|
2001
|
|
|
orain zer esango lukeen, horixe da ez dakidana eta jakin gogo nukeena. Segur
|
dakidana
besterik da: ez Eleizalderen, ez neronen, ez hark dioen bezala horretaz, beste hizkuntzei begiralditxo bat emanaz, noizean behin bederen pentsatu duenaren ustez, ezin dezakeela iraun gure hizkuntzak oraingo heinean, bakoitzaren" amaren hizkuntza" delarik, ama horiek gehiegi direlako eta desberdinegiak dituzten mintzaerak.
|
|
2003
|
|
|
Gauza askotan izango gara oker, ez dugu sinesten denetan arrazoi unibertsalik dugunik; baina geure arrazoia badugu. Belar eskasean bazkatutakoak
|
badaki
besterik ere badela; kontrakoa izaten da beti pagotxan ibilitakoaren kasuan: ez daki besterik amesten.
|
|
|
Belar eskasean bazkatutakoak badaki besterik ere badela; kontrakoa izaten da beti pagotxan ibilitakoaren kasuan: ez
|
daki
besterik amesten. Gu pobreak izan gara, pobreak etxe barruari begiraturik, eta pobreak esportaziorako.
|
|
2006
|
|
|
Ni neu ere saia ninteke intuitzen ditudanak agertzen (ez da zaila nik garai hartan Alemaniaz nuen ama babeslearen irudia eta frau Gerda lotzea), baina ez, ez dut betazalik erre nahi frau Gerdak sortu zidan lilura esplikatzen. Judua nintzela
|
jakin aurretik
besterik uste banuen ere, ez dago zertan dena argitara ekarri: misterioak ere bere tokia behar du.
|
|
2007
|
|
|
–Demetrio gora, Demetrio behera... Ez
|
dakik
besterik esaten ala? –Mutiko irriberak aurpegi osoa meloi erdian sarturik dauka.
|
|
2008
|
|
|
Esanak esan, bada nere bihotz belarrientzat amodioa deklaratzeko era bat, era garbi eta arrazoigabe bat, eta da honako hauxe: " hemen nago ni zure ondoan, eta ez
|
dakit
besterik". Horixe da dena, bere soilean.
|
|
2009
|
|
|
[53] Oreka diogunean, hedabideen eskaintzaren oreka esan nahi dugu,
|
jakinda
besterik dela kontsumoa. Kontsumo aukerarik gabe ez dago kontsumorik, baina eskaintzarik badenean kontsumoaren oreka kontsumitzaileak erabakitzen du, kontsumo aukerak ez baitu bermatzen kontsumoa bera.
|
|
2012
|
|
|
Beste alde batetik, ezin da ezta arrandiakerietan hasi ere, panegirikorik edo hagiografiarik egingo balu Inasi ez litzaiokeelako gustatuko. Hortaz,
|
dakiena
besterik ez duela aipatuko erabaki du, zehatz mehatz, albait ederren adierazita baina handikeriak saihestuta; zalantzazkoari, eder geratzeko lagungarri gertatu izanagatik, iskin egingo dio. Oroitu da Saul Bellowk Herzog nobelan pertsonaia nagusiaz hamar lerro ingurutan egiten duen deskribapena antologikoa iruditu zitzaiola irakurri zuenean eta balia dezakeela, nolabait, biharkorako.
|
|
|
Hitzordu birtual bat daukat ordenagailuan zain. Solaskidea neska dela, hala esan dit behintzat azken komunikazioan?, ez
|
dakit
besterik. Orain arte neskekin izaten nituen enkontruak aurrez aurrekoak ziren.
|
|
2018
|
|
|
–Orain ibaian behera datozen horiek bezalakoa zen. Ez
|
dakit
besterik, eta eskuak begietara eraman nituen, nire ezina indartuz.
|
|
|
Gutunak Indiako hiri desberdinetatik iritsi dira, baina ez
|
dakigu
besterik... Batzuetan, bahituko ote zituzten ere pentsatu izan dugu; baina deika eta deika ibili garen arren, enbaxadetatik ez digute inongo argibiderik eskaini.
