|
2009
|
|
|
Halakoetan, zenbatetan etortzen zitzaion Domingori sei bat ateratzeko gogoa, sei guztien seia eta kanoikada guztien kanoikada?, Teofilo Mariaren armada osoa hankaz gora jartzeko, infanteria eta kaballeria, soldaduak eta ofizialak! Dadoaren zorte onaren zain egon gabe ere, ordea, eskuaren mugimendu soil batez desegin
|
zezakeen
Teofilo Mariaren armada; nola, baina, Teofilo Mariaren errepresalien beldur bazen?
|
|
|
besteak: begi aurrean zuenak, ondorioz, azken judizioko eguna oroitaraz
|
ziezaiokeen
Teofilo Mariari, orduan ere halatsu etorriko baitzen Jainkoa bera ere, ezpata eskuan, koroa buruan eta argi distiratsua nonahi?, bere epaia emateko asmoz, argiak hartutako dohatsuak betiko argian bizi zitezen, eta ilunak hartuak ilunean bigarren aldiz hil, hil ondoren iluntasun ilunagora piztea bi aldiz hiltzea bezalakoa baitzen, komunista jainkogabe zikin haiek bezala?
|
|
|
Nazario Orbe, izan ere, semearen ezpainetatik, ziegara sartu aitzin? harako esaldi hura entzun zuenean, aitagatik hiltzeko prest zegoela aditzera ematen ziona, alegia bi sentimenduk inarrosita sentitu zen, antza, semearekiko harrotasunak puzten baitzuen barrutik eta beldurrak, militar itxurakoak hantxe garbi
|
baitzezakeen
Teofilo Maria, puzgabetzen; jarraian, baina, semea trantze hartatik onik irten zela egiaztatu zuenean, harrotasunak, baita harrotasunak zekarkiòn pozak ere, gainezka egin zioten:
|
|
|
sentimenduen agertokira, hagina beste irudi bati sartzeko prest: Nikolairen irudiari; bi irudi haien arteko tirabiran, bere barne prozesuaren bidegurutze horretan, beraz?, etsipenera edo errebeldiara jo
|
zezakeen
Teofilo Mariak, bere burua gorrotatzera edo Nikolai gorrotatzera, alegia?, harik eta, apurka apurka, harrotasuna, baita bere buruarekiko autoestimua ere, ondorioz, nagusitzen hasi zitzaion arte:
|
|
|
bere buruaren irudiarekin, ausaz, zeinak bere buruaren aurkako nazka sorrarazi baitzion; Teofilo Maria, baina, gizon harroa zen berez, orbetarren oinordetzak harroago egiten zuena, halako moldez, non harrotasunaren piztia zaurituak ere bere muturra atera baitzuen –lehentxeago edo geroxeago atera beharra zuen, naturaren legeen arabera– sentimenduen agertokira, hagina beste irudi bati sartzeko prest: Nikolairen irudiari; bi irudi haien arteko tirabiran –bere barne prozesuaren bidegurutze horretan, beraz–, etsipenera edo errebeldiara jo
|
zezakeen
Teofilo Mariak –bere burua gorrotatzera edo Nikolai gorrotatzera, alegia–, harik eta, apurka apurka, harrotasuna –baita bere buruarekiko autoestimua ere, ondorioz– nagusitzen hasi zitzaion arte: nagusituko ez zitzaion, bada, baldin eta ber bertan bazuen eredua eta iparrorratza –aita, alegia–, bere bizia arriskuan jartzeko gai izan zena, semea Nikolairen atzaparretatik libratzeko!; eta, harrotasunaren talaia hura inflexio puntu gertatu balitzaio bezala, beste molde batean ikusten hasi zen Teofilo Maria bere burua, baita burura etengabe zetozkiòn galderak ere, iraganean behin baino gehiagotan lotsarazi izan zutenak:
|
|
|
