2000
|
|
Gero Teresari deitu diot eta berarekin ere hasieran poza hartu dut neure barrena askatu ahal izan dudalako, baina
|
gero
berriro ere erreakzionatu ezinik geratu naiz haren hitzak entzuterakoan:
|
2001
|
|
Zuk ere gustura egingo zenuke txorien moduan hegan, haize olatu bat harrapatu eta harekin irristatzeko, eta gero ia itsasoraino jaitsiz,
|
gero
berriro ere airean gora igotzeko.
|
2009
|
|
Desioa da jabea: fantasiaz gozatu, berotzearekin jolastu...
|
gero
berriro ere hasi, lasaitu, lo egin... eta irribarretxo batekin etxeko lanak egin. Beraz, bikotekideari esatea zaila izaten da, norberaren intimitatearen kontua delako.
|
2010
|
|
Hara iristeko Obabako errepide nagusia hartu behar zen, eta, Alaska hotelerako bidegurutzea iragan ondoren, mendi aldera jo zenbakirik ere ez zuen bide estu batetik. Berehala, gaztainadi bat zeharkatzean, baserriak ikusten ziren lerroan, erreka ziztor baten erara kokatuak, eta artasoroak, sagastiak, belazeak haien jira guztian, eta
|
gero
berriro ere mendiak, basoak, milaka zuhaitz malda guztietan gora; ez gaztainak, alde hartan, baizik eta pago lizarrak. Amaren eta osaba Juanen jaiotetxea, bailararen izena zeramana, azkenekoa zen.
|
2012
|
|
Subjektuaren eta objektuaren arteko elkarrizketazko eta elkarreraginezko harreman bezala ulertu behar da Gadamer-en hermeneutikan proposatzen den kateadura mugagabea ere, non galdera bat (jatorrizkoa) erantzun (itzulpen) bihurtzen den,
|
gero
berriro ere galdera gisa (testu itzuliaren irakurketa) agertzeko. Horrela, jatorrizkoaren eta itzulpenaren arteko bereizketa hierarkikoa deuseztatu eta bien arteko elkarmenpekotasunezko lotura azalarazten da (Gadamer 1960).
|
2015
|
|
Trukatze orokor ikusgarri bat dago narrazio honetan, bilakaera txundigarri bat: Sabine Bioleta bilakatzen da; Polikarpo Sabino eta
|
gero
berriro ere Polikarpo, orain Bioletaren bitartez bere izena aurrenekoz onartzen baitu; azkenik, iraganetik datorren aberri politikoa, Polikarporentzat itogarri, etorkizunera zabaltzen den hezur haragizko aberri konkretu bihurtzen da, Bioleta, Flora abstrakturik gabeko lehen Bioleta zehatza, Polikarpo Sabino Aranaren mamua Urdaibai zoragarrian gordetzera daramana.
|
|
Trukatze orokor ikusgarri bat dago narrazio honetan, Kandinskyren tradizioa koaren aurrekari: Sabine Bioleta bilakatzen da; Polikarpo Sabino eta
|
gero
berriro ere Polikarpo, orain Bioletaren bitartez bere izena aurrenekoz onartzen baitu; azkenik, iraganetik datorren aberri politikoa, Polikarporentzat itogarri, etorkizunera zabaltzen den hezur haragizko aberri konkretu bihurtzen da, Bioleta, Flora abstrakturik gabeko lehen Bioleta zehatza, Polikarpo daramana Sabino Aranaren mamua Urdaibain gordetzera.
|
2017
|
|
Bertara heltzeko hiriko errepide nagusia hartu behar zen, eta, Pagoa ostatuko bidegurutzea iragan ondoren, mendi aldera jo zenbakirik ere ez zuen bide estu batetik. Berehala, gaztainadi bat zeharkatzean, baserriak ikusten ziren lerroan, erreka ziztor baten erara kokatuak, eta artasoroak, sagastiak, belazeak haien jira guztian, eta
|
gero
berriro ere mendiak, basoak, milaka zuhaitz malda guztietan gora.5 Beste mundu bat zen.
|
|
«Beste zerbaitetan pentsatuko dut», esan zuen, beraz Lorrainegan pentsatzen hasi zen. Harekin ohean imajinatu zuen bere burua, baina haren ondoan etzanda besterik gabe, laguntzeko erregutuz,
|
gero
berriro ere diruaz pentsatu zuen, eta emakume batek, neska batek, ziria sartu ziola. Behinik behin lapurreta gizonaren lana izan zela sinesterik izan balu.
|
|
Manifestazioan ohi baino urduriago sumatu genuen Imanol, eta barrikadak egiten hasi ginenean berehala galdu genuen haren arrastoa. Istiluak bukatu eta
|
gero
berriro ere herriko tabernan bildu ginenean, Imanol ez zen agertu. Istiluetan atxilotu egin ote zuten ere pentsatu genuen, baina handik eta hemendik iristen ziren albisteen arabera, Oreretan behintzat, ez zen atxiloturik izan.
|
2019
|
|
Egun eta gau osoa egon zen bere harrapakin haren ondoan.
|
Gero
berriro ere, kanpamendu aldera, bere nagusiarengana itzultzea erabaki zuen. Urruti egon arren, hark ez zuen behin ere bidea galtzen.
|
2023
|
|
Komentuko lehen urtean lasaitasun aldi bat bizi izan zuen Luterok, baina
|
gero
berriro ere depresioa, mania, barne herstura eta obsesioa jasaten hasi zen. Esan zitekeen fraide ona zela, hertsiki betetzen zituelako bere ordenako arauak; inor zerura joatekotan, bera joango zen, egiten zituen barau, otoitz, irakurketa eta ekintza onak kontuan hartuta.
|
|
zergatik oratzen dion besotik eta eramaten duen Cayo Huesoko hezurrak ikustera, gero ez badizkio bere hezurrak eman nahi,
|
gero
berriro ere bakarrik utziko baldin badu bere zigarro ketan murgilduta;
|