|
|
2019
|
|
|
Behealdean, han hemenka zabaltzen ziren ostarteetan barreiatuak, aeronautek karlisten kanpamentu militarretako hainbat su bistatu zituzten, baina oraingoan ere ezin
|
jakin
besterik gabe ikazkinen txondorrak ote ziren. Gertatu zen, gainera, une batetik bestera elurra hasi zuela, eta matazak globoaren oihalean urtzen ziren arren, zama handiagoturik, Saturno jaisten hasi zela, jausten, amiltzen.
|
|
|
52 urteko gizon gordin bat 18 urteko neska gazte bati gerritik helduta, andregaia balu bezala; baina garbi dago lurrera ez erortzeko heltzen didala aitak, ibiltzearena ez baitut erabat menderatua oraindik; zuzen ibiltzea esan nahi dut, balantzaka sigi sagarik egin gabe. Horixe du txarra Hartutako Kalte Zerebralak (zer den ez dakitenentzat, ba hori..., irakurtzen
|
jakitea
besterik ez da behar: zerebroan, burmuinetan, kaltea duzu, lehen ez zenuena baina orain bai, hartu egin duzulako; nire kasuan, ostia latza buruan guardabarro haren kontra, zeren mozkor burugabearen autoak aldaken parean jo ninduen, eskuineko ipurgainean hain justu, eta hori ez da desastre handia; ipurdia berehala jartzen da ondo.
|
|
2021
|
|
|
Kapitulua esaldi horrekin bukatzen zen, eta munta handikoa zen, hura esaten zuen gizona Isabelekin maiteminduta baitzegoen, berak ez bazekien ere, artean bere buruari ere aitortu gabea baitzion. Ez dut ezer gogoratzen gizon horretaz, uste dut bizar gorrizta zuela; Isabellak adats luze beltza zuen distira urdinekin, ez
|
dakit
besterik: badakit denbora luzez poz ikarak hartzen ninduela esaldia neure artean errepikatzen nuenean:
|
|
|
–Ez, nik Benantzio ezagutu nuen, ostegunetako azokara eztiarekin etortzen baitzen, baina bera bakarrik etortzen zen, edo emaztearekin. Ez
|
nekien
besterik haren bizimoduaz, ez nekien non bizi zen Izarran, ezta bi seme alaba txiki zituela ere. Produktu naturalak saltzen zituela, besterik ez.
|
|
|
Zer egin nezake? Hire helbidea
|
jakitea
besterik ez diat behar, eta bide batez ongi hagoela ziurtatzea. Besterik ez.
|
|
2022
|
|
|
...an da Montreal zapaldu duen hungariar bakarra, tira, horixe da berak esaten duena, beso txiki bat du besaburutik zintzilik, giharrik gabeko besoa da, ezin du mugitu, alferrikakoa du, harrigarria bada ere, beso abortatua da bere ibiliaren erdian dilindan, udazkeneko hosto bat da neguaren joanari eusten diona, ez dauka beso hori mugitzerik beste besoak lagundurik ez bada, eta hori ere zirkunstantzia
|
jakinetan
besterik ez, janzten denean edo ohean bizkar gainean etzaten denean, batzuetan bere buruaren atzean jartzen du beso txango hori niri irribarrez begira, bestela bezala, guztiz natural egiten du, erreflexu bihurtu da, lanera abiatu aurretik etxean orrazten garen modura, oso litekeena da jaiotzetikoa izatea baina ez daukat aztarrenik, horra gauzarik estrainoena, ez dugu gai horri buruz inoiz hitz eg... Jean da Montreal zapaldu duen hungariar bakarra, tira, horixe da berak esaten duena, beso txiki bat du besaburutik zintzilik, giharrik gabeko besoa da, ezin du mugitu, alferrikakoa du, harrigarria bada ere, beso abortatua da bere ibiliaren erdian dilindan, udazkeneko hosto bat da neguaren joanari eusten diona, ez dauka beso hori mugitzerik beste besoak lagundurik ez bada, eta hori ere zirkunstantzia