zer ikusi ote zuen, bada, Teofilo Mariak?; argi sortaren baitan dantzan egiten zutèn hauts partikulak ikusi ote zituen, oroitarazten ziotenak ezen gizona –Memento homo, quia pulvem eris et in pulvem reverteris esaten zien apaizak eliztarrei Hausterre egunean– hautsetik hautserako bidean galdutako izakia zela?; hauts partikula haien artean bazegoen, baina, alderik, argiak hartuak baitziren batzuk –ikusgarriak–, eta ilunak hartuak –ikusi ere egiten ez zirenak– besteak: begi aurrean zuenak, ondorioz, azken judizioko eguna oroitaraz
|
ziezaiokeen
Teofilo Mariari, orduan ere halatsu etorriko baitzen Jainkoa bera ere –ezpata eskuan, koroa buruan eta argi distiratsua nonahi–, bere epaia emateko asmoz, argiak hartutako dohatsuak betiko argian bizi zitezen, eta ilunak hartuak ilunean bigarren aldiz hil, hil ondoren iluntasun ilunagora piztea bi aldiz hiltzea bezalakoa baitzen... komunista jainkogabe zikin haiek bezala... komunistak e... lubaki bat, eta lubakiaren bi aldeetara Domingo eta bera, aurrez aurre, elkar hiltzeko prest; nola izan zitekeen, baina, anaiak anaia hiltzea?; eta zergatik ez?; Teofilo Mariak ez baitzuen anaia anaiatzat ordurako, hain izan zen eskerga eta berealdikoa honen traizioa, Teofilo Mariak berak une hartan are traizioagotzat hartu zuena, ausaz, muturreko baldintzek –beheko solairutik zetorrèn oihu bat ere entzun zuen orduan, onik egingo ez ziona:
|
|
|
Halakoetan, zenbatetan etortzen zitzaion Domingori sei bat ateratzeko gogoa –sei guztien seia eta kanoikada guztien kanoikada–, Teofilo Mariaren armada osoa hankaz gora jartzeko, infanteria eta kaballeria, soldaduak eta ofizialak! Dadoaren zorte onaren zain egon gabe ere, ordea, eskuaren mugimendu soil batez desegin
|
zezakeen
Teofilo Mariaren armada; nola, baina, Teofilo Mariaren errepresalien beldur bazen?
|
|
2010
|
|
|
horrela jakin nuen bolada batean hitz egiteari berrekin ziola; hitz egiten zuenean, baina, askotan geratzen zitzaion hitzen bat mihian trabatuta, nola esan ez zekiela; zailtasun horrek eraginda hasi ote zitzaizkion etxekoen izenak laburtzen?; izebak bere gutunetako batean berria jakinarazi zidanean, sinesgaitza egin zitzaidan: edonor imajina
|
nezakeen
Teofilo Mariari Teo deitzen, Damaso Mariari Dam, Domingo Mariari Dom, Maria Bibianari Bib, eta Gabino Mariari Gab, nik umetan inoiz egin nuen bezala; nekez imajina nezakeen, ordea, bizitza osoan izenen osotasunaren aldarria egin zuenari halakorik gertatzea: nola, bada??
|
|
|
horrela jakin nuen bolada batean hitz egiteari berrekin ziola; hitz egiten zuenean, baina, askotan geratzen zitzaion hitzen bat mihian trabatuta, nola esan ez zekiela; zailtasun horrek eraginda hasi ote zitzaizkion etxekoen izenak laburtzen?; izebak bere gutunetako batean berria jakinarazi zidanean, sinesgaitza egin zitzaidan: edonor imajina
|
nezakeen
Teofilo Mariari Teo deitzen, Damaso Mariari Dam, Domingo Mariari Dom, Maria Bibianari Bib, eta Gabino Mariari Gab, nik umetan inoiz egin nuen bezala; nekez imajina nezakeen, ordea, bizitza osoan izenen osotasunaren aldarria egin zuenari halakorik gertatzea: nola, bada...?
|