|
2010
|
|
|
–Hara, seme, ea auzia behingoz argitzen dugun. Izagirre doktorea gizon jakintsua da, eta berak esango digu
|
gurea
bezalako familia on bateko semearentzat zer den egokiena, pianoa jotzen ikastea edo txistua?; medikuak amari begiratu zion, gero niri, eta azkenik, bi edo hiru segundotan pentsakor gelditu ondoren, bere epaia eman zuen: –Pianoa, dudarik ez?; amari betartea aldatu zitzaion; ama, baina, erbia bota aurretik ospatzen ari zen erbiaren ehiza:
|
|
|
" Hara, seme, ea auzia behingoz argitzen dugun. Izagirre doktorea gizon jakintsua da, eta berak esango digu
|
gurea
bezalako familia on bateko semearentzat zer den egokiena, pianoa jotzen ikastea edo txistua"; medikuak amari begiratu zion, gero niri, eta azkenik, bi edo hiru segundotan pentsakor gelditu ondoren, bere epaia eman zuen: " Pianoa, dudarik ez"; amari betartea aldatu zitzaion; ama, baina, erbia bota aurretik ospatzen ari zen erbiaren ehiza:
|
|
2016
|
|
|
Emakumeak, neska lagunarekin batera, neska bat adoptatu berri zuen, eta zera sentitzen zuen: «Ezingo dugu gure alaba
|
gurea
bezalako familia erakusten duen libururik irakurri. Norbaitek zerbait idatzi luke».
|
|
2018
|
|
|
Eta egia da Madril gustatzen zaidala, Madrili buruz ondo hitz egitea, Euskal Herrian, gaizki ikusita badago ere. Are gehiago
|
gurea
bezalako familia batean: bai, egia da amaren abizena dela nire lehenengoa, kuadrillan bakarra naiz?, baina ez zen izan gure familian inolako bulkada feminista zegoelako, berez, amaren abizena euskaldunagoa iruditzen zitzaielako baizik; alderantziz, nire amarena García izan balitz, eta aitarena Arrieta, ziur nago ez zuketela planteatu ere egingo, eta hurrenkera tradizionala hobetsiko zuketela.
|
|
2020
|
|
|
Gurasoek bertan lan egiteko bere herritik irtetea erabaki zuten, jakin gabe lanbidea baino patu moduko bat hautatu zutela, aitaren lanbidea guztion bizibide izango baitzen. Berea bezalako fabrika asko zeuden gure inguruan, eta baita
|
gurea
bezalako familia asko ere. Jatorri askokoak, beren ohiturak, hizkuntzak eta ametsak maleta handietan sartuta iritsi zirenak industriaren kanpaina hotsek hemen bizitza bat egin zitekeela esaten zutelako.
|
|
|
|
Gurea
bezalako familia bikaina eta tatxagabearentzat, gainera.
|
|
2021
|
|
|
Horretarako esan egin nion nire buruari ez zuela zentzurik behin berriro haurtzaroko oroitzapenez bueltaka hasteak, ez baitzen gurasoenera itzultzen nintzen lehenengo aldia, eta minez gogoratzeko, negar egiteko aitzakia eman ziezadaketen gauza guztiek bere lekuan zirauten, hots, gure gurasoek erositako altzari eta oroigarri gehienak, apur apurka eta, denboraren edota hezetasunaren ondorioz, usteltzen ari zirenak, nire neba eta biok gogoko edota gogoangarri genituen gauzak banatu eta gero geratu zen koadroren bat, amak izugarri maite zuen pintura, batez ere bere amonak egindako zenbait margolan, Luzaroko kaleak eta portua milaka ikuspegiz margotuak Frantzian bertan hastapenetan zegoen inpresionismoaren eraginpean Biarritz aldean zituen margolari lagunei esker, txikitandik ezagun zitzaigun koadroren bat, esaterako, batik bat, gure amonak margoturiko bat, non Luzaroko azoka plaza goiz batean azaltzen baitzen jendez gainezka, eta erabilitako kolore bizi bizietan erreparatuz doi doi eguzki galdatan, hau da, uda partean, nire neba eta bioi batere gustatzen ez zitzaigun koadro bat gogoratu nahi ez genuen Luzaro herriaren ikuspegi arinegi bat, mingarriegia agian, erakusten baitzuen, horrexegatik etxean bertan laga genuen, gainerako gauzekin batera ahanzturaren zurrunbiloan gal zedin. Ez zegoen, beraz, alde batera lagata amak bere gauzak gordetzen zituen komoda, gure aitak kontuak egiten zituen zurezko mahai mardula, denok elkarrekin, eta gure amaren kexei beti entzungor, bere ustez sukaldea ez baitzen
|
gurea
bezalako familia batentzat bazkaltzeko edo afaltzeko lekurik egokiena, esertzen ginen kaobazko mahai luzea, edota urtez urte emakume bilakatzen nintzeneko art deco ispilu faltsua, bestelako oroitzapenik eragin ziezadakeen ezer. Bazegoen, ordea, geratzen ziren gauzak baino mingarriagoa izan zitekeen hutsune bat, batez ere behin errezelak zabaldu eta pertsianak altxatu eta gero, egongelako balkoiaren aurrean hain zuzen ere, nire aspaldiko pianoak utzitakoa, denbora gehien pasatzen nuen tokia, hutsunea.
|