|
|
Ea, bada, fabrika berritzen dudanean, zuk egiten dizkidazun planoak????, itsasikara batek haren psikea hartu balu bezala?; hots, Gabino errudun sentitu zen istant hartan, aitaren begien aurrean belaunikatutako Gabinoren begi lanbrotsuek ez zuten besterik adierazten?, sartu ere, itsasikarak eragindako olatu erraldoi bat bezala sartu baitzitzaion, ausaz, sentimendu izugarri hura, beste olatu asko ere bereganatzeko gertu, objektiboki errudun ez zen arren; Gabino, izan ere, ume bat zen, eta halaxe ibili izan zen urteetan, ongiaren eta gaizkiaren gainetik balego bezala, baina bukatu zen aro hura, itxura batean, Gabinok, azkenean, gaizki egin baitzuen, nabarmen egin ere, aitaren begietako ispiluan egiazta zezakeenez?, gaizki ari zela jakin ez arren, nahiz eta, gauzak zeudèn puntuan egonda, argudio hura ere bere kontra bihur zitekeen, ezjakintasuna inguruabar salbueslea izan beharrean astungarria ere izan baitzitekeen: izango ez zen, bada, artean hamaika urteko umea bazen,
|
gauza
haietaz ohartzen hasi beharra zuena, eta ez bost urteko ume-mokoa! Hantxe Gabinoren begietako ur arre gero eta arreagoak, aldaketa erabateko baten adierazpide garbi, haurtzaroa orduantxe galdu balu bezala?!; horregatik, beharbada, pitxerrean zituèn begiak goratzen zituenean, amaren edo izebaren begiekin topo egiteko, edo Domingo, Ada nahiz Maria Bibianarenekin, haien begiradetan garbi irakur zezakeen, hasteko, haiek guztiak alde zituela?, berehala jaisten zituen berriro, ulertu ere orduantxe ulertu balu bezala ezen haien laguntza ere alferrikakoa zela, behin haurtzaroa galdu duenak betiko galtzen baitu, aurrerantzean hondakinak biltzen saiatuko bada ere behin baino gehiagotan, ametsaren eta oroimenaren bidez, nahi eta ezinezko ahaleginean.
|
|
|
Ea, bada, fabrika berritzen dudanean, zuk egiten dizkidazun planoak..."? –, itsasikara batek haren psikea hartu balu bezala...; hots, Gabino errudun sentitu zen istant hartan –aitaren begien aurrean belaunikatutako Gabinoren begi lanbrotsuek ez zuten besterik adierazten–, sartu ere, itsasikarak eragindako olatu erraldoi bat bezala sartu baitzitzaion, ausaz, sentimendu izugarri hura, beste olatu asko ere bereganatzeko gertu, objektiboki errudun ez zen arren; Gabino, izan ere, ume bat zen, eta halaxe ibili izan zen urteetan, ongiaren eta gaizkiaren gainetik balego bezala, baina bukatu zen aro hura, itxura batean, Gabinok, azkenean, gaizki egin baitzuen –nabarmen egin ere, aitaren begietako ispiluan egiazta zezakeenez–, gaizki ari zela jakin ez arren, nahiz eta, gauzak zeudèn puntuan egonda, argudio hura ere bere kontra bihur zitekeen, ezjakintasuna inguruabar salbueslea izan beharrean astungarria ere izan baitzitekeen: izango ez zen, bada, artean hamaika urteko umea bazen,
|
gauza
haietaz ohartzen hasi beharra zuena, eta ez bost urteko ume-mokoa! Hantxe Gabinoren begietako ur arre gero eta arreagoak, aldaketa erabateko baten adierazpide garbi, haurtzaroa orduantxe galdu balu bezala...!; horregatik, beharbada, pitxerrean zituèn begiak goratzen zituenean, amaren edo izebaren begiekin topo egiteko, edo Domingo, Ada nahiz Maria Bibianarenekin –haien begiradetan garbi irakur zezakeen, hasteko, haiek guztiak alde zituela–, berehala jaisten zituen berriro, ulertu ere orduantxe ulertu balu bezala ezen haien laguntza ere alferrikakoa zela, behin haurtzaroa galdu duenak betiko galtzen baitu, aurrerantzean hondakinak biltzen saiatuko bada ere behin baino gehiagotan, ametsaren eta oroimenaren bidez, nahi eta ezinezko ahaleginean.
|