide zehatzik gabe. Bosgarren geltokia jadanik zure zain dago, baina ez dizu axolarik, edo hori uste duzu bederen.
|
|
2004
|
|
|
Atzo mendira igo eta ez zituzten mugimenduak nabaritu. Denak berdin
|
jarraitzen
du. Agur eta musu goxo bat biontzat.
|
|
|
Altsasura iritsi direla diote batzuk. Besteak leku berean
|
jarraitzen
dutela oraindik. Hainbat hildako muga aldean eta besta hainbat atxilotu beste aldean.
|
|
|
Jaioterria, nire nortasuna, aitarena, amarena... begien aurrean izateak sortuko didanaz pentsatzen jardun dut. Ikara, zirrara, poza... zer eta nola sentitzeak sorturiko hutsunean murgildu naiz eta irakurketarekin
|
jarraitzea
hobe izango dela erabaki ondoren, hartu dut eskuetan nire aita zenaren liburuxka. Aita hitza erabiltzeak ere sortarazten didanaz jarduteko gogoa ere sartu zait, baina beste une baterako uztea erabaki dut.
|
|
|
Bi aukera dauzkagula diote. Etsai bihurtu edo etsai izaten
|
jarraitu
. Bideak argi daude, baina norantzak, ordea, ez.
|
|
|
Ezin izan dut irakurtzen
|
jarraitu
. Aitaren antzera, zergatia eskatzen diot neure buruari.
|
|
|
Aireportuan lorturiko mapa, une oro
|
jarraitzen
dut, gorputz guztia harturiko alaitasun batean murgilduz. Donostiara iritsi gara.
|
|
|
Ondoren argazkian ageri den anaiarena atera du eta, aitona, amona, osaba izebenak... eskuartean dituenean fotokopia bana atera du. Isilik
|
jarraitu
ditut bere ekintzak, nire hitzen batek bere lana oztopatuko zuen ustea nuelako.
|
|
|
Pausoz pauso oreka bilatuz, bidea eginez, amaieran dagoenari beldur pitin batez begiratuz iritsi naiz bere ondora. Zimurrak, jadanik zein bide
|
jarraitu
ez dakitela, pilatzen zaizkio aurpegian. Noizbehinka begiak ixten ditu, aitaren tristura bera daramaten begiak dirudite.
|
|
|
Ez zen bakarra izan. Herri osoak etsai nola bilakatzen ziren ikusi zituen, hurrera
|
jarraitu
ahal izateko.
|
|
|
Bidean zaldi bat ikusi dugu, zikin eta ikaraturik zegoen arren, indartsu dagoela dirudi. Aitak lasaitu duenean, gainean jarri gara bideari
|
jarraitzeko
. Lehengo batean ikusitako baserriaren larre batekoa izango zela pentsatu dut, bertatik. oso urrun ez baikeunden, baina ez dut komentatu atzoko ikuskizun lazgarri hura ez gogoratzearren.
|
|
|
Zarata hots izugarria entzun dugu eta ondoren hegazkin bat igarotzen ikusi dut arbola atzetik. Aurrera
|
jarraitu
dugunean, baserri bat ikusi dugu, oraindik kea zeriola leherketaren ondorioz. Aurrealdeko iturrian ura edan ondoren, baserria miatzera joan gara.
|
|
|
Nik zortzi urte nituen garai hartan. eta anaiak hogeita bat. Ordutik bizitzak aurrera
|
jarraitu
du geure etxean, betiere heriotzaren samina ezabatu ezinik, eta denbora pasa ahala, hazten joan naizen heinean, nire arimak tristuraren existentzia nabaritu du bere baitan. Anaiari zenbat maite nuen esan ezaren tristezia da gogoak somatu duena.
|
|
|
Ez dakit noizbait hau irakurri ahal izango duzun, ez eta nire barne oihuak entzungo dituzun. Baina itxaropena dut idazten ari naizen une honetan bertan irakurtzen ari ez bazara, egunen batean gutuna zure eskuetara heltzea eta zeure presentziaren hutsunea bete ezina den arren, geure bihotzetan bizirik
|
jarraitzen
duzula ulertzea.
