2000
|
|
... han egin zuen kanpamentua On Afonso Henriquesek bere gizonekin,
|
gure
gizonekin, nazioaren aitalehenak, zeren hauen arbasoak, goizegi jaio izanaren kariaz, ezinizan baitziren portugaldarrak.
|
|
Eulaliren ama basoan egon zen ikatz egosten eta
|
gure
gizona ikusi zuen ardieiadituten ea zein zen lodien, hura eroateko. Andrak egin zion:
|
|
–Ene! Esnatu da
|
gure
gizona! –entzun zion zuriz jantzitako emakume bati– Zer moduz sentitzen zara, txapeldun hori?
|
|
Eta egia da ez zebiltzala urrearen gutizian, baina egia da, halaber, ezen, halarik ere, urrezko aro batean bezala bizi zirela, zeren deus guti behar baitzuten bizitzeko eta zeren haietarik nornahi baitzegoen prest, baita bere buruaren ukatzeko ere, baldin hura guztien onerako bazen, nola manatzen baitu ebanjelioak, nahiz eta haiek ez zuten artean Kristoren hitzaren berri... eta, aitzitik,
|
guk
gizon zuriok bai, nahiz eta gero ez dugun haren hitzik betetzen, zeren ipintzen baitugu bat bedera eta bat bederaren probetxua bertzeenaren gainetik.
|
2001
|
|
Eta hori dute alienaziorik sakonena.
|
Gu
gizonok, gu geurori uko eginaz, Euskal Herriko emakumeei hean hiraultza osatzen lagundu beharrean arkitzen gara".
|
|
Euskara jasaten ari zen egoera, hobeto esanda. Eta guztiz kexu zen
|
gure
gizona," euskararen hil ala biziko kinka estu hau benetan larria" zela uste zuelako.
|
|
Tartean, apartatudu Larramendiren gramatika ere, baina ez haren balio bibliografikoaz ohartu delako, lubakiz lubaki nahikoa urri entzuten duen euskara hauspotzeko baino. Biharamungoizean, etxe tzarretik alde egin dutenean,
|
gure
gizonak sei bat liburu daramatzamotxilan, tartean andoaindarraren gramatika eta Espainiako historia. Motxilako zertrepeta utzi ote ditu bazter, liburuei tokia egiteko?
|
|
|
Gure
gizona bizi da oraindik. Beste modu batez begiratzen diot orain nik, burutik kendu ezinik, ezta bihotzetik ere?
|
|
Ohean, buruz gora etzanda, biluzik, hankatartea irekita.
|
Gure
gizon handi eta inportantea zeinen txiki eta bihurri bilakatzen zen bere" maskulinitatea" nire mingainarekin inguratzen nuenean! Une horietan edozer egiten utziko lidake gizajoak!
|
|
Ez naiz, ordea, gaizki esaka ari. Gure aldikoa izan balitz,
|
gure gisako
gizona eta idazlea izango genukeen, hobea nahiz kaxkarragoa, baina antzekoa eta kidea. Euskal Herriaren aldi igaro ilun hartatik itzuri zelarik, ordea, bestelakoa agertu da gure artean, aspaldikoa eta noiznahikoa, eta noiznahikotasun horri eskerrak eskaini digu inoiz euskaldun batek euskaraz eman duen betiko Euskal Herriaren irudirik beteena.
|
|
Gaztaroko urteak, be rriz, harat honat eman zituen Zavalak, apaiz ikasketak egiten Jesuitekin. Lehenago ere esan dut ez dela
|
gure
gizona jendaurrera azaltzeko zalea, baina, hala ere, non edo han irakurria nuen etxekoei beste inori ezer esan gabe alde egin eta sartu zela Zavala jesuitetan. Kontu hori aipatu diodanean, ez digu horretaz deus ere esan nahi izan:
|
|
– Bere heriotzaren kausak ez dik misterio handirik: jugularra moztuta hil duk
|
gure
gizona –klase teoriko praktikoa emanez egongo balitz bezala, lepoko zauri izugarria erakutsi zidan hatz erakusleaz– Bitxiena zera duk, ebakia bera; edo beste modu batera esanda, ebaki sakon hori egiteko era: hiltzaileak behin eta berriz pasa baitio marraza zintzurretik.
