|
2003
|
|
|
Herri hau natura da, lur eta jende. (Esanahi honetan esanahitsua da, Hugoren bidai zirribo rroetan, PasaianGastibel tzadela orobat,
|
haren
balkoiaren azpian lanean eta kantuan ari den marinelak abesten duen kanta —gero argitalpenean aldera utzia, ez errepikatzeko). Victor Hugo poeta ez da subjektu bakandu bat, objektuari buruz buru, kanpotik beha, subjektu/ objektu oposizio kartesiarrean:
|
|
2008
|
|
|
biribildua! Beñardok, arestian Kaxkagorriri behetik gora begiratu zionak, atariko lurzorutik balkoira, bertatik bertara eta berdinetik berdinera begiratu zion
|
hura
balkoitik jaistean, proba gainditzearekin batera distantziak, aldeak eta mailak ezabatu balira bezala. Elkarri emandako bi esku haiek, ordea, esanahi bat baino gehiago izan zezaketen eszenaren bospasei segundoko iraunaldian, zeren izan baitzitezkeen adiskidetasun konpromiso bat berresten zuèn lehen keinua, sinadura?, edo izan zitezkeen bi mezu:
|
|
|
Magiazko une ahaztezina hura, bai, Beñardorentzat, Kaxkagorri balkoitik jaitsi eta bi bertsolariek elkarri eskua ematean –estutzean– biribildua! Beñardok, arestian Kaxkagorriri behetik gora begiratu zionak, atariko lurzorutik balkoira, bertatik bertara eta berdinetik berdinera begiratu zion
|
hura
balkoitik jaistean, proba gainditzearekin batera distantziak, aldeak eta mailak ezabatu balira bezala. Elkarri emandako bi esku haiek, ordea, esanahi bat baino gehiago izan zezaketen eszenaren bospasei segundoko iraunaldian, zeren izan baitzitezkeen adiskidetasun konpromiso bat berresten zuèn lehen keinua –sinadura–, edo izan zitezkeen bi mezu:
|
|
2010
|
|
|
Neska ederra izandakoa zen Mamen. Urte batzuk lehenago
|
haren
balkoiko barandak margotzen jardun zuen Oliveirak, ondo akorduan gordetzen zituen egun haiek. Minioa ematen ari izan zen arratsaldean komunera sartu zen eskuak garbitzera.
|
|
2012
|
|
|
|
Haren
balkoiaren azpitik igaro zara. Gora begiratu eta arropak eskegita ikusi dituzunean, tenka egin diozu kamisetari zure eskotea zabalagoa egiteko; beltzarana duzu paparra, urre kolorekoa.
|
|
|
Noizbehinka pasatzen zara lehen pisuko
|
haren
balkoiaren azpitik, eta zeharka begiratzen duzu bigarren pisura. Gaur, haren gorputz biluziaren forma bilatu duzu eskegita dituen izaretan.
|
|
|
Egunero ikusten dut Vera putzuan eta ibiltegian. Goizean, esnatutakoan, leiho alboan eseri eta
|
haren
balkoira zuzentzen ditut inpertinenteak; goiz goizetik jantzita egon ohi da, hitzartutako seinalearen zain; gure etxeetatik putzura jaisten den lorategian elkartzen gara, halabeharraren zoriaz bezala. Mendiko aire bizkorgarriak indarrak eta aurpegiko kolorea itzuli dizkio.
|
|
2013
|
|
|
Handik aste pare batera, goiz hotz batean, ospitale triste
|
hartako
balkoi batetik zintzilik agertu zen Agustinen gorputz hila. Alkasorotik urrun eta Urrabiatik aparte, amuarraina uretik kanpora bezala ito zen.
|
|
|
Hala ere, ez zuen beldurrak lotu eta oihuka hasi zen. Nor zen ikustera joan eta, atea ireki zuelarik, gizon bat ikusi zuen airean lehenbiziko solairu apal
|
hartako
balkoitik lurrera salto egiten. Iluntasunean ezagutu ezin izan bazuen ere, ibilera hura ez zitzaion arrotza iruditu.
|
|
2016
|
|
|
–Nik horretaz askotxo idatz dezaket?, idatzi diot eta zerbait bidaltze aldera umetako kontu baten berri eman diot: . Auzoko emakume heldu batekin maiteminduta ibili nintzen mutikoa nintzela, hamar bat urte nituela, eta jakitun ez nuela aurkituko maite nuela esateko abagune egokirik, somnanbuluarena egiten hasi nintzen, gau batean
|
haren
balkoira igotzeko asmoarekin. Zabaldu zen eskuak aurrerantz nituela somnanbulu ibiltzen nintzen hotsa, eta, aldez aurretik horman jarritako helduleku batzuk baliatuz, igo nintzen gau batean emakumearen balkoira eta egon nintzaion kristalaren kanpotik oherako biluzten ari zen bitartean miretsirik begira.
|
|
2019
|
|
|
Hurbil, bi zuhaitz loretan, gereziondoak, eta atzerago txalet baten fatxada zuria eguzkiak argitua. Beheko aldean, ate bikoitza, zurezkoa, eta
|
haren gainean
balkoi baten baranda, hura ere zurezkoa.
|