|
2005
|
|
|
–Presa? Ordu
|
honetan
baten batekin geratuta ala. Ez haut bakean utziko hirea kontatu arte.
|
|
2009
|
|
|
behin bizitza asmatuta, Jainkoak heriotza asmatu behar zuen derrigor!?; ondoren, argudio katea etortzen zitzaion burura, bere ideia gero eta anarkistagoetatik analisi zorrotza eginez: errua ez da Jainkoarena, bala bota duenarena baizik, baita bala bota duenari botatzeko agindua eman dionarena, eta agindua eman duenari agindua emateko aukera eman dionarena ere, azken
|
honena
batik bat, errua kapitalarena baita, azken batean, anarkia ala hil!; jarraian, lagun hilak hartan sinesten ez zuen arren, behin edo behin hala aitortu zion behintzat?, beste munduan imajinatu zuen Alberto. Anarkia ere bazèn Arkadia batean, edo Arkadia ere bazèn Anarkia batean?, zeruko atea zeharkatuta, Ianua Coelli? ; halako batean, gainera, goizeko laurak aldean?, loak erdi harrapatu zuelako edo, burua laino batean bilduta sentitu eta lainoan barrena ontzi bat ikusi zuen, berdez margotua, non bera bakarrik baitzihoan kapitain, harik eta zeruan hegazti handi bat, emakume bat ere izan zitekeen?
|
|
|
behin bizitza asmatuta, Jainkoak heriotza asmatu behar zuen derrigor!"; ondoren, argudio katea etortzen zitzaion burura, bere ideia gero eta anarkistagoetatik analisi zorrotza eginez: errua ez da Jainkoarena, bala bota duenarena baizik, baita bala bota duenari botatzeko agindua eman dionarena, eta agindua eman duenari agindua emateko aukera eman dionarena ere, azken
|
honena
batik bat, errua kapitalarena baita, azken batean, anarkia ala hil!; jarraian, lagun hilak hartan sinesten ez zuen arren –behin edo behin hala aitortu zion behintzat–, beste munduan imajinatu zuen Alberto –Anarkia ere bazèn Arkadia batean, edo Arkadia ere bazèn Anarkia batean–, zeruko atea zeharkatuta, Ianua Coelli...; halako batean, gainera –goizeko laurak aldean–... emakume bat zen –Brigitte bera! –, Frantziako ipar kostaldeko hiritik hegan etorria, Domingo estu besarkatzeko eta Domingori mila musu emateko, baita harekin txortan egiteko ere; orduan, baina, bat batean esnatu zen Domingo, kontzientzia txarrarekin esnatu ere; izan ere, zer zebilen bera Brigitterekin txortan, lagun mina zerraldo zegoenean, hantxe bertan?; horregatik, beharbada, ametsak eragindako errudun usteak akuilatuta, buruak atzerakako jauzi bat egin zion, oroimenaren artxibategira, nondik esku ikusezin batek lehen ere hamaika bider errepikatutako pentsamendua aukeratu baitzuen:
|
|
2012
|
|
|
Goierriko birjina guztiak desbirgatu nituela. Sumatzen nituen begiradak kontzertuaren ondoren, gorrotoa ninietan,, gaur ere eramango dik
|
honek
baten bat, esanez.
|
|
|
Batzuetan esaten zuen: . Inprobisatzen ari nauk?,?
|
Hau
bat batean atera zaidak?. Pentsatzearen ariketa miresgarriak egin izan ditu gure aurrean, ez kontzeptuak pilatuz, bere bizi esperientziarekin lotuz baizik.
|
|
2014
|
|
|
Hau dena aski gogorra bada ere eta, garai
|
honetan
batik bat, ez letra frantsesetan maiz esaten den bezain arrunta, gure autorearen franko pertsonala baizik, alabaina Renanen ekarpen originalena arrazen kontuan hemendik aurrera hasten da. Arraza zuria, espirituaren monopolioa daukana (kulturarena), bi adar handitan erdibitzen da:
|
|
|
«Jateko» esan zuen lehor, eta, ukalondoa barandaren gainean ipinita, lainoaren barrenera so gelditu zen, duintasunez beteriko jarrera gogoetatsu batean. Ni izu laborriak hartuko nindukeen, dudarik gabe, otu ez balitzait berak eta bere lagunek gose handiz egon behar zutela, gero eta gose handiagoz egon ere, azken hilabete
|
honetan
batik bat. Sei hilabeterako kontratatuta zeuden (ez dut uste haietako bakar batek ere denboraren ideia garbirik zuenik, ez guk bezala, behintzat, hainbeste menderen buruan.
|
|
2017
|
|
|
No me jodas.
|
Honek
bat batean gogorarazi baitit Eduardo, eta bankua, eta hipoteka, eta batez ere, nire desgraziarako, bihar dudala etxera buelta, etzi lanera.
|
|
2018
|
|
|
–Ez iratzarri zure neba, ea etxe
|
honetan
baten bat gau ona igarotzeko gai izan den.
|
|
2019
|
|
|
Aurreratuta bazetorren ere, udaberriak ez zion oraindik beroari, lepoak laxatzera eta mahukak altxatzera daraman Austro epelari, atea ireki, nolabait esateko Raimundo Silva bi denbora eta bi urtaro bizitzen ari da, Lisboa setiatzen duten armak dirdirarazten eta sutzen dituen uztail ezin gartsuagoa, eta apiril heze eta gris hau, zeinean eguzkiaren txinpartak, batzuetan, argiari tonu latz bat ematen baitio, diamante leun eta itxia bailitzan. Leihoa ireki zuen, ukondoak eskudelean bermatu zituen, ongi sentitzen zen, eguraldia zakar samarra izanik ere, etxeak bizkarra ematen dio Boreasi, hau da, une
|
honetan
bat bateko bolada txikietan putz egiten duen haizeari, haize boladak etxeko kantoia inguratu eta aurpegia igurzten dioten fereka hotzak dira. Handik gutxira hotzak dago, eta barrura joateko tenorea dela pentsatzen du, eta halako batean jota gelditzen da, jota baina, konturatzen delarik dagoen tokitik ez lukeela telefonoa entzungo hots egingo balu.
|