|
2000
|
|
|
Egurretik ematera nator gaur. Baserria berritzen ari naizela eta, egur artean
|
dabil
nere burua azken hilabete hauetan. Habeak, zutabeak, zapatak, solibak, kapirioak, astozaldiak, bantzuak, txinalgak, ziriak, txarrantxak, lata eta abar buruan zilipurdika dabilzkit.
|
|
|
Ene asmoen konplitzetik urrun
|
nenbilen
ni, orduan ere, jaun André!
|
|
|
Eta ez ote da, ondorez, mezurik bizkorrena eta eraginkorrena keinua, zeren hitz bakar batez —keinuaren hitz bakarraz— guztia signifika baitezake, erabili gabe, hartarakotz, bertzela erabili ohi ditugun hitzak eta eleak, zeinek, aldi berean, bertze mila hitzen beharra izan ohi baitute usu, haien argitzeko eta esplikatzeko? Baina, baldin oraintxe erran badizut ezen keinuak ez duela hitzen beharrik, zer
|
nabilkizu
ni orain hemen keinuei buruz hitz eta pitz, jaun André?
|
|
|
Eta jaso nituen begiak eta hodei hura ikusi nuen, gurdi bat zirudiena, haizearen zaldiek tiratua, eta neure burua haren gainean idurikatu nuen, Urbiaindik urrun ninderamala, gero eta urrunago; idurikatu nuen gero ezen Italian ezagutu nuen napolitarra etxe ondotik iragan zitekeela bere Donejakuerako bidean, eta harat joan nintekeela ni ere harekin, neure buruari galderarik egin gabe, gitarra musikaren hatsarekin bat eginik, eta behatu ere egin nuen bidean goiti, ea ba ote zetorren... Baina zer
|
nenbilen
ni, ezinezko amets hartan denbora alferrik galtzen. Norat joan behar nuen nik, baldin ez banuen norat joan?
|
|
|
Eta, nola Kaligulak desiratu baitzuen, enperadore zenean, erromatar guztien buruak bakar baterat bil zitezen, ai nola desiratu nuen nihaurk ere ezen zaldun haien buruek bakarra osa zezaten, Joxe Aberasturik ezpata ukaldi bakarrez trenka ahal izan zezan buru hura, eta garait zitzan, halatan, zaldun guztiak baterat...! Haatik, zer
|
nenbilen
ni orduan ere pentsu haien hausnarrean eta esperantza faltsuen peskizan, pentsatzeko denborarik ere ez nuenean, zeren ene laguna fin gaitza egiterat baitzihoan, erremediorik gabe! Eta, hala, oharturik ezen Joxek ez zuela deus egiterik bere ezpatarekin eta nik are gutiago gerrian neraman puinalarekin, ez dakit nola —zeren munduko gizonik ahulena eta ezdeusena sentitzen bainintzen—, baina, premiazko premiak premiaturik edo, zaldun haien arterat egin nuen bat batean, paparretik dilindaka nuen erlikiontzi iduriko hura eskuan.
|
|
|
Baina, baldin deus ez badakit neure buruaz, zer
|
nabilkizu
ni hemen nitaz orriak eta orriak skribatzen...?
|
|
|
—eta, erranaz damutu balitz bezala, gaineratu zuen—: Baina zer
|
nabilkizu
ni hemen hau eta hura eskaintzen, zuhaur zaitugunean etxeko jauna?
|
|
|
Bai, hobe nuen gauzak bere hartan uztea, zeren eta ez al zuen, gainerat, begiak oina argitzen eta ez oinak begia...? Baina zer
|
nenbilen
ni han, bertzalde, amorioaren zuhaitzak lurpean gordetzen zituen erroetako bizarren peskizan, neure esku nituenean zuhaitzaren fruiturik jorienak eta urtsuenak, nola baitziren Mignonen errege sagar haiek, masailetakoak aitzinaldean, eta ipur-masailetakoak gibelaldean.... Eta fruitu haien ederrak itsutu, eta itsutasunak galdu ninduen...