|
|
|
Ahizpa zaharrenak somatu zuen nonbait zure patua, eta ezin izan zioten egia ezkutatu. Nik ohean
|
jarraitzen
nuen, ama gaixoari zer gertatuko ote zitzaion galdezka. Izebak etorri ziren etxera.
|
|
|
Egizu negar lasai beharra baduzu esan zidan orduan izebak. Baina nik isilpean
|
jarraitzen
nuen. Ez nuen ezer ulertzen.
|
|
|
orain irudimenez bete beharrekoak dira, zuk hemen, gurekin, geure alboan eta beti bezain alai izaten
|
jarraitzen
duzula pentsatu nahian. Irailaren
|
|
|
Behelai noadanagusiingurinotanetanekosoa zaitaialde koakopatzea.Argi urratzekootsoen uluak bertze rikezdiraeuriaren erasiarengainetikhautematen. Konkorrekezdituzte berengordelekuak largatu oranoetaloreek mokorturiklotan
|
darraite
.
|
|
|
Karlomagnoren ilobasoa: Erroldan, Anselmo Eginhardo aitzingidaria, Oliveroskomandanteaetabertzehainbatgizonsei nale omen datoz taldean.Egunak ilun
|
jarraitzen
du anartean eta tropak aurrera. Arrunkideak berriz, niribegira, urduri.Hegoaldekoekheiagora egin dute erretagoardiairaganbideansartua dela adierazteko.Adarraeskuarteanhartu, etaindarrez jodut.
|
|
|
Bukatu zutenean, Aritzek korrika alde egin zuen bere logelara. Han bere hartza hartu zuen, eta besarkatzen zuen bitartean negarrez
|
jarraitzen
zuen. Ondoren, eskolako lanak egiten hasi zen hartzarekin.
|
|
|
Aritzek dena azaldu ondoren, pertsona ona zela konturatu zen eta ea bere aita eta aitaordea izan nahi zuen galdetu zion. Ibiltariak baietz esan zion eta bideari
|
jarraitu
zioten.
|
|
|
Hasiera batean, nire irudipena izango zela pentsatzen nuen, baina begirada zorrotzak eta laguntzat nuen jendearen mesprezuak areagotuz joan ziren. Ez nuen ezer ulertzen, baina bizimodu nornala eginez
|
jarraitzea
erabaki nuen, alabaren ustekabeko bisita bat izan nuen arte. Berebizikoak eta bi esan zizkidan.
|
|
|
Oraindik honetan
|
jarraitzen
dut. Harrezkeroztik ez dut inoren berririk izan, baina seguru nago sarritan gogoratuko direla nitaz, onerako ez bada txarrerako.
|
|
|
Kai aldean, antxeta batzuk begizta zitezkeen, inguru hartako bizi seinale bakarrak zirela oharturik elkarri mokoka. Tarteka, uhin bat arroken kontra lehertzera ausartzen zen baina gehienek itsasoaren dantza monotonoa
|
jarraitzen
zuten; bare bare. Asago, txalupa bat zegoen.
|
|
|
Martin ahoandi samarra zen, nahiz eta itxura baldar haren atzean bihotz sentikor bat ezkutatu. Apur bat harroa ere bazen ezagunekiko harremanetan eta batzuk irri faltsu batez agurtzen
|
jarraitu arren
, gehienek ez zioten kasurik egiten. Ez zuen lagunik.
|
|
|
Ate izkinako aulkian eseri ohi zen beti, kanpoko aire freskoaren babesean. Martinek errainuari begira
|
jarraitzen
zuen xoraturik.
|
|
2005
|
|
|
Marrakexen hiru milioi lagun bizi dira harresi metamorfosikozko eraztun baten barman. Egunean errutina bera
|
jarraitzen
dute gehienek. Goizean goiz jaiki, lehen errezoak Mekara begira, gosaldu; ahal dutenek, zokoan denda ireki edo kale izkinako postua muntatu, bigarren errezoa Mekara begira, bazkaldu; sosen bat irabazi dutenek, hirugarren errezoa Mekara begira...
