|
2015
|
|
|
9 Presentzia
|
hau
gogoan erabiltzea, ulertu behar da, ez dela lehen aldikoa eta Jainkoak opari hau egin nahi izan dion beste batzuetakoa bezain osoa; ez dela hain argia esan nahi dut; izan ere, halakoa balitz, luke beste ezertan jardun, ezta jende artean bizi ere; baina, beti honelako argi bizi biziaz ez bada ere, konturatzen den guztian lagun honekin egon ohi da. Orain egin dezagun pertsona bat gela argi argi batean dagoela beste batzuekin, eta leihoak ixten direla eta ilunpean geratzen dela; haiek ikusi ahal izateko argia kendu zelako eta berriro argia etorri arte ikusten ez dituelako, horratik, ez dio utziko han daudela sinesteari.
|
|
|
14 Horrela, askotan erabili dut
|
hau
gogoan, eta ni jakitun egonik ezagutzen dudan arima batek jasaten duen eta jasan izan duen oinazea gure Jauna iraintzen ikusiz, hain jasanezina, non askoz ere nahiago bailuke hiltzea hura jasan baino, eta pentsaturik hain maitasun gutxiko arima batek, Kristorenarekin konparatuz gero, ia batere maitasun gabea esan daiteke honen konparaziora, hain oinaze jasanezinezkoa sentitzen bazuen, nolakoa ote... Zalantzarik gabe, uste dut nik, Pasio txit santukoak baino askoz ere handiagoak izan zirela; izan ere, orduan neke hauen amaiera ikusten zuen, eta honekin eta bere heriotzaz gure erremedioa ikustearen eta Beragatik sufritzean Aitari zion maitasuna erakustearen pozak, arinduko zituen oinazeak; hemen ere hala gertatzen zaie maitasunaren indarrez penitentzia handiak egiten dituztenei, ia ia ez dituztela sentitu ere egiten, aitzitik, gehiago eta gehiago egin nahiko lukete, eta guztia dute gutxitzat.
|
|
|
Eta honela infernuan neure bekatuengatik irabazita nuen tokiaz gogoeta egiten hasi nintzen, eta Jainkoa goretsi eta goretsi ari nintzen, hain eraldatua ikusirik ez bainuen ezagutzen neure arima.
|
Hau
gogoan nerabilela, bultzada indartsu batek jo ninduen, zergatik zen nik jakin gabe. Arimak gorputzetik irten nahi zidala zirudien, han ez baitzen kabitzen ezta ez baitzen gai hain ondasun handia itxaroteko ere.
|
|
|
eta hain kaskar nengoen, non lurreko gauzetaz pentsatzeko ere ez baitzidan Jainkoak egia hau ulertzeko mesederik egiten, eta ez zen ez ausardia txikia, arrazoi gehiagoz zerukoez pentsatzeko), beste pertsona batzuek probetxu aterako dute, batez ere letradunek, jarduera honetarako altxor handia baita, nire ustez, apaltasunarekin bada. Egun batzuetatik hona ikusi dut zenbait letradunengan, orain dela gutxi hasita, probetxu handi handia lortu dutela; eta
|
honek
gogo handia emandit, espiritualak izan daitezen asko, geroago esango dudanez.
|
|
|
|
Hau
gogoan nerabilela eta ez joatera osoan jarririk nengoela, Jaunak hitz hauek esan zizkidan, eta hortik atera nuen oniritzia emana zela harrezkero: Ez egin jaramonik hotz horiei, Neu naiz benetako beroa eta.Deabruak indar guztiak erretzen ditu fundazio hura eragozteko.
|
|
|
49 Eta behin, Jauna hartu ondoren,
|
honetaz
gogoetan ari nintzela, esan zidan Jaunak: Zer dela-eta duda muda horiek?, hau honezkero burutua dago; joan zaitezke lasai; ez zitzaiela beharrezkoa faltako niri adierazi nahirik; izan ere, oso errenta ona utzi balie bezala, egundo ez dut harrezkero ardurarik izan.
|
|
|
Berorren agurgarritasunaren mirabe apal eta mendekoa,
|
hau
gogo gogoz dioena,
|
|
|
Berak dio, sartzen den tokian, daukan Ávila maisuaren guztia emango duela; nire iritziz, irakurtzeko eman zidan zatitxo bat bezala bada, sermoiak on handirako izango liratekeela berorren agurgarritasunak adina ez dakigunontzat; bestalde, nonahi onerako eragina izango duen gizona da.
|
Hau
gogo gogoz hartzeko gauza da. Aita Nicolaorekin tratatuko dut.
|
|
|
Aita frai Domingo maisuaren gutunean ikusiko du zer gertatzen den eta nola atondu dituen gauzak Jaunak berorrek ez ikusteko eran. Nik diotsot asko asko sentitzen dudala, orain poz eta atsegin handia emango lidakeen gauzetako bat delako; baina hau ere igaroko da, bizi honetako gauza guztiak igarotzen diren antzera, eta
|
hau
gogora datorkidanean, edozein atsekabe eramaten da ongi.
|
|
|
3 Izan
|
hau
gogoan, ene ahizpak, kontu handikoa baita ni hiltzen naizenerako; horretarako uzten dizuet idatzia; bizi naizen bitartean gogoraraziko dizuet, esperientziaz ikusten baitut pobretasunaren irabazi handia: zenbat eta gutxiago izan, hainbat ardura gutxiagoz nago, eta badaki Jaunak, nire iritziz, pena handiagoa hartzen dudala gehiegi dugunean falta dugunean baino.
|
|
|
bai otoitzaren hasieran eta bai amaieran, goi goiko kontenplazioa bada ere, beti zeuen burua ezagutuz amaitu dezazuela. Eta Jainkoarena bada, nahi ez baduzue eta abisu
|
hau
gogoan izan gabe ere, gehiagotan egingo duzue, apaltasuna dakarrelako Berarekin eta arimari beti argi biziagoa dakarkiolako, zein txikiak garen ikus dezan.
|
|
|
Bai, ene Errege, egunen batean izango da justizia eta ezagutuko dira guztiak. Ez dut neugatik esaten, munduak honezkero ezagutzen duelako nire kaskarkeria eta pozten naiz, gainera, hori agerikoa izateaz; garai
|
honetan
gogo bertutetsu eta kementsuak, emakumeenak badira ere, ez direla gutxietsi behar uste dudalako diot hau.
|
|
|
3
|
Hau
gogoan darabildanean, atsegin ditut Jaunari nekeak eskatzen ausartzen ez direnak, horretan ari dela eta berehala emango dizkiela uste baitute. Ez diot ezer, horiek eramateko indarrik ez dutelakoan, apaltasunagatik, eskatzen ez dituztenez; hala ere, nik uste dut, hura erakusteko hain era latza eskatzeko maitasuna eman dienak, sufritzeko ere emango diela.
|
|
|
Gerta daiteke; beraz, ez diogu jaramonik egin behar amaitzen den ezeri; eta ordu bakoitza azkena dela gogora ekarriz, nor ez saiatu lanean? Bada, sinets iezadazue
|
hau
gogora ekartzea dela gauzarik ziurrena.
|
|
|
7 Egia
|
hau
gogora datorkienez gero, beren buruaz barre egiten dute garai batean beren maitasunak erantzunik zuen ala ez kontuan izanik hartzen zuten penagatik. Maitasuna ona bada ere, berezkotzat izaten dugu ordaina hartzea.
|