|
|
|
Eta oroimen soil zen bizi hartatik, ardoz eta odolez eta alaitasun xumeez eta hazi ia beti fruitugabeez orbanduriko orrialde haietatik, hasiera batean begiak setatsuki itxi banituen ere, kontu haiek guztiek nirekin zerikusirik ez zutela izango esperantza intimoarekin, gero, bidaiaren lehen unetik bertatik laino artean azalduz joan zitzaizkidan ebidentziak ekarri nituen argitara. Baina, oi, zein oker
|
nenbilen
nire esperantzetan! Hasteko, trapuzko eta zerrautsezko agurea hila zen, sekula bizirik izan gabe.
|
|
|
Doi batean neure onera etorri ezinik egon banaiz ere, laster ulertu dut Karmelo Karmelo dela, hau da, Karmelo, eta haren frantses kutsua, haren manerak, hau da, Karmelo... Eta horrekin batera ulertu dut Dabiden aginduz
|
dabilela
niri segika eta, neurriak hartu ezean, gisa horretan jarraituko duela didala bidaia amaitu arte. Eta nik nola begiratuko diot orain, eutsi ahal izango ote dut berari ezer esan gabe?
|
|
|
jostati, kilimusika
|
dabilkizun
nire giharren uztarrira,
|
|
|
Gero, auzoko mobida batzuetan ibili gintuan... Bestela zer
|
zebilen
nik ez nekian ezer; zerbait ote zebilen... baina nondik nora, ez jakitea hobe... Bera gainera gauza horietarako oso reserbatua zuan.
|
|
2001
|
|
|
" Zenbait euskaltzain" horiengana nator berriz ere. Esan dudanez, nire hitzalditxoa egin nuen garaian alde batetik zebilen Aita Villasante eta bestetik, oso bestetik,
|
nenbilen
ni. Zer dela eta elkar harrarazi digu U. jaunak?
|
|
|
Aresti ere mintzatu zen gero horretaz, eta ez ene iritzien alde. Halaz ere, uste dut zuzenkiago
|
nenbilela
ni ad mentem diui Caroli, auzi horri dagokionez.
|
|
|
Itsaso mugaezina dago beherago, harantzago. Eta azaletik begiratuz ere, zenbat aldiz konturatzen naizen oker
|
nenbilela
nire neuri buruzko iritzi arruntenetan ere! Zenbat aldiz zalantzetatik atera ezinik!
|
|
2002
|
|
|
Artean, lehendakaria hasi da kontsulta baten aukera aipatzen. Gauzak ibili behar diren legez
|
dabiltza
nire ustez, astiro astiro eta kontuan hartuta legealdia lau urtekoa dela.
|
|
|
Hik zer uste duk? Zer
|
habil
nire motxila irekitzen?
|
|
|
–Nahi baduk bertan geldi gaitezkek. Ni ere ez
|
nabilek
nire onenean, egia esateko. Neka neka eginda nagok.
|
|
|
Scènes d, enfantseko beste pieza trostari bati etorri zitzaion txanda, Histoire bizarreri. Bere berez
|
zebiltzan
nire hatzak teklatuan: teknika eta sena elkarrekin dantzan.
|
|
|
– Uzkur samar
|
dabil
nirekin atxiloketaren kontuaz geroztik... nik behintzat gurago nuke zeuk eskatuko bazenio –gaiztakeria aurpegiz begiratu zion Mentxuri–: Batzuetan iruditzen zait zurekin maiteminduta dagoela.
|
|
2003
|
|
|
geure ingurura begiratu ta esatea: " Tira, ez
|
nabil
ni horren oker, ez naz ni horren gaiztoa; itxura baten ona ta zuzena naz; federik ez dot ukatu, ez naz odol eta gorrotozale, Eleizeagazko betebeharrak beteten ahalegintzen naz..." Eta ez dogu beste goragoko pausurik emoten. Ez gara Jaunaren aurrean bihotz bihotzez jarten eta ez deutsagu zintzo esaten:
|
|
|
Idak dinoanez, hasieratik hasi ei nintzan zugaz maitemintzen. Egia esanda, aspalditik gauza, ideia arraroak
|
dabilz
nire kasko honetatik.
