|
2002
|
|
|
Suziri bat nuen bihotzean, eta hari eman behar nion bidea, gero gerokoak. Baina nola eman suziri hari bidea, baldin eta ez
|
banekien
Sarak hartarako biderik emango ote zidan. Ordea, Kupidok bere buirakako gezi batekin zauritu baninduen, zergatik ez zuen Sararen bihotza zaurituko, beste gezi batekin?
|
|
2003
|
|
|
Jendea erruz elkartzen hasi zen kamioiaren inguruan.
|
Bazekiten
Sarak beti gauza berriak ekartzen zituela, asko sekula ikusi gabekoak, existitzen zirenik ere ez zekitenak beste asko. Gogoan daukat pare bat urte lehenago emakumeentzako prakak ekarri zituela.
|
|
2009
|
|
|
Poliziak abiadura izan da esan zuen, azkarregi sartu da biribilgunean baina poliziak ez
|
zekien
Sarak gidatzen zuenean, irrati programak etengabe aldatzen zituela. Ez zekien arratsalde hartan halako emisora txikiren baten gonbidatu berezia zutela, Portugalen berriemaile izandako kazetari gaztea.
|
|
|
Ez zekien arratsalde hartan halako emisora txikiren baten gonbidatu berezia zutela, Portugalen berriemaile izandako kazetari gaztea. Eta ez
|
zekien
Sarak kazetaria ezagutu zuela eta horrenbeste urteren buruan haren ahotsa entzutean gidatzea ahaztu zitzaiola. Poliziak tamalez esan zion Rosari, azalpenak ematerakoan, ez zuen distantzia gorde eta horretan arrazoia zeukan.
|
|
|
...ya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna,
|
badakit
Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea da, ulertu dut, berriro hutsetik hasiko dugu harremana, heldutasunez, zuk hasieratik jokatu duzun bezala, neuk bidali nuen dena pikutara, orain neu izango naiz zure atzetik ibiliko dena, bizkor ikasiko dut, fida zaitez nitaz, ez galdu irribarre hori, nik salbatuko zaitut eta gero zuk gidatuko nauzu, nora eraman zaitut, nora, eskerrak garaiz ohartu zaren, bestela erotu egingo nintzen, Iñigo bezala amaituko nuen, hura bai pertsona ona, idealez betea, baina eromenik handienari atxikia; ni haren bide beretik nindoan, baina garaiz konturatu naiz, zuri esker, auto txiki bat erosiko dugu, gainerakoek bezala, hipermerkatuetara joango gara erosketak egitera, pizzak jango ditugu, ez dut berriro jalvarik prestatuko hainbat urtean, haren zaporea ahaztu arte, gauero gauero jalva, aitak erakutsia zidalako, titietaraino zeunden jalvaz, ikusten?, hasi naiz zure lagunak eta neba bezala mintzatzen, gauzak gordin adierazten, mahai gainera potroak atera behar direnean ateratzen.
|
|
|
Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea ...ya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna,
|
badakit
Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea da, ulertu dut, berriro hutsetik hasiko dugu harremana, heldutasunez, zuk hasieratik jokatu duzun bezala, neuk bidali nuen dena pikutara, orain neu izango naiz zure atzetik ibiliko dena, bizkor ikasiko dut, fida zaitez nitaz, ez galdu irribarre hori, nik salbatuko zaitut eta gero zuk gidatuko nauzu, nora eraman zaitut, nora, eskerrak garaiz... Sara, eutsi pixka bat gehiago, eutsi, segi irribarrez, elur malutek zure begi ninietan bizitza berri bat argitzen dute, ilun argiekin, garbitasun osorik ez dago, ulertzen dut, ulertzen dut, ikusiko duzu nola aldatuko den guztia, jarri aurpegitxo hori nire lepoaren kontra, hotz zaude, berotu nire lepoan, kilimak egiten dizkidazu sudurraz, ezpainez, segi musu ematen, nolatan ez ote naiz lehenago jabetu zenbat maite nauzun, ergel hutsa izan naiz, ia dena hondatu nuen, eskerrak garaiz konturarazi nauzun, Sara, emadazu beste aukera bat, egin irribarre, zeinen zoriontsu naizen, ostiaputa.
|
|
|
Sarak, eragin zuen iskanbilaren ondoren, aparte hartu zuen Lidia, eta galdetu zion ea zer arraio zebilen aitona zahar harekin, egin zezala bere bizimodua, hartzeko bikotekide normal bat, adiskidetzeko gurasoekin berriro, berak ere asmo hori zuela, kontu haiek guztiak zoroenak zirela. Lidiak, orduan, negarrari eman zion, burumakur; gurasoak istripu batean galduak zituenik ez
|
zekien
Sarak.
