|
2001
|
|
|
Bi lehen antinomietan sintesi matematikoaz aritu gara eta Kantek frogatzen du halako antinomia matematikoen frogek ez dutela baliorik, ez tesiak ezta antitesiak ere, ezen sentimena kontuan
|
hartzen
ez duten arrazoiketa soiletan oinarritzen baitira.
|
|
2002
|
|
|
Honen guztiaren inguruko xehetasunak hain dira ugariak ezen gehiago eta sakonago jakin nahi duenak jatorrizkora jo besterik ez bailuke egin; dena den, ideia berri bat azpimarratu nahi dut hemen. Panoptikoaren sarbidearen parean, errepidearen luzean barna, harresi bat eraikiko da, espetxearen aurkako erasorik balego, oldarrean parte
|
hartzen
ez dutenek nola edo hala beren buruak babesteko modua izan dezaten, asmo txarreko batek bakarrik igaroko bailuke une odoltsu horretan harresiz inguraturiko errepidea. Hori horrela eginda, espetxea erasoetatik babesteak ez luke ezinbestean ekarriko bestela saihestezina litzatekeen debaldeko triskantzarik, ez baita ez zuzen ez zilegi errugabeei ordainaraztea errudunek egindako hobenak.
|
|
2003
|
|
|
Bi adibide horiek erregela batzuen eta besteen arteko desberdintasuna erakusten digute, alegia, ekitatea lehen kolpean erakusten duten erregelen eta ekitate hori arrazoinamenduen bidez ondorioztatzen duten erregelen artekoa. Adibide horiek eta beste batzuk ikusita, badirudi ekitate naturalak ageriko erabakia
|
hartzen
ez duenean, erabaki bat zein bestea har daitekeela erregelatzat, erabakiok elkarren kontrakoak izan arren; horrenbestez, erregela hori ez litzateke naturala izango, nahierarakoa baizik. Guztiarekin, egia da ekitate naturalaren printzipioren batek eratzen dituela izaera horretako erregela guztiak, erromatar zuzenbidean hain ugariak direnak eta elkarren kontrako bi iritzietatik baten alde egiten dutenak; ulertzen da, gainera, halakoak ez direla nahierarako lege hutsak, ezpada lege naturalak, eta halakoetan ekitatea gailendu dela, horrek kasuan kasuko erabakia ekarrita.
|
|
|
11 Bigarren liburuak, hitzarmenetik kanpoko betebeharrak azalduko dituenak, elkarrekiko adostasunik gabe moldatzen direnak barruratuko ditu. Horra hor tutorearenak; orobat, kuradorearenak, halakoa izendatu arren gizabanakoarentzat —zarrastelak edo zoroak— nahiz ondasunentzat; titularrik gabeko oinordetza; absente dagoenak jakin gabe haren negozioak administratzen dituztenak eta ondasunak administraziopean izan dituztenenak; gauzaren baten erkidego edukitza dutenak hitzarmenik gabe; borondateak parte
|
hartzen
ez duen bestelakoak eta gainerakoak, ezustekoaren emaitza soilak.
|
|
2005
|
|
|
hori aitortu zuen behialakoak, esan zuenean gaizkia ez dela egin behar, ez eta herriaren maiteminez ere. Aristotelesek zin zinez deitoratzen ditu arrotzentzat zer den bidezko eta zer ez, aintzakotzat
|
hartzen
ez dutenak, euren arteko gobernurako eskubidea duena baino onartzen ez dela.
|
|
|
Lehenik aipatu nahi dugun aspektua, Humboldten hizkuntzaren inguruko erreflexio antropologiko pedagogiko guztien oinarrietako bat dena," hizkuntzaren izaera sozialarekin" zerikusi zuzena duen bat da. Dagoeneko esan beharra dago hizkuntza ez dela inoiz subjektu bakar bati loturiko zerbait, baizik eta bere izaeraz beste subjektu bat inplikatzen duen zerbait; alegia, hizkuntzaz hitz egin ere ezin dugu baldin eta bertan gutxienez bi gizabanakok parte
|
hartzen
ez badute. Pertsona baten ekintza, halabeharrez, beste pertsona baten ulertze ekintzarekin batera gertatzen da, eta honengatik bi ekintza horiek" indar linguistiko beraren efektu ezberdinak baino ez dira" 96.
|
|
2006
|
|
|
• O na ta: jabetza arauetan aintzat
|
hartzen
ez den lur mota bat eta, nonbait, behe mailako taldeen esku egon zitekeena164.
|
|
|
Gainera, berak zuzenean esku
|
hartzen
ez badu ere60, beste jainko jainkosak bidaltzen ditu Biltzarrera: Atena, Temis eta Hekate.
|
|
2007
|
|
|
Horrez gain, azken lege bat betearazten dio Zeusek Hermesi: lotsa eta zuzentasuna aintzat
|
hartzen
ez dituen giza aberearentzat heriotza zigorra ezar dezala, bestela izurri gaiztoa hedatuko baita hirietan612.
