|
2015
|
|
|
Eta gero datorren egoitzan gauza hauetaz berariaz hitz egingo bada ere, egoitza honetan dagoena eta gero dagoena ia gauza bera izan arren, ondorioen indarra oso desberdina da batean eta bestean; izan ere, esan dudanez? Jainkoak arima bati hona dei egin eta
|
hau
aurrera egiten saiatzen bada, gauza handiak ikusiko ditu.
|
|
|
Bete betekoa da konparazio hau. Estasi honetan egon aurretik, arimak uste du kontuz ari dela Jainkoa ez iraintzeko eta bere indarren arabera ahal duena egiten duela; baina hona iristean, begiak irekiarazten dizkion zuzentasun eguzkiak ematen dio eta hainbeste samar ikusten ditu, non berriro itxi nahi bailituzke; izan ere, oraindik ez da arrano beltz honen alaba bete betekoa, eguzki
|
honi
aurrez aurre begiratzeko gai dena; baina une laburrean irekita izanda ere, lohi ikusten du bere burua. Bertso honetaz gogoratzen da orduan:
|
|
|
9 Otoitzaren gauza hauek nik argi argi esatea nahi dudan arren, oso ilun izango da esperientziarik ez duenarentzat. Zenbait oztopo esango ditut, nire iritziz, bide
|
honetan
aurrera egiteko agertzen direnak, eta arriskutsuak diren beste gauza batzuk, Jaunak esperientziaren bidez irakatsi dizkidanak eta gero nik urte luzeetan jakintsu handiekin eta pertsona espiritualekin erabili ditudanak, eta ikusten dute hogeita zazpi urtean soilik, horrenbeste dira otoitzari emana nagoela eta, eman didala Haren Maiestateak esperientzia, bide honetan hainbeste estropezu artean eta ...
|
|
|
Sekula ere ez zen sartzen bere kargu ez zeuden gauzetan; horrela, ez zuen inorengan faltarik ikusten, bere buruagan baizik. Berari buruz gauza onak esatea hainbeste sentitzen zuenez gero, bera ere kontuz ibiltzen zen ez esateko beste inorenik
|
hau
aurrean zela, nahigaberik ez ematearren. Egundo ere ez zuen bilatzen kontsolamendurik, ez baratzera joaterik ezta kreaturetan atsegin hartzerik ere; izan ere, berak esan zuenez, zabarkeria litzateke gure Jaunak ematen zizkion atsekabeetan aringarria bilatzea; eta horrela, ez zuen eskatzen egundo ezer, eta ematen ziotena hartzen zuen:
|
|
|
1 Ávilako San Joserenean nengoela, aipaturiko Beasko fundaziora abiatzeko, joateko behar genuena prestatzea baizik ez baitzen falta, hango andre batek, Katalina zeritzanak, bidaltzen zuen mezulari pribatua iritsi zen; izan ere, haren etxera joan ziren hiru neskatila, Jesusen Lagundiko erlijioso baten sermoia entzun ondoren, toki hartan monasterio bat egin arte ez zirela handik irtengo erabakirik. Andre
|
honekin
aurrez hitz egina zuten gauza izan behar zuen, bera izan baitzen fundazioan lagundu ziena. Hiribildu hartako nagusietakoak ziren.
|
|
|
Azken esaldi
|
hau
aurrean doan testua baino geroago idatzi zuen Teresak.
|
|
|
Jainkoari eskerrak, han hain onak izanik, dena eramaten dute pozez. Haren Maiestateak nahi beza
|
honek
aurrera eraman ditzala, etxe ona izatea edo ez, gorabehera gutxikoa baita; alderantziz, atsegin handia da geure buruak handik kanporatuak izateko arriskua dugun etxean ikustea, munduko Jaunak ez zuela etxe bat ere izan gogora ekarriz. Geurea ez dugun etxean egote hau, fundazio hauetan ikusten denez, behin baino gehiagotan gertatu zaigu; eta egia da ez dudala ikusi sekula ere mojarik nahigabez horregatik.