|
|
2015
|
|
|
|
Badakizu
Sarari hau guztia esan diodala.
|
|
2016
|
|
|
Lehenik, Bernadette Amorena, sortzez Bereau, Amotze Kamietako alaba, supituki joan baitzauku 66 urtetan. Pentsu dut Sarako berri-emaileak aipatuko duela nik baino hobeki,
|
jakinez
Sararat familiatua zela eta han bertan ehortzia izan dela. Ganden abuztuan galdua zuen bere anaia zaharrena Rene.
|
|
2017
|
|
|
–
|
Bazenekien
Sararena?
|
|
|
Egia da bortxatua izan zinela? Zer
|
dakizue
Sarari buruz. Nola sentitzen zara?
|
|
|
–Ez al
|
dakizu
Sara larunbatean Jokinekin enrollatu zela? –Alaitzek.
|
|
|
Joder, aita! Zuk
|
badakizu
Sararekin egon nintzela larunbatean. Beno, gaur ere bai?
|
|
|
Josebaren gurasoek ez
|
zekiten
Sararekin zebilela. Herrian, amaren herrian, Zamorako iparraldean zegoen Montamartan zeukan, benetako?
|
|
|
–Baina Maria, ondo
|
dakizu
Sarak ez duela ia edaten. Atzo zertxobait edango zuen azterketak amaitu berri dituztelako.
|
|
2018
|
|
|
Ez dio inori desio berak pasatutakoa, ezta Giulia izeneko ezezagun hari ere. Halere, ez daki nola lagundu, eta ez
|
daki
Sarari zer esan.
|
|
|
Sara kantuan hasi da. Giuliak
|
badaki
Sarak abesterakoan berezko hitzak bortxatzen dituela. Halere, Silvioren hitzak eta Sararenak bat dira denbora guztian.
|
|
|
Eta aprobetxatu nahi du. Neskek baiezkoa eman diote, eta mugikor zenbakiak elkarbanatu dituzte gaiaren inguruan lasaiago hitz egiteko, bai
|
baitaki
Sarak hobe duela neska haien testigantzak ondo gordetzea fikzioa ahalik eta fidelena izan dadin.
|
|
2020
|
|
|
Beheko atean ere bazeuden, eguerdi batez, hiribidearen zaratotsaren pean, bi mazorekin albo bateko atea kanpotik estaltzen zuten adreiluak birrindu, atea zabalik aurkitu eta barrura sartzea lortu zuten arte. Izaskunek halaxe kontatuta
|
daki
Sarak, bera ez baitzen presente egon San Damian Klinika Sendategia okupatu zuten egunean, duela hamar hilabete.
|
|
2021
|
|
|
Ez du
|
jakin
Sarak zer egin. Berokiari eta poltsari begiratu die, agian Adriri utzi lizkioke, hor geldituko bada.
|
|
|
Ez
|
daki
Sarak zerk eman dion min gehien: Adrik bera eskuetan umeentzako txapel batekin ikusteak barregarri sentiarazi izanak, ala bere bikotekideak korridore horretatik (eta, beraz, gai horretatik) alde egiteko presa hori izateak.
|
|
|
Baina Eiderrek egingo luke, ezta?
|
Baleki
Sara hilda dagoela eta Sararen aita hiltzeko bidean eta seguruenik dagoeneko maite duen ume hori umezurtz dagoela eta ez duela hurbileko familiarik, hartuko luke ume hori beretzat, ezta, umezurztegira eraman dezaten utzi gabe, ezta. Edo, bestela...
|
|
|
Ez
|
daki
Sarak ze ordu den, baina iratzargailuak jotzeko ez dela askorik falta sumatzen du. Eta bertan gelditu da, goizean goizeko hondartza busti eta heze eta erdi ilun eta isil baina natura oihuka ari den paraje horretan mimetizatuta, beldurrak paralizatuta, ia ia arroka bihurtuta, bere gorputzaren gainetik tolesduretatik ile atzamar bizkarrezurretik dabilzkiola karramarroak, gero eta karramarro gehiago, karramarroen inbasio bat.
|
|
2022
|
|
|
Aspaldi baginakien Sempereko eta Azkaingo neskatchek ederki kantatzen dutela: orai
|
badakigu
Sarakoak auzo herrietakoak bezenbat badirela. Zoin polliki charamelatu dituzten Eskual Herriko hirur kanta chahar!".
|
|
2023
|
|
|
Galderak ez zuen mutila ustekabean harrapatu,
|
bazekien
Sararen susmoa piztuko zuela.
|