|
2000
|
|
|
Jauregiko behe solairuko pasabide luzetik nindoan, jostailu bat eskuan —zurezko kanoi tipi hura zen, aitak urte batzuk lehenago erregalatua—, noiz eta egongela tipian marmar batzuk aditu bainituen... Eta, orduan, atearen parean etzan nintzen, paratu nuen belarria ateak eta zolak uzten zuten zirritu edo irekidura
|
hartan
doi, eta entzuten hasi nintzen. Mindurik zegoen ama, haserre.
|
|
2005
|
|
|
Neskaren atzetik bular gozoetan luzatu da, honen eskuak ipurdi tinko eta borobilean bermatutako arma ernea eztiro laztantzen dion bitartean. Bere ezpainak
|
harenetan
doi doi pausatu eta hauen barruko hezetasunean mihiarentzako habia bilatzeak mundua ahaztarazten dio. Ez mundu osoa, ordea.
|
|
2009
|
|
|
eta taldekideen arteko kamaraderia, Tasioren eta Teofilo Mariaren artean are estuagoa egiten zena? ikusi besterik ez zegoen, boxeo saioa eginda gero, kaskoak burutik kendu eta elkar besarkatzera zihoazenean, nola begiratzen zioten elkarri, besarkatu baino segundo hamarren bat lehenagoko istant
|
hartan
doi: ez zen begirada iradokitzaile bat, begiradaren atzean beste zerbait gordetzen zuena:
|
|
|
borondate apurtezinaren irudia zen, ideia edo ideal baten zerbitzuan jarria, aita semeak batzen zituena: horregatik zegoen, beharbada, Nazario semeaz harro, eta horregatik egiten zion so mirespenez; irudi harekin batera, baina, semeak aita bereganatuta zuèn une
|
hartan
doi?, pentsamendu beltz bat etorri zitzaion: etorriko ez zitzaion, bada, baldin eta hantxe bazuen semea galtzeko posibilitatea ere, abioi istripu batean!; zertan zebilen, baina, bigunkeriak eta belaskeriak hartuta, emakume bat bezala?; ez al zuten gizon guztiek hil behar?; zer zen hobea, bada, ohean zahardadeak jota hiltzea, Ollo jeneralarekin ibilitako bere aita zena bezala, aitak bizitzan erakutsi izan zuèn irudi biziaren aurrean heriotzaren kontrairudi espantuzkoa behar zuen Nazariok buruan sartuta, hain utzi zuen aita beste mundura eraman zuèn beherakoak mehe, zurbil eta indarrik gabe!?, ala istripu batean, heroi bat bezala?; Nazariok, beraz, ama semeen argudioak neurtuta gero, Domingoren aldera makurtuta ikusten zuen balantza, ausaz; esan nahi baita Nazario zerbait esateko tenorean egon zitekeela, halako zerbait, adibidez:
|
|
|
ikusi behintzat ikusten zuen, baina ez bere ohiko bi begiekin, beste batekin baizik, zeinak ikusia izan gabe guztia ikusten baitzuen, bai barrualdera eta bai kanpoaldera ere; barrura begira, bihotza zukeèn tokian, hutsune bat ikusten zuen; kanpora begira, berriz, neska bakarra ikusi zuen nasan: Ada zen, eskua dantzan zerabilena, harik eta dantza hartatik uso bat sortu zen arte, Domingori hegan eta hegan joan zitzaiona eta bularrean pausatu; gero, usoa bat batean desagertu, eta Domingo zutik jarri zen?; amets hartatik irten eta itzarri zenean, ordea, une
|
hartan
doi?, Domingo etzanda zegoen bere literan, halako sentimendu gazi gozo batekin, ametsak poztu eta aztoratu balu bezala. Ada bezperan besarkatu zuèn une gori hura ere gogoan, ausaz?, arrebaren lurrak lur debekatuak baitziren, azken batean, eta debekuak erakartzen baitzuen, beldurtzen eta atzera eragiten bezainbat; Domingo, beraz, beste lur eta beste mundu batzuk ezagutzeko asmoarekin zihoan itsas... Madrilen ezagutu zituèn pare batena, biak Gurutze Gorriko erizainak, Domingo ospitalean ezin hobeto zaindu zutenak?
|
|
|
Lana, kirola, ideala... eta taldekideen arteko kamaraderia, Tasioren eta Teofilo Mariaren artean are estuagoa egiten zena... ikusi besterik ez zegoen, boxeo saioa eginda gero, kaskoak burutik kendu eta elkar besarkatzera zihoazenean, nola begiratzen zioten elkarri, besarkatu baino segundo hamarren bat lehenagoko istant
|
hartan
doi: ez zen begirada iradokitzaile bat, begiradaren atzean beste zerbait gordetzen zuena:
|
|
2010
|
|
|
Eta une
|
hartan
doi, bihotza oinetara erori, eta mila puskatan hautsi zitzaidan, puska bakoitzean Helena maiteago nuela sentitzen nuen bitartean?
|
|
|
Eta une
|
hartan
doi, bihotza oinetara erori, eta mila puskatan hautsi zitzaidan, puska bakoitzean Helena maiteago nuela sentitzen nuen bitartean...
|
|
2013
|
|
|
Lehenbizikoetarik bat izan zen Tomas Perez Revilla.
|
Hura
doi doi zauritu zuten, baina emaztea itsusiki zauritu zuten. Emaztearekin eta haurrarekin zihoan etxera tirokatu zituztelarik.
|
|
2016
|
|
|
Eskoriatzako irakasle eskolako mahaitik Anderren Donostiako logelara egiten zidan jauzi gogoak. ...orantz irristatzen nizkion hatz mamiak garondotik, belarri azpitik aurrerantz eraman eta kokotsean elkartzen nituen, hortik zintzurrera, astiro astiro saman beheranzko bideari jarraitu eta elastiko barrutik sartzen nion eskua; bularraldea igurzten nion, titipunta txiki gogortuak, sabelalde irmoa; besoa elastikoaren lepotik paparrean behera barru barruraino sartzen nion, eta zilborreraino iristean,
|
hura
doi bat haztatu, eta atzeranzko bidea egiten zuen eskuak olgetari; lepotik atera eta elastikoa kentzen nion, praketako botoiak askatzen nizkion zakil hanpatuak arnasa har zezan, baina ez nion oraindik ukitzen, zilborrean izartxo eta espiralak marrazten nizkion hatz puntekin eta etengabe musukatzen nuen, musukatzen ninduen, musukatzen genuen elkar. Zenbat aldiz korritu ote nituen azal hartako bide guztiak!
|
|
2019
|
|
|
Albertoren hondar hitzek poztu zuten Maurixio pixka bat, baina, handik bizpahiru hilabetera, okerragora egin zuen athleticzale sutsuak: izan ere, hondamenari hondamena balerraio bezala, garai
|
hartan
doi, neska bat gustatzen hasi zitzaion, orduantxe hain justu! Bistaz ezagutzen zuen, eta bi baldintza betetzen zituen, berak. Maurixiok?
|