|
2004
|
|
|
Fishmanen gogaide,
|
euskararen
corpusa arautzeko bide liskartsu horietan euskararen ereduan eta kalitatean bertan baino areago euskara aldaera horien sozializazio ahalmenik ezean idoro dute euskaltzale batzuek benetako arazoa. Ez alegia begiz jo behar genukeen hizkuntza moldean, molde hori gizarteratzeko orduan daukagun ahulezian baino.
|
|
|
Dena dela ere,
|
euskararen
corpusari dagozkion gorabeherek berariazko azterketa eta aterabideak behar dituzte. Ez dezagun hortaz itxura gabeko murrizkeriarik onar, batzuek horretarako grina soberan izaten dugu-eta, berezko problematika berezia duten alorreko gaiak estatusaren esparrura erakartze hutsarekin.
|
|
|
Euskararen diglosia historikoa ez da erabateko eragozpen izan gure hizkuntzaren soka ez eteteko. Hori horrela izanda ere, ordea, diglosia horren berorren ondorioa izan daiteke egungo euskararen egoera larria, eta larritasuna ahotan hartu dudanean,
|
euskararen
corpusa baino areago bere estatusa nuen gogoan. Ondo ulertu badut behintzat, euskararen gaitasun kontuak zituen hizpide Mitxelenak hor idatzi zuena paperean ezarri zuenean, eta, jakina, diglosiak erakarri digun hondamendia ez da corpusaren sailean kabitzen.
|
|
|
|
Euskararen
corpusa bideratua zegoela jabeturik, estatusak ere bere Normalkuntzaindia behar zuela uste izanik, euskaltzale sutsu hauek Txepetxek aurrez egindako ekarpen teorikoen argitan txosten gihartsu bat aurkeztu ziguten orain dela zenbait urte. Asmoa, mamiz, honetan zetzan:
|
|
|
Koldo Zuazori eskakizuna, Euskaldunon Egunkaria, 2001/9/29 Orobat, Iñaki Martinez de Lunak ere antzeko kritika egiten dio Zuazori gai hau ahotan hartuta: . Baina gaitz horien (euskararen gaitz nagusiak Zuazoren ustez) sorburutzat
|
euskararen
corpus a hartzen du Zuazok, hizkuntza horren estatus a ahaztuta, eta gaixotasun horiek, aldiz, beste hizkuntza batekiko meneko egoeran dagoen hizkuntza gutxituaren ahuleziak ohi dira gehienbat?. Euskararen ajeak eta sendabelarrak, Jakin, 2001, 106.
|
|
2008
|
|
|
Horretan zetzan Sarasolak idatzitako artikuluaren mamia. Eta
|
euskararen
corpus ak lortu behar lukeen estandarizazioaren eta modernizazioaren harian egindako gogoetaren emaitza da Sarasolari lapurtu diogun aipua.
|
|
|
Eta ñabardura hitzari tiraka, neure xehetasun bat erantsiko nioke alde batera edo bestera lerratze horri. Dudarik gabe, nik neuk noraezeko deritzot euskara idatziaren normalizazioari inolako euskal naziorik eraikiko badugu, baina ez deritzot aski nazio eraikuntzaren neurria
|
euskararen
corpus aferara mugatzeari. Beraz, ezbairik gabe,, bai euskal nazio kulturalari?, aldi berean nazio politikoaren oinarriak jartzeko balio baldin badu;, ez euskal nazio kulturalari?
|
|
2017
|
|
|
Euskararen barne egoerara etorrita, euskararen erabilera informalak erabilera kultural estandarraren beharra dauka bere corpusa barrutik garatzeko; eta, alderantziz, idatziak ahozkoaren jariotasuna eta naturaltasuna behar du komunikazioaren izaera hobetzeko. Diogun, bidenabar, euskara batu estandarra zein
|
euskararen
corpusaren modernizazioa ez direla besterik gabe lortzen euskal intelligentsiaren lanarekin. Izan ere, teorian formalki landua dagoen corpus hori era eta esparru askotako erabileran zaildu eta gizarteratu behar da hartarako.
|