|
|
|
Orduan nigan benetan edertasun zoragarria ikusiko zenuke eta zure edertasuna askoz gainditzen duena. Hori ikusiz, nirekin komunean edukitzen saiatzen bazara eta edertasuna edertasunarekin trukatu nahi baduzu, ez
|
zabiltza
nigandik gutxi irabazteko asmotan, ustearen ordez edertasunaren egia lortzen saiatzen ari baitzara eta" urrea kobrearekin" 30 trukatzeko asmoa duzu. Baina, zorione219 ko hori, hobeto begira ezazu, ez naizela ezer kontura zaitezen.
|
|
|
Zuk ba al dakizu zer den hori. Alferrik
|
zabiltza
nirekin sei urteko eskaeretan. Eta jaitsi egin da, euliak nola dauden ikustera.
|
|
2004
|
|
|
Denbora luzea daramat horrela, eta oraindik ez dakit norabide egokian noan, non dagoen hizlarien oholtza, ez dakit oholtza dagoenik ere. Eta, okerrena, jende guztia
|
dabilela
ni bezala, mitina noiz eta non hasiko den galdezka.
|
|
|
Ibili banabil
|
ibili
ni ere Amaiaren bila baina, ia aspertu egin naiz. Nora sartu ote da?
|
|
|
Niri garbi hitz egin iezadak, faborez. Ez zekiat zertan
|
habilen
nirekin, baina bilau itxura ere hartzen hasia nauk hiri.
|
|
|
–Guztion euskara guztiontzat?. Euskara herritar guzti guztion ondare baldin bada, zer
|
nabil
ni hemen bazterrak nahasten ika mika hauek hizpidetzat hartuta. Gezur hori egia balitz, alfer alferrik jardungo nuke nik hemen euskalgintzaren barrunbean dauden kontraesanak arrotzen.
|
|
|
Zer
|
zabiltzate
nire bonsaiekin?
|
|
|
Inbidia hutsa daukak hik, besterik ez! Baina zertan
|
nabil
ni hirekin hizketan, sugegorriekin traturik ez badut?
|
|
|
Halaxe
|
bainenbilen
ni artean, baloia buruan eta ibili munduan...
|
|
|
zergatik edo nondik gogortasun hau? Juxtu esperantzaren lurraldeetan
|
nenbilen
nire fedearen lurraldeetan. Hurrengo egunetan obsesio bat bihurtu zitzaizkidan neure begiok.
|
|
|
La Vache begira jarri zitzaidan, oso serio. Ez, oraingoan ez
|
zebilen
ni probatu nahian.
|
|
|
La Vacheri erreparatu nion: ez
|
zebilen
ni baino hobeto. Aitzitik, nik neronek baino nekatuagoa ematen zuen, eta erotzeko zorian.
|
|
2005
|
|
|
Alor horretan
|
dabilen
nire lagun bati Alemaniara joatea egokitu zitzaion proiektu europar bat zela medio. Bospasei estatutako ikerlariak elkartu ziren, guztiak berrogei urtetik beherakoak Alemaniako eta Erresuma Batukoak izan ezik, hauen ekipoetan hirurogei urtetik gorako ikerlariak baitzeuden.
|
|
|
baina neka neka arraio bukatu zuèn egun haietako batean, hasperen egin eta, hasperenarekin batera, pentsamendu bat sartu zitzaion buruan: . Zer demontre
|
nabil
ni hemen. Izan ere, Anbrosiok portuan zortzi bederatzi lanordu egiten ditin, eta nik etxean?
|
|
|
Ze demontre
|
nabil
ni. Burua astindu du.
