|
2015
|
|
|
Horrexegatik, hiritarkeriazale ilustratuei (hots, Estatua dutenei edo Estaturik gabe bizi daitekeela uste dutenei) berdin die eskolan, administrazioan, osasungintzan euskaraz edo katalanez egiten ez bada, ugaztun unibertsalek hizkuntza unibertsalean aritzea baita helburua eta orduan, orduan bai, hizkuntza zibilizatu batean gure senetik atera ahal izango gara, oligarkikoki, inperio alemanaren europar onespenarekin, gure obedientzia akreditatuko dute, Lady izango gara, Herr en emazte, egiarenean ostatu hartuta boterearen plazer diskurtsibo patologikoan egoitzaduna. Eta orduan, orduan bai erail ahal izango dugula zibikoki, hots, hiritarki, unibertsalki, ilustratuki.Hiritarkeriak obedientzia ilustratua aldarrikatzen du, partikulartasunez garbitutako (ez klaserik
|
ez
generorik ez naziorik ez emoziorik) espazio publiko unibertsalak izan daitezela geure hiriak (Bilbolandia Singapur eredu), eta titirik, odolik, usainik eta azalik gabekoak geure hiritarrak (Urkullu eredu). Aldiz, espazio pribatuan piztiarena egiten jarrai dezakegu, bortxatu, umiliatu, eta baita ere, egoskor jarrita, euskaldun eta pobre izaten jarraitu.
|
|
|
Jule Goikoetxeak horrela azaltzen du: «Hiritarkeriak obedientzia ilustratua aldarrikatzen du, partikulartasunez garbitutako (ez klaserik
|
ez
generorik ez naziorik ez emoziorik) espazio publiko unibertsalak izan daitezela geure hiriak (Bilbolandia Singapur eredu), eta titirik, odolik, usainik eta azalik gabekoak geure hiritarrak (Urkullu eredu)» (Goikoetxea, 2015). Espazio publikoa lapurtzen ari dira, fisikoki zein sozialki.
|
|
2016
|
|
|
Hiritarkeriak eta haren kapitalaren kulturak obedientzia ilustratua aldarrikatzen dute, partikulartasunez garbitutako (ez klaserik
|
ez
generorik ez naziorik ez emoziorik) espazio publiko unibertsalak izan daitezela geure hiriak. Aldiz, espazio pribatuan piztiarena egiten jarrai dezakegu, bortxatu, umiliatu, baita, egoskor jarrita, pobre, euskaldun, beltz edo emakume zikin izaten jarraitu ere.
|
|
2021
|
|
|
Angelin Preljocaj koreografo frantziarrak heriotza bilatzen duen gizakiaren istorio bilakatu du jatorrizko bidaia hura, baina ez era pertsonalizatuan, hau da, dantzari nagusi bat bidaia ilun horren protagonista jarrita. Alderantziz, era kolektiboan eta despertsonalizatuan tratatu du gaia, eta bidaia desesperatu horren protagonista konpainiako hamabi dantzariak izan dira —seina emakume eta gizon—, alde horretatik
|
ez
generoari ez dantzariei esangura berezirik eman gabe, jantziek eta ballet klasikoaren lege fisikoek ezarritakoaz aparte.
|