|
2002
|
|
|
Hori, alde batetik. Kezkatu nau, bestetik, egileak erakutsi duen arinkeria baieztapen batzuk egiteko orduan, makina elurketari baten antzera ibili baita irristaka horrenbeste elurrik
|
ez
dagoen tokian goiti eta beheiti autoei bidea egin nahian, ongi aztertu gabe bide garbiketan ibiltzea ezinbestekoa den. Nik ez dut arazo larririk euskararekin edo gaztelaniarekin.
|
|
2003
|
|
|
"
|
Ez
dagoen tokian ezin da ibili", esan nion neure buruari. " Barkatu", esan nion gero Teresari.
|
|
2006
|
|
|
Hitlerren ihes zabiltzate? Ba tentuz ibili,
|
ez
zaudete-eta tokirik seguruenean. Jendeak ez du sinetsi nahi, baina laster izango da hemen, ikusiko duzue.
|
|
|
Ezkutaketan ibiltzeko
|
ez
zegoen toki hoberik herri osoan. Beti bazen ezkutaleku berriren bat; bezperan ez zegoen bagoiren bat, edo, bagoiren batek hartu zain, han utzitako kutxa misteriotsu erraldoiren bat.
|
|
2008
|
|
|
Eta gero pentsatu dut hori dramatikoa den, ala tragikoa. Ez bat ez beste, erabaki dut, eta Barrutiaren pentsamoldeak
|
ez
dauden tokiak eta gauzak ikustera eramaten nauela, baina hori dela Barrutiarengandik erakartzen nauena, muturren behartze hori. Aita fluoreszentea bezala zen, zuzena, ordenatua; harrigarria da, dena dela, hildakoek alde egiterakoan uzten duten anabasa ur ikara batek eragindako kalteen parekoa baita.
|
|
|
Larrialdiei aurre egiteko balio zigun tabernak, gure diru poltsan
|
ez
zegoen tokia besterik, berorrek badaki, jauna, batzuk larrialdian bizitzeko jaiotzen gara, eta autobidea egin zutenean eta jakin nuenean taberna ondoko gasolindegi zaharra itxi behar zutela, nik hari heldu nahi, eta Tomasi esan nion, alokairuan hartuko dugu, herriko batzuk etorriko dira behintzat, eta Tomasek niri, ez al digu lan gehiegi emango?, baina nik alde on hori zuela, nahi genuenean itxi,...
|
|
|
|
Ez
dagoen tokitik ezin atera omen liteke deus ere. Arrazoizko pentsamendua dirudi.
|
|
|
Adibidez: dirurik
|
ez
dagoen tokitik ez dago dirurik ateratzerik. Baina, kontuz:
|
|
|
Baina, kontuz: indarrik
|
ez
dagoen tokitik ustekabeko indarra atera liteke, edo pozik ez dagoen tokitik neurrigabeko poz bat sor liteke, eta abar. Arrazoizko pentsamenduen erdiak pentsamendu tonto arrazoizkoak izaten dira, zehazki.
|
|
|
Baina, kontuz: indarrik ez dagoen tokitik ustekabeko indarra atera liteke, edo pozik
|
ez
dagoen tokitik neurrigabeko poz bat sor liteke, eta abar. Arrazoizko pentsamenduen erdiak pentsamendu tonto arrazoizkoak izaten dira, zehazki.
|
|
|
globoarena). Kulturak ere, beraz, arrazoia goietan bilatzeko agintzen du; hots,
|
ez
dagoen tokian, badaezpada.
|
|
|
Esaldia ederra da, poetikoa da, kuantikoa da: gauza bat aurkitu daiteke
|
ez
dagoen tokian.
|
|
2009
|
|
|
Komeni da, bestalde, ohar gaitezen azken bi hamarkadotan errotik aldatu direla elebidunen ezaugarriak. Elebitasunaren hazkundea batez ere fenomeno urbanoa denez gero, euskararentzat lehen aire izpirik
|
ez
zegoen tokietan (hirigune handietan), gaur egun, arnasestuka eta zenbaitetan itolarrian bada ere, bizitokia aurkitu du euskarak, gaztelaniaren kalterik gabe; eta, lehen, aire guztia ia esklusiboki euskararentzat zegoen toki askotan gaztelaniak presentzia irabazi du (herri txikietan), euskararen garai bateko esklusibotasunaren kaltean. Garai bateko elebidun gehienak herri txiki oso euskaldunetan bizi ziren, eta adin talde guztietako elebidun gehienek euskara zuten lehen hizkuntza.
|
|
|
Gainera, tirano bati horrelakoak esateko gai den batek ez dik bizia galtzeko beldurrik. Eta bizia galtzeko beldurrik
|
ez
dagoen tokian, heriotza ez duk arrisku bat.
|
|
2010
|
|
|
Ez dute loturarik kutxa bakarrarekin. Ez ezazu nahasmendurik sortu horrelakorik
|
ez
dagoen tokian.
|
|
2011
|
|
|
Muga pasa ondoren, Txanberlain gehienetan Oiartzunen geratzen zen lotan, baina egun hartan erabaki zuen Donostiaraino jarraitzea eta bide batez eskutitzak eramatea. Bere arrebarengana joan zen, aspaldian esaten ari baitzitzaion bisita bat egiteko, baina askotan bezala,
|
ez
zegoen tokirik eta Amarako Moraza kaleko Euskalduna hotelera joan zen, han beti izaten baitzen ohea. Gauzainari deitu eta ataria ireki zion.