|
|
|
Baina meza normala izan da, beti bezala, baina jende askorekin, ze kanpoan ere egon da jendea. Eta meza amaitu denean izeko Rosarekin joan da ama, eta ez dit niri ezer esan, eta arraroa da hori, ze ama beti
|
dabil
niri gauzak esaten. Eta nik ikusi dut zapata bat apur bat zikin neukala, baina arin garbitu dut, amak ez ikusteko.
|
|
|
" Ez
|
nabil
ni ondo, eta ez gutxiagorik ere. Edozerk hausten nau, edozerk etsipenera eramaten.
|
|
|
" The mamas and the papas" zuen izena taldeak, nire arrebaren gustukoa ere izango zela pentsatu nuen. Bide batez, zertan ote
|
zebilen
nire arreba drogatu gaixoa Rosas lelomando harekin. Pentsamendu iraingarri hura uxatzearren, zinta ipini nuen.
|
|
|
Biok elkarrekin bidaia bat egitea proposatu zidan osabak, Italia aldera, toki epela eta ederra omen baitzen, eta, nahiz eta gurasoek plan hura gaitzetsi, irrikan
|
nenbilen
ni: Pisako dorrearekin egiten nuen amets, edo osabak goraipatzen zidan Erromako Fontana di Trevirekin.
|
|
2006
|
|
|
Zenbat aldiz, domeketan, ez nintzan begiak ubelduta etxeratu ni, batzuetan bai eta besteetan benetan mierderoaren semea ez ei nintzala auzoko lagunen artean bala bala ebilelako. Amari, gaztea zala, nire aita lako gizon batentzat ederregi eritxen, danen ahotan
|
ebilen
ni Galdameseko ugazaba baten semea nintzala. Amak ez eustan egundo ezer esan baina, ugazabek euren amoranteen izenak ipini ohi deutsiez meategiai, horregaitik dago hainbeste emakume izeneko meategi.
|
|
|
paper batzuek idatzi eta
|
nabil
nere gisan
|
|
|
Ez da galdera erretorikoa, ezta ironikoa ere, zuk zeuk erantzun beharreko itauna baizik; aurretik, baina, beste kontu batzuk pentsatu eta hausnartu dituzu beharbada. Esate baterako, zer huts zeukan zure bizitzak, zer hutsune bete nahi zenuen, zeren bila
|
zenbiltzan
nire bila abiatu zinenean.
|
|
|
Hantxe neukan, aurrez aurre. Begi urdin itsuekin begiratu zidan eta mugitu ezinik
|
zebilen
nire erdiak bere armiarma sarean katigatuta jarraitzen zuen. Pozten zela esan zuen.
|
|
|
Domingok eta Estefaniak buruari eragin zioten, Ramonaren baieztapenaren lagun. Sentipenak elkarri zartaka
|
zebiltzan
nire baitan. Haur izan nahi nuen senar emazte xahartuendako; gizon, berriz, Ramonarendako.
|
|
|
lagun basa, iluna eta urrun izatekoa. Orduko, denen aho mihietan
|
zebiltzan
nire pistola eta nire ezpata, Akademian sartzean kendu zizkidatenak. Horrek poliki hauspotu zituen erran merranak nire gainean.
|
|
|
...zan nintzen guztietan gizona ikusi nuen, eta semea, eta alabak, jendearekiko abegitsu huskeria haiek saltzen, eta guri ostera beti begi zemaikorrez begiratzen, eta gu ihesean legez, benetan gure kontra zerbait egin zezakeela sinetsirik, gu, txoriburu halakoak, beti hari ihesean, harik eta halako batean Silverwoodeko Saloon hartan taldean garagardoak jotzen eta jotzen –bekatutan bustiz! –
|
genbiltzala
niregana etorri zen arte. Komunerako bidean bera.
|
|
2007
|
|
|
Ez naiz
|
ibiliko
ni, oso apartian.
|
|
|
Zertarako luzatu nire agonia hori. June nintzela esan nien, eta bai, nitaz oroitzen ziren, baina ez al
|
nenbilen
ni Berlin aldean?
