2015
|
|
2 Gutun hau Soriatik idazten zidan, han baitzegoen une hartan. Gutunean esaten zidan, nola hitz egin zion han berarekin aitortzen zen andre batek, ongi zeritzon
|
gure
mojen monasterio bat fundatzeaz; berak esan ziola, konbentzituko ninduela ni fundatzera hara joan nendin; ez ziola huts egingo, eta komeni dela iruditzen bazitzaion, aditzera emateko berari, eta berak bidaliko zuela nire bila. Ni biziki poztu nintzen, izan ere, fundazioa ona izateaz gainera, nire arimako gauza batzuk berarekin tratatzeko, eta bera ikusteko gogoa nuen; bada, nire arimari hain on handia egin ziolako, harenganako maitasun handia piztu zitzaidan.
|
|
14 San Bartolome bezperan iritsi ginen Segoviako San Joserenera; han zeuden
|
gure
mojak nahigabez, etortzea luzatzen nuelako; izan ere, bidea halakoa izanik, asko atzeratu nintzen. Han harrera gozoa egin ziguten, Jainkoak ez baitit egundo ematen nekerik, gero ordainduko ez duenik, eta zortzi egun eta gehiagoko atsedena hartu nuen.
|
|
5 Argi ikusten zen guztia Jainkoagandik zetorrela eta Haren Maiestateak baimentzen zuela on handiagorako eta fraide hauen bertutea hobeki ager zedin, agertu den bezala. Fraide oinetakodunen prelatua izendatu zuen,
|
gure
moja eta fraideen monasterioak bisita zitzan; hark uste zuena egia izanez gero, neke handia izan zitekeena. Eta hala, neke handi handia igaro zen, esaten hobeki dakienak idatziko duenez; nik gainetik ukitu baizik ez dut egiten, gero etor daitezen mojek perfekzioan aurrera egitera zein behartuak dauden jakin dezaten, oraingoei hainbeste kosta zaiena ondorengoek lau lau aurkituko baitute; izan ere, haietako batzuek biziki sufritu dute testigantza larrietako garai hauetan, eta nik ere haiengatik askoz ere nahigabe handiagoak izan ditut nik neuk jasaten nituenak baino, niri neureak oso atsegin baitzitzaizkidan.
|
|
Batzuek abitu zatitxo bat ebakitzen zioten, beste batzuek kaparen zatitxo bat. Orduan Toledora joan zen eta han
|
gure
mojekin egon zen. Guztiek esan didate erlikia usain handia zuela, abituan eta gerriko uhalean, kendu egin baitzioten abitua beste bat emateko; Jauna goratzekoa zen zuen usaina.
|
|
2 Andre Mariaren Aurkezpen eguna zen, mila bostehun eta hirurogeita hamabosgarren urtea. Neure baitan asmo hau izan nuen, hau da, Andre Mariak bere Semeagandik lortzen bazuen fraide hauen eskuetatik gure aita eta gu aske geratzea, alde guztietako
|
gure
moja oinutsen monasterioetan handikiro ospa dadila jai hau eskatzea.
|
|
Orain bi hartuko dituzte soilik. Idatziko diot ama prioreari,
|
gure
moja kopurua hamahirukoa da eta hauekin osatua izango da. Haren Maiestateak hauta bitza eta izan beza bere eskutik berori, amen.
|
|
3 Joana anderea atzo arratsaldean, ia gauez, iritsi zen hona, hau da, apirilaren 25ean; eta oso ongi etorri zen, Jainkoari eskerrak. Atsegin handia hartu nuen berarekin, egunetik egunera maiteago baitut eta hobea eta argiagoa iruditzen baitzait; eta
|
gure
mojarekin poz pozik, idatziz ez baita adierazten haren poza; sartu zenean, bere bizitza osoan bertan bizi izan zela zirudien. Jainkoagan itxaro dut handia izango dela; asmamen onekoa eta trebea da.
|
|
2 Ahaztu egin zait gutun horretan esatea, nahigabea eman didala frai Hernando Medinak
|
gure
mojari abitua eman izateak. Ez dakit zer tentaldi duen ama prioretxo hark fraide horiei poz emateko.
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorren aitatasunarekin. Gaur gutun batzuk bidali dizkiot berorren aitatasunari posta zerbitzuko buruaren bidez. Ez ahaztu jaso dituen esatea, hemendik Sevillara ziur joango direla uste dudalako,
|
gure
moja baten neba baita.
|
|
–
|
Gure
moja: Maria San Joserena (Dantisco), Graciánen arreba.
|