|
|
|
8 Hainbeste gauza esan nitzake honelakoak; horiek ongi berresten dute nik darabilkidan ideia, hau da, ez zaiola arimari berehala sinetsi behar; astia har dezala eta bere burua ongi ulertzen saiatu, gertatzen zaionaren berri eman baino lehen, aitor entzulea engaina ez dezan, engainatu nahi ez duela; izan ere, gauza hauetan eskarmenturik ez badu, jakintsuena bada ere, ez da nahiko izango ulertzeko. Ez dira urte asko, nahiko denbora gutxi baizik, gizon batek honelako gauzekin nahiko nahasi zituen hainbat pertsona oso jakintsu eta espiritual, Jaunaren mesedeen esperientzia hau zuenarekin tratatzera etorri zen arte; orduan argi ikusi zuen zorotasuna zela begitazioarekin batera, une hartan agerian ez bazen ere, oso ezkutuan baizik; orain dela gutxi argi eta garbi agertu zuen Jaunak, pertsona
|
honek
aurretik ez ziotela sinesten eta gorriak ikusi bazituen ere.
|
|
|
Nik uste dut nuntzioak arazo honetaz guztiaz bere informazioa eta gehiago emango ziola. Gauza ederra egingo liguke berorrek, desengainatuko balu, lekuko zuzena den aldetik, halaxe baita berori nire arimarena (uste dut gure Jaunari zerbitzu handia egingo diola), eta buruan sar diezaiola berorrek, zein beharrezkoa den Ordena santu
|
honek
aurrera egitea printzipio hauetan, berorrek dakienez, oso eroria baitzegoen.
|
|
|
11 Gauza handia da Cuevasko aita priore santuak ogitan egiten duen limosna. Etxe
|
hau
aurrera irten daiteke, hori izanez gero, ez baitakit zer egingo duten. Mojak hutsaren truke hartu besterik ez dute egin.
|
|
|
14 Ez biezaio eman inori gutunik, nagusiari izan ezik,
|
honek
aurretik irakur dezan; ez biezaio eman inori mandaturik nagusiari lehenengo eman gabe, ezta kanpoan ere, bestela pena larria izango du.
|
|
|
Horra nola bi gauza hauen bidez, maitasunaz eta Jainkoaren beldurraz? bide
|
honetatik
aurrera egin dezakezuen bare bare, eta ez txitean pitean erortzeko zulo bat ikusirik eta sekula ere amaierara ez zaretela iritsiko begitandurik. –Baina hain beharrezkoak diren bi gauza hauek ere egiaz ditugun ala ez ziur jakiterik ez dagoenez gero, Jaunak erruki hartu zigun, segurantzarik gabe eta hainbeste tentaldi eta arrisku artean bizi garelako; eta egoki esaten du Haren Maiestateak, guri eskatzen irakatsiz, eta Berak eskatzen du Beretzat:
|
|
|
5 Nik askotan goresten dut Jauna, eta nondik etorriko den pentsatuz, hitzik esan gabe, Jainkoaren zerbitzari batek zergatik eragozten dituen sarri haren aurkako hitzak, adiskide bat hemen dugunean bezala izan behar du: beti izaten da kontu handia?
|
hau
aurrean ez badago, honi irainik ez egiteko beronen adiskidea dela dakigunaren aurrean, eta hura grazian dagoenez gero, graziak berak egingo du, hau denik eta kaskarrena bada ere, errespetatua izan dadin, hari minik ez ematearren, Jainkoa iraintzea bezalako gauzak bihotzez sentitzen dituela badakitelako.
|
|
|
9 Horra nola bi gauza hauen bidez, maitasunaz eta Jainkoaren beldurraz? bide
|
honetatik
aurrera egin dezakegun onik eta lasai; dena dela, ez axolagabe, beldurrak beti aurretik joan behar duelako; ez dugu izan behar bizi garen bitartean, arrisku handia litzatekeelako. Eta horrela ulertu zuen gure Irakasleak otoitz honen amaieran bere Aitari hitz hauek esaten dizkionean, beharrezkoak zirela ongi zekienak bezala.
|