|
|
|
– Alferrik
|
zabiltza
nirekin, zeure ondoan ekarri duzun mutil eder horrekin duzu konformatu neu gabetan.
|
|
|
Zeuk nahi bezala egingo ditugu hemen gauzak, baina gero ez
|
ibili
niri kontuak eskatzen. Zeuk jakingo duzu zertan zabiltzan.
|
|
|
Zainetan
|
nenbilen
ni:
|
|
2008
|
|
|
Joan be egin ginan anaia eta biok eskerrak emotera Bilbora, Colon de Larreategi kaleko haren etxera. Italian
|
ebilen
nire arrebeagaitik be sarritan itauntzen eustan Don Pablok. Arrebea orduan bizi zan helbidea be gogoan daukat:
|
|
|
–Baina esaten ari nintzaizun bezala, etzaulkian etzanda nengoela izan zen lurrikara. Neska gazte mulatoa ohartua zegoen ordurako, jakina, nola
|
nenbilen
ni. Beltzak eta mulatoak horretan bereziak baitira, nik uste.
|
|
|
Artetik errateko, pastoral antolatzaileek aldikal istorio berri bat nahi dute, baina horretan oker
|
dabiltza
nire gustuko, zeren batetik geroago eta nekezago gertatzen ari zaigu merezi lukeen heroi baten aurkitzea, bestetik iraganeko trajeria batzuk berriz gogotik ikusi eta entzun litzake publikoak, ene ustez. Horren lekuko da bereziki Etxahun koblakari, Pierre Bordazarre Etxahun Irurik idatzia:
|
|
|
KANDIDO. Eta? Aspaldi al
|
zabiltza
nire anaiarentzat lanean?
|
|
|
MIMI. Gainera, gauzak erraztu dizkit eta beti
|
dabil
niri lagundu nahian.
|
|
|
Zergatik? Zergatik
|
zabiltza
ni izorratu nahian. Ez dizut ezer txarrik egin.
|
|
|
Morfeoren lurrunetan berriro murgilduta, gozotasunez, buzzz, buzz!, hor
|
nabil
ni, jefe ak emandako kutxa astunak kamioitik kotxe handira eramaten. Uff, ufff, Iepa!.
|
|
|
–Baina esaten ari nintzaizun bezala, etzaulkian etzanda nengoela izan zen lurrikara. Neska gazte mulatoa ohartua zegoen ordurako, jakina, nola
|
nenbilen
ni. Beltzak eta mulatoak horretan bereziak baitira, nik uste.
|
|
|
Barka beza berorrek, askotan errieta egin dit ez direla hemen esateko kontuak, baina detaileok kontatu badizkiot harira datozelako izan da, Inazio zein arretatsua den esateko, azken momentuko zirkin itsusiren bat gorabehera inor ez baita Inazio bezala portatu nirekin, inor ez, hori da nik garbi utzi nahi niona berorri... ...auna, egia da mingainluze asko joan zitzaiola Tomasi ni zertan nenbilen esaka, joango ez zitzaion ba, hi, Tomas, erositako prezioan salduko diat, baina laguna haiz eta esan egingo diat, hire andrea auzoko hankarteak berotzen omen zebilek, eta Tomasek, onenean, kasurik ez, edo mingainluzearekin haserretu, bere harrokeriak ez zion-eta egia ikusten uzten, kontuan izan beza berorrek sasoi hartan pozik
|
zebilela
nik ez niolako ezertan ere kontra egiten, eta nirekin petraltzen zenean, jende aurrean izaten zen, berea nintzela demostratzeko, zer ostia egiten dun hemen, hoa ohera!, esaten zidan hika eta bezeroen aurrean, eta nik, buruan ez bainuen Inaziorekin erabakitakoa besterik, zaputz egin ordez, obeditu egiten nion apal apal eta ohean sartzen nintzen, baina gogoa Inaziorengana joaten zitzaidan eta harek... Burua hartan nuela, Apeza deitzen dutena etorri zen tabernara eta ukondoak barra gainean jarririk eta irribarre gaiztoa erakutsiz, galdetzen ez dit ba Sanglasak gustatzen zaizkidan!, eta nik, tupustean eta tuntunarena eginez, San Blasak?, galdetu nion ahal nuen xaloen, urruti zeudela San Blas jaiak baina asko gustatzen zaidala egun hartako opilen anis puntua, eta Apeza zer esan ez zekiela gelditu zen, asmatu ezinik bezala adarra jotzen ari ote nintzen, Tomas mokadutxo bat jaten ari zen mahaira joan zenean, eta sekulako larritasuna sartu zitzaidan eta Pilarika ostiralez tokatzen baitzen eta asteburu osoa jai hartzekotan baikinen, erabaki nuen ezin genuela Tomas hiltzeko asmoa atzeratu...