jakinetan besterik ez, janzten denean edo ohean bizkar gainean etzaten denean, batzuetan bere buruaren atzean jartzen du beso txango hori niri irribarrez begira, bestela bezala, guztiz natural egiten du, erreflexu bihurtu da, lanera abiatu aurretik etxean orrazten garen modura, oso litekeena da jaiotzetikoa izatea baina ez daukat aztarrenik, horra gauzarik estrainoena, ez dugu gai horri buruz inoiz hitz egin, ez, urte hauetan guztietan ez dugu inoiz horretaz hitz egin, ez dakit zertan den bizkarretik dilindan alferrik daraman besoaren historia, ez dugu inoiz gure enkontruetan sartu, gure artean gelditu da, hortxe, arrotz, eta aldiro saihestu beharra daukat beso hori, ukitzeko beldur bainaiz, eta hori ere natural bihurtu da, erreflexu bat, aldiro aldiro nire eskuak beso hori ez bestea laztantzen du tematsu mugimendu bertikal eta hozbera bat eginez, inoiz ez naiz gorputzaren beste aldera barrentzen, beso txikiaren aldera, ez dut inoiz ukitzen besterik pentsatzen ez baldin badut ere, eta zer ehundura ote du, hotz ote dago, gogo onez galdetuko nioke guztiarekin ere zergatik kontserbatzen duen, ote luke bere burua beso horretaz gabetu, anputatu, nolanahi ere ez dio ezertarako balio, ez bada dilindan egoteko eta jendea aztoratzeko, leku esajeratu bat hartzeko, gustura esango nioke gloria handiagokoa dela beso anputatu bat izatea beso atrofiatu bat baino, muturrean dilindan esku hila duena gainera, eta atrofiaturik eduki ordez anputatua baleuka bidaiarazi egin ziezaiokeen, historia bat eman ziezaiokeen, ospea, gerlan galdu nuen, beso hori gihartsu bezain abil zen, hainbat etsai kalitu zituen, buruz buruko borroka batean galdu nuen, ia ia hil nintzen odolusturik, baina altxatu eta ibili egin nintzen bi orduz herriraino, baina hara heldu nintzenerako medikuak ezin izan zuen ezer egin, beranduegi zen, zainak kalteturik zeuden, bai, dilindaneko besoaren epopeia kontatu ezinik ez zukeen izango, baina ez, berak literaturaz hitz egiten dit, ez du sinesten ikasle naizela, guztiz harritzen du gaurko egunean, herrialde honetan inor puta eta ikasle, biak batera, izan ahal izateak, eta beso hil onartezin hori gure artean ez balego ez nuke harri koskorra mendi egingo, baina besterik ere bada, Jeanek orbain gorritzar handi bat du gorputzean lepotik zilborreraino, eta beste bi orbain iztergainetatik orkatiletaraino, ildo kirurgiko zabalak ile beltzetik barrena garrasika, igela bezala ireki zutela esaten dit beti, goitik hasi eta beheraino ireki zutela, lanabes oinarrizko eta herdoilak jandakoekin xerratu zutela, klitoria erauzten den herrialde horietan egiten duten bezala, zauria lokatzez estalirik eta berunezko eguzki galgak euli erruleak kitzikatuta, eta zer aurkitu ote zuten bularralde horretan, hanka horietan, bihotza operatu ote zioten, zainik erauzi ote zioten, medula, ezer ez dakit zeren ez dugu horretaz inoiz hitz egin, nola da posible ordea horrela markaturik egotea eta ezer ez esatea, ezer gertatuko ez balitz bezala, halakorik inoiz ikusi ez duen puta batekin larrua jotzea, halako desitxurakeriarik, eta neure buruari galdetzen diot nola sortu litekeen buztanik gorputz adabatu horretatik, nola litekeen zakila gogortzea eta hazia isurtzea, korritzea, nola litekeen barre egitea, jatea, iritziak