|
2001
|
|
|
Nazio handietako Konstituzioetan ez dakit hizkuntzaren ulerpen identitario hau nola agertzen den, agertzen bada. Baina ez dut zalantzarik, eta mila aipamen bil daitezke,
|
hizkuntzak
herri baten moldapenean eta autoulerpenean duen leku eta egiteko identifikatzailea azpimarratzen dituztenak.
|
|
|
Hizkuntz gatazkaren muina herri izateko nahi baten eskubideen ukatzetik dator, eta hortik ondorioztatzen den gatazkaren adar bat gehiago da hizkuntz gatazka bera ere.
|
Hizkuntza
herri baten ikur nagusietakoa izaki eta lurraldetasunaren mugarri behinena, frantziar eta espainiar estatuek herri burujabe izateko eskubidea ukatzen hasten diren momentutik hasten da hizkuntz gatazka azaleratzen eta euskara era bateko eta besteko eraso eta astinaldiak pairatzen.
|
|
2004
|
|
|
Eta hizkuntzaren ekintza, hizkuntza gizarte ekintza deritzan kategoriaren baitako jarduera baita izatez, botere harremanen sarean ainguraturik dago alderik alde. Hizkuntza komunitate baten gaitasun eta ahalmen soziolinguistikoa, ez legoke esan beharrik, baina gurean ozenki esateko gauza dela dirudi, egitura sozial eta politiko berberean txertaturik dagoen beste
|
hizkuntza
herri batek edo batzuek baldintzaturik dago. Bataren nagusitasunak bestearen ahultasuna dakarrenez, hizkuntzen arteko kontuak, botere indarren arteko galerak eta irabaziak bihurtzen dira.
|
|
|
Eta euskal abertzaletasunaren historia ikusita, ez du berehalakoan halako balentriarik egingo; badu aurreragoko lanik abertzaletasun horrek, aberri erdaldunaren bide azkengabean. Guztiarekin ere, ez genuke ahantzi behar, botere politiko hutsak, batez ere aginte publikoaren esparrura mugatutako aginte hutsak, ez duela etnozidioak jotako
|
hizkuntza
herri baten nortasuna iraultzeko aukera handirik. Har dezagun gogoan, horrelakoetan, errotik bestelakotua izan den herri honen ezpalekoak direla alderdi politikoak ere, eta desnazionalizatzearen logika bereko jarraibideak dituztela horiek:
|
|
|
|
Hizkuntza
herri baten berezko eskubide al da, betiere berezko kategoria hori zuzentasunaren baliokidetzat harturik, ala gehiegizko aldarrikapenaren eredu. J.A. Irigarairen aspaldiko arrapostu batek ez du zalantzarako tarterik lagatzen:
|
|
|
Baiña gaur, irakurle hori, hizkuntzaren jakintzak eta soziologiak, erakasten dituztenak gaingiroki bakarrik ezaguturik,
|
hizkuntzak
herri baten iraupenean eta nortasunean duen inportantziaz zalantzarik ez dago. Euskaldun (eta" euzkotar") sasi-jakintsu batzuk ateratzen dituzten zozokeriak aurrerakoan barkatu eziñezkoak izango dira.
|
|
|
Eta aurrerago hunela mintzo da: "
|
Hizkuntza
herri baten ideien ispillua da". Baita Perrot ere:
|
|
2011
|
|
|
–Gure agintari afrikarrek, berriki aipatu dugun bezala, Mendebaldeko agintari gogaideen hizkuntzak bere egin dituzte, beraien jatorrizkoak bertan behera utzita. Alde horretatik,
|
hizkuntza
Herri baten kultur identitatea baldin bada, erkidego bateko izanarazten gaituen identifikazio elementua izatekotan, zer dira gure agintariak. Bistan da:
|
|
2015
|
|
|
Linguistikaren bideetatik abiatutako estrukturalismoaren ‘berri onek’ euskaltzalerik baikorrenaren ametsik onenak gainditzen zituzten,
|
hizkuntza
herri baten iraupenean eta nortasunean ezinbesteko ezaugarria zela esanez. Hizkuntza bakoitzak mundua bere esperientziaren arabera taxutzen, ordenatzen zuela, bakoitzak munduaren, errealitatearen alderdi desberdinak bereizi eta nabarmenduz.
|
|
|
‘Savia hitza erabili dut, aurreko astean agure bati entzunda. Zuhaitzaren barne izerdia bezala da
|
hizkuntza
herri baten kulturan, herriaren izaeran. Barne izerdi hori galtzen bada, kanpotik apur batean itxura ematen du oraindik zuhaitza hor dagoela, egitura hor dauka.
|