|
2001
|
|
|
Ni ez naiz gizon gailen eta gogoetatsuek (adibidez, Sulzerrek) sarri ahoskatu duten iritzikoa, orain arteko frogen ahultasuna ikusi dutela eta: oraindik inoiz
|
gure
arrazoimen hutsaren bi esakune nagusien demostrazio nabariak asmatzea itxaron daitekeela, alegia, ‘Jainkoa badago’, ‘geroko bizitza badago’ Aitzitik, ziur nago hau ez dela inoiz gertatuko. Izan ere, nondik nahi ditu atera arrazoimenak esperientziaren objektuei eta hauen barneko ahalgarritasunari lotzen ez zaizkien baieztapen sintetiko hauetarako oinarriak?
|
|
|
Izan ere, batasun sistematikoaren lege erregulatzaileak nahi du guk izadia horrela estudiatzea, edonon anizkuntasun albait handienaren ondoan batasun sistematiko eta helburuduna egongo balitz bezala amaigaberaino. Izan ere, munduaren betegintzarre honetatik hain gutxi sumatu edo lortu dugun arren, dena dela,
|
gure
arrazoimenaren lege emateari dagokio bera edonon bilatzea eta susmatzea, eta beti onerako izan behar zaigu, inoiz ez, ordea, kaltegarria, izadia printzipio honen arabera kontsideratzea (A700/ B728 (E524)).
|
|
2004
|
|
|
Beti ere, nahigarriagoa izango litzateke naturan errotutako Jainkoa, edo hobe esanda, naturan errotutako arrazoimena, bere mugak eta akatsak eta guzti, bere inperfekzioa eta guzti. Izan ere, Jainkoak perfektua izan behar badu, orduan bai, beharrezkoa du substantziaren bikoiztasuna existitzen dela frogatzen ahalegintzea; baina ezagutza, arrazoizkotasuna, gure, gizakion, izaerara mugatua dagoela baderitzogu, orduan onartu dugu badagoela esparru bat gure ezagutza,
|
gure
arrazoimena, heltzen ez dena eta onartu dugu, ez bakarrik sentimenak mugatuak direla, baina baita arrazoimen matematikoa ere mugatua dela, bakoitza bere neurrian. Arrazoimena ezagutza garatzeko dugun tresnarik boteretsuena izango da, baina mugatua bera ere.
|
|
|
Gure nahimena, gure askatasuna, orduan,
|
gure
arrazoimena baino harago joan daiteke, arrazoimenean sartzen ez dena burura dezake eta gure askatasun mugagabeaz baliatuz bururatutakoa egia dela sinetsi. Errua emango da zerbait nahikoa argitasunez agertu gabe, nire askatasunaz baliatuz, nire iritzia ematera ausartzen naizenean, irizpen bat ematen dudanean.
|
|
2006
|
|
|
Ulertzen dut, esan zuen, eratzen gabiltzan hiriari buruz,
|
gure
arrazoimenean baino ez dagoela (th en logoij keyienhj: halakorik inon ez dago lurrean (Platon, Politeia, IX, 592, a b).
|
|
2013
|
|
|
Benetako unibertsaltasunak behe behean dauden gaixo, jipoitu, pobre eta baztertu guztiei heltzen ez badie, unibertsaltasun hori hutsaren hurrengoa da, iruzurra besterik ez. Baina, zentzu horretan, Jainkoa gupida dela aitortzen badugu, Jainko hori
|
gure
arrazoimenari modu paradoxikoan agertzen zaio. Ahalguztiduna dela aitortzen dena," ahalgabeduna" da; aberastasun guztia dena, pobrezia gorria da; errealitaterik erakargarriena, aldi berean, arbuiagarriena bihurtzen da; zoriontasuna eta sufrimendua ez dira kontrajartzen; presentzia dena absentzia bilakatzen da.
|
|
2015
|
|
|
Izaki sozialak eta kulturalak gara.
|
Gure
arrazoimenak, hizkuntzak, gure kontzientziak eta gorputzak eboluzioa jasan dute.
|
|
2018
|
|
|
gutuntxoaren zentzuan adibidez, istilu gutxiago izango genuen, beharbada. Hala,
|
gurea
arrazoimen apalagoa izango zen (hots, gaurkoagoa, irekiagoa), ez bere burua oraintxe deskubritu berria duen aztore intolerante hau; eta ez zukeen arazorik izango, imajinazioari bere kreazio, mitologikoetan, espazioa libre uzteko.
|
|
|
Nork beteko du nik buruan egin dizudan zulo txikia, portuko ekonomatoan hartzen genituen pastis eta demi bier haiek norekin hartzen dituzu orain?" Olivierrek lurpean egiten zuen lan hori, nork egiten zuen jendearen buru barruan? Nor arduratzen zen oroitzapenak eta disgustuak eta heriotzak eta lezio injustuak burutik ateratzen zizkigutenean, zanga horiek hondarrarekin betetzeaz, ura zirrikituetatik sartu eta azpiraino eror ez zitezen gure buruko artesiak,
|
gure
arrazoimena lurperatuz?
|
|
2019
|
|
|
–Eta zer haragi ahaltsuagorik gizonari mintzatzeko, emakumearena baino??. Loari, segurtasunari kentzen dien guztia baliagarria zaio; maitasuna, agertzen den moldean agertzen dela, beti da,?
|
gure
arrazoimen erdipurdikoak atonduriko gure mundu pertsonal txikian, guztiz asaldatzailea?. Askotan, emakumea ez da ilusio emaile etsigarri bat baizik:
|
|
|
–Ez hitz egin merezimenduez, lizuna da. Egonarria bagenu, europarrok,
|
gure
arrazoimenaren mugak onartuko genituzke eta ate irekiekin lasaitasunez bizi. Elkarrekin egoten ikasi, elkarren berri edukitzeko beharrik gabe.
|
|
2021
|
|
|
|
Gure
arrazoimena erabiliz badirudi kontrakoa izan lukeela eta gure senak elkarren artean konpontzera eraman gintuzkeela, baina...
|
|
|
Bakea ez da fartsekin lortzen, are gutxiago geuk geure buruari eman dizkiogun erakunde demokratikoak hormaren kontra jarriz.
|
Guk
arrazoimenaren elkarrizketa besterik ez dugu nahi, ez diktadura militarra".
|