|
2001
|
|
|
Zer dio? galdetzen genuen, Zer dio, hitzez hitz eta letraz letra, zen
|
gure
galdera lehenbizi hartan eta hortik, poliki poliki, hurrengora igaro gara: Zer esan nahi du, alegia.
|
|
2006
|
|
|
|
Gure
galdera eta adar-jotze lotsagabeekin haserretzen genuenean, begizta estutzen zuen urduri, eta aurpegi berez zuri hartan, papoek anpolaiak ematen zuten. Arnasestuka hasten zen.
|
|
2012
|
|
|
|
Gure
galderei erantzunez azaldu zigun Jean Dorin espero zuten baino lehenago itzuli zela Neversetik eta automobila etxetik aparte samar utzi zuela, segur aski motorraren zaratarekin andrea ez esnatzearren, erdi gaixorik zegoelako. Oin zubia zeharkatzerakoan ondoezaldiren batek emango ziola eta, oin zubi hori nahiko zabala eta sendoa bada ere, baranda alde batean bakarrik daukala eta horregatik eroriko zela ibaira.
|
|
2019
|
|
|
Oraingoan itsusia iruditu zitzaigun, ume prodijio horiek bezala, heldutasunera iristean garai batean izan zirenaren oroitzapena besterik geratzen ez zaienak. Kaleak jendez gainezka zeuden, zikin, ezin zen ezer ikusi zegoen jendetzarekin, veneziarrek zakar erantzuten zieten
|
gure
galderei, segur aski nazkaturik zeudelako beren hiria etengabe inbaditua ikusteaz. Zertxobait dezepzionaturik itzuli ginen etxera baina bere hartan gorde genuen lehenbizi hartako oroitzapena.
|
|
2021
|
|
|
Beharbada haien artean izango da guretzako moduko pertsona, maita gintzakeena eta guk ere maita genezakeena, guretzako pertsona egokia; baina non ote?, nola ezagutu, nola jokatu hiriko jende andanaren erdian ezagutu gaitzan? Hiriko zein etxetan, lurreko zein bazterretan bizi ote da guretzako pertsona egokia, denetan gure antzekoa dena,
|
gure
galdera guztiei erantzuteko pronto, aspertu gabe betiko entzuteko, gure akatsen aurrean irribarre egiteko, gure ondoan bizialdi osoa emateko pronto. Zer hitz ahoskatu genuke milaka lagunen artean ezagutu gaitzan?
|
|
|
...eure baitan; halatan, gutun hori iristen denean, misterio preziatu bat izango dugu zinez etxetik kanpo, etxetik kanpo osorik ehunduko den istorio sekretu bat; orain, dena esate aldera, gure misterioa ezer gutxi baita, ezer gutxi ezkutatzen da gure harrizko kopetaren atzean, zeina gurasoei eskaintzen baitiegu gaueko musurako; musu horren ondoren, arrapaladan hanka egiten dugu geure gelara, gurasoek
|
gutaz
galdera mesfidatiak xuxurlatzen dituzten bitartean.
|
|
|
guk luzaroan pentsatu genuen heldu bihurtzera deliberatzen zenean sendatuko zitzaiola tristura hori, ustean baikeunden harenak gaztetxo baten tristura ematen zuela, oinak oraindik lurrean ez dituen eta ametsen mundu idor eta bakartian mugitzen den mutikoaren malenkonia lizuna eta galdua. Aldian aldian, gauez, gurera etortzen zen; zurbil esertzen zen, bufanda lepoan, eta ilea kiribiltzen edo paperezko orri bat zimurtzen zuen; ez zuen, gau osoan, hitz bakar bat ere esaten, ez zion
|
gure
galderetako bati ere erantzuten. Azkenean, ezustean, berokia hartu eta hanka egiten zuen.
|