|
|
|
Ekainaren 14an kamioi bat geldiarazi genuen eta Santanderrera eraman gintuzten. Hango ospitalean
|
ez
zegoen tokirik denontzat, eta eraikitzen ari ziren etxe batean sartu gintuzten manta batzuekin, eta sendagile baten kontsultara joan behar izaten genuen sendaketak egitera. Horrela pasa genituen aste batzuk Julian Erdoziak, Joakin Zelaietak, Felix Unzuetak eta beste batzuek.
|
|
|
Lotara joan aurretik, ordea, berriro etorri ziren behorrak irrintzika eta ukuilura sartu genituen, karrera betea baitzegoen beste batzuenak ziren behi eta behorrekin, eta hori eginda ohera joan ginen. Jaiki ginenean zuri zuri zegoen dena, eta ukuiluan
|
ez
zegoen tokirik ezertarako. Belar pixka bat jarri nien lurrean behorrei eta behiak jezten hasi nintzen.
|
|
2012
|
|
|
Ama semetxoari begira dago, baina amaren begiradan
|
ez
dago tokirik harentzat. Semea ez den norbait ikusten ari da ama.
|
|
2019
|
|
|
|
ez
dago tokirik halako bihotzarentzat.
|
|
2020
|
|
|
Berak imajinatu zuen medikuari esango ziola: ni ez nintzena izatera behartu nahi izan ninduzun, nik ez dizut ezer zor, zeuk aukeratu ninduzun, zeuk aldatu nahi izan ninduzun, eta orain ez jarri koitadu aurpegi hori; zer ginen, ba, gu zuretzat?, zure amets ero utopiaz beteak gauzatzeko modu bat, nik ez dizut ezer zor zuri, hemendik joan nintzelako aurrera atera nintzen ni, simaurra eta basakristau barrabilik gabeak besterik
|
ez
dagoen toki nazkagarri honetatik hanka egin nuelako; eta, bai, onartzen dut, zuk Ramon gehiago nahi zenuelako ere alde egin nuen, nor eta Ramon, denok zoratu gintuen sasipoeta hori, txoritegiko zure kakatuek bezala errimak egiten zekien tentel hori, baina huraxe izan zure kuttuna, hark hitz ederrekin eta dotore jarduten zekielako, eta, zuk zeure handiustean pentsatzen zenuelako, hau da nire obra,... Ramon zu bezalakoa da, eta horregatik nahi zenuen zure bihotzean eta, batez ere, Anarenean.
|
|
|
Oraindik gogoan daukat Iribarrek jarri zuen harridura aurpegia, 1966ko Munduko txapelketan Lothar Emmerich ek gol hura sartu zionean. Ia hondoko marratik jaurti zuen eta zirrikiturik
|
ez
zegoen tokitik sartu zen baloia. Banako berdinketa ekarri zuen gol horrek eta azkenean 2 nagusitu ginen.
|
|
2022
|
|
|
Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, ...nuen ez nukeela nahiko inork ni ederrestea, ez, ezta hautatzen nautenean edo beste inor baino lehen nahiago nautenean ere, ezin dut galarazi inori nire lekua uztea, eta emakumeren batek nik baino zerbait hobea duela ikustean sufritzen badut ere, haiek faltan dutenak ez nau pozten, horra zergatik uste dudan ez nauela akabatuko daukadanak edo ez daukadanak, ez, oroz lehen heriotza dator, dagoenaren
|
edo
ez dagoenaren tokia hartzera datorrena, nire aitaren Uholde handia da, bidean den guztia suntsitzera etorria.
|
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...z ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer
|
ez
dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haie...
|
|
|
Horra zergatik ezin dudan eraman bikoteak elkar besarkaturik eta musuka ikustea, aldiro bestaldera jiratzen dut burua ezetz esanez, horrek ez duela iraungo, ezin iraun dezakeela, eta inoiz negar egiten badut da nire buruan
|
ez
dagoelako tokirik bikotea kontzibitzeko, ezin dut irudikatu gizonezko bat eta emakumezko bat banku publiko batean edo geltoki batean elkar besarkaturik eta musuka, bata besteari heldu heldu eginik bizian besterik ez balego bezala, elkar maite duten jendearen klixe hori baizik, egiaz maitatzea gainerako guztia ahaztea da, da inguruko lekukoez futitzea, inork ezer eskatu ez badizu ere, da bere buru...
|
|
|
...z ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer
|
ez
dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haie... Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
|
(Gaurko gertakarietara etorrita: herri ustez euskaldunetako hizkuntzaren galera hazkorra dago alde batean?
|
ez
dago toki horietan lorpenik euskaraz egiten segituta?, eta bestean dago aspaldi erdaldundutako lekuetan jende askotxori sumatzen zaion euskararako gogoa, ez dago toki horietan lorpenik euskalmotz izaten segituta?).
|
|
|
(Gaurko gertakarietara etorrita: herri ustez euskaldunetako hizkuntzaren galera hazkorra dago alde batean, ez dago toki horietan lorpenik euskaraz egiten segituta?, eta bestean dago aspaldi erdaldundutako lekuetan jende askotxori sumatzen zaion euskararako gogoa?
|
ez
dago toki horietan lorpenik euskalmotz izaten segituta?).
|
|
2023
|
|
|
Taberna zahar batean egin dugu lo, gauean itxi dutenean, lurrezko zoruan inken garaitik estratifikatutako oinen izerdi kutsua arnastuz. Eta, hurrengo eguna bazterrak ikusten igaro ondoren, ilunabarrean Cuscorako itzulera, ganadu bagoi batean, zutik; erositako billeteentzat ere
|
ez
dago tokirik, ez eserita, ez zutik. Gure gida haserretu, eta bazter batean dagoen ganadu  bagoi bat erantsarazi die geltokiko arduradunei.
|