|
|
2009
|
|
|
Zergatik bakarrik, baina? Lantokian jende ugari
|
zebilen
nire antzera: kanpokoak ziren eta nik bezala izorratuta zituzten oporrak.
|
|
|
–Beharbada ez dut bere bila ibili behar, bera
|
baitabil
nire bila eta aurkitzen nauenean nitaz zerbait dakielako izango da.
|
|
|
Eta halere, ez dut gezurrik esango: hasierako une haietan beste edozein bezain itsu
|
nenbilen
ni ere. Ez nuen inondik ere susmatzen egun hark hilketa batekin bukatu behar zuenik.
|
|
|
Sorbaldak altxatu eta isiltzea erabaki nuen. Zalantzaren kale kantoian
|
nenbilen
ni, egia ukaezinaren argitan Ugarte. Ez neukan sesiorako gogorik.
|
|
|
Ez ziren guti laguntza eske ari ziren buruak. Bakarraren bila
|
nenbilen
ni. Ileorde horiak salatu zuen Margarita, bere besakada etsiek baino areago.
|
|
|
–Gauzak hala badira, jakin behar duzu, jauna, Sauvesko andrea aspalditik
|
dabilela
nire bihotzetik aparte.
|
|
|
–Katoliko errabiatu omen
|
zabilek
nire emaztea izanen dena. Baina zer erran nahi du horrek?
|
|
|
–Henrike, zaldi bat hautatu eta
|
ibili
nire ondoan, hautsi zuen afera Frantziako erregek?. Aspaldi ez gara luze solastatzen.
|
|
|
LEO. Ez dakit, ihesean edo
|
dabil
nirekin.
|
|
|
KANDIDO. Ez dakit! Arraro
|
dabil
nirekin. Ez dit hitzik esan.
|
|
|
KLAUDIA. (Altxatuz) Eta zu zergatik
|
zabiltza
nire ordenagailu pribatuarekin?
|
|
|
KLAUDIA. Errezelo txarrak hartuta
|
dabil
nirekin eta asko sentitzen dut, nik eztut ezer bere kontra.
|
|
|
IBON. (goxo) Badakit nola sentitzen zaren. Urte askoan
|
nabil
ni ere erantzun horien bila. Eta saiatu naiz, baina... ezin.
|
|
|
Ba dute nirekin, ez horixe, azken finean galtzeak ere badu eta bere grazia. Bizitza da, eta bizitza bata bestearen atzetik etengabean datozen minutuak hala nola bete beharra besterik ez denez, ba begira, hortxe
|
nabil
ni, Herreratik Hernanira, Intxaurrondotik Astigarragara Oiartzundik pasata, Pasaia bat, gero bestea eta berriro aurreko Pasaia; biribilgune bat, biribilgune bi, biribilg... putzura erori. Seigarrenean edo, hoberena, zera, zerotik hastea:
|
|
|
Iaz buruz buru eta binaka finalerdietan sartu nintzen, eta aurten ez naiz final laurdenetatik pasatu. Puntan
|
nabilenetik
nire urte txarrena izan da. Orain ez du atsedenerako gogorik, kantxa zapaldu nahi du, jokatu, aurrelariak dionez, egun azken hilabeteetako sasoirik onenean dagoelako.