|
2002
|
|
Arrezkero, ostera, alegiñak egin arren, ez egoan modurik praken dirua lortuteko. Pagatzaille eskasa izan,
|
gure
gizon ori.
|
|
Etena eginez, esangarri da Juan Blas Altuna Durangoko seme ospatsua Lekeition organista egoan eta,
|
gure
gizonak hantxe ezagutu ebala, eta sei bat urtean hartuemon handia izango ebena, uste izatekoa da. Altuna...
|
|
Ederrra aparejua! Batean itsas-ertzera, urrengoan Bizkaiko etziñaldeko ibai garbietara, asi zan
|
gure
gizona ere, jai egunetako lan jolas edo jolas lan auetan.
|
|
* Argitaratubakoa,
|
Gure
gizona Lekeition jaio zan, baina hazi Zamudion, eta hantxe bizi ere, hainbat urtean. Hori zala ta, Eusebio Mariaren berbakuntzea Txoriherrikoa izan zan betiro; haren idatzietan dogu erakutsia eta haren aldiko lekeitiarrek be, testigantza laga deuskue, azken urteetan haren berbetea entzuten ebenean, orduan bizi izan zan eta," Bilbo aldeko" euskerea ete zan, uste ebela.
|
|
Kritikoren batek
|
gure
gizona fabula idazlea izan zalakoa, esan eban. Beste batek, koplagilea ete zan.
|
|
|
Gure
gizonaren poesi alorrean, hirulau hesi ipini leitekez.
|
|
Baina
|
gure
gizonak, guztietan zuhurrena izaki, bere burua arrisku handian zatekeela ikusi zuen, Kretarren ongosea zela eta, beharrezko neurriak hartu ezik: izan ere aberastasun handiak zeramatzan berarekin eta bazekien zabal zebilela horren zarata.
|
|
Damokles-ek zorionekotzat zuen burua, antza. Eta halako prestakuntzaren erdian sabaitik ezpata distiratsua zaldi zurdaz lotua eskegiteko agindua eman zuen
|
gure
gizon zoriontsuaren buru gainean dingilizka. Era honetara, ez zuen begirik ipintzen zerbitzari galant haiengan, ezta artez beteriko zilarrean ere; eskua mahaira luzatu ere ez zuen egiten; koroeak berez bezala erortzen ziren.
|
2003
|
|
Hamar ipini ditu zerrendan Txominekin hitz egin duanak eta danak batera betetzen ditu.
|
Gure
gizonak besteen buruen gainetik hartzen du berea.
|
|
Ekialdeko Eleizea be ondo ezagutzen eta asko maite eban. Ganera, beste baimen bat be baeukan
|
gure
gizon honek: Eguzkialdeko liturgia erabilteko baimena.
|
|
" Jesus biztu ez bada,
|
gu
gizon guztien artean errukarrienak gara!" (S. Paulo).
|
|
Zu lehenengo aldiz ikusteko gurari bizitan egoan
|
gure
gizona.
|
|
Leninek erran omen zuen, XX. mende hasieran, mende berria gerla eta iraultza mende izanen zela eta, beraz, bortizkeriaz betea. Badakigu zorigaitzez horretan bederen zuzen zebilela
|
gure
gizona, baina beste zerbait ere gertatu da geroztik Leninek asmatu ez zuena, hau da, bortizkeriaren teknikak eta baliabideak hainbestetaraino aldatu direla eta garatu non ez baita helburu politikorik haien suntsikortasun ahalmenari doakionik, ez borroka armaturik haien erabilpena justifika dezakeenik.
|
|
Eta gainera burua moztu zioten Euripiden antzerki zati izpirik deklamatzen ez zekielako. Nizias ari omen zen oihuka" Eschy  len Orestia osorik kantatzen ahal dizuet baina otoi ez, Euripide!" Baina nonbait Sirakusarrek, nihaurk bezala fun  tsean, Euripide nahiago eta
|
gure
gizona akabo! Utz dezagun bururik ere ez duen auzi hori eta ene eskaera zehatzari ihardets iezaiozu:
|
|
Asmo zaharra, bestalde. Herrian
|
Gure
Gizonarekin izan nintzenekoa gogoratu zitzaidan.