izatea, lan bat, nola litekeen bere burua ez ikustea bainugelan ispiluko bonbila biribilez koroatuan, horra zergatik dudarik gabe maitasuna baden, bai, zentzu honetantxe da maitasuna ezer baino indartsuagoa, ama batek bere haurrari dion maitasuna da, indartsua, transzendentea, odol berekoarekiko maitasuna duzu, haurra nolanahikoa dela ere, guztiz arrosa edo birikarik gabea, baina hori ez da egia, zeren amek ez dute maitasun horrekin maitatzen, baliteke amek beren haurrak ez maitatzea, haur normalak izanagatik ere, baita mundura atrofiarik eta orbainik gabe etorriak badira ere, eta beharbada errazagoa da haurrak maitatzea elbarriak baldin badira, batek daki, eta bestalde Jean niri literaturaz hitz egiten tematzen da, ez esan, ez esan, esaten dit behin eta berriz idaztea heriotza printzipio bat dela esaten diodanean, hitzak ez duela objektuaren presentzia behar bere burua enuntziatzeko, hizpide dugun objektua beste nonbait ere egon daitekeela, hiru mendez gero lurperaturik, ez esan, ez esan, magia, eta Jean Paul Sartre, eta bizi duenaren aurrean sentitzen den higuina, hazten denaren aurrean ideien historian duen lekuaren kezkatan gabe, Jainkoa ordezkatu nahirik zientziak jaso duen porrota kontuan hartu gabe, gauzarik seguruenetan ere gorderik den erlijiotasuna adierazi, kimikan, genetikan, izara zimurtuen artean binakako trufan, elkarri tarrapataka esaten dizkiogun hainbat autoreren aipuak, baina dilindan duzun beso txangoa inoiz aipatu gabe, garrasika hoska ari zaizkigun orbainak inoiz aipatu gabe.
|
|
|
Jean da Montreal zapaldu duen hungariar bakarra, tira, horixe da berak esaten duena, beso txiki bat du besaburutik zintzilik, giharrik gabeko besoa da, ezin du mugitu, alferrikakoa du, harrigarria bada ere, beso abortatua da bere ibiliaren erdian dilindan, udazkeneko hosto bat da neguaren joanari eusten diona, ez dauka beso hori mugitzerik beste besoak lagundurik ez bada, eta hori ere zirkunstantzia jakinetan besterik ez, janzten denean edo ohean bizkar gainean etzaten denean, batzuetan bere buruaren atzean jartzen du beso txango hori niri irribarrez begira, bestela bezala, guztiz natural egiten du, erreflexu bihurtu da, lanera abiatu aurretik etxean orrazten garen modura, oso litekeena da jaiotzetikoa izatea baina ez daukat aztarrenik, horra gauzarik estrainoena, ez dugu gai horri buruz inoiz hitz egin, ez, urte hauetan guztietan ez dugu inoiz horretaz hitz egin, ez dakit zertan den bizkarretik dilindan alferrik daraman besoaren historia, ez dugu inoiz gure enkontruetan sartu, gure artean gelditu da, hortxe, arrotz, eta aldiro saihestu beharra daukat beso hori, ukitzeko beldur bainaiz, eta hori ere natural bihurtu da, erreflexu bat, aldiro aldiro nire eskuak beso hori ez bestea laztantzen du tematsu mugimendu bertikal eta hozbera bat eginez, inoiz ez naiz gorputzaren beste aldera barrentzen, beso txikiaren aldera, ez dut inoiz ukitzen besterik pentsatzen ez baldin badut ere, eta zer ehundura ote du, hotz ote dago, gogo onez galdetuko nioke guztiarekin ere zergatik kontserbatzen duen, ote luke bere burua beso horretaz gabetu, anputatu, nolanahi ere ez dio ezertarako balio, ez bada dilindan egoteko eta jendea aztoratzeko, leku esajeratu bat hartzeko, gustura esango nioke