|
2000
|
|
|
Erretorika eta oratoria emaiten zigunean, mihiaren trebatzeko eta geure arrazoinen aitzinatzeko, anaia eta biok eztabaidan ipintzen gintuen jaun Mar celek, erabiltzen eta manaiatzen zituela, hartarakotz, edo Fedro edo Esoporen fabularen bat, bi animalia edo bi pertsonaia antagonikoren solasa biltzen zuena —txirrita eta inurriarena, konparazione— eta guk harrointzat hartu behar izaiten genuena, nork bere arrazoinak defenda zitzan bertzearen aitzinean, jakinik ezen emanaldi haiek bigarren parte bat zutela, zeren lehenengoan txirrita iduri egin zuenak inurri iduri egin behar baitzuen bigarrenean, eta inurri iduri egin zuenak txirrita iduri. Baina, hartan hasi aitzin, jaun Marcelek oroitarazten zigun ezen biok anaiak ginela, eta, nork berea atxiki behar zuen arren, ez genuela koleratu behar, eta bai dibertitu... eta behartzen ere gintuen kortesiazko salutantziaren egiterat, hala hastean nola akabatzean, adierazi nahi baligu bezala ezen
|
gure arteko
solas haiek jostetatik gehiago zutela zinezko polemikatik baino.
|
|
|
Ordea, anitzetan gertatzen den bezala,
|
gure
solas hark bertze bide bat hartu zuen. Izan ere, noiz eta igande goiz hartan osabak proposatu baitzidan ezen Pisako inguruetarat joan gintezkeela egunaren iragaiterat, larre landa zabal haietako hegazti eta loreen miatzeko eta obserbatzeko —hirian biltzerat zihoazen jendeenganik ihesi—, barren barrendik atera zitzaizkidan hitzak:
|
|
|
Anitzetan, arratseko freskuran edo afalorduan terrazarat iltkitzen ginen, non baitzegoen alabastrozko mahai bat eta, han, kopa bat arno edateko ohitura izaiten genuen. Eta kopa hark luze irauten zuen gure ezpainetan, eta guk arno hartaz busti nahi izaiten genuen, xortaz xorta,
|
gure
solasa, argiz argi piz zedin gure arima batuen egoitza, non itxuraldatzen baitziren solas haietan atzemaiten genituèn bai harkaitzak, zelaiak eta latsak, eta bai basoak, basoko txoriak eta basoko animaliak ere...
|
|
2001
|
|
|
Quitoko aireportuan jende ugari, besarkatzen, goraintziak bidaltzen, negarrez ere bai, begiak eta belarriak betebeteko agurretan. Guk euskaldunen tradizio antisentimentala atxikitzen dugu,
|
gure
solas hitzez baino isiltasunez beteagoan.
|
|
2006
|
|
|
–Negua gogorra da San Miguelen –esan zigun ez dakit zenbatgarren aldiz, apaizetxean mokadu bat hartzeko aitzakian
|
gurekin
solasean hasi zenean.
|
|
|
Gustura ibili nintzen, eta zu ere halaxe ibili zinelakoan nago, baina bazen, hala ere, itzal moduko bat, eguzkiaren gainean ipintzen tematzen diren hodei horien antzera; ez nuke jakingo esaten zer zen juxtu, baina tarteka isiluneak sortzen ziren
|
gure
solasean, nola bete ez genekienak, eta bat batean biok ekingo genion aldi berean hizketari. Horrelako isilaldiak eta tupustekoak normalak dira edozein solasalditan, ez dago hor ezer apartekorik, baina aldi hartan bazen zure jarreran zer edo zer arrunta ez zena, gorputzaren moldagaiztasun bat, burua beste nonbait zeneukala pentsarazten zuena.
|
|
2009
|
|
|
–Sentitzen dut, señora, esan du halako batean Beatrizek,
|
gure
solasari antzemanda egongelako atean agertuz?. Ez nion zure semeari egia osoa esan?
|
|
|
|
Gu
solasean ari bitartean, neskato bat izana zen salako bazter batean. Hari keinu egin zion Katalinak.
|
|
2013
|
|
|
–Zer erranen nian, bada,
|
gure
solasetan, polizia bat bagenuen lekuko? –Hamzak?.
|
|
|
Jusuf ere ondoan izana nuen tostan. Komitreak
|
gure
solasak luzetsi zituen, noizbait.
|
|
|
Behin berriz, ez nintzen gezurretan ari. Beaumontek ekarria zuen gaia
|
gure
solasera. Nafarroako noble eta agintari printzipal guztiak zeuden errege espainiarraren etorreraren jakinean.
|
|
|
Paraje ederra, dudarik gabe. Sarri, zelaiaren bazterreko zuhaizpeetan estrategikoki kokatutako bankuak izan genituen
|
gure
solasaren eszenatoki.
