|
2000
|
|
|
hartarik libratzen garenean, uste izaiten dugu ezen ez garela berriro eroriko, zeren, zentzua berreskuraturik, ezinezkoa iduritzen zaigun; baina, noiz eta ustekabean berriro harrapatzen baikaitu, galtzen dugu bertze behin zentzua eta, zuriezina zuritu nahian, asmatzen ditugu zentzurik gabeko zentzugabekeriarik handienak, halako moldez, non bailirudike ezen zentzua galtzeari irizten diogula zentzuzkoen. Eta hala galduko nuen berant baino lehen, tenpesta izugarri baten erdian, ezker oineko behatza, nola jakinaraziko baitizut xeheroago hemendik orri guti batzuetarat, eta hala eginen nuen aitzina, halarik ere, mutilazionearen ondoko lehen abiaduran eta apoderan itsasoaren aurka senti
|
nezakeen
gorrotoari bertze amorio suerte bat zerraiola...
|
|
2003
|
|
|
Otsabideko karriketan patruilan zebilenean gurutzatzen zuen edozein mutil edo neska armadako kide izan zitekeen. Eta hauen begietan irakur
|
zezakeen
gorrotoak beraren humanotasunarekiko dudak sortzen zizkion. Zein sineste politikok justifikatzen zuen herra hori?
|
|
2006
|
|
|
errukiak ikuz
|
dezan
gorrotoen iraina.
|
|
2012
|
|
|
Ohera sartu ninduten; baina ez nuen beste kalterik izan jantzirik gabe geratzea baizik, guztiz hondatuta baitzeuden. Ederki berotu zuten ipotxa, eta zigor gehigarri modura, neu sartu nindueneko katiluko krema edatera behartu zuten; eta ez zioten geroztik aurretiko begikotasunik izan, zeren eta, pixka bat geroago, Erreginak goi mailako andere bati eman baitzion; beraz, ez nuen gehiago ikusi, eta ikaragarri poztu nintzen, ezin bainuen jakin zertaraino eraman
|
zezakeen
gorrotoak zital maltzur hura.
|
|
|
Eta derauiat ere: hire San Leongo hilobi ahantzitik euskal harri barreatuak deitzen dituzkala bil bitez zotal egunen deiak arkaitza eta itsas belarra mendi goretako arranoa erreka legarraren arrainekin irrintzina intziriarekin harri lerroetako otoitz ahantzia bidexketan entzun arte ez dadila ezpata golde bilaka herri hustuen hotza odol beroen kaldak har
|
dezala
gorrotorik gabeko borrokan eta euskarak kateen hausteko giltza eman diezagula ez dezaten sekulan erran ahal hemen populu bat izan zela harresi eta tenplorik gabe Gernika ez da Babilonia hala ere erre eta Kartagoko ahanzduraren gatza ixuri hala ere euri gozoek belarra sortu oroimeneko portuen joan jinean altxatzen dira kantoreak harresien eresi balizko eiherak bizi xurgatuak xahar abandonatuen gau...
|
|
|
Hara Gogora
|
ezazu
gorroto duzun zerbait.
|
|
2013
|
|
|
Pasioaren gatza eta piperra, mugitu eta biziarazten gaituen odol garbia biltzen ditu. Bestalde dago krimenaren odol iluna eta pasioak berak sor
|
dezakeen
gorrotoa.
|
|
|
Martiña arduratzen da egun horretan frontoian jazotakoa narratzeaz. Horretarako darabilen tonua ez da, pentsa zitekeen bezala, presentziatutakoak eragin
|
diezaiokeen
gorroto, haserre, amorru, beldur edo nazkaren emaitza; aitzitik, neska gazte baten ikuspegiari dagokion doinu inozente, sentibera eta, puntu bateraino, goxoari eusten zaio denbora guztian, juzgu moralik zein bestelako tolesdurarik gabekoa.
|
|
2014
|
|
|
Ez
|
nazazuela
gorroto ditudan
|
|
2016
|
|
|
Mesedez Ez
|
iezaiozu
gorrotoari heldu,
|
|
2017
|
|
|
Horregatik gorroto zuen aita, bere burua ez gorrotatzeagatik. Nola mirets
|
zezakeen
gorroto zuen pertsona bera. Lotzen zituzten adina gauzak bereizten zituztelako seguruenik, horren zail eta horren erraz.
|
|
2018
|
|
|
Ez
|
dezaala
gorrotoagatik kondena heure burua,
|
|
2019
|
|
|
Senarrari ezinikusia badio, egoera bestelakoa da: haurrari gogotsu emana egon daiteke eta aitari ukatu haurraren jabetza, edo, kontrara, herraz begira
|
diezaioke
gorroto duen gizonaren umeari. H. N. anderea, zeinaren eztei gaua jaso baitugu Stekelen kontakizunetik, berehalaxe geratu zen haurdun, eta bizi guztian gorroto izan zuen iniziazio bortitz haren izugarrikeriatik sorturiko neskatoa.
|
|
2020
|
|
|
Poeta isilik gelditu da, ateak itxita; Esku hutsik jaio eta eskutsikan gabiltza, periodikoak ez dira gutaz mintzatzen Parisen; Gure gurasoek lan egin nahi zuten, lan eginez bizi, ez morroien gisa; Baina atzo arratsaldez ikusi nituen, txerrikumeak ziruditen, arratsaldero ikusten ditut aurpegi potolo, begirada tonto, burgeskume alu horiek; Otsoak irribarre egiten daki, hortzak zorrotz, hain ederki; Eta piztiak aukera denak dauzka pizti izanez erail  tzen jarraitzeko; Eta eskuak jaso eta haizerik ezin heldu; Bi hitzetan esango dut, zertarako alferrik hizketan jarraitu, desesperatuak bizi gara labe ilun batean, ateratzerik ez dago, itxaropenik ere ez, aspertu egiten gara doi doian; (Eta errebeldia? Errebeldia, Camusek esaten zuen bezala, ez esatean dago:) Euskalerri nerea, ezin naiz zugandik aparte bizi, baina ezin zaitut maite; Jende traketsak, jende zatarrak, jende zikinak, anaiak, nere anaia maiteak, entzun
|
ezazue
gorroto zaituzten gizonaren hitza: ez!; Zeren eta beste hark esan zuen bezala, azken juizioa egunero zelebratzen da.
|