|
|
|
Kontua da horrelako eredu sistema bat arrakastatsua izan daitekeela, bai, hizkuntzen arteko aldez aurretiko egoera orekatua bada, baina inola ere ez hizkuntz ukipen egoera jada desorekatua bada231. " Berreskuratu nahi den hizkuntza zutabetzat ez duen hezkuntza elebidunak", honela mintzo zaigu berriz ere gure autorea," ez du etorkizunik irakaskuntzan, ezta errespetagarria den pertsona irizpidetik harago, lurraldearena kontuan ere
|
hartzen
ez duenak" 232 Horrek, finean," elebitasun sozialaren kontzeptuaz" —zeina, Tejerinaren aburuz, politikarien gehiegizko razionalizazio batetik datorren233— hainbat autorek kritikoki esandakoa biltzera garamatza: A. Eguzkitza:
|
|
|
Hizkuntzaren funtzio pedagogiko zehatzetara etorrita, jarraian, Lochek" hizkuntzaren funtzio emantzipatzaile" bezala ezaugarritzen duena aztertuko dugu, hain zuzen berori hezkuntzaren antropologia filosofikoaren perspektibatik biziki interesgarria delako. ...n batean," hezkuntza", hark hasieratik azpimarratzen duen bezala," egituraz eta halabeharrez dago emantzipazioaren helburuaren esanetara", alegia, hezkuntzak funtsean gizabanakoaren" bere kabuz jokatzeko gaitasuna" edota" adin nagusitasuna" sustatu nahi du122 Hezkuntzaren helburu antropologiko hori, alabaina, ezin daiteke planteatu ere egin hizkuntza kontuan
|
hartzen
ez bada, ze, azken batean, berorri esker bakarrik ahal ditzake gizakiak bere erreakzio automatiko edo instintiboak akzio intentzional edo kontzienteetan eraldatu. Hizkuntzaren zeregin askatzaile hori, zehazki, protesta, kritika, eztabaida edo proiekzio programatikoa gisako hizkuntz formetan zertzen da, baita asmoa eta ebazpena, erantzukizuna eta erabakia, aitorpena eta promesa, deia eta erregua gisako hizkuntz kategorietan.123
|
|
2008
|
|
|
65 Egitatean espekulatiboa ez den pentsatzeak ere badu eskubidea, balio duen eskubidea, baina esakune espekulatiboaren moduan kontuan
|
hartzen
ez dena. Esakunearen forma gainditzeak ez du gertatu behar bitartegabe soilik, esakunearen eduki soilaren bidez soilik.
|
|
2009
|
|
|
Kontu horiek guztiek arrakastarik bilduko zuten bere nortasun osagaiak galduak zituen gizartean, bere balioen kontingentzia eta ahuldadea onartuak zituen gizartean, gerraren hondamendia arintzeko, ekonomikoki, politikoki eta moralki populatu behar zen lurralde hartan gizakiak bere burua, nahasita eta ikaraturik, biluzik, idorotzen zuen gizarte hartan. Gizarte hark gizakien artean antolaturiko inongo egintzarik gauzatzeko ezgauza zirudiela, taldeen arteko borroken zama eskergaren azpian galdurik, historiako maisu agertzeko ekimenik inork
|
hartzen
ez zuela, Sartrek zioen gizakia libre dela baina jokoaren arauak finkatuak daudela; bere proiektuaz jabetu zenerako proiektua hantxe bertan zela; formulatzen denerako, adierak bere erronka latzekin hertsi baldintzatzen duela. Kasu horietan denetan, nekez egin zitzakeen inork itsuarenak berak bizi izanikoaren aurrean.
|
|
2013
|
|
|
Dualismo modernoan, oro har, ez dira aintzat
|
hartzen
ez hilezkortasunik ez metenpsikosirik, ezta Descartesen substantzia dualismoa ere. Dualismo modernoak bestelako intuizioei heltzen die.
|
|
2016
|
|
|
ideia kooperatiboa diskurtso erlijiosoaren barruan bilduta zegoen bitartean, munduko eskuarrena zen hurkoarenganako estekamendua, norbere buruaren sakrifizioa, austeritatea, etab., esijitzea. Gaurko diskurtso ‘laikoan’ horrelako bertuteentzat leku gutxiago dago (desazkundearen ideiak eta, indar gehiago
|
hartzen
ez badute batik bat).
|
|
2021
|
|
|
‘Hizkuntza hegemonikoan ardaztutako Mendebaldeko gizon zuri heteroaren’ neurrira eraikitako Langile Klasea delako subjektuA, baina, murritzegia zen, eta ez zuen aniztasun hori aintzatesten. Beraz, klase, ardatz, azpirakuntza eta bizipen askotarikoak aintzat hartuz, askapen subjektua zatitu eta ahuldu baino, aberastu eta zabaldu egiten da, bestela kontuan
|
hartzen
ez ziren subjektuak mahaigaineratuz (Filigrana 2018).
|