|
2015
|
|
|
behealdean eta goialdean eta alboetan, lorategi politez eta iturriz eta labirintoz eta hain gauza atsegingarriz hornituak, non urtu nahi izango baitzenukete hori bere antz irudira kreatu zuen Jainkoa goretsi eta goretsi. Haren berri ematerakoan ezer onik aurkitzen baduzue, sinets ezazue
|
Haren
Maiestateak esan zuela zuei poz ematearren, eta aurkitzen duzuen txarra, nik esandakoa dela.
|
|
|
Ez dakit zer maitasun izan daitekeen hau baino handiagoa! Eta guztiok sartzen gara hor,
|
Haren
Maiestateak esan baitzuen: Ez dut erregutzen hauen alde bakarrik, baita niregan sinetsiko dutenen alde ere, eta gainera hau dio:
|
|
|
2 Lehenengoa da bere buruaz ahazte erabatekoa, egiaz hura honezkero ez delako itxura emateraino, esanda dagoenez; izan ere, halako egoeran, ez du gogoan beretzat ez zerurik, ez bizirik, ez osperik izango denik, Jainkoaren aintza bilatzeari emanda baitago oso osoan; badirudi
|
Haren
Maiestateak esandako hitzak egintza bihurtu direla, hau da, arduratu dadila arima Jainkoaren gauzez eta Bera arduratuko zela arimarenez. Eta horrela, ez du gerta daitekeenaren ardurarik, ahanzte era bitxi bat baizik, eta, diodanez?
|
|
|
12 Honetaz, ene ahizpak, luze hitz egin dut beste toki batzuetan, honetan hausturarik balitz, galduak garelako. Jaunak nahi beza halakorik sekula ez izatea; hau hala balitz, nik diotsuet, ez etsi
|
Haren
Maiestateagandik esandako bat egite hori lortzeko ahaleginean. Zeuen buruak hori gabe ikusten badituzue, debozioa eta gozotasunak badituzue ere, hara iritsi zaretelako ustea sortzen dizuetenak, eta gelditasunezko otoitzean halako liluralditxoren bat (orduan batzuei guztia eginda dagoela begitanduko zaie), bada, sinets iezadazue ez zaretela iritsi bat egitera, eta otoitz egiozue Jaunari eman diezazuela perfekzioz lagun hurkoaganako maitasun hau, eta utzi Haren Maiestateari nahi duena egiten, Berak emango baitizue zuek nahi dezakezuena baino gehiago, horretan eginahalak egin eta lortzen saiatzen bazarete; eta behartu ezazue zeuen burua ahipen nahia egin dadin, zeuon eskubidearen kaltetan balitz ere, eta ahaztu zeuen ona haiena egitearren, zeuen izaerak kontra eta kontra egiten badizue ere; eta, aukerarik duzuenean, saiatu lana zeuen gain hartzen lagun hurkoari kentzearren.
|
|
|
Orain, nolabaiteko laztasuna badu ere, premiarik gabe ez delako jaten okelarik eta zortzi hilabetean barau egin eta beste gauza batzuk egiten direlako, hasierako Erregelan ageri denez, gauza askotan gutxi iruditzen zaie ahizpei eta hura perfekzio handiagoz betetzeko beharrezkoak direla iruditu zaizkigun beste gauza batzuk ere gordetzen dituzte. Eta Jaunagan itxaro dut hasitakoa aurrera joango dela,
|
Haren
Maiestateak esan didanez.
|
|
|
laguntza da eta adorea ematen du; ez du sekula huts egiten; benetako adiskidea da. Eta argi ikusten dut, eta gero ere ikusi dut, Jainkoari poz emateko eta mesede handiak egin diezazkigun, Gizatasun guztiz santuaren bidez izatea nahi duela,
|
Haren
Maiestateak esan baitzuen Harengan duela atsegin. Hori behin eta berriro ikusi dut esperientziaz.
|
|
|
Oi esana egitearen bertute hori, guztia ahal duzuna!: Jainkoak argitu egin zuen nire adimena, batzuetan hitzez eta beste batzuetan nola esan behar nuen adieraziz eta, horrela, aurreko otoitz eran egin zuenez, nik esan ezin dudana eta esaten ez dakidana
|
Haren
Maiestateak esan nahi duela dirudi.
|
|
|
Eta banoa bakarrean otoitz egin ohi nuen tokira, eta Jaunarekin hitz egiten hasten naiz, bil bil eginda, batzuetan ohi dudanez, zentzugabeko eran zer diodan ere ez dakidala; maitasuna da mintzatzen dena, eta arima joana dago guztiz, beragandik Jainkoagana den aldea ere ez sumatzeraino. Izan ere,
|
Haren
Maiestateak dion maitasunaz oharturik, maitasun horrek bere buruaz ahaztera darama eta Harengan dagoela iruditzen zaio eta, bien arteko distantziarik gabe, eta zentzugabeko gauzak esaten ditu. Gogoan dut hau esan niola, malko ugari isuriz arima hura bene benetan bere zerbitzuan jar zezala eskatu ondoren, nik ontzat banuen ere, ez nintzela asetzen, oso ona nahi nuela, eta honela esan nion:
|
|
|
Nik uste nuen ez zela Formarik falta eta hilduratu nahi ninduela, Forma handiak nituela gogoko esan bainion (ez, horratik, zati txikitxoa izateak Jauna han osorik egoteko zerikusirik ez zuela ez nekielako).
|
Haren
Maiestateak esan zidan: –Ez izan beldurrik, ene alaba, inork baitzaitu Nigandik aldendu?; niri aditzera emanez, ez zuela horrek axola.
|
|
|
Guri digun maitasunaren neurrira ematen digu: gehiago maite dituenei, gehiago ematen die dohain hauetatik; gutxiago maite dituenei, gutxiago, eta bakoitzarengan sumatzen duen adore eta bakoitzak
|
Haren
Maiestateari dion maitasunaren neurrira. Asko maite duenak asko sufri dezakeela ikusten du Beragatik; gutxi maite duenak, gutxi.
|
|
|
Ez dakit zer maitasun izan daitekeen hau baino handiagoa! Eta guztiok sartzen gara hor,
|
Haren
Maiestateak esan baitzuen: ez dut erregutzen hauen alde bakarrik, baita niregan sinetsiko dutenen alde ere, eta gainera hau dio:
|
|
|
(Bizitza 17, 5). Ezinezkoa iruditzen zitzaidan gai hura erabiltzen asmatzea, grekoz mintzatzea baino ere zailago da izan ere. Baina Jaunak argitu egin zuen nire adimena, batzuetan hitzez eta beste batzuetan nola esan behar nuen adieraziz eta,(?) nik esan ezin dudana eta esaten ez dakidana
|
Haren
Maiestateak esan nahi duela dirudi? (Bizitza 18, 8).
|