|
|
|
Baina horretaz guztiaz gain, hiriko agure zahar hizlarienak, bastoia esku batean, hanka hutsik, txilaba iluna eta turbante pisutsua soinean, istorioak kontatzen hasten dira, istorio miragarriak, antzinako istorioak, harresiak kolore gorri iraunkorra zutenekoak... Hiriko gazte eta ez hain gazteek atzetik
|
jarraitzen
diete plaza guztian zehar, txunditurik, lasteka, agureei ezin jarraika, eta harridura aurpegiak jartzen dituzte, eta negar egiten dute, eta barre egiten dute, eta batez ere, ongi pasatzen dute, eta harresiak zuriz margotzen dira, ilargi betearen isla harro erakutsiz, inongo harraparien beldur ez direla esanez, Marrakex ez delako hiri galdu bat, hiri triste bat. Eta hiritarrak egoera oso tamalgarrian bizi diren arren, errezoek, sugeek, tximinoek eta istorioek batez ere, istorioek bizia jartzen dute txirotasunaren eta gaixotasunaren gainetik, eta amets egiten dute.
|
|
|
Baina, zertarako begiei iruzur egin? Koipeak bertan
|
jarraituko
zuen, posizioak ez zuen errealita tea desagertarazten.
|
|
|
Aurrera
|
jarraitu
zuen argaltzeko nire itsukeriak.
|
|
|
Zaila da ama batentzat bere kuttuna horrelako gaixotasun baten menpean gelditzen ari dela irudikatzea. Abantaila handi bat izan zen neuretako bere e akintasuna momentu haietan, ispilu aurrean argal ikusi arte eguneroko errutinarekin
|
jarrai
nezakeelako.
|
|
|
ltxaropenez sorturiko helmuga hura ez zela exis titzen, ispilu atzean ikusten nuenak iruzur egiten ziharduen deabrua zelako, baina ez nintzen kon tziente, neure begiek ikusten zutena baitzen ekintza gogaikarri haiek egitera bultzatzen nindutena. Bitartean, pisuko orratzek ezkerrerantz desplazatzen
|
jarraitzen
zuten, neure pisuak isiltasunaren ezintasu nean disolbatzen jarraitzen zuen.
|
|
|
ltxaropenez sorturiko helmuga hura ez zela exis titzen, ispilu atzean ikusten nuenak iruzur egiten ziharduen deabrua zelako, baina ez nintzen kon tziente, neure begiek ikusten zutena baitzen ekintza gogaikarri haiek egitera bultzatzen nindutena. Bitartean, pisuko orratzek ezkerrerantz desplazatzen jarraitzen zuten, neure pisuak isiltasunaren ezintasu nean disolbatzen
|
jarraitzen
zuen.
|
|
|
nioke gizaki bati tiro egin, ez didate beren izaera gaizto eta traketsa kutsatuko, ez diet utziko! Oraindik ere Patxi izaten
|
jarraitu
nahi dut, naizen bezalakoa. Ez dut besteen esku utziko nire bizitza, ez naiz hiltzaile nazkagarria bihurtuko.
|
|
|
Azkenean armada honetatik irtetea lortuko dut, baina ez zen hau nik espero nuen irteera! Egoera honetan egotea baino nahiago nuen soldadu traketsa izaten
|
jarraitu
. Baina patuak ez ditu gure nahiak betetzen, ez dago aldatzerik, ez dizkigu aukerak ematen.
|
|
|
Triste bizi naiz, baina ez dakit zergatik. Esan dezakegu nire bizitza tristeturik dagoela jaio nintzenetik eta horrela
|
jarraitu
behar duela bukatu arte. Tristura kentzen ikasi nahiko nuke, batzuetan pentsatzen dut horretarako gauza alaiak bilatu behar ditudala, baina non?