|
|
|
Bidean, hori bai, nire ohiko kontuari hainbat zero erantsi nizkion. Batik bat, azken bolada honetan hain makal
|
dabilen
nire etxeko barne kontsumoa sustatze aldera. Badakizue, krisia gainditzea denon lana...
|
|
|
Beste batzuk ez ziren isiltzen. Alsazian topatu genuen gerran
|
ibilitako
nire familiako azken kidea. Alemaniako armadan sarrarazi zuten, eta gerraren amaieran aliatuei azaldu behar izan zien bera ez zela alemaniarra.
|
|
|
–Ez
|
nabil
nire onenean.
|
|
|
Lehentxeago ere esan dizkizut, berba hauekin edo beste batzuekin, ez naiz ondo gogoratzen, antzeko gauzak. Erresaka dagoenean olatuak haitzen kontra ibiltzen diren moduan
|
dabiltza
nire buruaren alde batetik bestera burutaziook egunotan eta ez zait isiltzen olatuen orroek sortzen duten durundia. Halakoetan murgilduta ari naizela, portutik irteteko maniobra egiten hasi da beste merkante bat.
|
|
|
Uste dut Hagintxoren kontuak direla. Bueno, bueno... zer
|
nabil
ni nire penak eta mixeriak kontatzen.
|
|
|
Lerro hauek idazten nabilen bitartean psikologo haren izena gogoratu nahian
|
dabil
nire burua; ahalegindu arren, ez dago modurik. Lehenago dena geratzen zitzaidan memorian, gauzarik txikiena ere bai, erraz asko gainera; eta badirudi gaur egun nire memoria honek bere ateak ireki dituela barruan zeukan guztiari irteten uzteko.
|
|
|
Noiz kobratuko itxaroten nengoela erreskadan, neure buruari gogorarazi nion taberna bat aurkitu behar nuela handik irteterakoan, arropak aldatu ahal izateko; gainera, tabernan jende asko egotea komeni zitzaidan, arropak aldatu eta komunetik irteterakoan inor ez konturatzeko. Horretan
|
nenbilen
ni, halako batean sarrerarantz begiratu, eta atearen albo batetik joanda komunak zeudela seinalatzen zuten karteltxoak ikusi nituenean. " Ardura bat gutxiago", esan nion neure burua.
|
|
|
Nolanahi ere, ez pentsa, ez dut argi zer den esan gura dudana. Bai, bueno, hori ere esan gura izan dut, baina beste gauza bat da horren atzealdean txitean pitean bueltaka
|
dabilena
nire buruan. Ea nola azaltzen dizudan.
|
|
|
– Sarjentua nauk orain, argi
|
ibili
nirekin.
|
|
2010
|
|
|
Bestalde, Borda, Joseba Gabilondok ondo esan bezala, ni migratzailea da, batetik bestera etengabean bidaian
|
dabilen
ni migratzailea, eta oraingoan ere Afrikatik Londresera eta Mexikotik Kaliforniara espazioak urratzen ikusiko dugu. Hala eta guztiz, binarismoaren apurketa, genero aniztasuna edota trantsituan dabiltzan generoen inguruko ekarpenak dira eleberri honetan benetan berritzaile, Judtih Butler eta Monique Witig lagun dituela.
|
|
|
Kuriosoa da, 70eko hamarkadan oso sartuta zegoen manga gurean baina inork ez zekien Japoniatik zetorrenik. Nerabezaroan, suposatzen zuen lan zama eta prozesu luzearengatik komikigintza bazter utzi nuen, baina beti
|
nenbilen
nire eguneroko mundua marrazten. Arte ederretara zinea egiteko sartu nintzen, ordea.
