|
2009
|
|
|
Domingorekin zorretan sentitzen zelako. Domingok babesten eta dibertiarazten zuen? atera zitzaion hitz hura, menturaz, Adari, edo anai arrebetan hura zuelako maiteena; Adak
|
bazekien
Teofilo Mariak halako ezinikusia ziola Domingori, muturreko izaerak zituztelako, Teofilo Maria arauzalea baitzen, zintzoa eta esanekoa, eta Domingo araugabea, bihurria eta igarriezina; Damasok, berriz, gainetik begiratzen zion sarritan Domingori, bere buru burutsutik buru arintzat zuelako:
|
|
|
Domingok
|
bazekien
Teofilo Mariaren indarraren eta punteriaren berri; bazekien, halaber, premua pazientzia gutxikoa zela; horregatik, anaia ikusi zuenean, harri bat eskuan, behean sentitu zen bat batean, anaiaren azpian, alegia?, goian zegoen arren; esan nahi baita adarrean eserita zegoena istantean zutitu zela, baita Teofilo Mariari bere galdera egin ere:
|
|
|
korua bakarlariari sarrera prestatzen ari zitzaiòn mementoan doi, Gemmak segundo hamarren batean luzatu zuen nota, aski izan zena Ada bere tokitik ateratzeko eta hurrengo hiruzpalau notetan deszentratuta aritzeko, ez berak uste bezainbat, halere, zuzendariak ez baitzuen saioa eten?, berriro bere buruaren jabe egin arte; egun hartan, baina, Gemma ez ezik, Ada ere urduri zegoen, oso urduri, bezperan Teofilo Mariarengandik esker gaiztoko erantzuna jaso eta kontu hura burutik ezin kendu zuelako; Ada, izan ere, egunetan aritu zen nebarentzat. Frantzian bi urteko egonaldia egin ondoren, exera itzulia? jertse gris urdin bat egiten, bezperan haren urtebetetzea zela-eta; Adak
|
bazekien
Teofilo Mariak atsegin zuela kolore hura, hetchgrau deitzen zion anai arrebetan zaharrenak kolore hari, austrohungariar armadako soldaduen uniformearen ezaugarri??, eta, beste pentsakizunik gabe, nebaren gustua betetzen ahalegindu zen; hura, baina, ez zen opari bakarra, aitak sakelako erloju bat oparitu baitzion, urrezkoa, bere kate dotorearekin; erlojuak, gainera, atzeko aldean, inskripzio bat zeraman:
|
|
|
Domingok
|
bazekien
Teofilo Mariaren indarraren eta punteriaren berri; bazekien, halaber, premua pazientzia gutxikoa zela; horregatik, anaia ikusi zuenean, harri bat eskuan, behean sentitu zen bat batean –anaiaren azpian, alegia–, goian zegoen arren; esan nahi baita adarrean eserita zegoena istantean zutitu zela, baita Teofilo Mariari bere galdera egin ere:
|
|
|
Ada, aitaren aginduz balizko karrera distiratsu bati uko egin ziona, taldeko bakarlari nagusia zen, baina bazuen aurkari bat –Gemma Lertxundi–, Ada gainetik egotea ezin eraman zuena; Gemmak ez zion Adari inoiz ezer esaten, ez beste korukideekin gaizki esaka ibiltzen ere, baina igarri egiten zitzaion bazuela Adaren aurka zerbait, Adaren presentzia hutsak, besterik gabe, ezin urduriago jarriko balu bezala: ...erriro bere buruaren jabe egin arte; egun hartan, baina, Gemma ez ezik, Ada ere urduri zegoen, oso urduri, bezperan Teofilo Mariarengandik esker gaiztoko erantzuna jaso eta kontu hura burutik ezin kendu zuelako; Ada, izan ere, egunetan aritu zen nebarentzat –Frantzian bi urteko egonaldia egin ondoren, exera itzulia– jertse gris urdin bat egiten, bezperan haren urtebetetzea zela-eta; Adak
|
bazekien
Teofilo Mariak atsegin zuela kolore hura –hetchgrau deitzen zion anai arrebetan zaharrenak kolore hari, austrohungariar armadako soldaduen uniformearen ezaugarri––, eta, beste pentsakizunik gabe, nebaren gustua betetzen ahalegindu zen; hura, baina, ez zen opari bakarra, aitak sakelako erloju bat oparitu baitzion, urrezkoa, bere kate dotorearekin; erlojuak, gainera, atzeko aldean, i... " Teofilo Mariari:
|
|
|
Adak bazekien, bai, aitak etxekoen hiztegitik baztertu zuela hitz hura, debekatzeraino baztertu ere, baina halaxe atera zitzaion: Domingorekin zorretan sentitzen zelako –Domingok babesten eta dibertiarazten zuen– atera zitzaion hitz hura, menturaz, Adari, edo anai arrebetan hura zuelako maiteena; Adak
|
bazekien
Teofilo Mariak halako ezinikusia ziola Domingori, muturreko izaerak zituztelako, Teofilo Maria arauzalea baitzen –zintzoa eta esanekoa– eta Domingo araugabea, bihurria eta igarriezina; Damasok, berriz, gainetik begiratzen zion sarritan Domingori, bere buru burutsutik buru arintzat zuelako: horregatik egin zion ihes, ausaz, Adari hitz hark, Domingoren izena beste bi anaien aurrean erreibindikatzeko, hitz harekin esan nahi balie bezala:
|
|
2010
|
|
|
ke artean hiltzen dira? mintzatu zen Teofilo Maria; gero, nik ez dakit zer pasatu zen, ez
|
baitakit
Teofilo Mariak zozoa akabatu zuen edo ez, aitortzen zuen, bai, zozo bat hil zuela, baina baita zozo hura beste zozo bat zela ere: ederki bereizten ditut nik zozoak elkarrengandik, zuei guztiak berdinak egiten bazazizkizue ere?!?, baina kontua da zozoak habiara joateari utzi ziola, Domingoren eta gure amaren desilusiorako.
|
|
|
Guk
|
bagenekien
Teofilo Maria, Tasio buru zuèn falangisten taldekoa zela, joan ez ginen, bada, aita eta biok zuzenean Tasiorengana azalpen bila, Teoren istripuaren berri jakin bezain laster!
|
|
|
" Zozoa akabatzen baduzu, Ama Birjinak akabatuko zaitu zu..."; ohiko desfilearen atsedenaldi batean geunden, eta Teofilo Maria eta zu, Damaso, barrez hasi zintzaizkioten;" Ipuinak emakumeen kontuak dira, eta itsu sinesten badituzu, ez zara urrutira joango" esan zenion zuk;" Merezi duen ipuin bakarra aitaren fabrika da, eta fabrikan ez dago txoririk: ke artean hiltzen dira" mintzatu zen Teofilo Maria; gero, nik ez dakit zer pasatu zen, ez
|
baitakit
Teofilo Mariak zozoa akabatu zuen edo ez —aitortzen zuen, bai, zozo bat hil zuela, baina baita zozo hura beste zozo bat zela ere: ederki bereizten ditut nik zozoak elkarrengandik, zuei guztiak berdinak egiten bazazizkizue ere...! —, baina kontua da zozoak habiara joateari utzi ziola, Domingoren eta gure amaren desilusiorako.
|
|
|
Guk
|
bagenekien
Teofilo Maria, Tasio buru zuèn falangisten taldekoa zela... joan ez ginen, bada, aita eta biok zuzenean Tasiorengana azalpen bila, Teoren istripuaren berri jakin bezain laster! Baita hark bere azalpena eman ere, zalantzarako tarte guztiak itxiz:
|