|
2011
|
|
|
ez perspektiba territorialean eta ez, bereziki, diglosiaren definizio gehien gehienek171 hain noraezekoa duten osaera soziofuntzionalean. Beste era batera esanik, berehala aipatuko ditugun arnasguneetan izan ezik
|
ez
dago gaur egun euskaldun masa zabalik, talde gisa ondoko ezaugarriok betetzen dituenik:
|
|
|
un zordao!" moduan mintzo izan diren andaluziarrak"; b) nederlanderaren eta frantsesaren arteko konpartimentazio sozio funtzionala Awterpen en; eta c) mediku erdaldunari zer gertatzen zaien esan ezinka dabiltzan edadetu zegamarrak. horiek denak continuum baten baitako egoera diglosikoak dira Fishmanentzat eta bere jarraitzaileentzat. eta bai, halaxe da izan, baina antzekotasunak ala ezberdintasunak dira nagusi hiru egoera horietan? Antzekotasun bakarra da pertsona batzuek ez dutela h menperatzen eta gaizki pasatuko dutela funtzio batzuetan. gainerakoetan, konparatu besterik
|
ez
dago gaur egun nola bizi diren andaluziar alfabetatugabeak, frantsesik ez dakiten vlaanderendarrak eta euskal herrian ahalik eta erosoen euskaraz bizi nahi dugunok. guztiok izango gara egoera sozial diglosikoan, baina a zelako aldea! batetik bestera, ezta?
|
|
|
XIX mendeko nazio/ estaduen eraikitzearen ondorioz nazio bat hizkuntza bat politika zabaldu eta inposatu da, bereziki europan, eta haren eragineko beste herrialde askotan ere bai, estatu Batuetan, esaterako. hainbestekoa izan da ideologia honen eragina eta arrakasta, non zentzuzkoena eta zabalduena den ustea, sentidu komunekoa esango zaio erdaraz, normala, elebakarra izatea dela. Nolanahi ere,
|
ez
dago gaur europan estaturik bere lurraldean hizkuntza bizi bat eta bakarra duenik. estatu batzuetan onartuago eta zainduago, Itziar Idiazabal – Eleaniztasuna hezkuntzaren derrigorrezko beste utopia bat, eta besteetan ukatuago edo menperatuago, denetan daude estatuaren izena daramana eta ofiziala edo nazionala deitzen denaz gain hainbat hiztun erkidego, indar eta bizitasun ezberdinekin (Barreña et al., 2005). historian zehar gertatu diren hizkuntza ukipen egoerek, askotan, eta banan banaka, hizkuntza askoren desagertzea ekarri dute. galera horiek historian zehar nola bizitu diren jakitea ez da erraza, baina gaur badakigu arriskuan bizi diren hizkuntza erkidego guztiek kezkaz bizi dutela bere hizkuntzaren galera (Martì et al. 2005), eta ahal duten heinean bere hizkuntzaren biziberritzea lehentasunik handienetakoa bihurtzen dela gizatalde horientzat. oso adibide esanguratsua iruditu zaigu, berriki kolonbian ezagutu dugun nanuyo hiztun komunitatea.
|
|
2018
|
|
|
Ondarroan euskalgintzako talde antolaturik
|
ez
dago gaur egun, udaleko Euskara batzordeaz gain. Dena dela, ez dute arazo moduan bizi hori; izan ere, herrian euskaltzale ugari dagoela diote, eta taldeetan euskararekiko kontzientzia duten pertsonak badirela.
|
|
2019
|
|
|
" arnasgune erasanak" tipologiak norabide zentzu argia du. hori ematen du aditzera kategoriaren izenburuak berak, eta horixe baieztatzen du testuak ere: " euskarazko hiztun talde hurbila, aurrez aurreko interakzio bizikoa, kontzentrazio dentsitatez ahultzen ari da..." (zalbide, 2019: 64). zalantza handirik
|
ez
dago gaur egun errealitatea hori izango dela kategoria horretan sar ditzakegun herri guztien kasuan. udalerri horiek guztiak orain baino euskaldunagoak eta arnasguneagoak ziren lehen. tankera honetako sailkapen bat lantzen denean, argigarria izan ohi da finkatzea zer islatu nahi dugun, une jakin bateko egoerak (argazkiak) edo bilakaera joerak (filmak). gure iritziz, sailkapen honen xede nagusia&q...
|
|
2022
|
|
|
Auzo bizitza handirik
|
ez
dago gaur egun inguru horretan; herrigunetik 3 km-ra dago, jende gutxi bizi da eta azpiegiturak ere oso oinarrizkoak dira: elizaren inguruan plazatxo bat, pilotaleku estalia eta komun bat.
|