|
|
Mallonaren legekoek ez zioketen sekula santan ezer egingo, hori bagenekien,
|
Gure
Gizonak horren eta beste faxisten mugimenduen berri ematen baitzigun. Gizon baliagarria, bai herria gure mende egon zen artean eta bai faxistak han sartu ostean ere.
|
|
Goiz hartan oso goiz Billanoko muturrera agertua nintzen,
|
Gure
Gizonak herritik bidal zitzakeen berrien zain baikinen denok. Ez zen haren albisterik etorri, agian gure transmisio sistema guztiak Sollube inguruetako guda zelaietara eta haren aurreko itsasgainekoetara adi zeudelako.
|
|
Gipuzkoa bouak sutan jarria zuen errepidea. Orduan
|
Gure
Gizonaren telegrama etorri zen.
|
|
Galdua genuen bezperako abantaila. Eta galdua
|
Gure
Gizona herritik ateratzeko modua. Harrezkero, zer egin zen kontua.
|
|
Elkarrekin egin genuen bazkari legea, eta elkarrekin egin genuen arratsalde pasa.
|
Gure
Gizonaren salbazioa pentsatu guran. Eta ezinean.
|
|
Egun haietan Roberten umoreaz lagundu genituen frontetik zetozen berriak, eta baita hara egiten genituen bisitaldiek denoi eragiten zigun mingostura leundu ere. Nire kasuan mingots egoteko motiboa
|
Gure
Gizonaren egoera zen. Harexengana joaten zitzaidan gogoa, Sollubera inguratzen ginen aldiro.
|
|
Kalean norbaiti erosi edo ostutako zapia lepoan zuela agertu zen. Ordurako kasik konbentziturik nengoen ez zela sekula berriro etorriko eta, beraz,
|
Gure
Gizonarekin zer egin zen zehatz jakin barik hilko nintzela.
|
|
Bada, hala bazen, izan, jai zuen.
|
Gure
Gizona ez zen militarra. Eta hildako Ezezaguna, Gure Gizona ez zen besteren bat izanez gero, gaitz izango zitzaion hura militarra zela frogatzea.
|
|
Gure Gizona ez zen militarra. Eta hildako Ezezaguna,
|
Gure
Gizona ez zen besteren bat izanez gero, gaitz izango zitzaion hura militarra zela frogatzea. Horretarako, lehenengo eta behin, haren izena jakin baitzuen.
|
|
Zuzen erantzun beharrean aurreko egunetan buruan erabili nituenak kontatzea erabaki nuen. Eta halaxe azaldu nion
|
Gure
Gizona herritik ateratzeko ahaleginean egindako hutsa.
|
|
Herriko lekuak eta
|
Gure
Gizona begien aurrean banitu moduan izan zen berriro. Eta horrela, Gure Gizona ikusi uste izan nuen, Benjaminen ontziaren zain.
|
|
Herriko lekuak eta Gure Gizona begien aurrean banitu moduan izan zen berriro. Eta horrela,
|
Gure
Gizona ikusi uste izan nuen, Benjaminen ontziaren zain. Eta faxisten patruila hantxe.
|
|
–Seguruen, ez. Benjamin atrakalekura agertu zenerako
|
Gure
Gizona ez zegoen han. Eta han ez egotean alde egingo zuen.
|
|
–Bai –esan nion, pilota hura berehala altxatuz– Faxistek
|
Gure
Gizonaren irratia detektatu izana ere posible da. Posibleena beharbada.
|
|
Nola ere izan zen, hantxe zegoen erdi argiturik talaian lurperatu zuten bigarren gorpuaren misterioa. Hura
|
Gure
Gizona ote zen. Eta zer zidan horrek niri?
|
|
Zer zion horrek inori? Gerran hildako beste bat,
|
Gure
Gizona eta Ezezaguna pertsona bat eta bera izanez gero. Edo hildako beste bi, Gure Gizona eta Ezezaguna bi izan baziren.
|
|
Gerran hildako beste bat, Gure Gizona eta Ezezaguna pertsona bat eta bera izanez gero. Edo hildako beste bi,
|
Gure
Gizona eta Ezezaguna bi izan baziren.
|
|
Une hartan ziurtzat eman nuen. Hila zen
|
Gure
Gizona. Zelan?
|
|
Tartetxo hartan barrua pittin bat lasaitu zitzaidan. Agian
|
Gure
Gizona ez zen hila.