|
|
|
Halako eran, non, hazi egin bainintzen. Zer
|
nenbilen
ni han, izan ere, neure defentsa Bibiren eskuetan utzita, ni neu ere neure burua defendatzeko gai nintzenean. Orduantxe erakutsiko nion Teori, inoiz ez bezala?
|
|
|
Baina zu apaiztu zinen, Gabino, eta zer
|
nabil
ni zure aurrean jakintsuarena egiten, sasi maistra baten antzera. Lotsa ere ematen dit, egia esan.
|
|
|
Eta, hala ere, beste ikuspegi batetik begiratuta, oso erradikala naiz. Entomologoak bere luparekin edo bere mikroskopioarekin intsektuen soin atal guztiak aztertzen dituen bezala, halatsu
|
nabil
ni ere, Pio Barojak aspaldi batean bidean jarri ninduenetik, gizon emakumeon psikeari begira, arrazoimenaren lupa eta adimenaren mikroskopioa eskuan hartuta, batzuen eta besteen erreakzioak aztertzen, honen hitzak, horren irriak eta haren keinuak?
|
|
|
Baina ni ere poesiaren gaitzak jota nengoen, antza. Zertan
|
nenbilen
ni, bada, burutazio haietan sartuta, neska haren balizko edertasunari eguzkiaren ezaugarriak emanda. Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean:
|
|
|
–Zerbait esan, Gabino, seme kartusiar bat dudala pentsatuko dut-eta, bestela!?; modu onean esan zidan, hori ezin uka, baina aitak, modu onez aritzen zenean ere, esandakoa bete genezan nahi izaten zuen: haren modurik onenak ere hitz egiteko aukera hitz egiteko agindu bihurtzen zuela, alegia, eta zerbait esan behar nuela, beraz!; zer zebilen aita, ordea, nirekin sartzen, bake santuan nengoenean?; gainera, zalantzaren bat banuen, ondotik mintzatu zitzaidan ama, gero eta borondatetsuago
|
zebilkidana
nigana hurbildu nahian, irribarretsu. Helenarekin hautsi ahala, bizpahiru astetako katarro latza harrapatu nuen, amari tuberkulosiaren une ilunak piztu zizkiona, baita, hasierako amorraldiaren ondotik, niganako jarrera aldarazi ere, gero eta bigunagotzera eraman zuena?: –Atera mihia, ea saguak jan dizun??; etxekoen begi guztiak gainean nituen, agidanean?!;. Jarri zutik, eta esan lasai lasai nahi duzuna, pulpitua zeurea duzu-eta!?
|
|
|
beldur irrazional bat zen, buruarekin neutralizatu nahi izaten nuena, beti lortu ez arren. Zer
|
nenbilen
ni, ordea, neure burua ezin logikoagotzat nuena, superstiziozko irudi haiekin, belabeltzak eta asturu gaitzeko hegaztiak tartean??
|
|
|
funtsean, alegia, nahiz eta ez azalean! Hara zertan
|
zebilen
nire burua, Gabino, orduan ere, confundiendo el culo con las témporas, sekula hobeto esanda!
|
|
|
–Oker
|
zabiltza
nirekin. Nik ez nuen ezer ikusi, ezin diot zure aitonari lagundu.
|
|
|
Modu hartan ihesean ikusi banindu, berehala esango zidakeen Maitanek, erabateko segurtasunez: «Hi ez
|
habil
niregandik ihesi. Hire ezinak, baldarkeriak eta beldurrak utzi nahi dituk atzean.
|
|
|
(06:03) Etxe bila
|
nabil
Nire pisu kidea badoa, nahi baduzu nirekin bizi?
|
|
|
Horregatik, Laboraleko zuzendari orokorrak esan zidan horren ardura hartu behar nuela. Ordura arte, Departamento de Exteriores en
|
nenbilen
ni?, erantsi du Pagaldaik. Geroago, Mikel Lasa ere hasi zen lanean Ikastolen Sailean.
|
|
|
EIDER. (Serio) Eta zuk eztakizu jendea bakean uzten? Zer
|
zabiltza
niri jarraika?
|