|
|
|
–Zertan dabil Darcy jauna, esan zion Charlotteri?, Forster koronelarekin berbetan nagoela
|
gure
solasa entzuten?
|
|
|
–Zer erranen nian, bada,
|
gure
solasetan, polizia bat bagenuen lekuko? –Hamzak– Halakoetan, gainera, bisitaria ez zapuztea duk presoaren desioa.
|
|
2014
|
|
|
Hitz batean, Z ez da ni bezalakoa, ezpada nire antonimo hezurmamitua, eta horrek izugarri errazten ditu gauzak, errotik itxuraldatzen du
|
gure
solasaren tasuna, botere hierarkia zeharo desberdin batetik abiatuta finkatzen ditu gure harremanaren oinarrizko zimenduak, hain zuzen ere, gaurkoa ezin egon liteke urrutiago azken urteotako larru jotze mediokreen aurreko nire ariketen zinikotasunetik, ahari negarti eta egozentriko biren arteko batailetatik, estrategia nekoso eta traketsetik, kasuan kasuko poetamusikarimargolariari sinetsarazi be...
|
|
2015
|
|
|
Andrérekin eta Dieterrekin pasa nituen egunak amaiezinak iruditu zitzaizkidan. Ez zegoen
|
gure
solasetan interesa piztuko zidan ezer, eta elkarri agur esan genionean lasaitu ederra hartu nuen. Hura bakea.
|
|
|
Zer hitz egiten genuen baino inportanteago zen kafetegian horretarakoxe bildu ginela jakitea: kafe etxe handi, zaharkilun, antigoaleko horietako bat zen, urteen hautsak zikindu ez baizik patina ohoragarria ematen dien horietakoa, eta hantxe geunden gu, literaturaren historiako etorkizuneko liburuetako protagonista sentiturik, falta zitzaigun eskarmentua aulki haien zur gastatuak emango baligu bezala,
|
gure
solasen hutsaltasuna areto hartan sortzen zen marmar nahasien oihartzunean jantziago geratuko balitz bezala...
|
|
|
Ez dakit gogorra ala biguna, zer iritzi zaion horri, baina horrelaxe da: mingarriro aspergarria da egun santu guztioro lelo politiko betibata lagunekin, egunkarian, telebistan, etxean, kalean,
|
gure
solas, entzunaldi, irakurkizun guztietan; kanpoan edonora joan eta berdin, beti musika bera, euskaldunak garela dakiten orduko; are, nekagarri eta gogoaren itogarria da, korrontearen aurka igerian ibili behar dugunean beti. Zigorgela bat bilakatu da gure mundua.
|
|
|
Badatoz motordun poliziak, hauen atzean iheslaria; hirurok zutitu, lerroan jarri eta txaloak jotzen hasi gara hurbildu ahala.
|
Gure
solasa eten denetik ez diot aurpegira begiratu ere egin nire ostatukideari. Tropela paretik pasatzerakoan, txaloei utzi gabe, burua jiratu dut nire eskuinera eta ixtant batez gure begiradek talka egin dute, bi misil etsaik airean bezala.
|
|
2016
|
|
|
Fraide zahar onbera gugandik sei urratsetara zegoen hari buruzko pentsamendua burutik igaro zitzaidanean; eta guganantz zetorren, bidetik apur bat aldendurik,
|
gure
solasa hautsi ez hautsi egon balitz bezala. Guganaino iritsi orduko, halere, gelditu eta hitz atsegin batzuk zuzendu zizkigun; eta eskuan adarrezko tabakontzi bat zeukalarik, zabaldu eta eskaini egin zidan.
|
|
|
Atzerako ispiluan zintzilik zeraman nik oparitutako dreamcatcherari begira egon nintzen mutu; behinola gure harremana bezain magikoa izandako zirkulu eta luma haiek ez zeukaten gugandik atzitzeko ezer aspalditik; esan gabeko hitzek hartua zuten ametsen lekua. Hondartzan ere ez zen
|
gure arteko
solasik apenas izan. Gertatutakoaren susmo ilun bat izan nuen, baina ez nintzen galdetzera ausartu, eta bueltakoan, susmoa ziurtasun bihurtu zen:
|
|
|
Hura izan zen beroturik eta halako ideia batzuen alde eta beste batzuen kontra agertzen ikusi nuen lehen eta azken aldia. Beste kikara bana te edan genuen, baina
|
gure arteko
solasa ahituz zihoan, musikaren laguntza beharrezkoa izateraino.