|
|
Nire buruarekin bakea hala edo zelan eginda, atezaintzatik noiz arraio erantzun behar zidaten madarikatzen hasi nintzen.
|
Gure
Gizonaren zera ez madarikatzearren.
|
|
Berrogeita hemeretzi, kasik hirurogei urtez. Une hartan, eta geroago ere, nahiago izango nukeen
|
Gure
Gizona hila zela ziur jakin, hilik ala bizirik ote zen zalantzarekin geratu baino. Zer egingo zaio baina.
|
|
|
Gure
Gizonaren berri jakitearren egin nuen hara. Azken batean urregorrizko ontziak itzultzera joanak ziren gudariek zer edo zer jakin zezaketen Gure Gizonaren kasuaz.
|
|
Gure Gizonaren berri jakitearren egin nuen hara. Azken batean urregorrizko ontziak itzultzera joanak ziren gudariek zer edo zer jakin zezaketen
|
Gure
Gizonaren kasuaz.
|
|
Gerrako hildako bakarra bera balitz moduan. Gudariek herria utzi ondoren
|
Gure
Gizona han geratua zela, horrainoko beste banekien. Haatik, esperantza izpi bat ere banuen, herriaren inguruetan maiatzeko egun haietako jotaldietan eta atzera aurrerakoetan guretarikoen arteko norbaitek herriraino egiterik eduki izan ote zuen, eta alkateari hango berririk ekarri ote zion.
|
|
Ur Txori hura.
|
Gure
Gizonarekin kontaktua azkenekoz egin zutenean harexengana joateko agindu zitzaion.
|
|
–Benjaminek ez zioan ezer galdetuko
|
Gure
Gizonari, faxistatzat zuenez gero –esan zuen Sinbadek– Eta faxistatzat izan ez balu ere, berdin. Benjamin kaka dariola bizi duk.
|
|
Benjamin kaka dariola bizi duk. Beraz,
|
Gure
Gizonak Armintza aldera eroateko eskatu zioan, eta Benjamin eskaria betetzen ahaleginduko huen, gizon haren zeregina gure aldekoekin isilpeko traturen bat egitea zelakoan, edo batek zakik zer pentsaturik. Baina isilik egongo zela, ziur!
|
|
|
Gure
Gizonaren berri ba ote zekiten galdetzea otu zitzaidan, zeharkako bidez.
|
|
Jantokian lasai lasai afaltzen ari ziren faxista haiengatik izan ez balitz erabat ahaztuko nintzen. Eta eskertuko nuen gerrarekin une batez behintzat ahanztea, ezin bainuen
|
Gure
Gizonaren akordua burutik kendu.
|
|
Kontaktua egin diagu. Goizaldean
|
Gure
Gizona handik ateratzen ahaleginduko gaituk.
|
|
Bada, egunak argitzen hasterako jagita nengoen. Presa nuen, ordurako
|
Gure
Gizonaren auziak zirt edo zart egina behar baitzuen.
|
|
Hobe faxista tzarren batek herriko itsasertza eta munduko gaua erabiliz ihes egingo ez balu. Hobe denontzat
|
Gure
Gizonak, Sinbadek izena belarrira esan zidan hark, informe negatiborik pasatuko ez baligu.
|
|
–Ez da beharrezkoa –eta berak bota zidan
|
Gure
Gizonaren izena.
|
|
Eta uste horretan segi dezan komeni da. Ur Txorira ihes egin guran datozen denen izenak
|
Gure
Gizonari emateko aginduko diot.
|
|
Eta
|
Gure
Gizona bilatzeari ekin nion.
|
|
Geldi geratu nintzen, itxura batean errespetuz, baina ingurua lasaitasunez aztertzeko baliatuz. Eta hantxe ikusi nuen
|
Gure
Gizona, Zubia deritzen lekuan. Jesarrita, egunkaria irakurtzen ziharduen.
|
|
Emakumezko gazte batek aldarrika ekin zion
|
Gure
Gizonari.
|
|
|
Gure
Gizonak aurrera egin zuen. Ni, badaezpada ere, hegalez aldatu nintzen.
|
|
Baina beste emakumezko batek ostikada jo zion eta airean joan zen txapela.
|
Gure
Gizona han behean eta txapela airean, zirt edo zart egin behar nuen.
