|
2015
|
|
|
Haatik,
|
hizkuntzaren
esparru sinbolikoa euren erdian paratzen ez duten ereduek, zentralitate propiorik ezartzen ez duten ereduek, nekez motibatuko dituzte hiztun berriak. Euskara artikulu nagusiaren laburpentxoa baino ez bada, euskara Kirolak, Mundua, Ekonomia edota Kultura bezalako azpikategoria bat gehiago bada (unibertsoa erdara hutsezkoa den bitartean), euskara bertsolaritzari, folkloreari edo hizkuntzari berari buruz jarduteko baliabide mugatua baino ez bada (gauza garrantzitsuak erdaraz idazten diren bitartean), euskaldun berri potentzialek bizkor demonio osatuko dute (osatzen dute) sekuentzia:
|
|
|
Haren ustez (1981), hizkuntzen ordezkatze prozesuetan giltzarri den faktore bat dago:
|
hizkuntzen
esparru sinbolikoaren gaixotasun eta galera, hurrengo atalean ikusiko dugun moduan.
|
|
|
Egile honen irudiko, zentzuaren, sormenaren, arrazoiketaren mintzaira horren muinera biltzen diren hiztunek osatzen dute
|
hizkuntzaren
esparru sinbolikoa; esparru hori ezinbestekoa, funtsezkoa da hizkuntzaren bizitzarako, beronen osasun egoeraren ondorio baitira haren sendotasun edo ahulezia uneak. Esparru sinbolikoa sasoiko, indartsu badago, mundua une oro interpretatzea ahalbidetuko die hizkuntza horretako hiztun kontzientziadunenei, eta, bidenabar, arrazoi horrexegatik beragatik haien hizkuntzarekiko atxikimendua hazi egingo da (hizkuntza euren egunerokotasuna eta nortasuna bera definitzeko tresna baliagarria zaielako); horrez gain, kanpoaldeko espazioetan kokatutako hiztunen hizkuntzarekiko atxikimenduak ere gora egingo du, zeharka bada ere, hauek ere esparru sinbolikotik bazkatzen baitira (dena dela, han larre ganorazkorik aurkitu ezean, beste hizkuntza baten pentzeetara joko dute bazka bila).
|
|
|
Sanchez Carrionen arabera egoera elebidunetan hizkuntza aldaketa kanpotik barrura abiatzen da, beraz, harik eta ordezkatze prozesua esparru sinbolikoraino ailegatu arte. Alegia, hiztun periferikoenak (kontzientzia gutxien dutenak eta
|
hizkuntzaren
esparru sinbolikoa trinkotzeko beharrezko den sormen eta pentsamendu original propiorik gauzatzen asmatzen ez dutenak) izan ohi direla hizkuntzaz aldatzen lehenak, apurka apurka prozesua barneko geruzetaraino, esparru sinbolikoraino bertaraino, iritsi arte (1981: 33).
|
|
|
33). Ezen haren ustez periferian azaleko kontua baino ez baita hizkuntza; nukleoan, esparru sinbolikoan, ordea, hizkuntza nortasun iturri da; horregatik, gure
|
hizkuntzaren
esparru sinboliko horretan ere beste hizkuntza bat sartzen denean gauzatzen da erabat ordezka tze prozesua. Hortaz, ordezkatze prozesua guztiz baldintzatzen duen faktorea hizkuntza bakoitzaren esparru sinbolikoaren osasuna da.
|