|
2015
|
|
|
Kapitulu honetan bi gauzak biltzen dira, teorikoa eta kontakizunezkoa, lekukotasunezkoa. 4 graduko otoitz
|
hau
bat dator autoreak orain bizi duen esperientzia mistikoarekin (ik. 11 zenb.); honen kontakizunari 23 kapituluan ekingo dio berriro.
|
|
|
4 Aditzera eman dakioke berorren aitatasun txit agurgarriari,
|
honetan
bat etorriko ez balitz (ez moja oinutsen aldetik, baina bai erdi ulertu den gauza bat den aldetik), lehenago onartuko litzatekeela gotzainen mende jartzea, oinetakodunek bisita eta goberna ditzaten onartzea baino, berorren jauntasuna oso urruti baitago; lehenik egindako kaltea konpondu dadila, eta horretan asko egin dezakete, dakienez hala gertatu baita. Eta hau izan da etxe hauek bisitariei erresistentziarik ez jartzeko arrazoietako bat; erreformatuak zirenez gero, egin zezaketen, beren burua haien mende ez ikustearren, eskarmentua harturik baitzeuden.
|
|
|
3 Egia da, Ana Jesusenak Jauna hartu ala ez ongi aztertu dela, eta orain neure esku dagoenez, bego horrela hilabetean ea nola doakion.
|
Honetan
bat nator berorrek ama prioreari idazten dionarekin. Berorri aditzera ez ematea oso gaizki dago; besterik ez zekienez gero, ongi egin zuen Jauna emateaz.
|
|
|
5 Honetan eskarmentua harturik, aurrerantzean asko begiratu behar dut zer egin, eta horrela ez da hartu behar Nicolao jaunaren mojagaia, berorren agurgarritasunari oso gogoko bazaio ere; izan ere, beste alde batetik informaturik nago, eta ez dut nahi jaun eta adiskideen ederra egitearren, haserrerik sortzerik. Harrigarria da berorrek esatea ea zergatik hitz egiten den horretaz (horrela ez litzateke hartuko moja bat ere), ea zergatik nahi dudan hura zerbitzatzea; eta geroago jakin dudan beste azalpen bat eman zidaten eta nik badakit Nicolaok nahiago duela pertsona banako baten ona baino etxe hauen ona, eta
|
honetan
bat etortzetik hurbilago zen.
|
|
|
7 Eta hauxe da orain egiten dena, eta ez nire iritzia jarraitzearren soilik; izan ere, gotzainaren eskumenean egonik (une hartan izandako hainbat arrazoirengatik ez baitzen Ordenaren eskumenean jarri), orain dugun gotzainak, erlijiotasun eta santutasun ororen zalea eta Jainkoaren zerbitzari handia denak (Álvaro Mendoza deritzo, jatorriz aitoren semeetakoa, eta era guztietara etxe honi laguntzeari emana), arazo honetarako jakinduria eta espiritua eta esperientzia zituzten pertsonak bilarazi zituen, eta horrela erabaki zen hori. Egoki izango da ondoren etorriko diren prelatuek ere iritzi
|
honetan
bat etortzea, hain onak direnen artean eta hoberena ager dezan Jaunari egindako hainbeste otoitzen ondoren erabakia izan baita; eta, orain arte ikusi denez, egiaz hala izan da. Jaunak aurrera eraman dezala beti bere aintzarik handienerako izateko eran, amen.
|