|
|
Jendearen barreen artean. Horretara behintzat gizona,
|
Gure
Gizona, une batez baketan utzia zuten. Zutik berriro, odolik ez zeriola ikusi nuen.
|
|
–Nirea argiturik, foralen buruak
|
Gure
Gizona hango ziega batean sartu nahi izan zuen.
|
|
Zulo ziztrin batean sartu gintuzten. Bost minutu baino gutxiago behar izan nuen
|
Gure
Gizonari agindu zehatzak emateko. Gero libre utzi zuten.
|
|
–Herrian faxista zela pentsatzen segi zezaten komeni zela esan nion
|
Gure
Gizonari. Horretara Ur Txorira nahiz beste edozein ontzitara enbarkatzen ziren eskuindarren izenak jakin ahal izango zituelako.
|
|
Ez nintzen Mallonaz fio. Beraz, enbarkatu guran izan zitezkeen eskuindarren izenak
|
Gure
Gizonak batuko zituen eta kriptografiaturik helaraziko zizkigun.
|
|
–Gorpua Txorrokopuntako Zubia izeneko lekuan topatu zuten– esan nuen ozen– Hantxe bildu nintzen ni
|
Gure
Gizonarekin. Gogoan duzu?
|
|
|
GURE
GIZONA
|
2004
|
|
Behin baino gehiagotan deitu omen zuten polizia, gizonak nolako jipoiak ematen zizkion entzun eta beldurtuta. Ez dut hain argi, jipoi emailea
|
gure arteko
gizon txuri eta zuriren bat denean halakorik egin ohi denik. Gure artekoa ez denari, halakorik ezin diogu onartu, baina guretarikoa denean, beste alde batera begiratzen dugu?
|
|
Esan bagenuen esan genuen.
|
Gure inguruko
gizonak berehala hasi ziren horri buruzko eztabaidan eta jakin nahian punttu hori non zegoen. Kuriosoa.
|
|
Zer gizon harrigarria!... Berriz harekin has baledi gure Biltzarra (Hendaiako biltzar famatua) eta haren pre sondegian harekin elharetara baginte, gure Herriarentzat, gure mintzairaren tzat,
|
gure
gizonentzat, euskal ortografiarentzat, zer loria!... Bai ospe eta indar berri aurki lezakeela katakunba berri horietan, hain gaitzetsia ta hain bizitorea den gure mintzaira maiteak» (152).
|
|
Tamalgarria, Müller bezalako... ziztrin batek operazio osoa zapuztu izana. Baita, jakina, zure lankidea,
|
gure
gizona, hil izana ere. Biziki sentitzen dut.
|
|
–Jakina –erantzun zion Heydrichek– Zure ikerketen arabera atzerriko agente arriskutsu bat sartu da Reichean.
|
Gure
gizonetako bat hil duen agentea, gainera. Ezin dugu halakorik onartu.
|
|
–Tira, Oskar, beharbada Lasarte azkarregi ibili zen, gure egoera larriak hartaraturik. Izan ere, aitortuko dizut ez dudala oso gustuko
|
gure
gizonetako bat horrela Alemaniara bidaltzea. Eskarmenturik gabeko gizon bat izanik gainera.
|
|
Jaunak etxean egiten zituen egunak, irakurtzen, baita psikiatriari buruzko liburu bat idazten ere, berak behin baino gehiagotan aitortu zuenez, baina paseatu ere egiten zuen, auzoan nahiz Donostian, nondik nekez itzultzen baitzen pelikularen bat ikusi gabe. Zinezale itsua baitzen
|
gure
gizona.
|
|
Descartesek hainbat adibide hartuko ditu gai honekin lotuta bere azalpenak ematean —esaterako, odolaren zirkulazioaz diharduenean, bere Diskurtsoaren bosgarren atalean, gorputzaren higiduraren ikuspegi mekanizista azaltzeko—, baina horretaz gain arreta jarriko die, halaber, berak sortutako metodoaren garapenak arlo honetan ekar ditzakeen onurei.
|
Gure
gizonak, hilezkortasuna aginduko ez zuen arren, medikuntzaren bidez bizitza luza zitekeelako eta zenbait oinaze ezaba zitezkeelako itxaropen osoa zeukan, eta horregatik gerorantzean garatzeko zen medikuntzan bere metodoak izan zezakeen eragina erakusten oso interes handia agertuko zuen.