|
|
2006
|
|
|
Zuhaitz motibatuaz penatuta artean, ezkerretara begiratu nuen, bidearen amaiera aldera. Han
|
jarraitzen
zuen farola umil bakartiak, bidea argituz. Eta, konturatu nintzen, farolaren eskuinaldean eserleku bat zegoela, zuri zuri, huts hutsik, nire zain bezala.
|
|
|
Baina ordu erdi pasa zenerako horretan ere nazkatua nintzen. Beraz, proiekzioa eten nuen eta lurrean etzanda
|
jarraitu
nuen, argirik egiten ez zuen farolaren gisan.
|
|
|
Eta, berriro ere, zuhaitzei begira jarri nintzen. Ia denek dantzan
|
jarraitzen
zuten: hosto guztiak haizeak eraman zizkion zuhaitz motibatuak izan ezik; eta, lotsatuta bezala, tarteka adaxkaren bat mugitzen zuen, zerbait egitearren edo.
|
|
|
gehiegi motibatutakoren bat. Baina denek
|
jarraitzen
zioten musikari. Esango nuke, baltsea zela une hartan haizeak markatzen zuen melodia, baina ez nago ziur.
|
|
|
Eta nik, bidearen erdian
|
jarraitzen
nuen, motxila bizkarrean; eskuak boltsikoetan sartuta, paraleloan biak; burua puntuzko txapela gorriz babestuta, haizeak ilea nahastu ez ziezadan, eta sudurreraino bufanda koloretsuaz tapatuta. Eta, begira egoteaz aspertuta jada, ni ere dantzan hasi nintzen.
|
|
|
lehen bezala, baina pauso bizkorrago eta markatuagoekin. Behin hasiz gero erraza zen zuhaitzen erritmo biziari
|
jarraitzea
.
|
|
|
Arazoa zuhaitz motibatua hostoak galtzen hasi zenean etorri zen. Izan ere, hainbeste mugimendurekin, hosto guztiak haizeak eraman zizkion bere melodian galduta, dantzatzen
|
jarraitzea
ezinezko eginez. Eta niri ere berdin egingo ote zidan beldurtuta, dantzatzeari utzi nion, badaezpada ere.
|
|
|
Duela bi ordu Joxeren taberna zaharrean bost euroko billetearen usoz egindako kanutoarekin sartutako hire atzeneko heroina dosiak eraikitako erreinu zoragarriaren azken blokeak jausten ari dira. Brasilgo oihanetan zuhaitz enbor luzeekin dantzan ari zen txoria izatetik, amaierarik gabeko itzalez osatutako baso batean azeri batez
|
jarraitutako
erbi izatera iragan haiz. Hire gorputzak hilabete luzeetan tabakoaren pozoia soilik irentsi duenean, hire hatsaren ohiko adiskide ke beltza hauts zuriengatik ordezkatutakoan, gaindosia izan dun, baina hire nerbio asinduak baretzeko beste hautabiderik ez dun topatu.
|
|
|
Aitak amorrua du amarekiko, beste norbait delako bere tokikooraindik
|
jarraitzen
dut izaten bien begiko, baina jada biak galduak sumatzen ditut betiko.
|
|
|
Kalean jendea triste dago, errepublikarrak triste daude, gu triste gaude... Zergatik
|
jarraitzen
du orduan gerrak?
|
|
|
Ez dut itxaropenik. Ama egunetik egunera okerrago daukat, honela
|
jarraitzen
badu, Donostiara joango naiz, izebarenera. Zure erantzunen bat jasotzeko gogorik ere ez dut.
|
|
|
Ni bezala. Ez dut eskutitzarekin
|
jarraitzeko
indarrik...
|
|
|
Bihotza uzkurtuta daukat zu nola egongo zaren imajinatzen. Ea gure baserriak zutik
|
jarraituko
duen galdetzen, bertako paretek zure algarak entzuten jarraituko duten pentsatzen. Noiz amaituko ote da gerra hau?
|
|
|
Bihotza uzkurtuta daukat zu nola egongo zaren imajinatzen. Ea gure baserriak zutik jarraituko duen galdetzen, bertako paretek zure algarak entzuten
|
jarraituko
duten pentsatzen. Noiz amaituko ote da gerra hau?