gloria handiagokoa dela beso anputatu bat izatea beso atrofiatu bat baino, muturrean dilindan esku hila duena gainera, eta atrofiaturik eduki ordez anputatua baleuka bidaiarazi egin ziezaiokeen, historia bat eman ziezaiokeen, ospea, gerlan galdu nuen, beso hori gihartsu bezain abil zen, hainbat etsai kalitu zituen, buruz buruko borroka batean galdu nuen, ia ia hil nintzen odolusturik, baina altxatu eta ibili egin nintzen bi orduz herriraino, baina hara heldu nintzenerako medikuak ezin izan zuen ezer egin, beranduegi zen, zainak kalteturik zeuden, bai, dilindaneko besoaren epopeia kontatu ezinik ez zukeen izango, baina ez, berak literaturaz hitz egiten dit, ez du sinesten ikasle naizela, guztiz harritzen du gaurko egunean, herrialde honetan inor puta eta ikasle, biak batera, izan ahal izateak, eta beso hil onartezin hori gure artean ez balego ez nuke harri koskorra mendi egingo, baina besterik ere bada, Jeanek orbain gorritzar handi bat du gorputzean lepotik zilborreraino, eta beste bi orbain iztergainetatik orkatiletaraino, ildo kirurgiko zabalak ile beltzetik barrena garrasika, igela bezala ireki zutela esaten dit beti, goitik hasi eta beheraino ireki zutela, lanabes oinarrizko eta herdoilak jandakoekin xerratu zutela, klitoria erauzten den herrialde horietan egiten duten bezala, zauria lokatzez estalirik eta berunezko eguzki galgak euli erruleak kitzikatuta, eta zer aurkitu ote zuten bularralde horretan, hanka horietan, bihotza operatu ote zioten, zainik erauzi ote zioten, medula, ezer ez dakit zeren ez dugu horretaz inoiz hitz egin, nola da posible ordea horrela markaturik egotea eta ezer ez esatea, ezer gertatuko ez balitz bezala, halakorik inoiz ikusi ez duen puta batekin larrua jotzea, halako desitxurakeriarik, eta neure buruari galdetzen diot nola sortu litekeen buztanik gorputz adabatu horretatik, nola litekeen zakila gogortzea eta hazia isurtzea, korritzea, nola litekeen barre egitea, jatea, iritziak izatea, lan bat, nola litekeen bere burua ez ikustea bainugelan ispiluko bonbila biribilez koroatuan, horra zergatik dudarik gabe maitasuna baden, bai, zentzu honetantxe da maitasuna ezer baino indartsuagoa, ama batek bere haurrari dion maitasuna da, indartsua, transzendentea, odol berekoarekiko maitasuna duzu, haurra nolanahikoa dela ere, guztiz arrosa edo birikarik gabea, baina hori ez da egia, zeren amek ez dute maitasun horrekin maitatzen, baliteke amek beren ...an da Montreal zapaldu duen hungariar bakarra, tira, horixe da berak esaten duena, beso txiki bat du besaburutik zintzilik, giharrik gabeko besoa da, ezin du mugitu, alferrikakoa du, harrigarria bada ere, beso abortatua da bere ibiliaren erdian dilindan, udazkeneko hosto bat da neguaren joanari eusten diona, ez dauka beso hori mugitzerik beste besoak lagundurik ez bada, eta hori ere zirkunstantzia
|
jakinetan
besterik ez, janzten denean edo ohean bizkar gainean etzaten denean, batzuetan bere buruaren atzean jartzen du beso txango hori niri irribarrez begira, bestela bezala, guztiz natural egiten du, erreflexu bihurtu da, lanera abiatu aurretik etxean orrazten garen modura, oso litekeena da jaiotzetikoa izatea baina ez daukat aztarrenik, horra gauzarik estrainoena, ez dugu gai horri buruz inoiz hitz eg...
|