2011
|
|
–
|
Gure
itzal biak bat bihurtu dira?, idatzi du gazte potoloak bere bakardadean,, elkar hainbeste maite dugulako.?
|
2015
|
|
Beste astindu bat. Argialdiek
|
gure
itzalak marrazten zituzten hormetan. Beste astindu bat:
|
|
Era berean,
|
gure inguruko
itzalak ere itxuraldatzen hasi zirela konturatu nintzen. Mugitzen ari ziren, kolorez janzten, formak osatzen zituzten.
|
2016
|
|
Txori beltzak kantarekin lotzen dut nik Enara; txori beltzarekin parekatu, itzalarekin, barrutik zein kanpotik: «usu hitzen egia da zuria, eta mina itzala/
|
gu
itzalak ukitzen gaitu, eta hitzak, promesak, hegan». Enara enara iluna izan zitekeen, are zozoa ere, edo belea.
|
2017
|
|
|
Gure
itzalak belar gainean zeuden. Gu baino lehen heldu ziren zuhaitzetara.
|
|
Zuhaitzetatik atera ginen.
|
Gure
itzalak joanak ziren.
|
|
Koskak jaitsi genituen,
|
gure
itzalak zeuden tokitik.
|
|
«Orain ixo», esan zuen T.P. k.
|
Gure
itzalak mugitu egiten ziren, baina Danen itzala ez zen mugitzen, ez bazen ulu egiten zuenean.
|
|
Adreiluzko bidezidorretik joan ginen,
|
gure
itzalekin. Txerritegiak txerri usaina zeukan.
|
|
Hesi ondotik segitu genuen eta lorategiko hesira etorri ginen,
|
gure
itzalak zeuden tokira. Hesiaren gainean nire itzala luzeagoa zen Lusterrena baino.
|
|
Eskuari eragin nion, baina berak ez zuen erantzun, burua poliki poliki jiratzea besterik ez zuen egin autoa pasatzean, bere begirada tinkoaz segitzen gintuela. Orduan murruaren ondotik pasa ginen ziztu bizian,
|
gure
itzalak ere murrutik ziztu bizian zihoazela, eta geroxeago bide bazterrean botata zegoen egunkari puska baten ondotik pasa ginen eta ni barrez hasi nintzen berriro. Eztarrian sentitzen nuen barrea eta arratsaldea zeharka jaisten zen zuhaitzetan jarri nituen begiak, arratsaldea eta txoriak eta igeri zebiltzan mutilak gogoan hartuz.
|
|
Amak etxean onartzen ez zuen tabakoa erretzen ari zen Idoia kanpoan. Sorbaldaren gainetik begiratzen zien tarteka sukaldeko leihoan argiak sortzen zituen
|
gure
itzalei. Aitorrek, burumakur, platerak igurzten jarraitzen zuen, loreen marrazki haiek ezabatu nahi dituen norbaiten indarrarekin.
|
2019
|
|
–Konta daiala hareen atzetik goazela. Guk joan behar ez badugu, irits dadila
|
gure
itzala eta euki daiela gure ardura tarte batez.
|
2020
|
|
Une jakin batean zigarrokinak zango artean amatatzen dizkizuna aita familiako eredugarria izateak berriz eramaten zaitu beste plano batera, plano metafisiko batera, torturatzailea aita familiakoa delako edo izan daitekeelako ideiak horrorearen aurkako ohiko defentsa guztiak gainditzen dituelako. Denok dauzkagu gure argiak eta
|
gure
itzalak, une berezi batzuetan, inor ez da erabat ona, erabat gardena, presiopean edo motibazio berezi batzuen pean auskalo noraino irits daitekeen pertsona. Irakurle, begira ezazu zure barrenean eta galdera honi erantzun, zintzo:
|
2022
|
|
–Hanka bat kanposantuan dugula jaiotzen gara, ume. Ez du askorik irauten
|
gure
itzalak munduan.
|
|
Kearen eta abere kakaren usainak aire hotza kutsatzen zuen. Itzagako malkarrak hodei ilunen artean ezkutatzen ziren, baina laster eguzki zurbil batek luzatu zituen
|
gure
itzalak bidean. Handik ordubetera, elurra zapaltzen hasi ginen:
|
|
Eguzki ahul batek
|
gure
itzalak luzatzen zituen Cuatro Vientoseko zubiko errepidean. Gure ezkerretara, tren geltokia ikusten zen, eta haratago, Labirintoko bobina metak nabarmentzen ziren nabe zaharren teilatuen gainetik.
|