|
2009
|
|
|
–Aizu, duda bat geratu zait, ez
|
baitakit
Adarekin hitz egina zaren ala ez?
|
|
|
Orduan, baina, malguki batek katapultaturik bezala, lubakitik ziztuan irten zen Ada, senetik zetorkiòn erreakzio ezin azkarragoan, senak itsututa, itxura batean, baita zuhurtasunari tarterik uzten ez ziòn solidaritatezko jarrera erabateko batek ere, eskua luzatzera bultzatu zuena ondorioei erreparatu gabe, eskua ez ezik burua ere galtzeko arriskuan ipiniz?, sarjentuaren alferrikako oihuen artean: ...k hamar hamabost minutura?, sator gela batean aurkitu zuen Adak bere burua, tapaki baten azpian, zauriak benda batzuek lotuak eta estaliak, artatu zuèn erizain gizonezkoak orduantxe bukatu zuen, itxuraz, bere lana?, odol-jario geldiezina geldiarazteko saioan; Domingok, beraz. Domingo eta Chaplin, Ada zauritu zuteneko eszena bertatik bertara jarraitu zutenak, erizainaren ondoan zeuden une hartan?,
|
bazekien
Adaren larritasunaren berri, baina ohartu zenean ezen Adak begiak zabaldu zituela, haren parean jarri eta, kokospetik era ezin samurragoan helduta, honela esan zion, ahots hunkituaz:
|
|
|
–Aizu, duda bat geratu zait, ez
|
baitakit
Adarekin hitz egina zaren ala ez...
|
|
|
Orduan, baina, malguki batek katapultaturik bezala, lubakitik ziztuan irten zen Ada, senetik zetorkiòn erreakzio ezin azkarragoan –senak itsututa, itxura batean, baita zuhurtasunari tarterik uzten ez ziòn solidaritatezko jarrera erabateko batek ere, eskua luzatzera bultzatu zuena ondorioei erreparatu gabe, eskua ez ezik burua ere galtzeko arriskuan ipiniz–, sarjentuaren alferrikako oihuen artean: ...–, sator gela batean aurkitu zuen Adak bere burua, tapaki baten azpian, zauriak benda batzuek lotuak eta estaliak –artatu zuèn erizain gizonezkoak orduantxe bukatu zuen, itxuraz, bere lana–, odol-jario geldiezina geldiarazteko saioan; Domingok, beraz –Domingo eta Chaplin, Ada zauritu zuteneko eszena bertatik bertara jarraitu zutenak, erizainaren ondoan zeuden une hartan–,
|
bazekien
Adaren larritasunaren berri, baina ohartu zenean ezen Adak begiak zabaldu zituela, haren parean jarri eta, kokospetik era ezin samurragoan helduta, honela esan zion, ahots hunkituaz:
|
|
2010
|
|
|
Maria Bibianak idatzi zidàn karta bategatik,
|
banekien
Adak bere memento txarrak igaro zituela, eta banekien, hortaz, zigarroa erretzen harrapatu zutela, baita Ana Karenina irakurtzen ere; uda partean etxera itzultzean, ordea, primeran aurkitu nuen: egun batean, berarekin luzaz hitz egiten ere aritu nintzen, eta barrez eta barrez aritu zitzaidan, ura ur jauzi bihurtzen den bezala, haren barrea noiznahi bihurtzen zen barre jauzi, ni neu ere atzetik arrastaka ninderamana?, baina nik baino hobeto dakizu, Damaso, barre algara dela negarra ezkutatzeko modurik onena, luzaro gabe izan nuen hartaz ohartzeko aukera, gauzak erremediorik ez zuenean.
|
|
|
Maria Bibianak idatzi zidàn karta bategatik,
|
banekien
Adak bere memento txarrak igaro zituela, eta banekien, hortaz, zigarroa erretzen harrapatu zutela, baita Ana Karenina irakurtzen ere; uda partean etxera itzultzean, ordea, primeran aurkitu nuen: egun batean, berarekin luzaz hitz egiten ere aritu nintzen, eta barrez eta barrez aritu zitzaidan —ura ur jauzi bihurtzen den bezala, haren barrea noiznahi bihurtzen zen barre jauzi, ni neu ere atzetik arrastaka ninderamana—, baina nik baino hobeto dakizu, Damaso, barre algara dela negarra ezkutatzeko modurik onena, luzaro gabe izan nuen hartaz ohartzeko aukera, gauzak erremediorik ez zuenean.
|
|
2022
|
|
|
|
Badaki
Adak bere ama hil duzula?
|