|
2003
|
|
|
Horrek esan nahi du oinarritzat duen hiztun herria ren botere oroko rrean erabakitzen dela hizkuntzaren erabilera araua, erabilera horrena rrazoiak zernahi izanda ere. Gogora dezagun bidenabarmotib azioaren zer nolakoa identitate nazionalaren muturretik hasita balio sozial instrumental hutseraino doazenaldaerez osatua egon litekeela
|
hizkuntzaren
balio sinbolikoa ren eta funtzionalaren arteko continuumbat taxuturik.
|
|
2004
|
|
|
|
Hizkuntzen
balio sinbolikoa, pragmatikoa eta politikoa gizarte egituren eta Nazio estatuen arabera eratua dagoela uste dugunok, ez dugu berezko interesik inoren mintzairari ezeren markarik eransteko. Hizkuntza batzuk markadunak baldin badira, estatus nazionalaren espazioan duten egoera makurra dutela medio, eta beste batzuk markagabeak, botere politiko nazionalari esker bereganatua duten legitimitateari esker, gauzak horrela izana ez da bada Estaturik gabeko herrien errua izango.
|
|
|
Kidetasun horrek asko esan nahi baitu ikasketaren eta erabileraren arteko dialektika egituratzeko unean. Euskararen balio sozial eta pragmatiko eskasak daukan ordezkorik behinena
|
hizkuntzaren
balio sinbolikoan eta nazionalean dagoela esateak ez luke inor harritu. Hizkuntzen merkatuan zokoraturik dagoelako, hiztunaren euskal nazio sentierak zeresan handia dauka euskararen aldeko erabilera jarreretan.
|
|
|
Areago, egiturok buruko errealitate unibertsal batzuei datxezkie: a) arauaren beharkizuna arau den aldetik; b) erreziprozitatearen nozioa; c) oparien izaera sinbolikoa; d)
|
hizkuntzaren
balio sinboliko eta izendatzailea.
|
|
2009
|
|
|
erresistentzia faktore bat zen euskara, are gehiago lehen euskal nazionalismoak, joera ideologiko tradizionalistatik eta karlistatik edanik, bultzatu zuen hizkuntzaren politizazioarekin.
|
Hizkuntza
balio sinboliko seguru eta partekatu gisa azaleratu zen XIX. mendeko gerrek zartatua zuten antzinako euskal ordena sozialaren gainbeheraren aurrean, mende hartan sortutako kultura ahoz transmititzen zen, kantaren eta bertsoen bidez. Hala, 1960ko hamarraldiaren bukaeran eta 1970ekoaren hasieran euskaraz kantatzea etengabe atzera egiten ari zen hizkuntza batean kantatzea zen....
|
|
2011
|
|
|
Euskarak ez du edozein merkatutan, edozein merkatu eskalatan, berezko arazorik. Eskala handiko merkatuetan ez topatzearen arrazoia ez dago hizkuntzaren baitan, baizik eta
|
hizkuntzaren
balio sinbolikoan, edo bestela esan: balio hori ezagutu ahal duen jendartearen eskalan.
|
|
2015
|
|
|
Ez da tentsio berria. Ez da berria, ezta ere,
|
hizkuntzaren
balio sinbolikoa defendatu bai, baina kontrako praktikak egitea egoztea alderdi abertzaleei. Beti izan da tentsio handiko harremana, besteak beste, euskaldunak, elebidunak gutxiengo garelako, erdaldun elebakarrak direlako gehiengo, eta euskarak abertzaletasunari bere idearioa zabaltzeko muga praktikoak ekarri dizkiola esaten delako.
|
|
2022
|
|
|
Hizkuntza hautu horretan askotariko faktoreek hartuko dute parte, batzuk norbere ezaugarri pertsonalei lotutakoak (hizkuntza gaitasuna eta motibazioak), beste batzuk testuinguruari lotutakoak (ohitura, lurralde horretako hizkuntza nagusia zein den...) baina badira baita ere hizkuntza bakoitzaren ospe eta erakargarritasunari lotutako arrazoiak.
|
Hizkuntzek
balio sinbolikoa hartzen dute, metaforikoki azalduta, hizkuntza bakoitza soineko jakin bat bihurtzen da, ezaugarri sinbolikoz jositako soineko. Soineko bakoitza jantzita gure burua nola ikusten dugun eta nola sentiarazten gaituen, nola baldintzatzen duen soineko horrek besteek nola ikusiko gaituzten, horra hor hautu horretan zirt edo zart egiteko pisu handia izango duen zerbait.
|
|
|
Hitanoa eta generoaren arteko harremana konplexua da, murriztailea bezain askatzailea izan daitekeena.
|
Hizkuntzek
balio sinbolikoa daukatela oinarri hartuta, ez da nolanahikoa bereziki emakumezkoen artean edo emakumezkoei egiteko nokako formari bizkarreratu zaiona. Egun nokak daukan egoera uzkurra, neurri handi batean, egiturazko sexismoaren isla dela esatera ausartzen gara.
|