|
2005
|
|
Aitak, berriz, ez zion inoiz minutu bat bera ere aurreratzen edo atzeratzen utzi.
|
Gure
gizonak, bere aldetik, segunduak ere ez zizkion barkatzen. Eta hara nondik ohartu zen hamaika segundu aurreratu zela erlojuaren kanpaia, Estatu Batuetako telebista kate batek Urte Zaharreko gauerdiko kanpai dangak bertatik emateko asmoa zuenean!
|
|
Auzitan ikusi zen Schmeiser berez Monsantoren biktima dela, berak nahi gabe eta baimenik eman gabe multinazionalaren hazietatik ernetako landareen polenak kutsatu baitzituen bereak. Bestalde,
|
gure
gizonak ez zion horri etekinik atera, berak multinazionalaren herbizida famatua («Roundup», gure artean ere usu erabilia den pozoia) ez baitu usatzen. Eta hala ere galdu.
|
|
Irratsaioko andere mintulinak egiten dion predikutik ateraldi bat baizik ez dezagun har, hitzez hitz zioen: " Gaur egun, ezkondua denak, beste emazte bat ere izatea norma da." Ez dakit zer konprenitu duen
|
gure
gizonak hariaren beste puntan, baina ez da dudarik: delako irratilari jakintsunarentzat, bai, normaz kanpokoa da, a normala.
|
|
Dena pasatzen da Kosmosean, galaxiak berak barne. Eta gizateria osoa ere bai, eta herriak, eta hizkuntzak, eta
|
gu
gizon emakumeok ere bai... Eta ni neu gauza bera...
|
2006
|
|
Urte biribila izan da aurtengoa, heriotzaren 50 urteurrena, eta urte biribil guztiek bezala, zalantza uzten digute
|
gure
gizon edo emakume handiez zifra biribiletan baizik ez gogoratzea ona ote den, baina, hasieran ibili ziren gorabehera itsusiengatik ere, garbi dagoena da aurten portatu zaizkiola don Piori bere herriko erakunde ofizial gehienak (Nafarroakoak aparte utzita, beti bezala). Gaur gero, bi eleberri gehiago egongo dira euskaratuta Zalakain abenturazalea eta Jakintzaren arbola\ Eusko Jaurlaritzaren egitasmo bati esker, eta Donostiako Udalak idazleari buruzko jardunaldiak antolatu eta liburutxo bat egin dio, euskaraz hau ere, argitaletxe batekin elkar hartuta.
|
|
Kontuak horrela, irakurle errealistari utziko diogu ipuin honen azken logikoa berak asmatzeko aukera: maitatuz ala higuinduz amaituko du
|
gure
gizonak, ignoratu ezin duenez gero, halako bere hirikidea. Zalantzarik ez dagoena da, kohesio soziala eta, bakea eta, bizikidetza, horrelaxe sustatzen direla ongiena.
|
|
Bawtryko
|
gure
gizona zelagilea zen, edo nahi baduzue uhalgilea edo guarnizioneroa –hiru berba horiez ezaguna baita langintza hori–, zaldientzako zelak, erromaleak, zintxak, bizkargainekoak, azpiko uhalak, kurrupekoak eta gainerako uhal eta larruzko trepetak egiten zituena. Horretan aritu zen, behintzat, bere bizitzako azken urteetan.
|
|
Txikitatik istorio horiek entzun ondoren, Albanian turkiarren aurkako altxamenduak hasi zirenean, Juan Pedro Aladro Pérez de Velascok –horrela zuen izena
|
gure
gizonak, ez berak eskuz esku banatzen zituen postal antzeko argazkietan jarri ohi zuen Don Juan Pedro Aladro Kastrioti de Pérez y Velasco– Gjergj Kastriotiren leinukotzat hartu zuen bere burua eta Aladro eta Pérezen artean Kastrioti bat tartekatu zuen. Egia esan behar bada, ez zen bakarra izan.
|
|
Lehen arpoikada
|
gure
gizonek eman zioten, agertu zigun kapitainak Granbay tik itzuleran. Ikustekoa izan omen zen borroka.
|
|
Itsasoa haserre zegoelako, lehorreratu gabe utzi zuten arpoilariek balea itsasoan ainguratuta; baina haren bila itzultzerakoan han ez zen balearen arrastorik, ordurako norbaiten upeletan egongo zen lumera bihurturik.
