|
2004
|
|
|
Gure aldetik, beste pauso bat emanik, demokrazia kontzeptuaren arlo semantikora igaro nahi genuke, balio hauek elkarrekiko osagarri ez badira, ezer gutxi direnez gero.
|
Hizkuntza
taldeen arteko elkarbizitza modu zuzen batean eratuko bada, egia esan, batzuen eta besteen eskubideak ez dira askatasun metafisikoaren zeru goietan mamituko, infernutik gehiago duen euskal lurralde honetan baino.
|
|
|
Paradoxaren zentzugabekeria gertatzen zaigu elebitasunaren irizpide pertsonalean: itxuraz, bi
|
hizkuntza
taldeen arteko berdintasun oreka lortu nahi dela dirudi ele bitan bizitzeko aukera legez ezarrita, baina hizkuntza komunitate gailenduaren estatus erabilera ezertan aldatu gabe. Azkarrak dira benetan elebitasunaren izenean elebakartasuna eragiten duten hauek!
|
|
|
Hain zuzen, hizkuntza bakoitzak bere balio pragmatikoa eta soziala bere eraginkortasun mailan itsatsirik darama, eta, ondorioz, balio horren irizpideak izango dira hizkuntzen arteko erabilera arauak eta ohiturak alde batera edo bestera lerraraziko dituztenak. Nahimen hutsez zernahi erdiets dezakegulako usteak arnasa laburra du
|
hizkuntza
taldeen arteko harremanak kudeatzeko garaian.
|
|
|
Ezetz esango nuke nik. Bi
|
hizkuntza
taldeen artean dagoen elebitasun diglosikoaren leizea hemen ageri zaigu bere gordintasun guztian: batetik, bere bizitza informatibo eta kultural osoa erdara hutsean mamitu ezinik ez daukan erdal herritarren giza multzoa daukagu, eta, bestetik, euskarazko iturri idatzi horiek ia ezertarako erabiltzen ez dituen euskal herritarren taldea.
|
|
|
aztertu, ulertu eta legitimatu behar dugun egoera gatazkatsua.
|
Hizkuntza
taldeen arteko interesek kontrakarrean dihardutenean, hizkuntzen arteko orekarik ez dagoenean, aniztasun linguistikoaren eta kulturalaren aldeko hautua egin behar dugu, eta hautu horretan, euskaldunok eskubide osoa daukagu besteek eskueran duten egokiera eskuratzeko: hots, norbere herrian eta lurraldean norberaren hizkuntzaren eta kulturaren arabera.
|
|
|
Ni baiezkoan nago.
|
Hizkuntza
taldeen arteko botere harremanak, ordea, talde horien gizarte eta nazio antolamenduaren esparru guztietan ari dira etengabe boterezko hizkuntza sareak egiten eta desegiten. Bateko, hizkuntza baten gizarte legitimitatea egiten; besteko, berriz, bigarren mintzairaren zilegitasuna desegiten.
|
|
2008
|
|
|
estatus baxua duen gutxietsitako hizkuntza talde bateko kide izateak ahuldu egin dezake gutxiengoak hizkuntza komunitate berezitu gisa jarraitzeko duen nahi kolektiboa, eta azkenean hizkuntza asimilazioa ekar dezake. Estatus baxuko hizkuntza komunitate bateko kide izateak nortasun sozial negatiboa ekar dezake, eta
|
hizkuntza
taldeen arteko estatus bereizgarritasunak betikotu egin daitezke hizkuntzako estereotipoen eta aurreiritzien bidez (Bourhis eta Maass, 2005; Ryan, Giles eta Sebastian, 1982).
|