|
2015
|
|
|
Buka bedi dagoeneko gerra hau; gugatik isuri zuen odolagatik eskatzen diet nik oraindik beren baitan sartzen hasi ez direnei; eta hasi direnei, ez daitezela kontenta horrekin, berriro atzerantz eragin ez diezaien. Begira, gero, berriz erortzea okerragoa baita erortzea baino; begi bistakoa duzue horren hondamendia; izan uste on Jainkoaren errukian eta batere ez norbere buruan, eta ikusiko duzue nola
|
Haren
Maiestateak daraman [arima] egoitza batzuetatik besteetara eta nola sartzen duen piztia hauek ukiturik egingo ez dioten eta nekerik ere emango ez dioten tokian; alderantziz, berak guztiak lotuko dituen eta haietaz barre egingo duen, eta, bizitza honetan ere, desiratzen dituen baino askoz ere ondasun handiagoez gozatuko duen tokian.
|
|
|
Eta jakina ahal dugula!, ez Jainkoa kendu ezta jarri ere, geugandik kendu eta jarri baizik, hartxo hauek egiten duten bezala; oraindik ahal dugun guztia amaitzeko izango genuen, ezereza den lantxo hau, Jainkoak bere handitasunarekin bat egiten duenean eta obra honen saria Jauna bera izaterainoko balioa ematen dionean. Eta beraz, kosturik handiena bere gain hartu zuenez gero, gure lantxoak
|
Haren
Maiestateak eraman zituen lan handiekin bateratzea nahi du eta guztia bat izan dadila.
|
|
|
Bada, niri entzun ondoren, Jainkoaren espiritua zela esan zidan eta ez zitzaiola ongi iruditzen hari gehiago gogor egiten jardutea; ordura artekoa ongi egina zela; otoitza Pasioko pauso batean hasteko beti, eta gero Jaunak espiritua eramaten bazidan, gogor ez egiteko,
|
Haren
Maiestateari eramaten utzi baizik, ni hartan saiatu gabe. Oso aurrera zihoanak bezala, sendagaia eta aholkua eman zituen, honetan esperientziak asko egiten baitu.
|
|
|
biziki eskatu nien, penitentzia gauzetan ez zitezela hain zorrotzak izan, oso zorrotz zeramatelako hori; eta Jaunak obra honi hasiera emango ziotenak niri ematea, desiraz eta otoitzez, hainbeste kosta zitzaidanez gero eta hasiera hain ona ikusten nuenez gero, beldur nintzen deabrua ez ote zen arituko haiek nola galduko nik itxaroten nuena gauzatua izan baino lehen. Inperfektua eta fede motelekoa izanik, ez nintzen konturatzen Jainkoaren obra zela eta
|
Haren
Maiestateak eramango zuela aurrera. Haiek, niri falta zitzaizkidanak zituztenez gero, ez zieten jaramon handirik egin nire hitzei beren egintzak alde batera uzteko; eta horrela, poz pozik joan nintzen, hain mesede handiagatik Jainkoa merezi zuen adina goresten ez banuen ere.
|
|
|
Prioreak ez du uste izan behar laster batean arimak ezagutzen dituenik. Utz dezala hori Jainkoarentzat, Hura baita soilik uler dezakeena; saia bedi, ordea, bakoitza
|
Haren
Maiestateak daraman bidetik eramaten, baldintza hori ez baita falta ez obedientzian, ezta Erregelaren eta Konstituzioen gauzarik behinenetan ere. Hamaika mila birjinetatik ezkutatu zen hark ez zion santu eta martiri izateari utzi; aitzitik, beharbada, gainerako birjinek baino gehiago sufritu zuen bere burua martiritzara ematera bakarrik etortzean.
|
|
|
Gainezkaldia Haren Maiestateak arimaren barne muinean ematen duen albiste bakarretik dator; abiadura handi batez beragandik goragora eramaten duela iruditzen zaio, eta, bere iritziz, gorputzetik joan doakio; eta horrela, eramaten duen lekura eramaten duela, Jaunaren besoetan bere burua uzteko adore handia behar da hasieran. Izan ere,
|
Haren
Maiestateak eraman nahi duen lekuan bakez uzten duen arte (eraman, goiko gauzak ulertzera eraman esan nahi dut), noski, Harengatik hiltzeko benetan prest egotea beharrezkoa da hasieran; izan ere, arima gaixoak ez daki zer izango den hura, hasieran diot.
|
|
|
Egoki da nik esatea, Jaunari gomendatzen diodala jakiteaz poztuko litzatekeela orain; bada, orain dela urtebetez honantz, ez nik soilik, monasterioetan ere hala eginarazten dut; eta, beharbada, horregatik egingo zen guztia hain ongi.
|
Haren
Maiestateak eraman dezala aurrera.
|
|
|
biziki eskatu nien, penitentzia gauzetan ez zitezela hain zorrotzak izan, oso zorrotz zeramatelako hori; eta Jaunak obra honi hasiera emango ziotenak niri ematea, desiraz eta otoitzez, hainbeste kosta zitzaidanez gero eta hasiera hain ona ikusten nuenez gero, beldur nintzen deabrua ez ote zen arituko haiek nola galduko nik itxaroten nuena gauzatua izan baino lehen. Inperfektua eta fede motelekoa izanik, ez nintzen konturatzen Jainkoaren obra zela eta
|
Haren
Maiestateak eramango zuela aurrera. Haiek, niri falta zitzaizkidanak zituztenez gero, ez zieten jaramon handirik egin nire hitzei beren egintzak alde batera uzteko; eta horrela, poz pozik joan nintzen, hain mesede handiagatik Jainkoa merezi zuen adina goresten ez banuen ere.
|