|
|
|
Bere aurpegiak pozik dagoela islatzen du, eta horrek arnasa sakona hartzen uzten dit. Mugitu gabe
|
jarraitzen
dut baina errealitatera itzultzen naiz, nik nahi ez izan arren. Guztiak berdin jarraitzen du:
|
|
|
Mugitu gabe jarraitzen dut baina errealitatera itzultzen naiz, nik nahi ez izan arren. Guztiak berdin
|
jarraitzen
du: bakarrik nago etxean.
|
|
|
Bakartasunari lotu nintzaion goitik behera eta gurasoei ez nien laguntzen utzi. Ez nintzen konturatzen jarrera horrekin minak bere barnean
|
jarraituko
zuela eta, gainera, nik maite nituen pertsonei min egiten niela.
|
|
|
– Dafne, ezin duzu horrela
|
jarraitu
. Gaur ikastetxetik deitu didate, azkeneko azterketara ez zara aurkeztu ere egin.
|
|
|
Bakoitzak gure bidea
|
jarraitu
genuen eta Olaia nire zain ikusi nuen urrunean.
|
|
|
Arrazoia zeukan. Bizitzak aurrera
|
jarraitzen
zuen, baina Martakeramana zuen nire bihotzaren zati bat berarekineta hutsune hori ez nekien nola bete.Hurrengo egunean bost eta erdiak ziren etataberna batean nengoen Imanolekin. Imanol bifreskagarri eskatzera altxa zen momentuaMartaren egunerokoa ateratzeko aprobetxatunuen.
|
|
|
Imanol bere aulkitikjaiki eta nire ondoan zegoen aulkian eseri zen.Eskutik heldu zidan eta elkarri begiratu genion.Nahigabe bezala, gure ezpainek bat egin zuten eztizaporedun musu epel bat sortuz. Momentu hartanez nekien musu horrekin
|
jarraitzea
ongi zegoen, baina nire bihotzari kasu egin nion.
|
|
|
I.Bakarrik sentitzen naiz munduan, lehen polita zena orain gaitz bihurtu baitzait.Jarraitu beharreko bide luze honetanez daukat arnasa hartzeko astirikhorregatik begiak ixten ditutez bainaiz bizitzen
|
jarraitzeko
gai.
|
|
|
Dedikatu nahi dizut nik olerki hau, eskutitzean idatzi nizun olerki bera, urratu nahi dut nik min hau, nire bihotzean bizirik
|
jarraitzen
duen min bera, zapuztu zenuen bihotzeko min bera, amaitu nahi dut nik istorio hau, batu gintuenak urrundu gintuen istorio bera.
|
|
|
...rdea, gustuko duzun jolas bat besterik ez naizelapentsatzen dut, fitxa mugitu eta esnatzen naizela zure besoetan, ohe miresgarriaren maindire beroetan, ezkutatzea ezinezkoa den pozarekin begietan, dadoa bota eta uzten nauzula itota malkoetan, urperatuta ibai sakonetan.Erruduna eta biktima biak bat, nire barnean indartzen doazen dudak oraindikdauzkat, beraz erabaki dut bientzat amaiera bat, aurrera
|
jarraitu
aurretik, eskaintzea denbora bat, oker jokatu al dut. Erreka zuzen gurutzatu beharrean, zeharka gurutzatu al dut. Pausuak aurrera eman beharrean, atzera eman al ditut?
|
|
2007
|
|
|
Kanpoan, tximista eta trumoien eztabaidak
|
jarraitzen
du, maitaleen arnasestua pausatzen doan heinean. Lotsati, elkarri begiratu diote, egoeraz bat batean jabetu balira legez.
|
|
|
Oin biluziaz zapaldu duzu azeleragailua, eta eskaini zatzaizkio errepideari, hark nora eroango zaituen jakin ere egin barik. Biratu duzu lehenengo ezkerrera, gero eskuinera, ondoren eskuinera berriro ere,
|
jarraitu
aurrera eta ezkerrera ostean, haizearen xuxurlen jarraitzaile.
|