|
2002
|
|
|
Hau da, desobedientzia era anitzetara garatu daiteke. Nik, konbentzionalki eta desobedientzia
|
hitzaren
logikaren berarengatik, desobedientzia zibila terminoa aldarrikatuko nuke.
|
|
2009
|
|
|
Lipar hartan, baina, ez zekien Jainkoaren graziak edo
|
hitzen
logika sekretuak eraginda, argialdi bat bezalakoa izan zuen Ernestinak, ikusi baitzuen, ezin garbiago ikusi ere, Reginak bere bideari eta bere azken erabakiari eutsiko ziola, are gehiago Nazario alde zuela?, berak. Ernestinak, bereari eutsiz gero, agindu moral zein sasi moralekin Regina estutuz eta ahizpa kale itsu batera eramanez:
|
|
|
Gaua zen arren, ez zen gau itxia ez gaumina, ziega hartan ere ez, hormetako baten goialdean leiho txiki bat baitzegoen, nondik sartzen baitziren egunaren azken argi hondarrak, ilunak ezinbestean?, ziegako hormetan halako efektu ia sumaezin bat egiten zutenak, karearen zuri iluna apur bat zuriagotuz; esan nahi baita aita semeak, ziegan beren denboratxoa egin zutenez gero, elkar ikusteko moduan zeudela, ikusmena argi ilun hartara egokituta; haien ikusmena, haatik, ez zen zehaztasun handikoa, muga estu haien barruan ezin bestelakoa izan?, baina bai nahikoa, beharbada, Teofilo Mariak aitak zuzendu ziòn irriari antzeman ziezaion: ez zen adostasunezko irri bat, Nazario Orbek nekez sinets baitzezakeen semearen
|
hitzen
logika itsuan, semeak ez zituèn eskarmentuak zituen aitak?, esker oneko irri bat baizik, zer besterik??, baina, zegoèn egoeran zegoelako, bihotza bero eta burua ere gogobero, halaxe interpretatu zuen, beharbada, Teofilo Mariak aitaren irria, Nazariok Jainkoagan zuèn fede baldintzarik gabearen adierazpidetzat, halako eran, non, une haien garrantzia azpimarratu nahian edo, sentimenduen ur handia...
|
|
|
Gaua zen arren, ez zen gau itxia ez gaumina, ziega hartan ere ez, hormetako baten goialdean leiho txiki bat baitzegoen, nondik sartzen baitziren egunaren azken argi hondarrak –ilunak ezinbestean–, ziegako hormetan halako efektu ia sumaezin bat egiten zutenak, karearen zuri iluna apur bat zuriagotuz; esan nahi baita aita semeak, ziegan beren denboratxoa egin zutenez gero, elkar ikusteko moduan zeudela, ikusmena argi ilun hartara egokituta; haien ikusmena, haatik, ez zen zehaztasun handikoa –muga estu haien barruan ezin bestelakoa izan–, baina bai nahikoa, beharbada, Teofilo Mariak aitak zuzendu ziòn irriari antzeman ziezaion: ez zen adostasunezko irri bat, Nazario Orbek nekez sinets baitzezakeen semearen
|
hitzen
logika itsuan –semeak ez zituèn eskarmentuak zituen aitak–, esker oneko irri bat baizik –zer besterik? –, baina, zegoèn egoeran zegoelako, bihotza bero eta burua ere gogobero, halaxe interpretatu zuen, beharbada, Teofilo Mariak aitaren irria, Nazariok Jainkoagan zuèn fede baldintzarik gabearen adierazpidetzat, halako eran, non, une haien garrantzia azpimarratu nahian edo \u...
|
|
|
Lipar hartan, baina, ez zekien Jainkoaren graziak edo
|
hitzen
logika sekretuak eraginda, argialdi bat bezalakoa izan zuen Ernestinak, ikusi baitzuen, ezin garbiago ikusi ere, Reginak bere bideari eta bere azken erabakiari eutsiko ziola –are gehiago Nazario alde zuela–, berak –Ernestinak– bereari eutsiz gero, agindu moral zein sasi moralekin Regina estutuz eta ahizpa kale itsu batera eramanez: esan nahi baita berak ere bere erantzukizuna hartu behar zuela auzi hartan, erantzukizun osoa ahizpari leporatu beharrean, eta, orduan, betarteko espresioa ematzen zuela, honela esan zion:
|
|
|
Airean utzi zuen esaldia, segidako
|
hitzaren
logika nik ezagutuko banu bezala, eta baita onartu ere.
|
|
2011
|
|
|
Bertze batzuetan, Palomak erranaren ildotik?. Nola uste dun, bada, lortu duela komandanteak zortzi puntako izarra? Gure hilen kontura lortu din!??, komandantea ikusi eta, ezustean, haren irudia bere aitarenarekin lotzen zitzaion burmuinetan Anastasiari, ez bi gizonek elkarren antza zutelako, hagitzez ere abegikorragoa zen komandantea Onofre baino?, baizik eta Palomaren
|
hitzen
logikak ondorio hartara zeramalako: zer astakeria egin ote zituen komandanteak gerratean, izan ere, zortzi puntako izarra irabazteko?
|
|
2019
|
|
|
Hitzen, zuzenketen, moldaketa berrien txinpartek lehertzen dituzten suzirien burrundara egundainoko batek hartua du testua. Becketten Godoten esperoan obrako pasarte luze samar bat, adituek Luckyren monologoa deitzen dutena, etorri zitzaidan niri gogora manifestua lehenbizikoz irakurri nuenean, seguru asko testuak daukan erritmo frenetikoarengatik; baita hitzetik
|
hitzera bitarteko
logika ez duelako edukiak ematen, zalapartak baizik; halaber, testua amaraun bat delako, zeinak harrapatzen eta menderatzen eta bil bil egiten gaituen osoro.
|
|
2022
|
|
|
Era berean, atorra huts ez da ‘atorrarik gabe’, ‘atorraz beste jantzirik gabe’ baizik; larru huts ez da ‘larrurik gabe’, ‘bakarrik larrutan, biluzik’ baizik; azal huts ez da ‘azalik gabe’, ‘azala edo itxurakeria besterik ez izan’ baizik; begi huts ez da ‘begirik gabe’, ‘arreta osoan’ baizik eta abar. Oinutsik eta biluzik
|
hitzen
logika kognitiboa mantentzen da, beraz. Beste hitz sorta baten, hutsa adinako ez da ‘ezereza bezalakoa’, ‘handi, itzel’ baino; eta hutsik adinean ‘ugari’ da.
|