|
Gure
gizonek susmoa eduki, eta salatu egin zituzten; borroka izan zen gero, eta borrokan galdu zuten balea... eta bizia. Borrokan galdu genituen etxekoak:
|
|
Baina tabako dendakoak, azalpenak entzun eta gero, ez zuen tratua gaizki hartu. Tori, esan zion orduan
|
gure
gizonak, erakutsiz, erre ezazu bat behingoz, eta esango didazu zer iruditzen zaizun. Eta horren ondoren etorri zen epaia:
|
|
Gero pospoloaren garra aplikatzen zion puruaren ahoaren erdiko tabakoari, emeki emeki, txokor bat pizten ibili gabe, txekor bat erretzen ariko bailitzan. Bitartean
|
gure
gizonak bere adiskidearen mugimendu guztiak begiratzen zituen, apur bat bekaitzez, erakusten zuten sentsualitate horrek liluraturik, eta apur bat erdeinuz, iruditzen zitzaiolako bere adiskide puruzalea beti harro samarra izan zela, eta mugimenduak eta prekauzioak areagotzen ari zela berari lezio bat ematea beste helbururik ez zuen patxada batez. Puruaren punta zentimetro bateko errautsez koroaturik ikusten zelarik, adiskideak purua ahoan sartzen zuen, sututa zegoen aldetik, baina, eta kanporantz putz egiten.
|
|
Purua bere luzera osoan zeharkatuz, ke hari bat ateratzen zen atzeko aldetik; txokorrak ongi tiratzen zuela seinale. Gehiegizko, gustu txarreko eta alferrekoa iruditzen zitzaion erakustaldia
|
gure
gizonari. Bestalde, ziur zen ezen, bera saiatuz gero, mihia erreko zuela.
|
|
Apur bat gogoz kontra izanik ere, bigarren mediku iritziaren bila doanaren antzera,
|
gure
gizona tabako dendara joan zen eta beste bi Espléndido erreskatatu zituen bere kutxatik, erabaki baitzuen gauzak zeuden bezala egonda, ongi etorriko litzaiokeela bere lagun puruzale harroputzari puru bat ematea. Berak bigarrena erreko zuen, ia lehenengo inpresioa berresten zen edo ez ikusteko.
|
|
Azalpen honek ez zuen
|
gure
gizona lasaitu; izan ere," non fida, han gal" dioenaren esaerari fede emanez gero, konfiantzazko kate luzeegia eratzen zen kasu hartan ezer onerako: bera adiskideaz fio behar zen, adiskidea beste adiskideaz, hau bere anaiaz, anaia conseguidor delakoaz... eta conseguidor delakotik aurrera, auskalo noraino luzatuko zen konfiantza katea, eta nolakoak izango ziren hor sartuko ziren pertsonaiak.
|
|
Frogak dauzkat. Hau esanik,
|
gure
gizonaren kutxa ireki zuen mahaiaren gainean, eta ondoren dendaren atzeko aldean desagertu zen, errekaitu arsenal batez horniturik agertzeko berriz: kutxa, liburu, lupa, palmer itxurako metalezko tresna txiki bat...
|
|
Bon, lehenik eta behin kanpo aldeko tabako geruza daukagu, esan zuen.
|
Gure
gizonak eramandako puru kutxa zabaldu zuen, eta ondoan beste bat ipini eta zabaldu. Hauek autentikoak dira, inolako zalantzarik gabe, Cohibas marka banatzen duen saltzaile ofizialak ekarriak.
|
|
galdetu zion, puruak emanez eta eragiketa errepika zezan eskatuz.
|
Gure
gizonak puruak usaindu zituen baina sudurzulotik sartzen ausartu gabe. Garbi dago, ezta?
|
|
Gehiago dago, gainera, esan zuen puruen eraztunak, bitolak, lupaz begiratuz eta ekarritako liburuko erretratuetan zeuden bitolekin alderatuz.
|
Gure
gizonak aitortu behar izan zuen bere puruen bitoletako koloretan zerbait arraro bazegoela: lupa erabiliz ondo ikusten zen hori laranja kolorea apur bat mugituta zegoela, txuriari zegokion aldean sartzen zela, milimetro hamarren batzuk, bederen, jaten zizkiola.
|