2000
|
|
Eta nola igartzen nuen ezen kurka bakoitzak gero eta ausartago egiten ninduela, jaun André!, kontzientzia ontzi bat balitz bezala eta nik edaten nuèn garagarnoa ontzi hartarat xuxen balihoakit bezala, non ito baitzen, finean, barrendik estutzen ninduen harra eta betiko harra. Eta, horrela, hatsarreko urduritasunaz ahantzirik, gogara nengoen orain ni ere, joko erdi lizun erdi inozent
|
hartan
murgildurik... harik eta Manexek, lekutik altxaturik eta neska haietarik bati gerritik atxikirik, erran zuen arte: " Mutilak, ni banoak...!" Nola irauli zitzaidan istant hartan bihotza, jaun André!
|
2009
|
|
Etxean baino urte gehiago zeneramatzan zuk etxetik kanpo. Nik, bestalde, asteak baino ez neramatzan gertatzen ari zen
|
hartan
murgilduta. Hura ez zen normala niretzat; edonola ere, niri normala iruditu ala ez, gertatzen ari zen.
|
2014
|
|
Eta ni, sena sorgindurik,, amets?
|
hartan
murgildu naiz, ildoa zugan amaitzen dela ohartzeke.
|
2015
|
|
Emakume hura han eserita egoteak, haitz pean idazten, ezin soilago bihurtu zuen dena; zapi zaharren antzera erorarazi zituen haserre eta sumindura guztiak; bat eta beste elkartu zituen, eta txorakeria eta seta ziztrin hartatik. Charles eta biak ika mika, sesioan, txoro eta setati? beste zerbait sortu zuen, hondartzako eszena adibidez, adiskidetasun eta atxikimendu hura?, eta hainbeste urteren ondoren bizirik zirauen, osorik, eta
|
hartan
murgildu zen Charlesi buruzko oroitzapena zaharberritzeko, eta ia artelan baten antzera geratu zitzaion gogoan erroturik.
|
|
11 Arrisku baten berri eman nahi dizuet (beste toki batean esan badizuet ere), otoitzeko pertsonak erortzen ikusi baititut, batez ere emakumeak; ahulagoak garenez gero, hobeki datorkie esango dudana. ...toitz eta lo galduengatik eta bestela ere bai, izaera ahulekoak direla; atseginen bat edo beste izandakoan, berezko izaera hari loturik geratzen zaie eta, barruko nolabaiteko poza eta kanpoko erortze eta halako ahulezia sentitzen dituztenez gero, espirituala deitzen dioten lokartzeren bat gertatzen denean, esandakoa baino pixka bat gehiago dena, bata bestea bezalakoa delakoan daude eta beren burua
|
hartan
murgiltzen uzten dute. Eta zenbat eta gehiago utzi beren burua hartan, gehiago murgiltzen dira, berezko izaera gehiago jotzen duelako ahuleziak, eta beraiei liluramendua iruditzen zaie; nik, berriz, buruko nahasmendua deitzen diot, han denbora galtzen eta osasuna hondatzen egotea ez baita horixe baino besterik.
|
|
Nik kasu honetaz esango nukeena da, Jauna arima gozo hartzen hasten denez gero eta gure izaera hain atsegin zale denez gero, hainbestean murgiltzen da gozotasun hartan, non ez bailuke nahi zirkinik egiterik eta gozotasun hura ezergatik ere galtzerik. Izan ere, egia esateko, mundukoak baino atseginagoa da, eta izaera ahulean edota izaera berekoan gertatzen denean batetik bestera aldatzen ez den asmamena (edo hobeki esateko, irudimena), gauza batean kokatzen denean, barreiatu gabe, hartan geratzen da; pertsona asko bezala, gauza bat pentsatzen hasten direnean, Jainkoagan ez bada ere, gauza bati begira
|
hartan
murgildurik geratzen dira, zeri begira dauden ohartu gabe: izaera patxadatsua duen jendeari esatera doazena ahaztea, badirudi axolagabekeria dela; horrela gertatzen da hemen, bakoitzaren izaeraren edo gorputz sendotasunaren edo ahultasunaren arabera, edota malenkonia badute, horrek milaka gezurri gogotsu leku ematera eramango ditu.
|
|
Eta pertsona askori benetan komeni zaiena da, batez ere buru edo irudimen ahulekoei, eta gure Jauna hobeki zerbitzatzeko da eta oso beharrezkoa nork bere buruari antzematea. Eta norbaitek ikusten badu Pasioko misterio bat edo zeruko aintza edota horrelako beste edozein gauza jartzen zaiola irudimenean, eta egun asko dagoela, berak nahi izan arren, besterik ezer pentsatu ezin duela eta
|
hartan
murgilduta egotetik alde egin ezinik, orduan kontura dadila gogoa barreiatzea komeni zaiola ahal duen bezala; bestela, denbora igaro ahala jakingo du hortik datorren kaltea, eta hori esana dudan horretatik sortzen dela: gorputzeko ahultasun handitik edota, askoz ere txarrago dena, irudimenetik.
|
2020
|
|
Berriz ere nire zurrunbiloan, are barrurago jo nuen. Irakaslea bisitan etorri zitzaidaneko
|
hartan
murgilduta, bertatik bertara baneuka bezala sumatu nuen, bere arrangura, bere malkoen gazia... eta bere usaina, bere berea zuen marka hura, hein batean mikatza, beste hein batean gozo eta perfumatua, nire larruak berea ukitu zueneko hartan are nabarmenagoa egin zena. Bat batean jasanezina egin zitzaidan haren mina.
|
|
Bitxia egiten zait nola ez ginen sekula Julio Cortazarrengana iritsi. Gogoan dut inoiz Kapelu lagunak gomendatu izana Rayuela, behin eduki nuen esku artean liburu haren ale bat, baina ez dakit zergatik sekula ez nintzen
|
hartan
murgildu. Orain nekez imajina nezake neure bizitzarentzat iragan kronopioagorik, rayuelistikoagorik, baina erreferentzia geroago heldu zen, Merline dagoeneko urrun zela, Cortazarren imajinarioa behinola bizi izan nuen haren guztiaren oihartzun bat izan balitz bezala.
|
2022
|
|
Garagarno bat eskatzen zion zerbitzariari, Pelforth, eta bakarrik edaten zuen. Liburu bat eramaten zuen poltsan, zerbitzariak ondoko gizon zahar alkoholiko jokozaleengandik bereiz zezan gutienez, eta
|
hartan
murgildurik pasatzen zituen orenak: uda osoan Justine Lévyren Rien de grave.
|
2023
|
|
Beste era bateko bizimodua eskatzen baitu: hizkuntza bakarra jakin, entzun, irakurri, mintzatu eta idatzi edo akaso, aukeran, hobe jakin, entzun eta mintzatu soilik, irakurri eta idatzi gabe, hizkuntzaren berezko eremu geografiko eta sozialean, eta
|
hartan
murgilduta bizi hartaz oso kontziente izan gabe, arraina uretan bezala. Globalizazioaren antipodak.
|