|
|
|
Guztiarekin ere, nahikoa zen
|
gure
solasa amaitzeko zorian zegoen Espainiako gerrara lerratzea edota nolabait Sobiet Batasuna hizpidera ateratzea, Malnatek askoz jarrera gogorragoa hartzeko Mendebaleko demokraziei zegokienez, bai eta nirekin ere, kasu hartan haien ordezkari eta paladintzat hartzen baininduen ironikoki. Oraindik ere ikusten dut nola aurreratzen zuen bere buru handi beltzarana, bekokia izerdi patsetan zuela, eta nola josten zituen begiak nireetan, gogotsu erabiltzen zuen xantaia erdi moral erdi sentimentala egiteko ohiko ahalegin jasangaitzarekin, bere ahotsak halako doinu apal, bero, lausengari, eroapenezkoa hartzen zuen bitartean.
|
|
|
Abrahamen aurpegierak. Arreta handiz entzun zuen
|
gure arteko
solasa; ondoren, adi adi begiratu eta irribarre egin zidan. –Klandestinoa?
|
|
2017
|
|
|
maitasuna, heriotza, beldurra.
|
Gure
solasetan ez genuen aipatzen ez alarguna, ez andere Hortense, ez Jainkoa. Isil isilik egoten ginen, begiak itsasoko urrutian iltzaturik.
|
|
|
Funtsezkoaz, buruan egiaz daukatenaz. Agian zera nahi dute,
|
guk
solas egitea orain beraiei buruz. Zer nahi dute?
|
|
2018
|
|
|
Batik bat oroitzapen zoriontsuak ekarri genituen gogora, eta esan beharra dut te aretoan elkarrekin eman genituen bi orduak guztiz atsegingarri izan zitzaizkidala. Esango nuke beste bezero batzuk ere sartu zirela aretora
|
gu
solasean ari ginen bitartean; han eseri, eta alde egin zuten gero, baina behin ere ez zuten gure arreta desbideratu, inondik ere. Izatez, Kenton andereñoak tximinia gaineko erlojuari begiratu eta esan zuenean etxera joan beharra zuela, ia ezin nuen sinetsi bi ordu iragan zirenik.
|
|
|
Ez dakit gogorra ala biguna, zer iritzi zaion horri, baina horrelaxe da: mingarriro aspergarria da egun santu guztioro lelo politiko betibata lagunekin, egunkarian, telebistan, etxean, kalean,
|
gure
solas, entzunaldi, irakurkizun guztietan; kanpoan edonora joan eta berdin, beti musika bera, euskaldunak garela dakiten orduko; are, nekagarri eta gogoaren itogarria da korrontearen aurka igerian ibili behar dugunean beti. Zigor gela bat bilakatu da gure mundua.
|
|
|
Eztabaidagarria zen zerbait ateratzen zenean gure artean, esaten zidan: . Ez dugu
|
gure
solasa eskastuko xehetasun horien mailara jaitsita!?. Eskasten zena Estatutua zen!
|
|
2019
|
|
|
Ordura arte aita eta biok egon gara, nirekin bakarka hitz egin nahi zuela eta. Orduan, telefonoz deitu dio Gloriari, eta handik minutu erdira etorri dira bera eta Ainhoa, ez dakit bizilagun batzuen etxean edo goiko ganbaran egon diren,
|
gure
solasa noiz amaituko zain.
|
|
|
Onartu behar dut harritu egin ninduela solasak hartu zuen ezusteko norabideak; izan ere, nahiko berria nintzen Palawanen, eta ordura arteko
|
gure
solasak beti lerratzen ziren lan esparruko zertzeladetatik interes orokorreko gaietara, baina aparteko sakontasunik gabe, behin ere esfera pertsonala ukitu gabe.
|
|
2022
|
|
|
Miguel Armada lekualdatu ditek... Nekatuta omen zegoan gure euriarekin, gure mendien berdearekin,
|
gure
solas egiteko moduarekin, hitz bakar batean, nekatuta zegoan gurekin. Bere herrira itzuli nahi zian.
|
|
|
Jendarme bat ikusi ordurako, isil isilik lekutzen ziren. "
|
Gure
solasa ez zezatela aditu, eta haien bistatik ahalik eta agudoen desagertzea garrantzitsua zen. Bai, horrelakoetan beldurra izaten genuen, zernahi gertatuta ere...".
|
|
2023
|
|
|
Hitz eta pitz aritu ginen, salda batekin eta ur gasdunarekin oraingoan, elkarri hitza janez, hariak lotzen, hipotesiak egiten. Edonola ere, izen bat nagusi, behin eta berriro,
|
gure
solasean: Deliak Andres edo Lotaratzailea deitzen zuen Andreas.
|
|
|
Bakarrik egon izan banintz, ziztuan hanka egingo nukeen. Gorroto hartu nion
|
gurekin
solasean hasi zelako eta ez genekielako oso ondo zer erantzun, salbu eta bai, ez, segun, hamalau urte, bederatzigarren mailan, aktoreetatik nik nahiago Gérard Philippe, abeslarietatik Bécaud. Adi adi begiratzen zigun bere antiojo beltzen atzetik.
|